Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Van begin de jaren zeventig was hij actief betrokken bij het winkelgebeuren en vanaf 1987 volgde hij Eddy Temmerman op als voorzitter van Waregem Winkelstad. Als zoon van bankdirecteur Fortune Vandewiele en als echtgenoot van boetiek-uitbaatster Lieve Vandeginste (1946-2005) kreeg José Vandewiele van jongsaf aan al contact met het zelfstandig ondernemerschap. Vanaf 1971 was hij actief betrokken bij het straatcomité van de Stationsstraat, dat in die periode werd opgericht. Als afgevaardigde van die straat maakte hij kort nadien ook deel uit van het bestuur van Waregem Winkelstad, dat eerst geleid werd door André Depoortere. Eddy Temmerman volgde hem op en in 1987 nam José Vandewiele de fakkel over. Hij kreeg de Jaarmarkt en de Pandjes en Batjes als idee mee van die eerste generatie. Maar er was nog veel werk aan de winkel.

Vanaf de jaren 1987 waaide er een nieuwe wind en kwamen er vooral nieuwe ideeën aan bod bij Winkelstad. Zo lag Waregem Winkelstad mee aan de basis van de Waregem Koerse feesten in het centrum, met vooral de Kleinste Steeple als speerpunt. De happening "Waregem meets Malaysia" (1994) was in feite de voorloper van die Waregem Koerse feesten in het centrum. Waregem werd toen door Malaysia boven Antwerpen uitverkoren om een verbroedering te organiseren. Een ander gevoelig punt was het verplaatsen van het vuurwerk van de Markt naar het sportstadion.

Met Waregem Winkelstad werd ook altijd het belang onderkend van andere wijken als het Leeuwke, de 40 Huizen, de Westerlaan e.a. en deze werden uitgenodigd om mee te doen aan de Kerst- en Paasacties. Winkelstad investeerde ook in de drie eerste jaargangen van de Kasteelconcerten. De organisatie zorgde voor de eerste financiële ruggengraat door zelf een bedrag in te zetten en door het opzoeken van sponsors in de regio, op verzoek van vzw Divers. Ook bij de eerste Ballonhappening nam Waregem Winkelstad alle financiële risico's. En toen de Jumborun van Dominiek Savio naar Waregem afzakte, stond Waregem Winkelstad samen met een drietal andere verenigingen paraat om die mensen te ontvangen.

José Vandewiele schuwde ook nooit de persoonlijke risico's. Hij stak in de moeilijke jaren mijn nek uit voor het noodlijdende  Essevee, omdat hij heel goed beseft hoe belangrijk voetbal is voor de naambekendheid van onze stad. Op verzoek van het toenmalige voetbalbestuur spong José Vandewiele destijds in de bres als manager toen de ploeg al in moeilijke papieren stak. Hij kon met het toenmalig bestuur de teloorgang helaas niet meer vermijden, maar wel slaagden ze erin het team nog enkele jaren op het hoogste niveau te laten voetballen.

De Jaarmarkt van Waregem Koerse is altijd “het troetelkind” van José Vandewiele geweest. De vzw Handelaars Waregem Winkelstad nam na de 37e Jaarmarkt in 2007 afscheid van José Vandewiele. Zelf gaf hij zijn opvolger Henri Vancauwenberghe als hoop mee dat de straten verder blijven kijken dan hun eigen straat lang is. Soms moet je als straatcomité beseffen dat het belang van Waregem dat van uw  leden overstijgt. Het vergt moed om dat te erkennen. Hij sprak toen de hoop uit dat zijn opvolger Henri Vancauwenberghe de steun zou krijgen die hij verdient, zowel vanuit de straten als vanuit de stad. José Vandewiele bleef zich ook verder inzetten in de schoot van Unizo, waarvan Winkelstad in feite een ‘dochter’ is. Een mooi kind overigens, dat velen uit de brede omgeving ons benijden.