Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Deze voormiddag ben ik nog eens gestopt langs de Dullaert bij blok 3 van residentie 't Kaaiken.
Nu lijkt de afwerking toch al redelijk opgeschoten te zijn en worden de appartementen te koop aangeboden. Nu ben ik eens in mijn foto's gedoken en de eerste foto van de werken aan blok 3 maakte ik in oktober 2017. Nu meen ik toch dat de vorige twee blokken vlugger gezet zijn.
Achteraan ziet het er nog altijd een beetje als een werf uit.
Gisteren terug een mooie route gedaan in het Meetjesland maar nu eens iets meer de andere kant op. We reden naar waarschoot, Zomergem, Lovendegem en via Sleidinge terug naar Eeklo. De nummers beginnen bij ons langs het fietspad van de Kerkstraat naar het station.
Het is via het fietspad dat begint aan de parking op de hoek van de Oostveldstraat en langs de treinsporen verder loopt. Men heeft vlug een van de eerste nummers: 99~98~58~3~13~9~59~7~61~6~10~12~22~23~25~32~34~30~28~15~24~11~5~3~58~98~99.
Deze rit is 48 km lang en is er genoeg gelegenheid om iets te eten of te drinken onderweg. We rijden door de genoemde dorpen maar de meeste tijd brengen we door in de natuur. Er zijn wel een paar slechte stukken bij waar het opletten is voor putten en losliggende stenen.
Ooit was er een niet al te snuggere en bovendien 'niet te knappe' jongeman. Hij ging in Zottegem wonen om wijs te worden. Daar kwam natuurlijk niets van terecht. Zijn vader haalde hem daarom terug naar huis en stuurde hem vervolgens naar Brugge. Daar bezorgde de jongen zich een 'bloedroeringe' door te veel 'minnewater' te drinken in de hoop een 'schoon en minnelijk aanzicht' te krijgen. De vader was nu ten einde raad. Hij vroeg advies aan een advocaat en kreeg te horen:
'Vader zend uwen zoon eerst naar Eeklo, om een ander hoofd, want daar worden hoofden gebakken met gekruld of geslepen haar, met schele, loensche, vrolijke en lepe ogen, zwarte en andere volgens de goeste van ieder. En zend hem dan naar Parijs, daar zal hij veel wijsheid en wetenschap leren'. Zo gezegd , zo gedaan. De jongen ging naar de Eeklose hoofdenbakkerij in een ruim huis in de huidige Pastoor De Nevestraat (toen nog de Peerdekerckhofstraete). De omgebakken jongen had met zijn 'liefelijke krulle bolle' onmiddellijk succes bij de meisjes. Die zouden zijn nieuwe hoofd op hol hebben gebracht als zijn vader hem niet spoorslags naar Parijs had gestuurd 'alwaar hij alles heeft geleerd en is een treffelijke man geworden en gebleven tot het einde van zijn leven!!
Zie vrienden onze Eeklose Herbakkerslegende blijft leven. Ook in deze moeilijke tijd worden wij in de nabije toekomst nieuwbakken mensen met pakken hoop en verdraagzaamheid naar elkaar toe. Want de moraal van het verhaal is steeds als we gezond zijn kunnen we veel aan en maakt het niet uit hoe we eruit zien!! Daarom wenst KVVV Eeklo alle mensen om het even waar veel gezondheid en geluk toe!!!
Van Jean Van Hoegaerden kreeg ik deze twee foto's. Dit zijn foto's van de plaats waar vroeger het schooltje De Wegel stond in de B.L.Pussemierstraat en waar er nu grote bouwwerken zijn die men op mijn blog kan volgen. De onderste foto is van een paar jaar geleden op ongeveer dezelfde plaats en zag het er toen volgens Jean iets fleuriger uit.
Deze maal had het vrouwtje een iets avontuurlijker fietsroute uitgetekend. Ook met iets meer klimwerk want men moet al vlug de Kampel over. Iemand die deze route ook eens wil doen neemt best de
kaart met de nummers er bij. Wij vertrekken van huis en de eerste nummers zijn ter hoogte van
de parking van het CM langs het fietspad van de Roze naar het station. De nummers zijn:
In deze rit rijden we nog dieper in het Meetjesland en via Kaprijke, St. Margriete, St. Jan-in-Eremo, Watervliet rijden we langs Kaprijke terug naar Eeklo. Het was een heel mooie rit.
Romain is een van onze Meetjeslandse Meesters! Hij was een veelzijdig kunstenaar. Publiciteitstekenaar: het schilderen van uitgangsborden, etalageramen, bedrijfswagens, reclamepanelen, jaarbeursstanden en dies meer, in zijn typische stijl met zijn karakteristieke figuren en letters, vrij gestileerd en herkenbaar. Grote geschilderde panelen aan de bioscopen, waarop de film van de week werd aangeprezen.Hij heeft er honderden geschilderd voor Gentse bioscopen en ook voor Cinema Astrid in de Stationsstraat. Zelfs schilderen was een passie waar hij ook een regeringsmedaille haalde aan onze academie.
Hij bleef zijn eigen weg volgen, los van zijn academische opleiding. Nabootsen wat hem werd voorgekauwd, was niets voor hem. Romain maakte ook kolderiekjes voor plaatselijke bladen, ontwierp affiches en illustreerde een paar boeken. Naast zeefdrukken vond hij ook de weg naar het metaaldrijven. Met hamer en beitel bewerkte hij een vlakke koperen of aluminiumplaat tot een kunstwerk, een specialiteit waarvoor veel métier nodig is.
Romain zijn kunst bevat wat maatschappijkritiek, de wereld volgens Romain Coemelck. Je ziet aan de tekst dat Romain van veel markten thuis was. Een man die de KVVV niet mocht vergeten en hem dan ook tot ridder sloeg.
(Jan Martens)
(Uit de verzameling van Guido Coemelck)
Romain met schilderijen die hij gemaakt had van zijn twee broers.
't Vrouwtje maakte terug een mooie route door het Meetjesland. We starten aan de Peperstraat,
over de brug van de Expresweg en na een 35 km zijn we terug in Eeklo.
Hierbij de nummers: 56~57~93~91~16~15~6~3~4~8~10~13~17~21~95~96~94~99~56.
Deze rit brengt ons door Sente, Maldegem, Adegem en terug naar Eeklo. Wie van rust houd kunnen we gerust deze fietstocht aanraden om eens te doen. Steeds op 'de boerenbuiten' zoals ik het graag noem.
Er stonden 9 huisjes “De kwade negen” genoemd, je moest een trapje naar beneden gaan om een van die huisjes te bezoeken, er woonde indertijd daar ook een volksfiguur “Lotsjen Zee” genoemd, als hij op café ging dan was het om de overgebleven kletskens bier uit te drinken. Ook woonde 'Bertje' daar die vroeger als het markt was in Eeklo fietsen van de bezoekers 'bewaakte'. Men kreeg een kaartje met een nummer en bij de terugkomst van de mensen gaf men het kaartje terug en kreeg hij wat speelgeld. En daar was hij heel content mee. Jean kon in 2001 het laatste overgebleven huisje nog op foto zetten. Deze huisjes stonden vooraan in de Raverschootstraat.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
