De klokken werden uit de toren gehaald en zouden veilig opgeborgen worden. Laat ons hierbij een liedje zingen :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het haantje van St.-Martinus. Tekst : Jef De Cuyper Muziek : Het regent ! Het haantje, het haantje, het viel op de grond, van boven gevallen zo plat op de grond. Het viel er in stukken, die vlogen in t rond en mensen en dieren verschrokken zich rot. En wij nu maar wachten tot hij weder komt. Het duurt nu al jaren
Wat maken ze het bont !
Wij treurden, wij treurden de kerk moest toen toe Ze stond al een tijdje heel scheef in de wind. Het waaide voortdurend, en t regende fel. En wij daar beneden, die vreesden de hel. Maar na een paar maanden gezwoeg in de zaal kreeg de school van St-Maarten terug haar lokaal.
Wij vieren, wij vieren nu allen te saam Want Bie wordt nu zeventig, onze man van het jaar. En veertig jaar priester, dat is reeds heel wat. Daarop gaan wij allen vandaag toch heel prat. En mannen en vrouwen en kinderen saam. Beleven de vreugde die Bie ons steeds schenkt. Foto : Klokken uit de toren
|