Op donderdag 6 november 2002 was er weer wat te zien rond onze kerktoren, schreef pastoor Bie Boon (Herman de 2^de).
En inderdaad : in de voormiddag nam Monumentenwacht de spits van onze toren onder handen. Het kruis, de bol en de haan kwamen er om allerlei redenen nog niet op. Ze verwijderden wel de opengebroken bol die er uitzag als een halve maan. De spits werd helemaal toegedekt, zodat er geen regen meer binnen sijpelt. Dat was dringend noodzakelijk. Want vocht is slecht voor het torengebinte en het zeer dure beiaardklavier was al eens nat geworden.
   Foto : dakwerkers op toren
Van op onze uitkijk in de living van de familie De Donder kun je zien dat de plaats voor onze haan klaar is. Onze ongelukkige gevederde vriend wacht nu ongeduldig in het bureau van onze gemeenteontvanger, die binnen kort op pensioen gaat, op het plechtige moment dat hij eindelijk op zijn troon kan. Het schijnt dat, als je ’s avonds op de beiaardbank voor het gemeentehuis gaat zitten, je het zachte klagend gekraai in si-bemol kunt horen. Hoe lang gaat men dat beestje nog laten treuren?
En gaat de nieuwe ontvanger wel gediend zijn met een haan in zijn bureau. Dat moeten wij nog afwachten.