Voor zover dat al niet het geval was, blijkt nu overduidelijk dat de meerderheid van 'de Belgen lak hebben aan de politiek, en misschien nog meer aan haar beoefenaars. De laatste dagen en uren steken de mediacommentatoren elkaar de loef af met het analyseren en aanwijzen van de oorzaak van deze nu reeds vijftien maanden aanslepende politieke snertsoap.

Het streven naar een zogenaamde 'broodnodige' staatshervorming, die volgens de Vlaamse partijen noodzakelijk is om de Vlaamse (?) welvaart te behouden en verhogen en het 'land' (?) beter te kunnen besturen, heeft tot dusver alleen maar tot onbestuurbaarheid en de daaruit voortspruitende economische (en sociale) gevolgen geleid. De wederzijdse stigmatisering door zowel politiek als media over de 'luie" en profiterende Walen en de egoïstische en separatistische Vlamingen, zorgen op politiek en verbaal vlak steeds meer voor vergelijkbare voormalige Noord-Ierse en ex-Joegoslavische toestanden. Er is niet veel meer nodig of zelfs Vlaams-Belangers prefereren onaangepaste Marokkanen en Turken boven hun Franstalige landgenoten, en Waalse FDF-hoteleigenaars geven de voorkeur aan luidruchtige Nederlanders boven rustige Vlaamse gepensioneerden.

Bepaalde teksten en uitspraken van (vooral Vlaamse) politici komen heel dicht bij, wat men tegenwoordig onder de noemer 'racistisch' pleegt te plaatsen, voor zover zij al niet evenwaardig zijn aan uitspraken en teksten over allochtonen waarvoor er op grond van de racismewet al menige aanklacht of zelfs veroordeling werd uitgesproken.

Zover is het gekomen in dit land, met bevolkingsgroepen die behalve in taal, onderling minder verschillen dan bvb. de Friezen en Zuid-Limburgers in Nederland, en De Bretoenen en de Pyreneeërs in Frankrijk.

In een wereld waar de ecologische, economische, sociale en politieke problemen in steeds grotere mate een globalere en grens- en volkoverschrijdende aanpak vereisen, gaan wij ons heil zoeken in de oeroude stammencultuur en etnische gemeenschapsstructuur. Arm Vlaanderen...