Er kwam een uitnodiging voor de opening van de nieuwe cultuurzaal.
Toen ik de kaart las ging er een schok door mij heen. Het adres luidt : Brusselsesteenweg 65C. Dat was het adres van het Audiovisueel Centrum. Deze ene letter “C” ontroerde mij. Hoeveel brieven zou ik al die jaren niet gekregen hebben op dit adres, uit heel de wereld?
Toen ze het talenpracticum, de opnamestudio, 2 lokalen en mijn bureau afbraken voelde ik mij gewist. Dat moet de acteur in “No where man” ook gevoeld hebben. Daarbij kwam mijn uitsluiting uit het bestuur van Berla en de Cultuurraad. Wie moeilijk (lees : recht voor de raap) deed moest er uit. Vrije meningsuiting is weer een prioriteit!
   Foto : Afbraakwerken AVC
Groot was mijn verbazing toen Monica van de dienst Cultuur mij meldde dat ik aanwezig moest zijn op vrijdag 7 december om de Cas en Joeber-trofee in ontvangst te nemen, als cultuurlaureaat voor 2001. De haan op onze toren begon in mijn fantasie een toontje hoger te zingen. Hij hief een jubellied aan.
Die fameuze C stond voor avCentrum en nu voor Cultuur. Daar kan ik mij alleen maar over verheugen. Want ik heb hemel en aarde bewogen d.w.z. de ronde van het schepenkollege en betrokkenen gedaan, om ze te overtuigen de Cultuurzaal op anderhalf hoog (’t schoon verdiep met Cornelis-auditorium) in het Kindje Jezusinternaat over te brengen naar mijn talenpracticum. Die eerste cultuurzaal was maar de helft groter dan het practicum.
Zo zie je maar : “eind goed, alles goed “ of “ toren hersteld, haan erop”.