171 : interactie

De haan van St.-Martinus treurt om het verlies van zijn beste vriend : Herman Boon pr.

Toen ik het nieuws vernam heb ik onmiddellijk twee noveenkaarsen aangestoken in de kerk.  Die brandden tot na zijn uitvaart.

Foto : Herman Boon pr.

Ik ben Herman gaan groeten in het funerarium met Jos en Yvonne, die mij contacteerden.  Het toeval wil, dat Herman Boon mij een kaartje stuurde in de kazerne van Arlon op 28.8.1962 met het adres van Jos bij de soldaten in Duitsland.

Na de begroeting in Zaventem  heb ik met zijn zus herinneringen opgehaald van toen zij op de leiderskring in Meise verscheen.  Herman Boon wou eens zien hoe wij ons gedroegen in gesprek met zijn zus.  Hij heeft toen vastgesteld dat er nog veel werk aan de winkel was, om zijn doel te bereiken : “ons omvormen tot fijnbesnaarde , jonge Vlamingen””.  Meer hierover op  http://blogs.seniorennet.be/hermanboonpr

De uitvaart woonde ik bij met Jef Aerts, de bezieler van Judoclub Mansio.  Die heeft ook zeer goede herinneringen aan hem.

Ik kreeg nog een e-mail van Herman Boon op 28.4.2005, een week voor zijn dood, waarin : “Hoe langer ik mag leven nog – mijn grenzen voelend – ik word 75 in mei – hoe dieper en duidelijker het is : het is ja of neen aan Jezus, God mens geworden”.

Enkele dagen later kreeg ik via de post een brief uit Rome met een kaart van zijn “Brandend Braambos” uit de St.-Rafaëlkapel met : “genegen gezegend Herman Boon pr. Roma 19/23.04.2005” en het verslag van het 12^de internationaal seminarie van de aalmoezeniers en hun medewerkers van de burgerluchtvaart en een tekst en een gedicht (wellicht zijn laatste).

Toen Herman Boon I mijn eerste boek voorstelde, gaf hij een opdracht mee, eigenlijk voor mijn broer Frans.  Hij vroeg de geschiedenis van de Chiro te schrijven.  Ik zal zijn geschiedenis als onderpastoor in Meise schrijven.  De teksten staan op de hoger vermelde website.  Ik roep iedereen die hem mocht meemaken op om mijn verhaal te vervolledigen.

Hij krijgt ook een plaats op de beiaardbanken met een eenvoudige tekst, die hij altijd zelf schreef onder zijn geschriften :

Herman Boon pr. °23.5.1930 – 1957 – 1968 - +5.5.2005