De belangrijkste industrielanden hebben een akkoord bereikt om tegen 2050 de uitstoot van broeikasgassen met de helft te verminderen. All Gore, en al wie zich bezighoudt met het (leefbaar) voortbestaan van de mensheid, mag dus op de twee oren slapen: binnen 48 jaar zal de opwarming van de aarde met 50% vertraagd zijn! Als dat geen goed nieuws is. Behalve het feit dat tegen die tijd al de ondertekenaars van het akkoord allang via crematie of door toedoen van aardwormen tot stof 'zijn weergekeerd', is het nog maar de vraag of er tegen die tijd nog wat te vertragen is, laat staan dat er nog wat 'terug te dringen valt'.
Volgens heel wat klimaatdeskundigen en aanverwante biologen, is een catastrofale 'opwarming' en de voor de mensheid daar aan verbonden desastreuze gevolgen, enkel nog te voorkomen als wij er de komende tien jaar (dus tegen 2018) in slagen om de broeikasgasuitstoot vrijwel tot 0% te herleiden. Bovendien zetten sommige economen en dito professors hun carrière op het spel door te beweren dat de niet te stoppen economische groei van China India en Rusland, de gedachte om wereldwijd de Co² uitstoot te verminderen, niets meer dan een utopisch sprookje is.
Als staaltje van internationale volksverlakkerij, kan deze bijeenkomst van de G8 dus wel tellen. Na All Gore, is en blijft het dus wachten op, zo niet een andere mislukte presidentskandidaat, dan toch een bekende wereldfiguur, die ons komt wakker schudden met de boodschap dat wij moeten kiezen tussen het uitzichtloos streven naar welvaartsbehoud, of opteren voor toekomstgericht welzijn voor iedereen.
Met andere woorden: stappen terugzetten door dat deel van de wereldbevolking dat té ver is gegaan, opdat diegenen die achtergebleven zijn, de tijd zouden krijgen om daar te komen, waar wij reeds lang voorbij zijn...
