Liesken Toarte
Ons Lotjen van 't Rootjen: Alice De Roo, Liesken Toarte.
Alle sprookjes beginnen met "Er was eens...een fee en ze hield een herberg open in een rijtje huizen op een groot plein in een kleine stad".
Als je zou vragen aan veel mensen waar is café "Picasso", zouden er veel zijn die hun schouders zouden ophalen en het niet weten! Maar vraag naar de café bij "Liesken toarte" iedereen zal zeggen: "Ha ja, bij Liesken moar da's in 't Rotjen hé?
![](https://am3pap007files.storage.live.com/y4mRbN8iQ1Ydb086vX45nidVHt5al_3t9H0pr5yHQLCiAMius7hb3tRfaK6JrIgZM-kEkKa-G_jtWh0w5RefWrk2rVVmQUKsEXW1Wxr2whwqzdwqmqOMe0Jeiy9Vn2FKpMXjw3FFvGtwcLgxTrFRU1F_G4dxxZdNTgEXFgu_CTNpNFaffQiIiCY_svOyYl_qNt1?width=537&height=346&cropmode=none) Ons Liesken kon ook discreet zijn en haar oortjes goed open zetten, want na zitting van de gemeenteraad trokken veel gemeenteraadsleden naar de café's op de Markt en kwamen de tongen los... Je ziet dat in volle verkiezingsstrijd haar café vol hing met politieke affiches. Voor haar was dat gelijk, was dat nu voor rood, geel, blauw of geel? T'en is genen ene mens die weet wat ik ga doen in da stemkotje' zei Liesken dan! Als er een kindje gedoopt werd gingen er veel na den doop in de kerk een na-doop gaan doen bij Liesken! Dat werd dan nog eens gedoopt. Niet den baby maar de meter en de peter werden gedoopt door de papa!! Zo kreeg Lieske dan eveneens suikerballen en tweemaal is het gebeurd dat de vroedvrouw die vroeger ook bij 't feest was en ook meedronk, dat zij het kind vergaten op het cafétafeltje en Liesken de familie moest terugroepen! Op latere leeftijd huwde ze met Hubert De Clercq een man die kelner was in 'Het Middenstandshuis'. Toen de bakker hun brood bestelde vroeg hij of ze nog dachten aan gezinsuitbreiding? Maar Liesken stelde hem gerust... Hubert was te moe na het werk...
Liesken werd niet zo oud! Ze stierf in 1996 en werd 72 jaar. Een dame om nooit te vergeten!!
Liesken fier bij haar café Picasso in het Rootjen op de Markt. Voor haar café was zelfs het vaste plaatsje van onze volkszanger Tamboer. Onzen troubadour stond hier graag daar hij af en toe zijn keelgat kon smeren met een echten Eekloosen jenever Van Hoorebeke. Tamboer zei ook altijd van zijn marktplaatsje: "Zet mij moar bij mijn broers k'zal hier euk wel succes hen". Lionel bedoelde dat hij te midden de virkens markt stond op donderdag!
(door Jan Martens)
|