Elke dag lopen er onder de toren van Sint Martinus studenten voorbij van de sporthumaniora van Wemmel. Hun training gaat rond onze plantentuin. Ze doen de kippen schrikken rond de moeder van Meise, de rustende boerin of de vruchtbaarheid van Henri Lenaerts aan de dorpsinkom. De naam van het kunstwerk varieert volgens de bron. Er zijn er zelfs, die het werk toeschrijven aan Jan Wellens. Die noemen het : de moeder van Jan. Uitsluitsel volgt na een gesprek met de kunstenaar. De kippen lopen altijd een eindje mee. Want ik telde er nog zeven. Die zijn ontsnapt aan de kippenvangers. Enkele dagen later telde ik er nog 8. Dat is voor elke kerktoren van Meise nog één in supplement! Toen ik onlangs naar Brussel reed kwamen de joggers van Wemmel weer afgelopen. Ze liepen vrij verspreid over het traject. En voor de Kabberdoes deden er vier autostop. Je moet het maar durven. Indien het lukte kregen ze toch maar een lift tot aan Napoleon. Ze misten dan enkel het gemakkelijkste deel van de run. Voorbij onze toren, een de steile bergaf van de pastoorsberg, begint het maar pas met de zware klim van de August Van Doorslaerlaan. Deze straat werd genoemd naar een schepen van Meise. Wij zouden die beter naar zijn bijnaam kapaf noemen. Laat ze maar wat afzien op die helling. Dat zal ze leren, de stiekemerds.
|