Johan heeft zorgen en stort zijn hart bij een vriend en zegt: Toen ik gisteravond thuiskwam, lag mijn vrouw met de buurman op de slaapbank. Je hebt hem toch de deur uitgesmeten?. Nee, dat durfde ik niet. Ik krijg namelijk nog een heleboel geld van hem. Heb je dan je vrouw de deur gewezen?. Nee, dat wilde ik ook niet doen. Ik houd namelijk nog steeds van haar. Wat heb ja dan gedaan?. Ik heb de slaapbank eruitgegooid.

Als Gerard een avondje aan het stappen is, ontmoet hij in een bar een vrouwtje dat hem wel aanstaat. Zin in een dansje?, vraagt hij. Goed, zegt ze. Maar dans alsjeblieft wel rustig en waardig, want ik ben gisteren weduwe geworden.

Een stokoud manneke heeft al drie keer op sterven gelegen, en telkens keer wordt de pastoor erbij geroepen. Het manneke krijgt dan een brandende kaars in zijn handen gestopt en er wordt gebeden. Op een avond gaat het oud manneke ploseling weer hard achteruit, en ook deze keer wordt de pastoor erbij gehaald. Hoe gaat het?, vraagt hij aan de stervende. Niet zo goed, zegt het oud menneke met een zwakke stem. Geef me de kaars maar weer, dan zullen we het opnieuw proberen. Misschien dat het deze keer lukt, om de kaars uit te blazen.

De bedroefde weduwe stapt het gebouw van de verzekeringsmaatschappij binnen en zegt: Ik wil graag het geld opnemen van de levensverzekering die mijn man bij u heeft afgesloten. Hij is net, een paar minuten geleden overleden. De akte wordt tevoorschijn gehaald en ingezien. Helaas, het spijt ons zeer, mevrouw, maar uwe man is bij ons enkel verzekerd tegen overlijden, door verbranding. Dat weet ik, daarom heb ik hem immers later cremeren.

In de dierentuin van Antwerpen is een olifant gestorven. De oppasser laat zijn tranen de vrije loop. Daar hoeft u toch niet zo verdrietig om te zijn?, zegt de bezoeker. Toch wel, zegt de oppasser. Ik ben namelijk degene die hem moet begraven.

Een lijk wandelt over het kerkhof, met zijn grafsteen bij zich. Verbaasd vraagt een ander dode lijk hem: Waarom neemt gij uw grafsteen mee?. Och, zonder paspoort kom je tegenwoordig nergens meer.

Twee Belgische grondwerkers zijn aan een karwei bezig. De éne graaft een put en de andere gooit hem weer dicht. Wat doen jullie in hemelsnaam?, vraagt een voorbijganger verbaasd. De kabellegger is ziek en nu doen we het werk met zijn tweeën, zegt de grondbewerker.

Ik vind het vreselijk, als andere mensen hun neus in mijn zaken steken. Ik niet, integendeel zelfs. Hoezo dan?. Ik verkoop zakdoeken.

Mama, zegt het dochtertje op het strand, mag ik op een ezel rijden?. Neem je vader maar, dat is haast hetzelfde.

Peter gaat met zijn vrouw en hun tienjarig zoontje naar Parijs. Daar beklimmen ze de Eifeltoren. Het zoontje hoort zijn vader tegen moeder zeggen: Weet je nog?. Elf jaar geleden stonden we hier ook. Nieuwsgierig vraagt hij: Was ik er toen ook bij?, zei zijn vader. Bij de beklimming nog niet.

Meneer Pieters zit met zijn zoon te ontbijten en op een gegeven moment zegt de zoon peinzend: Vader, ik heb vannacht gedroomd dat ik getrouwd was. Waarop meneer Pieters streng zegt: Nou, hopelijk heb je voor altijd je lesje geleerd, mijn jongen.

's Avonds geeft de bokser zijn ondeugend zoon een pak slaag. Hé Johan, zegt zijn vrouw, moet je je werk nu ook al mee naar huis nemen?.

Het kleine, armoedige circus heeft op het marktplein zijn tent opgeslagen. Plotseling gaat de deur van een woonwagen open, de directeur stormt naar buiten en roept in paniek: Vlug, haal de zebra binnen, want het gaat beginnen regenen.

Een Hollander ontmoet op een feestje een dokter, die hem gratis advies wil geven en hij zegt: Dokter, wat doet u als u verkouden bent?. Dan nies ik, zegt de dokter.

Jan heeft zijn vrouw bij dichte mist leren kennen. Hoe weet je dat?. Nou, hebt u haar wel eens goed bekeken?.

Tijdens een feestje wordt er hevig gediscussieerd over een pas verschenen boek. In het gezelschap bevindt zich ook een schrijver, die zich in het gesprek mengt en zegt: Jullie kunnen daar niet over oordelen, want geen van jullie heeft ooit een boek geschreven. Dat klopt, zei de gastvrouw, maar ik heb ook nog nooit een ei gelegd en toch heb ik meer verstand van pannekoeken bakken, dan alle kippen in de wereld.

Tijdens het kerstfeestje op het werk speelden alle gasten een leuk spelletje, en het heette: Schrijf je eigen grafschrift. Een vrij jonge secretaresse die naast de pr-man zat, fluisterde in zijn oor: Ik weet echt niet wat ik moet schrijven. Maar het is gemakkelijk, hoor, zei haar colega, ik zal het wel doen. Ze nam een vel papier, krabbelde er enkele woorden op en las voor voor wat ze geschreven had en dat was: Ze slaapt eindelijk alleen.

En, waar ben je op vakantie geweest?, vraagt Pol aan Luk. Ik ben naar het buitenland geweest, zegt Luk. Negen uur in een wintersportgebied en drie weken in het ziekenhuis.

Twee gekken lopen langs de spoorweg, naar het eerstvolgende station. Ik zou van razernij in de rails kunnen bijten, zegt de éne. Rustig maar, verderop weet ik een zacht stukje, waar je kunt in bijten.

Almachtig, roept de architect uit, als hij de nieuwbouwwoning komt bekijken. U hebt mijn bouwplannen andersom gebouwen. De ondernemer slaat zich voor het hoofd en zegt: Nu weet ik ook waarom ik steeds in de voortuin viel, als ik het balkon opstapte.

Ik ben gerenueerd, zegt de boer. Voor ik wegging heb ik tegen de nieuwe knecht gezegd dat hij de helft van de aardappels naar de markt moest brengen en de overige opstapelen. Nu heeft hij ze toch wel allemaal doormidden gesneden zeker.

Woedend laat de klant de chef van het kleine restaurant bij zich roepen en zegt: Er zit een stuk rubber midden in de worst. Zo ziet u maar, zegt de chef. Tegenwoordig wordt de funtie van het paard steeds meer overgenomen door de auto.

Het paard van boer Charel is ziek. Hij roept zijn knecht en zegt hem: Kijk eens in zijn muil?. Boer Charel gaat achter het paard staan en zegt: Kan je me zien?. Nee, zei de knecht. Dan moet het een darmverstopping zijn, zegt boer Charel.

Zou ik jouw zwarte pak mogen lenen?. Natuurlijk, waar heb je het voor nodig?. Mijn vader is overleden en ik heb geen zwart pak om aan te doen. Na drie maanden wil hij zijn zwarte pak terug. Dat zal niet gaan, want mijn vader heeft het aan.

Het echtpaar Jansens komt in de hemel en ze krijgen te horen dat ze voor elke keer dat ze vreemd zijn gegaan, een prik met een naald krijgen. Als mevrouw Jansens na een paar prikjes rondkijkt, kan ze nergens haar man vinden. Waar is mijn man toch?, vraagt ze. O, die hebben we onder de naaimachine gelegd, zei één van de rondvliegende engelen.

Een Belg informeert bij een reisbureau, wat een reis per boot naar Amerika kost. Hij krijgt te horen dat zo'n reis eerste klas, tweehonderd pond kost. Dit vindt de Belg wel wat duur, waarop de bediende hem zegt dat hij ook tweede klas voor honderd pond kan reizen. Nee, zegt de Belg. Dat is me nog veel te duur. Ik weet nog wel een goedkopere manier, zegt de man van het reisbureau. Voor 10 pond kunt u naast het schip meezwemmen. Prima, zei de Belg, maar dan moet u me wel zeggen hoe laat de maaltijden worden gereserveerd?.

Hoe oud bent u?, juffrouw, vraagt de rechter. Ongeveer 28 jaar, edlachtbare, zegt de getuige. Ik moet uw excacte leeftijd weten. 28 jaar en hoeveel maand, vraagt de rechter. 28 jaar en 27 maanden, edelachtbare, zei de getuige.

Een Hollander is te gierig om naar de kapper te gaan, om geld uit te geven voor een schaar. In plaats daarvan steekt hij zijn hoofd in een emmer water, en gaat daarna met zijn natte kop in de vrieskou staan. Als al zijn haren bevroren zijn, kan hij ze gemakkelijk uittrekken.

Het gouden horloge dat ik bij mijn jubilium van mijn baas gekregen heb, is niet van goud, maar goedkoop verzilverd. Hoe weet je dat?. Ken jij het verschil?. Nee, maar ik ken wel mijn baas.

Drie ingennieursstudenten zijn aan het discusiëren over de vraag, wie het menselijk lichaam ontworpen heeft. Dat moet een machinebouwer geweest zijn, zegt de eerste. Kijk eens naar al die gewrichten en bewegende onderdelen. Ik denk dat het een elektricien was, zegt de tweede. Kijk eens naar al die zenuwen en verbindingen.Nee, dat kan niet, zegt de derde, het moet een projectontwikkelaar geweest zijn.Wie anders laat een afvalleiding door een recreatiegebied lopen.

Een man stapt met een vioolkoffer uit de trein in Brugge. Hij kijkt zoekend om zich heen en een vrouw vraagt of ze hem kan helpen. Eh, ja, hoe kom ik in het Concertgebouw?. De vrouw denkt even na en zegt: Blijven oefenen, meneer, gewoon blijven oefenen.

In een winkelcentrum vraagt Sinterklaas aan een meisje hoe ze heet, maar hij krijgt alleen een boze blik. Hij herhaalt zijn vraag, waarop het meisje zegt: Dat heb ik u vanmorgen op school al gezegt en u bent het nu al vergeten.

Maar dit is toch te gek. De sneltrein naar Valencia is al een half uur te laat, zegt de reizeger. U hoeft niet zo'n grote mond open te zetten, meneer. Kijk liever eens naar de ommezijde van uw reisbiljet. Daar staat heel duidelijk op te lezen: Geldig gedurende drie dagen.

Aan een huidspecialist werd gevraagt, waarom hij zich in de tal van de geneeskunde gespecialiceerd had. Er waren eigenlijk drie redenen, zei hij. Mijn patiënten halen me 's nachts nooit uit mijn bed, ze sterven nooit en ze genezen ook nooit helemaal.

Karel en Hans hebben het over de menselijke gedragingen en reacties. Wist jij dat autorijden een stimulans kan zijn voor het geheugen?. Hoezo?, vraagt Karel. Wel, telkens als wij op reis gaan,herinnert mijn vrouw zich, nadat we er zo'n goede 50 km gereden hebben,dat ze vergeten is de kraan in de badkamer dicht te draaien, zegt Hans.

Een groepje toeristen staat op de top van de Etna. Ze werpen een voorzichtige blik in de kraker. Het lijkt daar beneden wel op de hel, zegt één van de Amerikaanse toeristen. Een dame die hem dat heeft horen zeggen, fluistert tegen haar echtgenoot: Die Amerikanen zijn ook overal geweest hé.

De Kerstexamens zijn begonnen, maar Mieke is ziek. Ze heeft koorts en moet om de haverklap overgeven. Jij bent het leren echt kotsbeu, nietwaar?, zegt haar pa met een glimlach.

Rob, wat hebt je het liefst bij je ontbijt, koffie of thee?. Wel schat, als dat wat je me tot nu toe gegeven hebt, thee is, geef mij dan maar koffie.

Ik ben ne keer naar een patroonfeestje van de brandweer geweest en op het menu stond het volgende: Gerookte zalm, Paling in 't groen en warme créme-glas.

Opa is gestorven en mama wil dat zo tactvol mogelijk meedelen aan haar dochtertje van vijf jaar. Opa is aan zijn laatste reis begonnen, kindje, zegt ze.Waar is hij naartoe?, vraagt haar dochtertje. Waar we allemaal heen moeten, lieve meid. O ja. Ik weet het al. Naar Napels.

Ik lees het liefst sprookjes, die echt gebeurd zijn. Sommige mannen gaan naar het café, om hun gestorven vrouw te verdrinken. Ik denk later ook te trouwen met een vrouw die veel houdt van beesten zoals ik.

Papa,het meisje dat naast mij zit in de klas, heeft precies hetzelfde kleed als ik, zegt Mieke. En jij wilt dus een nieuw kleed zeker?, zei haar vader. Wel, dat is in elk geval goedkoper, dan van school te veranderen.

Twee kannibalen zitten in het oerwoud. Ik hou niet echt van mijn schoonmoeder, zegt de éne kannibaal. Eet dan alleen je groentjes op, zei de tweede kannibaal.

Twee vriendinnen hebben het over mannen. Waarom wil je aanbidder niks meer van je weten?, vraagt een vriendin. Omdat hij te veel van mij weet, zei de andere.

Een man gaat naar een meubelwinkel en zegt: Hebt u ook een sterfbed?. Bent u er zeker van dat u gaat sterven?. Neem anders een twijfellaar.

U hoeft niet bang te zijn, zegt de oppasser, die leeuw is tam. Hij is met de fles grootgebracht. Ik ook, zegt één van de bezoekers, maar ik hou toch nog altijd van biefstuk.

Bartje is met de jeugdbeweging te voet op bedevaart naar Scherpenheuvel geweest. Was er veel volk?, vraagt zijn moeder, als hij uitgeput thuiskomt. Veel volk?. Het was verschrikkelijk, de mensen zaten tot in de kerk.

Ober, kunt u mij vertellen wat dat is, hier op mijn bord?. Dat is gebraden kip, meneer. Ach zo. Zeg, tussen ons gezegd en gezwegen,eigenlijk verspilt u hier uw tijd, hoor. Met zo'n verbeelding zou u eigenlijk romans moeten schrijven.

Een Nederlander is op reis in Spanje en hij ondervond nogal wat moeilijkheden, doordat hij geen Spaans kende. In een restaurand wilde hij een biefstuk met gebakken aardappelen bestellen, maar hij had er geen idee van hoe hij dat kon uitleggen aan de kelner. In wanhoop nam hij een stuk papier en een potlood en tekende een koe met daarnaast zes schijfjes aardappelen. Plots knikte de kelner hem met een verheugd gezicht toe, om duidelijk te maken dat hij hem begrepen had. De Nederlander wachtte. Tien minuten later kwam de kelner met zes kaartjes voor een stierengevecht.

Een regenworm en een mier overnachten in een hotel. Net als ze willen gaan slapen, horen ze een enorm lawaai in de kamer naast hen. De regenworm kruipt boos uit bed, om te gaan kijken wie de herrie veroorzaakt. Als hij even laterterugkomt, zegt hij tegen de mier: Slapen kunnen we voorlopig wel vergeten. Onze buurman probeert zijn schoenen uit te trekken, maar hij is ladderzat. En dan?, vraagt de mier. Het is een duizendpoot.

Een bejaarde man ligt op de operatietafel. Hij heeft erop aangedrongen om te worden geopereerd door zijn schoonzoon, een uitmuntend chirurg. Vlak voor hij in slaap wordt gedaan, zegt de bejaarde man tegen zijn schoonzoon: Wees niet nerveus en doe je best. Maar hij besef heel goed dat als er ook maar iets misgaat, je schoonmoeder bij jou komt inwonen.

Tuur moest bij de commissaris komen. Hij werd ervan beschuldigd het hooi van zijn buurman, boer Koene, te hebben gestolen, maar hij ontkende alles. En waarom zou ik hooi moeten gaan stelen, riep hij, ik heb er zelf een hele schuur vol. Ik zal de inhoud van die schuur aanslaan, zei de commissaris. Wat?, riep boer Koene, mijn hooi ook?.

Een ondernemer heeft een nieuwe zaak geopend en geeft een receptie voor zijn klanten. Van één van hen ontvangt hij een bos bloemen, met de tekst: Rust in vrede. Hij belt naar de bloemist en zegt dat er waarschijnlijk iets verkeerd is gegaan, bij de levering van de bloemen. De bloemist zegt dat het hem spijt en dat er inderdaad iets verkeerd is gegaan en hij voegt eraan toe: Vandaag werd er op een begrafenis een boeket bezorgd met de tekst: Gefeliciteerd met je nieuwe locatie.

Zeg Jan, die vertegenwoordiger van Kletsch & Co heeft ons een hoop rommel aangesmeerd. Wat doen we ermee?. Zouden wij hem er niet kunnen toe overhalen, om in onze zaak te komen werken?.

Vertel me eens hoe het kwam dat de twee auto's tegen elkaar reden?, vroeg de rechter. Ik weet het niet precies, edelachtbare, maar ik had de indruk dat ze allebei op dezelfde voetganger aan het jagen waren, zei de getuige.

Dokter, ik denk dat mijn man een kwaal heeft. Ik praat soms uren aan een stuk tegen hem en daarna merk ik dar hijer niets van heeft gehoord. Dat is geen kwaal, mevrouw, dat is een gave.

Een vrouw moet voor de rechtbank verschijnen voor winkeldiefstal. Wat hebt u gestoken en waarom?, vraagt de rechter. Ik heb een blik perziken gestolen, omdat ik honger had. Op de vraag van de rechter, hoeveel perziken er in het blik zaten, zei ze: Zes, edelachtbare. Dan geef ik u zes dagen gevangenisstraf, zegt de rechter. Plots staat de echtgenoot van de vrouw op en roept: Ze heeft ook een blik doperwten gestolen.

Karel loopt in het winkelcentrum achter een bejaard echtpaar. Plots valt de man stuiptrekkend op de grond. Karel schiet onmiddelijk te hulp en vraagt aan de vrouw wat er mis is met haar man. Hij heeft een toeval, zegt ze. Oei, zeg Karel, heeft hij dat wel vaker?. Ja, zegt de vrouw, zeker driemaal per week. Waarop Karel zegt: Dat kun je geen toeval meer noemen.

Een acteur die gewoonlijk de rol van cowboy in westerns speelde, zag een kleine jongen, die samen met zijn ouders de filmstudio's bezocht, op zich afstevenen. Aha, kereltje, riep hij enthousiast. Ik vermoed dat jij graag een handtekening van mij zou willen?. Nee, meneer, zei hij: Ik wil alleen weten wat jullie met de paarden doen, als de ruiters doodgeschoten zijn?.

Hoeveel vaten bier vekoopt u wekelijks?, vraagt een vreemdeling. Drie vaten bier per dag, zegt de Cafébaas. Wel, ik ken een middel om er in het vervolg vier vater per dag te verkopen, zegt de vreemdeling. O ja, hoe doe je dat dan?. Ik zou u dankbaar zijn, als u mij dat zou willen vertellen, zegt de Cafébaas. Tap in het vervolg de pinten helemaal vol.

Een stomdronken man verlaat een café en gaat op zoek naar zijn auto. Van de eerste auto die hij ziet staan,begint hij het dak te betasten en hij zegt: Nee, dat is hem niet. Bij de volgende wagen doet hij precies hetzelfde en zegt: Nee, deze is het ook niet. De verbaasde parkeerwachter bekijkt het schouwspel nog even, loopt dan naar de man toe en vraagt: Wat doe je nou?. Denk je dat je je auto zo zult herkennen?. Ja, zucht de dronken man en zegt: Op de mijne staat een blauw zwaailicht.

Ik ben een man van weinig woorden en ik zeg niet veel, zegt de patiënt. Ik begrijp u heel goed, ik ben ook getrouwd, zegt de psychiater.

Zeg eens, mijn liefste vriendin, waarom heb je een brandblusapparaat bij je man in de kist gelegd?. O, 't Is gewoon een voorzorgsmaatregel, voor het geval hij in de hel terechtkomt.

Opa gaat met zijn zoon en kleinzoon een weekend naar Parijs. De kleinzoon gaat er die avond meteen al op uit. Her duurt lang voordat hij terugkomt: Het is dan twee uur. De jongen is laaiend enthousiast en zegt: Wat een mooie stad, al die leuke kroegen, al die lichtreclames en wat een mooie meisje. Het is gewoon geweldig. De tweede avond gaat de zoon uit. Hij blijft nog wat langer weg, tot vijf uur in de morgen. Nog wat nagenietend zegt hij: Heerlijk om er een keer zo uit te zijn en wat een mooie stad, al die lichten, die kroegen en zulke heerlijke vrouwtjes. Zondagmorgen is opa aan de beurt. De hele nacht zitten de zoon en de kleinzoon op hem te wachten. De ochtend gaat voorbij en ook de middag. De zoon wil net de politie opbellen als opa eraan komt, verrukt glimlachend zegt hij: Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Parijs is een sprookjesachtige stad: Mooie gekleurde lichtjes, bomvolle kroegen en al die mooie vrouwen. Wat waren ze geduldig.

Twee heren gaan samen wandelen. Stel je voor, zegt de ene, mijn vrouw droomde vannacht dat ik miljonair was. Wat een geluk voor u, dat ze dat alleen maar droomde, zegt de andere. Die van mij verbeelt zich dat overdag, als ze boodschappen doet.

Opa Mulder is 78 jaar en wil met zijn 74 jarige vriendin trouwen. Wil je echt op die leeftijd nog trouwen?, vraagt een goede kennis aan hem. En wanneer is het zover?. Ik weet het niet precies, zegt opa Mulder zuchtend. Haar ouders willen nog steeds geen toestemming geven.

Vorig jaar was je veel hartstochtelijker dan nu. Toen vrijden we nog onder de kerstboom, weet je het nog?, zei Jan. Ja, maar die boom van vorig jaar liet zijn naalden ook niet vallen, zei Mieke.

Ik kan mijn vrouw maar niet afleren, om laat naar bed te gaan. Altijd word het een eind na twaalf. Waarom blijft ze dan zo lang op?. Ze wacht altijd totdat ik thuiskom.

Na de fuif zegt de vrouw tegen haar man: Wat heb je weer zitten mopperen. Hopelijk heeft niemand gemerkt dat je niet dronken was.

Waarom heb je niet om hulp geroepen, toen Piet je kuste?. Hij heeft me bedreigd. Oja?. Waarmee?. Dat hij me, als ik zou gillen, nooit meer zou kussen.

Ik praat al drie jaar lang niet meer met mijn vrouw. Geweldig. Dan leef ik eindelijk in vrede.

De geschiedenis van Romeo en Julia zou beter zijn afgelopen, als Romeo maar een mobieltje had gehad, zegt mevrouw Teut na de voorstelling, tot tranen geroerd. Houd toch op mett die onzin, zegt meneer Teut. Ik heb toch al jaren een mobieltje.

Een stokoude miljonair is net getrouwd. In de huwelijksnacht vraagt hij aan zijn knappe jonge bruidje: Vertel me eens, liefste, je moeder heeft je toch wel voorgelicht, hoop ik?. Nee, eigenlijk niet, zegt de nieuwbakken echtgenote en wordt vuurrood. Verdraaid nog aan toe, mompelt haar man, en ik ben vergeten hoe het moet.

Opa komt voor het eerst in zijn leven op een discoavond. Nadenkend blijft hij aan de kant staan. Hoe vind je het hier, opa?, vraagt zijn kleinzoon die buiten adem van de dansvloer komt. Ja jongen, wat moet ik ervan zeggen. In mijn tijd deden we dat liggend en met zijn tweeën.

Vertel eens, zegt het ene lichte meisje tegen het andere: Hoe heb jij het bij die ouwe halfdode fabrieksdirecteur gehad?. Nou, hij lag op sterven, maar hij moest en zou, zelfs in de kist. Heb je dat dan toch goed gevonden?. Ik wel, maar die zes dragers, die vonden het maar niks.

Meester, mijn vader heeft me tien euro beloofd, als ik de eerste van de klas word. Doe dan maar goed je best. Ik weet iets veel beters, meester. U doet net alsof ik de eerste ben en dan delen we samen die tien euro.

In de bus spreekt een onderwijzer een klein meisje. Hoe heet jij, kind?. Monika. En hoe oud ben jij?. Zes jaar en ik ga al naar school. De onderwijzer zegt als lachend: O, maar ik ben veertig jaar en ik ga ook nog naar school. Monika schiet in een lach en zegt: Nou, dan ben je vast een grote stomkop.

De onderwijzeres behandelt de tegenwoordige tijd, de verleden tijd en de toekomstige tijd. Dan vraagt ze aan Henk: Ik ga trouwen, wat is dat voor een tijd?. Dat is de hoogste tijd, juffrouw.

Waarom ben jij twee dagen niet op school geweest, Joop, vraagt de onderwijzer. We hadden gisteren brand, meester. En, waar was ji dan eergisteren?. Dan heb ik de brand van gisteren moeten blussen, meester.

De meester vraagt aan de leerlingen hoe dauw ontstaat?. Jantje steekt zijn vinger op en zegt: Doordat de aarde alsmaar om zijn as draait zonder ook maar eventjes te rusten, gaat hij zweten.

Twee vrienden komen elkaar tegen op de markt en maken een praatje. En sinds wanneer ga je nu niet meer in dat restaurant eten?, vraagt de ene. Sinds ik er dit bericht heb zien hangen: Oude vrouw gezocht om te koken.

Ja mannekes, ik ben vandaag een keer met de trein naar Oostende geweest, om te zien als die zee er daar nog lag. Ik moet u wel zeggen dat dat lang kan duren, eer dat ge daar aankomt.

Normaal gezien doe ik dat met mijn koersfiets, maar die sta nu in de fietswinkel voor onderhoudswerken. Gisteren heb ik nog een toertje gedaan in de Vlaamse Ardennen, maar met die tegenwind waren al mijn spaken weggewaaid. Met de beklimming van de muur, die nog altijd in Geraardsbergen ligt, was mijn stuur gekrompen.

Waarschijnlijk was dat van in al die puttekes te rijden zeker, ofwel van het gewicht van die vlieg die eventjes op mijn stuur kwam zitten, om uit te rusten.

De avond voor mijn vertrek had ik mijn schoenzolen nog wat gekuist en mijn teennagels nog wat effen gevijld, om goed door dat zand te kunnen lopen. Ook mijn wenkbrauwen wat naar achter gekampt, om beter te kunnen zien waar ik loop.

Want ge weet maar nooit hé, hoeveel wind er ondertussen al is overgewaaid vanuit Engeland, om nog maar te zwijgen van al dat zeewater die onderweg was. De trein was nog maar juist vertrokken, en hij kreeg aan de voorkant al een paar platte banden.

Allee, na een half uurtje is hij toch kunnen vertrekken, en in het station van Brugge moesten al zijn platte banden opnieuw opgeblazen worden, want die waren al meer dan de helft leeggelopen. Met 32 vrijwilligers van de landmacht stonden ze daar die banden op te blazen, en na drie kwartier zijn we vertrokken richting Oostende.

Ja mannekes, ik moet u wel zeggen dat die trein dan veel rapper reed, omdat ze op die wielen autobanden hebben gelegd. Als we in Oostende zijn aangekomen ben ik op mijn gemakje naar de zee gegaan en toen ik daar aankwam zag ik ginder al heel veel volk bijeen staan.

Ze stonden te kijken naar de zee die in brand stond. ’t Had daar toch wel ene zijn brandende sigaret in de zee gesmeten zeker. Ze hebben die brandende sigaret die in de brandende zee lag moeten blussen met piepschuim. Maar da was wel speciale piepschuim hoor.

Ze hebben dan overal borden moeten zetten met daarop: Verboden te zwemmen.

Potverdikke zeg, een mens heeft dan een keer goesting om alleen te zwemmen.

Ja mannekes, dat zeewater was al meer dan de helft verdampt en in de controlekamer kregen ze de ene telefoon na de andere binnen van vissen die vroegen hoe het kwam dat dat zeewater verminderd was.

Ondertussen waren er al een paar vissen opgenomen in het kliniek, omdat ze bezweken waren aan te weinig zuurstof. Ook een paar walvissen die naar hier zijn gezwommen hebben ze moeten afvoeren, maar dat was wel omdat die walvissen onderweg teveel adem hadden verbruikt. Enkele van die vissen zijn dan plots overleden, want ’t is daarom dat ze nu ook veel minder vis verkopen aan de viskraampjes dan vroeger.

Voor de kwallen kon dat geen kwaad, want die zaten ginder wat verder op een eilandje lekker te eten van die warm gekookte mosselen die ginder naar boven zijn gekomen van de warmte.

Ik had ondertussen mijn schoenen en kousen uitgedaan, om blootvoets in dat malse zand te kunnen lopen en opeens werd er op mijn schouder geklopt.

’t Was toch wel één van die kwallen zeker, die mij kwam vragen om met hun mee te eten.

Ik moet u wel zeggen dat ik verleden jaar een kwal gered heb, want hij stond op het punt om te verdrinken. Ik was aan het wandelen en plots hoorde ik boven mijne kop een hels lawaai.

Ik dacht eerst dat die meeuwen aan het vechten waren, om te zien wie sterkste was.

Potverdikke zeg, ’t was toch wel een vliegtuig zeker, die aan het landen was.

Ja mannekes, als ik aan het wandelen ben, heb ik normaal op mijn kale kop altijd een muts op. Want die piloot dacht dat hij dicht bij de landingsbaan was, en zo was hij stilaan aan het dalen.

Nog een sjans dat ik mijn gsm bij had. Ik heb direct naar die piloot gebeld, om hem te zeggen dat hij terug moest opstijgen, want dat het geen landingsbaan was, maar wel mijn kletskop.

Hij is dan wel doorgevlogen, en ik kreeg dan van die piloot een berichtje op mijn gsm dat ik in het vervolg als ik zonder muts op mijn kale kop aan het wandelen ben, een bericht op mijn kletskop moet schrijven met daarop: Gelieve door te vliegen, dit is geen landingsbaan.

Ondertussen begon ik ferm honger te krijgen, ging een restaurant binnen en zette mij aan een tafeltje dat nog helemaal leeg was. Ik moet u wel zeggen dat ik zeer graag vis eet, dus bestelde ik mij vis.

Die garcon (ober) had mij waarschijnlijk zien zitten, want hij kwam naar mij en vroeg of ik al gekozen had en wat het mag zijn.

Awel, meneer de garcon (ober), voor mij twee verse oesters die niet bijten, in roomsaus.

Een jonge kreeft in tomatensaus die klaargemaakt is op moeders wijze en een beetje brood dat van een warme bakker komt.

Ja mannekes, dat brood was voor die meeuwen, die daar buiten zaten te bedelen.

Ik wilde die oester opeten en al mijn valse tanden waren kapot.

Potverdikke zeg, ik wist dat niet, dat die oester in een schelp zat. De ober kwam mij zeggen dat die oesters weer in hun schelp gekropen waren, omdat ze naakt veel te veel kou hadden.

En dan die kreeft, die in mijn tong had gebeten, waardoor ik nu twee weken werkonbekwaam ben.

PS:  Maar één ding weet ik zeker: Hoe langer ik op het strand liep, hoe vlugger de avond viel.

Groetjes van flipper de flip.

De zusters laten een nieuw gebouw optrekken, naast het oude klooster. Eén van hun merkt dat de mannen voor het middagmaal nooit bidden en ze vraagt aan moeder-overste of ze hen daarop mag wijzen. Ze zullen je uitlachen, zegt ze, ik heb een beter idee: Vijf minuten voor schafttijd zal ik binnengaan in hun barak en een plaatsje zoeken aan tafel. Van zodra ze binnenkomen, zal ik een kruisteken maken en beginnen te bidden. Ze zullen allemaal meebidden. Om vijf voor twaalf stapt moeder-overste binnen in de barak met een boterhamdoos en een thermoskan in haar handen. De mannen lachen zich een bult. Kennen jullie Jezus Christus?, vraagt moeder-overste geërgerd. Nee, zegt één van de bouwvakkers en hij vraagt aan de man naast hem of hij hem ken. Die kent hem ook niet en stelt voor om het aan de baas te vragen, die nog buiten op de werf bezig is. Nog voor moeder-overste kan reageren, rent hij naar buiten en roept naar zijn baas: Ken jij Jezus Christus?. Ja, zegt de baas. Kun je me zeggen waar hij is?. Zijn vrouw is hier met zijn boterhammen.

Het pasgetrouwd paar heeft een paar vrienden uitgenogigd, voor een souper. De jonge vrouw haalt een knapperig bruingebakken kippetje uit de oven. Het voorsnijden verloopt echter niet zo vlot. Ze weet echt niet hoe ze daar moet aan beginnen. Doe het zoals het in het kookboek staat, zegt de jeudige echtgenoot. Ja,dat wou ik proberen, maar ik kan de spippellijnen niet vinden.

Jos staat op de markt met een kraam vol dekbedden. Om de verkoop te stimuleren heeft hij boven zijn kraam een bord gehaangen met de tekst: Alleen onder de dekbedden van Joppe blijft u kinderloos. De dekbedden zijn een groot succes. Een paar maanden later komt één van de klanten van Joppe haar beklag doe en zegt: Uw reklame is misleidend. Ik heb zonet van de dokter vernomen dat ik zwanger ben. Door wie is het kind verwekt?, vraagt Joppe. Door mij man natuurlijk. U lag dus samen met uw man onder het deken, dat u hier hebt gekocht?. Dan hebt u zich zeker niet aan de gebruiksaanwijzing gehouden, mevrouw. Kijk,er staat toch duidelijk op het bordje dat u alleen onder mijn dekbedden moet slapen.

Tijdens de wekelijkse vergadering zegt de baas dat hij te weinig gerespecteerd wordt. De volgende morgen hangt hij een bordje op de deur van zijn kantoor met daarop de tekst: Ik ben de baas. Wanneer hij terugkomt van de lunch, ziet hij dat iemand een momo onder het bordje heeft geplakt met daaop de tekst: Uwe vrouw heeft gebeld. Ze wil haar bordje terug.

De eerste minister en zijn echtgenote maken een wandeling door de stad. Plots houdt hij halt voor een etalage en zegt: Kijk hier eens, schat. En dan durven de mensen nog zeggen dat alles zoveel duurder geworden is onder mijn regering. Moet je hier kijken: 10 euro voor een broek, 25 euro voor een kostuum, 8 euro voor een rok en 12 euro voor een jas. Ssst, schat, je maakt je belachelijk. We staan hier voor een wasserij.

Een man verlaat de kroeg met een flink stuk in zijn kraag. Het heeft intussen veel geregend en het asfalt is spiegelglad. Verdorie, mompelt de man, nu met ik ook nog deze rivier overzwemmen. Hij neemt een aanloop, duikt en komt keihard tegen het asfalt terecht. En het heeft nog gevroren ook, zegt hij.

Kelner, kun je mij zeggen wat dat is,hier op mijn bord?. Dat is gebraden kip, meneer. Ach zo. Zeg, tussen ons gezegd en gezwegen, eigenlijk, verspil jij hier je tijd, hoor. Met zo'n verbeelding zou jij eigenlijk romans moeten schrijven.

Ik heb vannacht gedroomd dat ik met mijn brommer een heerlijk tochtje aan het maken was, zegt Jan. Ja, ik heb je motor horen ronken, zegt zijn vrouw.

Ik heb gisteren de kast opgeruimd en er deze oude jas in gevonden, zegt de vrouw. Die zal ik morgen maar weggeven, zeker?. Geen denken aan. Ik heb hem opzettelijk bewaard om aan te trekken, wanneer de belastingspecteur komt, zegt de man.

Later, als ik groot ben, wil ik rijk worden en een groot huis hebben met grote kamers, zegt Jantje tegen zijn oma, maar ik wil geen badkamer. Waarom geen badkamer, jongen?, vraagt oma. Omdat ik stinkend rijk wil worden, zegt Jantje.

12,5 jaar getrpuwd en op het moment dat ze wakker worden zegt Jef tegen zijn vrouw: Schat, pak je valiezen maar in, we gaan naar Spitsbergen. O, fantastisch. En wat doen we als we 25 jaar getrouw zijn?. Dan haal ik je weer op.

Ach, dit is echt geen leven. Ik verlies al mijn haren, jammert de tandenborstel. En ik word elke dag magerder, zucht het stuk zeep. En wat moet ik dan zeggen: Ik heb altijd een lopende neus, zucht het kraantje.

Zeg, heb je het nieuwe kleedje van Dora al gezien?. Nee, welke kleur heeft het?. Groen. Groen?. Maat welke soort groen?. Het groen van de rode lichten.

De verpleegster vertelde aan Gust dat hij maar drie minuten meer te leven had en hij zei: Kunt u dan werkelijk niks meer voor mij doen?. Ja, maar niet veel. Misschien kan ik een eitje koken?.

Ik zit in de problemen, zegt Karel tegen zijn goeie vriend Jos. Vanmorgen kreeg ik een brief van één of andere gek, die dreigt me te vermoorden als ik mijn pogingen om zijn vrouw te verleiden niet staak. Maar doe dat dan toch gewoon, zegt Jos. Dat is niet zo simpel hoor. Zijn naam stond er niet bij.

Twee stadswerkers komen de straat ingereden en beginnen een put te graven. Daarna gooien ze die weer dicht en beginnen ze wat verder een nieuwe te graven. Dit gaat zo de hele dag door. Wanneer ze 's avonds vertrekken, komt één van de buurtbewoners hen vragen wat ze nu eigenlijk de hele dag gedaan hebben. We hebben draadloos internet gelegd, zegt één van de stadswerkers.

Een gezin had diertien kinderen, die op één na, allemaal op elkaar lijken. Maar de jongste is altijd een beetje anders geweest en hij ziet er ook anders uit. Hij heeft bruine ogen en bruin haar, terwijl zijn broers en zussen allemaal blauwe ogen hebben en blond zijn. Op een dag licht de moeder, die oud geworden is, op sterven. Vader zit naast haar bed en houdt haar hand vast. Ik moet je iets vragen, zegt hij, maar het ligt nogal gevoelig. Onze Willem is niet zoals de andere kinderen, maar ik moet het weten, schat: Heeft hij een andere vader, dan de rest?. De vrouw zucht knikt instemmend. De vader schrikt even,maar blijft kalm. Ken ik hem?, vraagt hij, waarop zijn vrouw opnieuw instemmend knikt. Wie is Willems vader dan?, vraagt vader aarzelend. Waarop zijn vrouw hem recht in de ogen kijkt en zegt: Jij.

Een visser zit al de hele dag langs het kanaal te vissen. Opeens komt er een wandelaar voorbij gewandeld. Die houdt halt en gaat naast de visser zitten, terwijl hij hem nauwkeurig gadeslaat. Na een paar uur vraagt de visser: Waarom gaat u zelf niet vissen?. O, nee, hoor, daar heb ik echt het geduld niet voor, zegt de man.

Een toerist is op vakantie in een zeer groene en gezonde streek. Hij raakt aan de praat met één van de plaatselijke inwoners en zegt: Ja, het is hier echt heel gezond, zo gezond dat we onze oudste inwoner hebben moeten doodschieten, om eindelijk een kerkhof te kunnen aanleggen.

Jantje gaat bij zijn oma logeren. Opeens wordt hij moe en begint hij te geeuwen en oma zegt: Je moet je hand voor je mond houden, als je geeuwt, jongen. Waarop Jantje zegt: Nee hoor, oma, dat is niet nodig. Ik heb niet zo'n gebit, dat eruit kan vallen.

Lucas heeft zijn vingers tussen de deur van de auto gestoken en schreeuwt het uit van de pijn. Steek je vingers in je mond, roept zijn oom. Is dat goed tegen de pijn?, vraagt Lucas zijn moeder. Dat weet ik niet, maar tegen het schreeuwen zeker, zegt zijn oom.

Mijn dokter stond erop dat ik u eens kwam raadplegen, zei de patiënt tegen de psychiater. God weet waarom. Ik ben gelukkig getrouwd, ik heb een vaste job, veel vrienden, maar geen zorgen. Hm, zei de psychiater, en hoelang bent u al zo?.

Twee vrienden komen elkaar tegen op straat. Ik heb zopas één van die supermoderne hoorapparaten gekocht. Het is zo klein dat je het nauwelijks kunt zien. Maar dat is prachtig, roept zijn viend. Werkt het goed?. 't Is nu halfzeven.

Waarom gaat u niet op vakantie, meneer Drukmans?. Luister, dat zit zo: Als ik geen plaatsvervanger vraag, dan denkt men dar ik niks te doen heb. Maar als ik er wel één vraagt, dan ziet iedereen dat ik niks te doen heb.

Kamiel gaat naar de tandarts, want hij krijgt een een valse tanden en hij zegt: Dokter, zullen mijn valse tanden er natuurlijk uitzien?. Wees gerust, ik zal ze zo natuurlijk maken, dat ze pijn doen, zegt de tandarts.

Schat, heb je er al eens aan gedacht, waar we onze vakantie de komende winter zullen doorbrengen?. Ik stel voor: Lugano. Hoe vind je mijn idee?. Onbetaalbaar.

Dokter, ik denk dat ik een mot ben, zegt de patiënt. Maar ik ben geen psychiater, zegt de dokter. Ja, dat kan wel zijn, maar ik zag hier licht branden en ben ik dan maar naar binnen gestapt.

Wel schat, zegt Tuur, als je toch niet van plan bent om iets te kopen, dan kunnen we net zo goed de duurdere spullen even bekijken.

Mijn zoon is ontzettend groot, maar dat heeft ook zijn voordelen, zegt Jef. Als hij kaal wordt, zal zijn vrouw dat nooit ontdekken.

Wat is uw naam?, vroeg de loketbediende aan de Chinees. Niezen, zegt de Chinees. Heet u werkelijk zo?. Neenee, maar ik heb mijn naan laten vertalen in het Nederlands. Ik heet eigenlijk Hat Chi.

George moet geopereerd worden en hij is vreselijk bang. Maak je maar geen zorgen, zegt de chirurg, je zult er niks van merken. Je krijgt een spuitje, valt in slaap en als je wakker wordt, is alles voorbij. Even later vraagt George aan de oudere man die zich over hem heen buigt: En, dokter,is alles goed gegaan?. Noem me maar gewoon Petrus, zegt de dokter.

Een dame merkt volgend bord op, die aan de voordeur van een schoenmaker hangt: Hier herstelt men uw schoenen, terwijl u erop staat te wachten. Ze gaat binnen en toont hem een paar schoenen, waarvan de hakken moeten worden vernieuwd. In orde, zegt de schoenmaker, volgende week donderdag zijn ze klaar. Maar, roept de vrouw verontwaardigd. En dat bord dan: Hier herstelt men uw schoenen, terwijl u wacht?. Wel,zegt de schoenmaker volgens zijn logica, bent u soms niet van plan om tot donderdag op uw schoenen te wachten?.

Er moest dringend geld worden ingezameld voor het herstel van de kerktoren en de pastoor belde persoonlijk naar alle parochianen. Ik kan u echt niets geven, zei één van zijn schapen, ik heb al zoveel schulden. Maar u bent de Heer toch veel meer verschuldigd, dan de anderen. Dat klopt, zegt de man, maar Hij zit niet zo achtr me aan, als de andere schuldeisers.

Een menslievende heer kwam op een dag van een feestmaal, dat een vereniging: Ter ondersteuning van de armen georganiseerd had en hij had duidelijk een beetje te diep in het glas gekeken. Hoe is het toch mogelijk, riep zijn vrouw uit, hoe kun je nu zoveel eten en drinken?. Maar schatje toch, zegt hij, 't was voor de armen

Als ik het goed begrepen heb, meneer, dan zet ikmijn geld gewoon op de bank en ik kan het afhalen wanneer ik maar wil?. Inderdaad. Veronderstel dat u vandaag geld stort, dan mag u het morgen al komen terughalen, op voorwaarde dat u ons daarvan acht dagen op voorhand verwittigt, natuurlijk.

Juist voor de aanval zegt de officier tegen zijn soldaten: Mannen, vanaf nu is het man tegen man. Waarop soldaat Kamiel zegt: Wilt u mij mijn man even aanwijzen, alstublieft?. Misschien kunnen we het op een akkoordje gooien.

Een vrouw ligt op het dak van een hotel te zonnebaden. Een bediende komt vragen of ze haar kleren wil aantrekken. Waarom?, vraagt ze. Ik lig toch op mijn buik en ik heb een handdoek bij me. Zelfs als er iemandkomt, zal hij of zij toch niks zien. Ja, maar, ji ligt wel op het glazen dak boven de eetzaal.

Een vrouw op leeftijd gaat naar de huisarts voor een algemene controle. Als ze thuiskomt, zegt ze tegen haar man: Jij zegt altijd dat ik er oud uitzie, maar de dokter heeft gezegd dat ik nog altijd het lichaam van een jongedame heb. O ja?, zegt haar man, en heeft hij ook iets gezegd over dat oude, zure gezicht waar ik altijd mee rondloopt?.

Een bejaarde vrouw werd naar het ziekenhuis gebracht met een ziekenwagen. De ambulancier legde uit aan het nieuwbakken verpleegstertje dat het slachtoffer haar verwondingen had opgelopen, toen ze uit een warenhuis kwam en tegen een man was gebotst die een staande klok droeg. Een staande klok; riep de verpleegster uit, waarom kon hij geen gewone polshorloge dragen, zoals iedereen?.

Je bent alleen maar met me getrouwd, omdat ik geld had, zegt Lily. Hoe kom je daar nu bij?, zegt Carel. Ik ben alleen met je getrouwd, omdat ik geen geld had.

Een man moet voor de rechter verschijnen, die vraagt: En, bent u al eens eerder veroordeeld?. Ja, edelachtbare. Wanneer was dat?. Twintig jaar geleden. En daarna niet meer?. Nee, edelachtbare. En wat hebt u in die twintig jaar gedaan?. Mijn straf uitgezeten, edelachtbare.

U mag wel eens een bad nemen, zegt de dokter tegen zijn patiënt. Dat doe ik elke dag. Doe er eens schoon water in, zegt de dokter.

De biefstuk was van topkwaliteit en ik kan het weten, want ik zit in het vak, zegt de klant tegen de ober. O, bent u slager van beroep. Nee, schoenmaker, zegt de klant.

Mama, moet iedereen sterven?, vraagt Maarten. Ja, jongen, zegt mama. Maar wie moet de laatste mens dan begraven, als die gestorven is?, vraagt Maarten. De Heer zal hem wel begraven, zegt mama.

Soldaat Deprez, ik heb je vanmorgen niet gezien bij de camouflageoefening. Dank u voor het compliment, sergant, zegt soldaat Deprez.

Mijn man is zo attent. Voor mijn verjaardag gaf hij me precies wat ik nodig had, om te ruilen voor wat ik echt wou.

Praat u wel eens in uw slaap?, vraagt Peter aan Lucas. Nee, maar soms wel als anderen slapen, zegt Lucas. Hoezo?. Ik ben pastoor.

Jantje komt thuis van school. Mama, de meester heeft gezegd dat de stroom weer duurder wordt. Ben je niet blij dat ik geen groot licht ben?.

Liza heeht haar mooiste kleedje aangetrokken, om naar het feest te gaan en zit geduldig te wachten op een stoel tot ze ten dans wordt gevraagd. De uren gaan voorbij en er is haar nog niemand komen uitnodigen. Rond elf uur besluit ze het op te geven en naar huis te gaan, maar dan komt er een knappe man met een dikke sigaar in de mond op haar af en Liza krijgt weer hoop: Juffrouw, ben jij nog vrij voor deze dans?, vraagt de man. Ja, meneer, zegt ze met een blos op de wangen. Fantastisch, zegt de man. Wil je dan zo vriendelijk zijn om mijn sigaar even vast te houden?.

Een bejaard echtpaar van respectievelijk 95 en 98 jaar heeft een afspraak gemaakt met de notaris, om zich uit het echt te laten scheiden. Maar waarom hebben jullie zo lang gewacht?, vraagt de notaris. We wildrn niet dat onze kinderen zoiets moesten meemaken, maar nu ze allemaal dood zijn, houdt niets ons nog tegen, zegt de vrouw.

Jos keek met een kristische blik naar de auto van zijn buurman. En hoeveel heb je daarvoor betaald?, vroeg hij. Helemaal niets, zegt zijn buurman. Ik kreeg hem bij wijze van vereffening van een schuld. Iemand was me 125 euro schuldig. Jos keek nog eens naar het aftandse ding en zegt: Hm, en denk je dat je de resterende 100 euro ook nog eens zult krijgen?.

De nieuwe onderwijzer wil weten of de kinderen in zijn klas in zichzelf geloven en hij zegt: Wie dom is, gaat recht staan. En is even geen beweging, maar na een paar minuten staat Jantje op en de onderwijzer vraagt of hij echt denkt dat hij dom is. Nee, zegt Jantje, maar ik vind het zo zielig dat u de enige bent die rechtstaat.

De filmregisseur telefoneert naar een impresario en zegt: Ik heb dringend twee zuigelingen nodig van ongeveer zes maanden. Ik zal ervoor zorgen, zegt de man. Waarop de regisseur er nog aan toevoegt: En stuur me geen beginnelingen, hé, zoals gewoonlijk.

Ik ben met mijn vrouw getrouwd omdat ze heel anders was dan alle andere vrouwen, zegt de Karel. Waarin verschilde ze dan wel?, vraagt zijn buurman. Ze was de enige die mij wilde hebben, zegt Karel.

Een buitenlander vraagt in Antwerpen de weg naar de kathedraal en hij zegt: Wel, u loopt rechtdoor tot aan de tweede verkeerslichten. Dan slaat u links af. Uneemt de eerste straat rechts en dan onmiddelijk weer links. U kunt zich niet vergissen, want de kathedraal staat juist naast een frituur.

Een gek beklaagt zich bij de psychiater over zijn nieuwe kamergenoot en zegt: Ik hou het niet langer uit, dokter. Wat scheelt er dan?, vraagt de dokter vriendelijk. Wel, mijn kamergenoot denkt dat hij een hond is. O, en blaft hij dan?, vraagt de dokter verbaasd. Nee, dat doet hij niet, maar hij denk dat ik een boom ben, want hij plast altijd tegen mijn benen.

Peter zit onderuitgezakt achter het stuur van zijn sportwagen, terwijl zijn rechterarm op de schouders van het meisje naast hem rust. Iets verderop wordt hij tegengehouden door een gemotoriseerd agent. Je moet allebei je handen gebruiken, zegt hij. Dat weet ik, zegt Peter, maar hoe moet ik dan sturen?.

Het verkeer lag helemaal stil, want er was een vrachtwagen gekanteld en de politie stond erbij te huilen, zegt Lars aan zijn vriedjes op school. Waarom moesten de politie zo huilen?, vraagt één zijn vriendjes. Odat de vrachtwagen vol uien zat.

Een man is op wandel in Antwerpen en opeens ziet hij tot zijn grote verbazing op de venster van een reisbureau een opschrift met daarop: Doe ons een plezier en ga weg.

Een dom blondje loopt een bar binnen, waar een frisdrankautomaat staat. Ze gooit er een paar muntstukken in en er rolt een blikje cola uit de automaat. Ze gooit nog meer geld in de automaat en er rollen nog een paar blikjes uit. Een man die achter haar staat, vraagt of hij de automaat ook even mag gebruiken, waarop het dom blondje zegt: Even geduld. Zie je niet dat ik aan het winnen ben?.

Oma heeft haar haar heel kort laten knippen. Wanneer haar kleinzoon haar voor het eerst ziet, met haar nieuwe kapsel, zegt hij: Oma, je ziet er niet meer uit als een oude vrouw. Oma glundert en zegt: Dank je wel, jongen. Hoe zie ik er dan wel uit?. Als een oude man, zegt hij.

Een politieagent houdt een kranige tachtiger tegen en vraagt: Weet u wel hoe snel u reed?. Nee, waarschijnlijk heel snel, maar ik moet op mijn bestemming raken voor ik vergeet waar ik naartoe wilde.

De juffrouw deelt op school aan de kinderen een formulier uit, van de directeur. Ik moet er geen hebben, juffrouw, mijn mama heeft papier genoeg, zegt Jantje.

De Jos is op zoek naar werk en hij moet zich bij een baas aanmelden, die vraagt: Wat heb je zoal gedaan?. Niets. Perfect. Dan hoeven we je niet om te scholen.

Tijdens de wiskundeles let Michiel niet op en de onderwijzer vraagt aan hem: Wat is 2 en 4?. En wat is 28 en 44?. Waarop Michiel zegt: 2 is Canvas, 4 is Vitaya, 28 is Eurosport en 44 weet ik niet, meester.

Een wereldkampioen boksen gaat naar de bioscoop en omdat daar nogal wat fietsen worden gestolen, hangt hij een bordje aan zijn fiets met de tekst: Niet stelen, want anders ga je wat meemaken, wereldkampioen boksen. Na de film blijkt zijn fiets tocht te zijn gestolen. Op de lege plaats ligt een bordje met de tekst: Achtervolgen is zinloos, want ik ben wereldkampioen wielrennen.

Een wetenschapper had na lang zoeken het leverselixir ontdekt. Hij ging ermee naar het park en injecteerde het in het standbeeld van een beroemde generaal. Tot grote verbazing van alle omstaanders steeg de bronzen ijzervreter van zijn paard, begon te geeuwen en rekte zich uit. Generaal, vroeg de wetenschapper, wat is het eerste dat u gaat doen, nu u weer tot leven bent gekomen?. Geef me mijn geweer, brulde de oude vechtjas. Het eerste wat ik ga doen, is al die duiven doodschieten.

Het lievelingspaard van de manegehouder was ziek en de man had de dierenarts laten komen. Hij wachtte nu in spanning af, wat er ging gebeuren. De veearts kwam naar hem toe en vroeg om een schroevendraaier. Vijf minuten later had hij een tang nodig en na nog een vijf minuten vroeg hij om een hamer en een beitel. In godsnaam, riep de manegehouder, wat is er eigenlijk mis met mijn paard?. Geen idee, zegt de dierenarts, ik krijg mijn tas niet open.

De Eurostar lag weer eens in panne. Hij was stilgevallen in het midden van een grote, afgelegen vlakte. De passagiers keken naar buiten en zagen de consucteur naast de trein lopen. Hé, mag ik er even uit, om bloemen te plukken?, vroeg één van de passagiers. Wat bedoelt u?, vroeg de conducteur. Er zijn hier geen bloemen. Ja, maar ik heb een pakje zaad bij me, zegt de man.

Een klant stapt een bankkantoor binnen en wil een kluis huren. De bankbediende vult de vereisde formulieren in en vraagt: Moet uw echtgenote ook in de kluis kunnen?. Nee, hoor, alleen dit bundeltje papieren, zegt de man.

Bernard komt midden in de nacht thuis. Weet jij wel hoe laat het is?, vraagt zijn vrouw boos. Ja,het is één uur, zegt Bernard. Eén uur?. Ben je daar wel zeker van?, vraagt zijn vrouw. Heel zeker, want ik heb zojuist de kerkklok horen slaan en ik heb het zelfs driemaal gehoord. Ik weet het dus heel zeker.

Dokter, u moet mij helpen, zegt de negentigjarige man tegen de psychiater. Ik droom steeds van vrouwen, ik zit altijd maar weer achter hen aan. Mijn beste man, als u op uw leeftijd nog achter de vrouwen aanzit, weet ik niet waarom ik u zou moeten helpen. En toch heb ik uw hulp nodig, dokter. Ik ben namelijk vergeten, waarom ik achter de vrouwen aanzit.

Victor heeft de inktpot leeggegoten in de bokaal met goudvissen. Waarom heb je dat nu gedaan?, vraagt moeder. Ik dacht dat de vissen niet konden slapen met al dat licht, dus heb ik ervoor gezorgd dat het voor hen ook nacht is.

Vader gaat met zijn dochter naar de speelgoedwinkel, waar zij een barbiepop mag kiezen voor haar verjaardag. U hebt geluk, zegt de verkoopster, alle barbiepoppen kosten deze week maar 25 euro in plaats van 45, met uitzondering van: Barbie gaat scheiden. Die kost 115 euro. Waarom kost die zoveel?, vraagt de vader. Bij die pop krijgt je nu ook het huis, de tv, de auto en de boot van Ken.

Een man bezoekt een tentoonstelling. Hij roept de directeur bij zich en vraagt: Wat is dat voor iets lelijks?. Dat is een Van Gogh, meneer. Afschuwelijk. En dat hier?. Dat is een Picasso, zeker?. Inderdaad, meneer. En dat afschuwelijk ding daar, wat is dat?. Eh, dat is een spiegel, meneer.

Adam heeft zijn les niet geleerd. Plots kijkt de onderwijzer hem aan en vraagt: Adam, waarom hebt je je les niet geleerd?, en hij begint hevig te zweten. Hij denkt even na en zegt dan: Eh, door uw vragen, meester.

Heb je het verhaal al gehoord van die Engelse die in vijftien uur van Dover naar Calais zwom en binnen tien minuten alweer terug was?. Nee, hoe kon dat?. Omdat de elastieken band van haar zwembroek aan de pier was blijven hangen.

Een jonge onderwijzer vraagt aan zijn vrouwelijke collega-kleuterjuffrouw: Annabelle, doe jij ook mee aan de pronostie, voor de uitslag van Milaan-San Remo?. Nee, dat is niets voor mij, ik ken ech niets van voetbal.

De beroemde schrijver werd geïnterviewd en zegt: Weet u, na vijftien jaar van hard werken en schrijven, was ik er absoluut van overtuigd dat ik eigenlijk geen talent had. En wat hebt u toen gedaan?, vroeg de journalist. Wilde u het schrijven opgeven?. Nee,helemaal niet, zegt de schrijver, daarvoor was ik al veel te beroemd geworden.

Als de renners langs de weide rijden, lopen de koeien altijd een tijdje met de renners mee, en weet je waarom?. Omdat ze die kennen van bij de veearts.

De meester vraagt aan de leerlingen hoe de kinderen in Lapland genoemd wordt?. Jantje steekt zijn vinger op en zegt: Vodden, meester.

Twee gekken maken een wandeling op het strand van de Haan en plots zegt de ene gek tegen de andere: Lekker windje he?. Ja, zegt de andere gek, zal ik er nog eentje laten?.

Een man zit in een restaurant een bord wijngaardslakken te eten en na een tijdje roept hij de garçon en zegt: Er zitten helemaal geen slakken in die slakkenhuisjes, merkt hij verontwaardigd op. Och, dat is niet zo erg, meneer. Heel ver kunnen ze toch niet gaan lopen zijn, zegt de garçon met een glimlach.

Twee vrienden hangen aan de toog en vraagt de ene: Hoeveel pinten kun jij eigenlijk drinken op een avond?. O, zeker twintig, zegt de andere. Wat?. Zoveel?. Ik kan nog geen tien glazen water achteroverslaan op een avond. Ik ook niet.

Janne en Hanne, die elkaar na hun studies jarenlang niet hebben gezien, komen elkaar toevallig tegen op straat. Hoe gaat het met jou?, vraagt Janne, en wat doe je tegenwoordig?. Ik verdeel de rollen in het theater, zegt Hanne. Amai, dat is waarschijnlijk niet zo makkelijk?. Het lijkt me een zware job, zegt Janne. Ach, dat valt wel mee, zegt Hanne. Op elk toilet moet er één rol hangen.

Een man stapt een café binnen en bestelt een dubbele whisky. Wat later bestelt hij er nog één. Daarna drinkt hij nog enkele glazen bier en hij besluit met een rondje voor de hele zaak. Terwijl iedereen het glas heft op de gulle schenker, stoot die de cafébaas aan en zegt: Eigenlijk zou ik dat niet mogen doen vanwege mijn gebrek. Hoezo, vraagt de cafébaas?. Welk gebrek heeft u dan?. Geldgebrek.

Ik las vandaag in de krant dat mannen elke dag 25.000 woorden zeggen en vrouwen 30.000, zegt Luk. Het ergste is dat ik, als ik 's avonds thuiskom, mijn 25.000 woorden al gezegt heb en mijn vrouw nog aan haar 30.000 moet beginnen.

Een mooie jonge vrouw stapt uit het bad van haar hotelkamer. Ze wil juist een handdoek nemen, als ze de glazenwasser voor het venster bezig ziet. Die blijft naar haar aantrekkelijke figuur kijken en zij blijft hem onbeweeglijk aankijken. Waarom staart u mij zo aan, juffrouw?, vraagt de man en zegt: Nog nooit een glazenwasser gezien?.

Mevrouw had zopas haar rijbewijs behaald en ze besloot een ritje te maken. Enkele straten verder reed zij een man omver. De ziekenwagen en de politie werden erbij geroepen. Och, dat mij nu zoiets moet overkomen, zei ze. Met wat ik van auterijden weet, zou ik een heel boek kunnen vullen. Ja, zei de agent en met wat u niet weet, weten wij het.

Een man probeert een stilstaande vrachtwagen vooruit te duwen, op de openbare weg. Een andere chauffeur stopt en vraagt: Waarom probeer jij je vrachtwagen vooruit te duwen?. Die is toch veel te zwaar?. Ik moet wel, zegt de man. Ik heb motorpech en de wet zegt dat de wagen dertig meter achter de gevarendriehoek moet staan.

Het is niet eerlijk, zegt Jef. De luciferfabriek heeft me ontslagen. Werkte je niet genoeg?, vraagt George. Toch wel. En ik ging altijd zeer grondig te werk. Ik probeerde zelfs elke lucifer uit, voor ik hem in het doosje stak.

De chirurg vraagt aan de verpleegster: Hoe gaat het met de patiënten, bij wie we een hart hebben ingeplant?. Goed, dokter, hij heeft al tweemaal gevraagt of ik met hem wil trouwen. Goed, zijn hart is in orde. Nu zijn hersenen nog.

Tijdens het concert zit de pianist met zijn rug naar het publiek te spelen. Is dat Chopin?, vraagt een dame in het publiek aan de vrouw die naast haar zit. Ik denk het niet, zegt ze. Laten we even wachten tot hij zich omdraait.

Simon, hoe worden brandweermannen ook wel eens genoemd?, vraagt de onderwijzer. Spuitgasten, meester. Juist. En wat gebruiken ze om de brand te blussen?. Spuitwater, meester.

Een bok passeert langs een filmstudio in Hollywood, vindt er een filmrol en begint die met smaak op te eten. Terwijl hij daarmee bezig is, komt er een geit voorbij die hem vraagt: En, hoe is de film?. Eerlijk gezegd vond ik het boek beter, zei de bok.

Wat is er mis met je hond?, vraagt Fons. Oh, niets, hij is alleen maar een beetje lui, zegt Paul. Zit hij daarom zo te janken?. Nee, maar hij zit op een cactus en hij is te lui om eraf te komen en weg te lopen.

Schat,er is echt iets mis met je motor. Volgens mij zit er water in de carburator, zegt zijn vrouw. Water in de carburator?. Hoe kan dat nu?, zegt Karel. Maar het is echt, hoor. Er zit water in de carburator, zegt zij. Jij weet niet eens wat een carburator is. Ik zal wel even kijken. Waar is mijn motor?, vraagt hij. In de vijver, zegt zij.

Ik ga nooit naar de kerk, zei de miljonair tegen de pastoor, die op bezoek kwam. Dat hebt u toch al wel opgemerkt?. Zeker, ik heb dat inderdaad al opgemerkt, zegt de pastoor ernstig. De reden waarom ik nooit een kerk binnenstapt, is dat er daar zoveel huichelaars zitten, zei de miljonair. Och, laat u niet weerhouden,zei de pastoor glimlachend, er is altijd nog wel plaats voor een man meer.

De klant in de winkel keek achterdochtig naar de mand met eieren. Zijn die vers?, vroeg ze. Vers, mevrouw?, riep de winkelier verontwaardigd uit. De kippen zouden die eieren nog niet eens gelegd hebben voor morgen, als ik niet per ongeluk een blaadje te veel afgetrokken had van De Druivelaar die in het kippenhok hangt.

Een man stopt met zijn auto aan een pompstation en vraagt: Kunt u mij zeggen hoeveel één druppel benzine kost?. Helemaal niets, zou ik zeggen, zegt de pompbediende. Goed, druppel de tank dan maar vol.

Drie matrozen staan op de kade te praten. Mijn kapitein heeft een auto nodig, om op het dek de bevelen uit te delen, zegt de eerste matroos. Dat is nog niks, zegt de tweede matroos: Mijn kapitein heeft een straaljager nodig, om over bevelen uit te voeren. Onze kok heeft een grote soepketel, zegt de derde matroos. Hij moet met een duikboot kijken of de balletjes gaar zijn.

Thijs heeft een nieuwe broek gekocht, maar de pijpen zijn te lang en omdat zijn vrouw geen tijd heeft om ze in te korten, besluit hij dat zelf te doen. Hij neemt een andere broek, meet de lengte af van zijn nieuwe broek, snijdt de pijpen nauwkeurig af en speldt de zoon in. Hij is net klaar met de naaimachine, als zijn vrouw in de deuropening verschijnt. Waarom ligt die broek op ons bed?, vraagt ze. Ik heb ze gebruikt om de lengte van de pijpen van mijn nieuwe broek te meten. Dat is wel één van mijn broeken, schat.

Een Amerikaan is op bezoek in ons land en zegt 's avonds in de bar van het hotel tegen een andere hotelgast: Ik ben geboren op de vijfde van de vijfde maand in het jaar 1955. Dat was bovendien op de vijfde verdieping vab een appartement met huisnummer vijf bus vijf. Ik ben op de vijfd getrouwd en vader van vijf kinderen. Daarom heb ik afgelopen zondag vijf euro gewed op een paard met nummer vijf. En, heeft het paard gewonnen?. Nee, het eindigde als vijfde.

Fred treft op zijn stamcafé een oude, verzuurde en ontevreden uitziende man aan. Mag ik u een biertje aanbieden?, vraagt hij. Ik drink geen bier, bromt de man, ik heb dat ooit één keer gedronken. Afschuwelijk. Een glas wijn dan?. Ik drink geen wijn. Ik heb dat ooit één keer gedronken. Afschuwelijk. Hebt u misschien zin om een partijtje biljart te spelen?. Ik biljart niet. Ik heb één keer biljart gespeeld. Afschuwelijk. Maar mijn zoon komt straks. Die biljart wel. Hm, zegt Fred, ook maar één zoon zeker?.

Ik heb me gisterenavond doodgeërgerd, zegt de jonge dichter. Tijdens het liefdadigheidsfeest in de stedelijke sporthal heb ik enkele van mijn gedichten voorgelezen, maar iedereen zat te geeuwen. Niemand heeft geluisterd. Dan vergist u zich toch echt. Als ze niet hadden geluisterd, zouden ze ook niet hebben gegeeuwd, zegt zijn vriend.

Dag meneer, waarmee kan ik u van dienst zijn?. Ik ben op zoek naar een sprekende vogel. Het spijt me, maar alle beo's en papegaaien zijn uitverkocht. Ik kan u wel deze specht aanbevelen. Kan die dan praten?. Dat niet, maar hij beheerst wel het morsalfabet als geen ander.

Wat is het verschil tussen een man en een kameel?, vraagt de meester aan de leerlingen. Jan moet even denken en zegt dan: Een kameel kan tien dagen werken zonder te drinken. Een man kan tien dagen drinken zonder te werken.

Waarom zet je de stoelen zo ver uit mekaar?, vraagt de hoofdkelner aan de jongste ober. Wel, straks komen er enkele leden van de visvereniging eten en die moeten toch voldoende plaats hebben om de grootte van hun vangst met hun armen te kunnen aantonen.

Mijn papa is gisteren van een tien meter hoge ladder gevallen, zegt Mia opgewonden aan haar klasgenootjes. Oei, en ligt hij nu in het ziekenhuis?, vraagt één van hen. Nee, hij is maar van de eerste sport gevallen.

Bart gaat op restaurant eten en bestelt een portie slakken. Tot zijn grote verbazing krijgt hij een bord met lege slakkenhuisjes voorgeschoteld. Ober, er zitten geen slakken in, reageert Bart boos. Geen paniek, meneer, zegt de ober. Ver kunnen ze niet zijn.

Vertel me eens welke spieren in werking treden als ik met u zou boksen, vraagt de professor aan de student die geneeskunde studeert. Mijn lachtspieren, professor.

Ga nu eens achter dit apparaat staat, zodat ik door uw lichaam kan kijken. Wat ziet u, dokter?. Uw lever deugt niet, er zit een kronkel in uw darmen en uw maag is te klein. Hemeltje lief. Is er nog iets?. Ja, uw horloge loopt vijf minuten achter.

Hoe komt het dat ik 's morgens tweemaal zoveel tijd nodig heb om me te scheren?, vraagt Rik aan Koen. Dat komt omdat ik 's morgens niet zo'n lang gezich trek als jij.

Opa laat Bert de vele onderscheidingen zien, die hij na de oorlog kreeg. En waarom heb je die gekregen, opa?, vtaagt Bert. Wel, omdat ik zo goed gevochten heb, legt opa uit. Dat vind ik niet eerlijk, zegt Bert. Als ik gevochten heb, krijg ik van mama straf.

Bernard wordt door een fietser omvergerederen. De fietser helpt hem opstaan en zegt: U hebt geluk dat ik vandaag een vrije dag heb. Hoe bedoelt u?, vraagt Bernard verwonderd. Ik ben buschauffeur.

En hoeveel vraagt u voor het plaatsen van een rouwbericht, in uw krant. 1,50 euro per centimeter. Zoveel?. Mijn broer was maar één meter vijfennegentig.

Zijn wij giftig?, vraagt de ene slang. Nee, waarom?, vraagt de andere slang. Omdat ik op mijn tong gebeten heb.

Een man loopt een dierenwinkel binnen en zegt: Ik zou graag een aantal dieren bestellen: 8 ratten, 31 muizen, 326 spinnen en een kilo strontvliegen. Houdt u slangen of zo?, vraagt de verkoper. Nee, maar ik ga morgen verhuizen en ik moet het huis achterlaten in dezelfde staat, als toen ik er ingetrokken ben.

Hoe gaat het met u en is alles ook goed met uw man?, vraagt de vriendelijke heer aan mevrouw die hij toevallig op straat tegenkomt. Pas dan merkt hij dat de vrouw in de rouw is en voegt er snel aan toe: Ligt hij nog altijd op hetzelfde kerkhof?.

Een nieuwsgierige vrouw snuffelt in de boekhouding van haar man. Als hij thuiskomt, zegt ze vol bewondering: Wat ben je toch een lieve, toegewijde man, lieve schat, om iedere maand een bedrag te schenken aan een behoeftige vluchteling. Eh, hoezo?, vraagt haar man verbaasd. Wel, je maakt toch om de vier weken 200 euro over aan Ali Mentatie?.

Een psychiater die op wandel is op het strand, vindt een groene fles met een kurk erop. Hij opent de fles en een geest begint met diepe stem spreken: Doe een wens en ik laat hem in vervulling gaan. Ik zou dolgraag een snelweg over de oceaan willen, van Oostende naar New Tork, zegt de psychiater na even te hebben nagedacht. De geest fronst de wenkbrauwen en zegt: Weet je wel hoeveel heipalen daarvoor moeten worden gezonken tot op de bodem van de oceaan en hoeveel staal en beton dat zal kosten?. Dat kan ik echt niet doen, zegt de geest. Ik begrijp het, zegt de psychiater, en in wil je niet op de proef stellen, zegt de geest. Kun je er dan misschien voor zorgen dat ik in de toekomst mijn patiënten volledig begrijp, dat ik snap wat ze willen en waarom ze zich zo gek gedragen?. De geest denkt even na, zucht diep en zegt: Oké, het is al goed. Hoeveel snelwegen over de oceaan wik je?. Twee of drie?.

Twee astronauten maken een reis naar een verafgelegen satelliet in de ruimte. Van zodra ze in een baan om de aarde zijn gebracht, gaat één van hen naar buiten voor een ruimtewandeling. Even later keert hij weer terug en klopt aan. Wie is daar?, vraagt de andere astronaut.

Jelle, je moet je gezicht beter wassen. Ik kan zien wat je vanochtend gegeten hebt, zegt de juffrouw. Wat dan, juffrouw?. Boterhammen met choco, zegt de juffrouw. Nee juffrouw, dat was gisteren, zegt Jelle.

Een dokter wist geen goed woord te vertellen over advocaten. Waarom bent u zo tegen ons beroep?, vroeg een advocaat hem ten slotte. Geef toe dat jullie beroep nu niet precies engeltjes maakt van de mensen. Dat klopt, zei de advocaat, dat voorrecht hebt u.

Sam wil leren parachutespringen. Tijdens de theorieles vraagt hij aan de instructeur: Ste dat de parachute niet opent en ook de noodparachute het laat afweten, hoelang heb ik dan nog voor je de grond raakt?. De rest van je leven, was het antwoord.

Het gemeentebestuur van het Schotse Glasgow keurde onlangs de bouw van een nieuwe sporthal goed, onder de volgende voorwaarden: 1. Het materiaal van het oude gebouw moet voor het nieuwe worden benut. 2. Het oude gebouw mag niet worden afgebroken, voor het nieuwe klaar is.

Ik heb een patiënt onder behandeling die denkt dat hij taxichauffeur is, zegt een psychiater tegen zijn collega. En wat doe je eraan?. Niets, hij brengt me elke avond gratis naar huis.

Kan iemand mij een voorbeeld geven van de uitdrukking: Eerlijk duurt het langst?, vraagt de onderwijzer. Ik meester, zegt Jantje enthousiast, als ik bij een toets afkijk, ben ik op één- twee- drie klaar, maar als ik alles zelf invul, ben ik uren bezig.

En, vroeg tante, die op familiebezoek was gekomen, kan kleine Jan nu al praten?. O ja tante, dat hebben we hem vorig jaar geleerd. Nu leren we hem zijn mond te houden.

Het was toch verkeerd van het slachtoffer om haar handtas zo goed vast te houden, dat ik haar moest slaan, zegt de beklaagde op de rechtbank tegen de rechter.

Een vrouw vraagt aan haar man: Wat bewonder jij het meest aan mij?. Mijn innerlijke rust of mijn sexy lichaam?. Jouw gevoel voor humor, zegt hij.

Laten we even samenvatten, zegt de rechter. De twee verdachten meldden zich bij u aan en gaven zich uit voor reparateurs van de telefoondienst. Maar hoe wist u dan dat ze dat niet waren?, vroeg de rechter. Ik vond het verdacht, dat ze zo snel konden werken, zegt het slachtoffer.

Een mollige man gaat naar de bakker en zegt: Een half groot brood, alstublieft. Waarom neemt u dan geen klein broodje?, zergt de bakker. Omdat de diëtiste gezegd heeft dat ik mijn porties moet halveren.

Sommige voetgangers lopen er echt bij, alsof de straat van hen is, zegt een woedende automobilist. Dat klopt, zegt de boze voetganger. En sommige automobilisten zitten in hun auto's, alsof die van hen zijn, zegt de boze voetganger.

Jan ging binnen bij de bakker en kocht een brood, wat nog geen vijf minuten duurde. Toen hij weer buitenkwam, liep hij bijna tegen een politieagent die een parkeerbon stond uit te schrijven. Kom, zei Jan tegen de agent, kunt u dat niet één keertje door de vingers zien?. De agent negeerde Jan en schreef verder. Toen begon Jan de agent uit te schelden. Die keek Jan aan en begon nog een bon te schrijven, waarop Jan hem nog meer begon uit te schelden. Toen de agent klaar was met de tweede bon, stak hij die samen met de eerste bon achter de ruitenwisser van de auto en begon aan de derde bon. Jan begon hem nog meer uit te schelden en de agent bleef maar schrijven, maar dat kon Jan niks schelen, want zijn auto stnd om de hoek.

Een man wil een huis bouwen en gaat naar een architect. Ik heb al een paar ideeën op papier uitgewerkt, zegt de man, kunt u er iets mee doen?. Zeker. Tegen volgende week zullen de ontwerpen klaar zijn. Een week later ontmoeten ze elkaar weer. De man bekijkt de ontwerpen aandachtig en kiest er één uit. U hebt een goede smaak, zegt de architect, maar we moeten het ook even over het interrieur hebben. Wat hebt u in gedachten?. Hoe bedoelt u?. Hoe ziet u uw living?. Rond. Geweldig, dat is in. Daar kan ik mee werken. Hoe wilt u de keuken?. Rond. Ook rond?.Dat is nieuw, dat is nog nooit eerder gedaan, maar het moet kunnen. Hoe wilt u de slaapkamers?. Rond. Ook rond. En de badkamers en de garage?. Allebei rond. Waarom wilt u alles rond hebben?. Awel, gisteren hoorde ik mijn vrouw en mijn schoonmoeder met elkaar praten en opeens zei mijn schoonmoeder: Als jullie beginnen te bouwen, dan voorzien jullie toch een hoekje voor mij, hé?.

Een buikspreker met een pop op zijn schoot zit alleen maar grappen te maken over domme blondjes. Op een bepaald moment staat in de zaal een blondine op, die zegt: Is het nu eindelijk gedaan met al die flauwekul?. Oh juffrouw, het zijn toch maar grapjes en het is ook mijn werk, zegt de buikspreker. Ik heb het niet tegen u, hoor, maar tegen dat lastige ventje op uw schoot, zegt zij.

Wetenschappers van de NASA hadden een kanon ontwikkeld om te onderzoeken in hoeverre de voorruiten van de passagiersvliegtuigen, militaire vliegtuigen en spaceshuttles bestand waren tegen de inslag van rondvliegende vogels en ze gebruikten daarvoor kippen. Duitse ingenieurs wilden ook zo'n kanon hebben, om de voorruiten van hun hogesnelheidstrein te testen. De nodige voorbereidingen voor een test werden getroffen en het kanon vuurde een kip af op de aanstormende trein. Die boorde zich door de voorruit en de achterruit van de locomotief. De Duitsers stuurden de resultaten van hun test naar de Amerikanen en vroegen wat ze moesten doen. Een paar dagen later kwam het antwoord: Ontdooi de kippen eerst.

Fred komt juichend zijn stamcafé binnen en bestelt een pint. Bij elke slok die hij drinkt zit hij te glunderen, terwijl hij zegt: En dat in nauwelijks twintig dagen. Niet te geloven. De cafébaas is nogal nieuwsgierig en vraagt; Wat bedoel je met twintig dagen?. Wel, ik heb een legpuzzel in nauwelijks twintig dagen afgewerkt,terwijl er op de doos staat:Drie tot vijf jaar.

Tuur is overreden en zijn vriend Fred brengt hem een laatste groet in het funerarium. Tuurs weduwe staat naast de open kist. Fred blijft een hele tijd naar zijn vriend staren en zegt dan heel getroffen: Wat ziet hij er goed uit. Geen wonder, zegt zijn weduwe, hij heeft de hele winter in Spanje doorgebracht.

Jan kan maar niet slapen en hij besluit om terug naar de dokter te gaan en hij zegt: Eet dan iets, voor je naar bed gaat. Maar dokter, u hebt mij tijdens uw vorige consultatie aangeraden om niks meer te eten voor ik ga slapen, zegt Jan. O ja, maar dat was in februari. Sindsdien heeft de wetenschap een enorme vooruitgang geboekt, zegt de dokter.

Een aap gaat naar de kapper. Als hij naar binnen stapt, komt er juist een giraf naar buiten, die zegt: Ik zou hier niet binnenkomen, want deze kapper is heel duur. Alleen je nek scheren kost hier al 50 euro.

Ik ben een vrouw van weinig woorden, zegt mevrouw. Als ik met mijn vinger wenkt, betekent dat: Kom. Dat is goed, mevrouw. Ik ben zelf ook een vrouw van weinig woorden, zegt de nieuwe meid. Als ik mijn hoofd van links naar rechts schud, betekent dit: Ik kom niet.

Neem een bezem en veeg je kamer schoon, zegt de verpleegster. Sorry, maar ik heb een universitaire diploma, zegt de psychiatrisch patiënt. Dat verandert inderdaad de situatie, ik zal je eerst eens tonen hoe je dat moet doen, zegt de verpleegster.

Neemt u deze vrouw tot wettige echtgenote?, vroeg de pastoor aan de kleine bruidegom, die kromgebogen naast een vrouw van om en bij de 120 kilo stond. Ik neem niets, zei de man. Ik word genomen.

Walter, die zijn werk kwijtgeraakt was, kwan zijn vriend Jean-Michel op straat tegen. Ik heb gehoord dat je een aanbirding gekregen hebt, om directeur te worden bij een grote bankmaatschappij, maar dat je geweigerd hebt?, zegt Jean-Michel. Inderdaad, er waren geen doorgroeimogelijkheden, zegt Walter.

De eerste minister was eregast tijdens een groots avondfeest in een belangrijke stad. Toen de koffie werd geserveerd, vroeg de burgemeester aan de eerste minister: Zullen we de mensen nog wat langer laten genieten of luisteren we nu meteen naar uw speech?.

Twee dwergen ontmoeten elkaar per toeval op straat. O, zegt de éne dwerg, wat is de wereld toch klein.

Een groot passagierstoestel is aan het landen. De piloot en de copiloot zien de landingsbaan in de verte verschijnen, laten de wielen zakken en zetten het toestel aan de grond. Om volledig tot stilstand te kunnen komen, trekken ze de remmen hard aan, zo hard zelfs dat er ook rook uit de blokkerende banden komt. Vlak voor het einde van de baan staat het toestel stil. Met het zweet op het voorhoofd kijken de piloot en de copiloot elkaar aan. Amai, zo'n korte landingsbaan, zegt de piloot. Inderdaad, zegt zijn collega, terwijl hij opzij kijkt en zegt: Bij de volgende landing vliegen we achteruit.

Collega, nu moet je me toch eens vertellen waarom je altijd aan je patiënten vraagt wat ze eten?. Helpt da soms bij het opstellen van de diagnose?. Nee, maar wel bij het maken van de rekening.

U hebt mij uit het water gehaald en u hebt ook mijn leven gered, zegt Kamiel. Hoe zal ik u ooit kunnen bedanken. Ik zou u graag vijfentwintig euro geven, maar ik heb alleen maar een briefje van vijftig op zak. O, dat geeft niet, zegt Jan. Spring er nog eens in.

Een dom blondje heeft een ongeluk gehad en blijft maar last hebben van hoofdpijn. Niets helpt. Ten einde raad gaat ze naar de dokter, die haar onderzoekt en zegt: Het lijkt me best dat we even een fotootje van je hoofd maken. O, dokter, mag ik dan eerst even mijn haar kammen?, vraagt ze geschrokken.

Wie is Columbus?, meester. Een vogel, meester, zegt Irma. Waar heb je dat vandaan gehaald?, zegt de meester. Van mijn pa. Die had gisteren over het ei van Columbus, zegt Irma.

Jantje heeft een baantje bij een banketbakker op de kop kunnen tikken. Al snel ontdekt de bakker dat Jantje om de haverklap een gebakje uit de toonbank neemt en opeet. Als hij Jantje daarop wijst, zegt hij: Maar we hadden het toch zo afgesproken?. Twee maanden proeftijd.

Lucas is aan 't zwemmen en zijn moeder zegt: Lucas, het is tijd voor je medicijn,. Waarom?. Omdat er op de fles staat: In te nemen in water.

Psychiater Knorhaan zegt tegen zijn colega Pinnemuts: Ik heb het ziekenhuis laten weten, dat ik mijn hersenen na mijn dood, aan de wetenschap wil schenken. O ja, en hoe was hun reactie?. Hebben ze je bedankt?. Ja hoor, elke kleinigheid is welkom, zeiden ze.

Twee terroristen zijn van plan om een aanslag te plegen, op de eerste minister. Ze zijn zwaarbewapend en liggen al uren voor zijn huis op de loer. Waar blijft hij toch?, vraagt één van hen. Hij had hier toch al lang moeten zijn. Als hem maar niets overkomen is, zegt de ander.

Is er al eens iemand verloren gelopen?, vraagt de juffrouw. Ik niet, zegt Dora, maar mijn mama en papa wel. Ze vonden mij niet meer.

U bent vol hoop naar mij gekomen, meneer, en u zult niet teleurgesteld worden, zegt de waarzegster tegen de klant. Dat hoop ik ook. Ik ben namelijk belastingsinspecteur.

De meester vertelt het lijdensverhaal van Jezus aan de kinderen van het eerste leerjaar. Maar waarom wilde Jezus meteen aan de wenende vrouwen verschijnen, kort na zijn verrijzenis?, vraagt Pieter. Ach, zegt de meester, dat was om het goede nieuws sneller te laten verspreiden.

Vorige week verkocht u haring in de viswinkel en nu werkt u in een kaashandel. Hoe komt dat?, vraagt de jongedame. Ja, de dokter heeft mij verandering van lucht voorgeschreven, zegt de jongeheer.

De klant keek heel kritisch naar de kelner die de bestelling kwam opnemen en zich intussen onophoudelijk stond te krabben. Hebt u soms eczeem?, vroeg hij aan de kelner. Als het niet op het menu staat, dan niet, zegt de kelner.

Tijdens een grote brand zochten enkele spuitgasten hun toevlucht in een likeurzaak. De politiecommissaris, die hen daar had zien binnengaan, kwam hen achterna. Toen hij hun daar zo zag zitten, elk met een fles cognac voor zich, zei hij: Noemen jullie dat spuiten?. Nee, zei één van hun, wij noemen dat blussen.

De spierkracht van vrouwen wisselt in de loop van de dag, zegt de meester. Overdag kunnen ze nog geen bokaal appelmoes openkrijgen, maar 's nachts is het werkelijk onmogelijk om een stuk donsdeken van hen los te trekken.

Heb je soms zin in een borrel?, vraagt de gastheer. Ja, graag, zei de gast. Ik drink trouwens alleen bij speciale gelegenheden. En welke gelegenheden zijn dat dan, als ik dat vragen mag?, vraagt de gastheer. Als het regent en als het droog is, zegt de gast.

Wat?. Moet jij nu alweer naar de ontwapenningsconferentie?, vraagt de kapitein. Ja, vandaag behandelen we het voorstel tot verlaging van de temperatuur van kokende olie, zegt de soldaat.

Ja mannekes, terwijl het buiten grijs, koud en nat is, zal ik een keer heel goed aan mijn duim moete zuigen, om u een verhaaltje te kunnen vertellen. Het is meer een fantasie verhaaltje, want in mijn duim zit er nog veel hoor.

Nee nee, het was geen gewone fietstocht hoor, maar wel een fietstocht van een paar dagen door het heelal. Want ik heb me ooit een keer laten wijsmaken, dat er in het heelal ook schone fiets en wandelpaden zijn. En zoals bij elke meerdaagse fietstocht, hoort daar ook een voorbereiding bij. Ik had ondertussen naar een boekenwinkel geweest, achter fietsroutes van het heelal.

Maar nergens was er één te vinden en zonder een fietsroute van het heelal, kunt ge dan ook niet veel doen hé.

Awel, ik heb een keer gebeld naar de Zoo van Antwerpen, om te vragen of ze mij geen paar ooievaars kunnen opsturen voor een paar dagen. Dat was geen probleem zeiden ze, want ze waren wreed content dat die beesten voor een paar dagen mee op reis mochten. Ik was wreed content dat vier ooievaars mee mochten, want die beesten kennen overal hun weg.

Normaal gezien neem ik altijd een rugzak mee, als ik gaan fietsen. Maar nu was ik wel verplicht van een paar valiezen vol te proppen, om mee te nemen hé.

Ik had een paar valiezen klaargezet:

Een paar valiezen met eten en een paar valiezen met kleren. De vraag was natuurlijk, wie die valiezen ging dragen?. De avond voor mijn vertrek heb ik nog een keer mijn koersfiets wat opgeklonken met boenwas en een paar extra's kilo lucht in mijn dunne tubes gepompt, om zeker te zijn dat ik met mijn korte beentjes een trapje minder ging moeten duwen.

Ondertussen waren die vier ooievaars aan mijn voordeur geland en op hun rug hadden ze porte bagage gebonden.

- Riiiiiiing.....riiiiiiiing......triiiiiing.....triiiiiing.
- Ja ja, ik kom al.

Ik deed de deur open en daar staan vier uit de kluiten gewassen ooievaars klaar, met op hun platgestreken rug elk een porte bagage, precies of ze gingen naar het zuiden vliegen.

- Is dat hier dat flipper de flip woont, en dat we al die valiezen moeten komen opladen?.
- Ja ,maar ik heb maar dertien valiezen hoor.
- Awel, ge moogt ze al op onze porte bagage leggen, dan vliegen we weer weg naar de plaats waar ge moet zijn.
- Ja maar, ge weet nog niet waar ik naartoe fiets, en waar ik ga overnachten.
- Maakt u daar maar geen zorgen over, we hebben onze ruimtekaart bij en we weten ook waar we precies moeten zijn.

Awel merci, die ooievaars zijn nog slimmer dan ik dacht, en hadden ze nu nog een spraakvermogen ook, dan zou de dierenwereld er beslist heel anders uit zien.

Ik heb die valiezen op hun platte rug geladen en weg waren ze. En ik kon aan mijne ongewone fietstocht beginnen.

Potverdikke zeg, ik was nog maar juist vertrokken, en er was al een hele lange file achter mij.

Ik keek even om, om te zien wat er precies gebeurd was.

Want ik moet eerst ne aanloop hebben, voor ik het luchtruim kon binnendringen.

Amai zeg, zo'n een rook dat ik zag en de oorzaak was, dat mijne achterband aan het slepen was en de macadam aan het verbranden was, door de wrijving zeker.

Op één, twee, drie waren de pompiers daar, en begonnen die te blussen met schuimwater, terwijl de gemeentemetselaar van de gemeente flink bezig was met die puttekes op te vullen met kauwgomcement.

Na een klein uurke fietsen begon het ferm bergop te lopen, zodat ik in de wolken terecht kwam. De plastieken glazen van mijne zonnebril werden aangetast door de naamloze waterdamp van dat laaghangend wolkendek. Ik moet u wel zeggen, als ge met uwe fiets in een laaghangende wolkendek terechtkomt, dat ge plots voor een mistig wolkenmuur staat.

Plots kwam er ne vliegende auto voorbijgevlogen en ineens was dat mistig wolkendek opgeklaard, zodat ik weer verder kon rijden. Hoe hoger ik het luchtruim binnenreed, hoe mooier en plezanter het werd. Ik was daar wreed aan het afzien en zweten dat ik deed.

Het was precies een beek die aan het overlopen was, terwijl er juist boven mijne kop een vliegtuig vloog. Waarschijnlijk had dienen piloot hem vergist van vliegroute, want volgens het schijnt was de luchtpolitie aan het staken gegaan.

Op een gegeven ogenblik kom ik daar toch wel aan een luchtspoorweg zeker, die in de lucht aan onzichtbare luchtkabels waren vastgemaakt. Potverdikke zeg, daar kwam toch wel ne luchttrein in volle vaart aangevlogen zeker, en dan nog in zijnen achteruit.

Ondertussen had ik op mijne gsm een berichtje gekregen van één van die ooievaars, om mij te zeggen dat mijn valiezen in mijn hotel waren aangekomen. Opeens zie ik daar een verkeersbord aan een wolk hangen, met daarop: Hotel: De luchtkoker, hoog en droog.

Potverdikke zeg, ik kom daar toch wel in twee luchtwolken terecht zeker, die aan mekaar waren vastgeplakt. Waarschijnlijk waren die tijdens hun vlucht in de dikke mist op mekaar gebotst en zijn ze blijven plakken. Toen ik daar in dat hotel aankwam, dat juist boven de laaghangende wolken hing, lagen die ooievaars daar al goed te snurken op zo'n een luchtwolk.

Die ooievaars waren dat niet gewoon, om met zo’n gewicht op hun rug door het luchtruim te vliegen.

Eén van die ooievaar had zijne dunne steltpoot verstuikt, want hij was toch wel over één van die valiezen gestruikeld zeker. Hij is dan met een vliegend tapijt naar de luchtkliniek gevlogen, waar hij een speciale behandeling kreeg. Maar het merkwaartigste was toch wel in de luchtkeuken, want die luchtkoks hadden daar ne hele hoop van die luchtwolken liggen, om er het luchteten van te maken. En hoe meer ik van die luchtwolken at, hoe mager ik werd.

De dag nadien wou ik nog ik nog wat verder omhoog rijden, naar mijn volgende bestemming.

Ik was noodgedwongen om terug te keren, want mijn zadel was eraf gevlogen, van in een wolkputteke te rijden. Ik had ondertussen al naar ne fietswinkel gezocht, maar nergens één gevonden.

Midden in de nacht waren daar tocht wel een paar luchtwolken tegen mekaar gebotst zeker, en kort daarop was er al een luchtaardbeving geweest in de lucht. Alles was daar al afgezet door de luchtpolitie, en die luchtwolken waren daar ferm aan het branden.

't Was precies het vagevuur die in brand stond, en de luchttreinen die waren tegen de luchtvliegtuigen gereden. Ondertussen waren die ooievaars van ‘t verschieten ook wakker geschoten, en kwamen kijken naar het luchtspektakel die in de lucht bezig was.

Ja mannekes, zo een luchtspektakel in de lucht is niet elke dag te zien hoor, en trekt dan ook heel wat nieuwsgierigen aan, zelfs de openbare luchttelevisie was daar. Met tegenzin was ik verplicht om rechtsom te keren en huiswaarts te rijden, en in volle vaart daalde ik af.

Tijdens het dalen kon ik af en toe mijn korte beetjes wat laten uitrusten, want die begonnen ook al moe te worden. Ik moet u wel zeggen dat ik rapper daalde, dan dat ik naar boven reed, want ik had meewind. Ik had nog het geluk dat de luchtpolitie in de lucht het verkeer aan 't regelen was, zodat ik minder file had onderweg.

Potverdikke zeg, ik was nog geen vijfhonderd meter aan het dalen, als daar plots ne blinde luchtmol uit één van die luchtkokers kwam gekropen en mij een aalmoeske vroeg.

Achteraf ben ik dat te weten gekomen, dat dienen blinde luchtmol, ne bedelaar was.

Ne euro wordt daar in de lucht niet aanvaard hé, nee nee, daar wordt nog altijd betaald met luchtroepies of met luchtbellen. Tijdens het dalen, heb ik nog ne omweg moeten maken.

Twee wolken waren tegen mekaar gebotst, en waren in brand gevlogen. En tijdens het blussen ben ik van ’t verschieten uit mijne diepe slaap gewekt, door mijn wekker die zei dat het tijd was om op te staan.

't Is toch raar dat ne mens tijdens zijne diepe rustige slaap zo kan wegzakken, om in ne mooie droom te belanden hé.
Al was het maar ne droom, toch ben ik blij dat ik nog altijd met mijn beide voeten op de grond sta, en hier rustig kan en mag rondlopen.

Met dit verhaaltje wil ik u allen de goeie raad meegeven, blijf met beide voeten op de grond en begint vooral niet te zweven. Want eens men begint te zweven, dan blijft ge maar zweven hé. En wat gebeurt er dan?.

Groetjes van flipper de flip.

Pascal had last van een konijn in zijn moestuin, dat zijn sla en andere planten opat. Hij lokte het konijn in een val,zette het in zijn auto en reed er een paar straten verder mee, waar hij het vrijliet. Tot zijn verbazing zat het dier een kwartier later alweer in zijn moestuin. Hij ving het weer en besloot het nu in de verste buitenwijk achter te laten, maar binnen de kortste keren was het weer thuis. Hij zette de val opnieuw uit en reed met het konijn naar het platteland. Hij koos de meest afgelegen weggetjes en zette het op een verlaten terrin uit de auto. Een paar uur later rinkelde de telefoon thuis. Zijn vrouw nam op en een beetje bedremmeld vroeg Pascal of het konijn misschien alweer thuis was. En inderdaad, zijn vrouw kon dat beamen. Ze had bovendien de val weer uitgezet en het konijn opnieuw gevangen. Waarop Pascal zei: Geef dat konijn dan eens even aan de lijn, want ik heb geen idee hoe ik van hieruit weer thuis raak.

Ik begrijp niet waarom jij altijd twee dagen nodig hebt om te gaan schoppen, moppert Karel. Maar schatje toch, dat weet je toch wel?, zegt zijn vrouw. De eerste dag gebruik ik om dingen te kopen en de tweede dag om ze te ruilen.

Studeert uw zoon nu nog altijd?, vraagt de buurvrouw. Ja, hij wil dokter worden en daarom blijft hij liever wat langer aan de universiteit. De mensen hebben nu eenmaal meer vertrouwen in een oudere arts.

Een oude juffrouw heeft aan een schilder de opdracht gegeven om haar portret te maken. Ze maken een afspraak en op de bewuste dag komt ze poseren, maar voor ze in de stoel gaat zitten, begint ze zich uitgebreid te schminken. Na een half uur zeg de schilder: Mevrouw, we zullen het hier tocg moeten over eens worden: Schildert u of schilder ik?.

Wat heb jij een lelijke vrouw, zegt de man tegen de eigenaar van de kermisattracties. Ik weet het, maar dat is goed voor de zaak. Wat voor zaak baat jij dan wel uit?. Een spookhuis.

De echtgenote van de opkomende jonge dichter was de ster van de avond. U vrouw is zeer charmant, zei de gastheer tegen de schilder, en het kleedje dat ze draagt, is een gedicht. Niet een gedicht, verbeterde de schrijver, maar zestien gedichten, zeven kortverhalen en negen artikels.

De lamp boven het bureau van de verkoopdirecteur was kapot en hij gaf opdracht aan de onderhoudsdienst om ze te komen vervangen. Twee uur later verscheen Jan Lampekap met een nieuwe lamp onder de arm. Hij stapte met zijn vuile laarzen op het nagelnieuwe, dure bureau van de directeur. Wil je een krant om op te staan?, vroeg de directeur. Nee, dat is niet nodig, zegt Jan Lampekap. Ik kan er zo ook wel bij.

Een dier kussen is niet altijd zonder gevaar, zegt de onderwijzeres tot haar leerlingen. Geef daar eens een voorbeeld van, vraagt ze. Jan steekt zijn vinger in de lucht en zegt: Mijn tante kuste onze hond en toen ging hij dood.

Twee duivenmoeders maken een praatje op het marktplein. Doen jouw jongen nog hun behoefte in het nest?, vraagt de ene duif. Alleen de jongste, de andere gaan al op het stadbeeld hun behoefte doen.

Kleine Jan was gek op wetenschappelijke tijdschriften en zijn vader moedigde hem daarin aan. Ja, zei hij op een dag, ik zou wel eens willen weten wat voor een wetenschapper jij bent. Zeg eens: Als de waterketel kookt, waarom komt de waterdamp dan naar buiten?. Dat is toch duidelijk, zegt kleine Jan. Opdat moeder jouw brieven zou kunnen lezen, voor jij dat doet.

Ik begrijp het echt niet, zegt de bewaker tegen de gevangenisdirecteur, we hadden alle uitgangen bewaakt. De ontsnapte gevangene moet waarschijnlijk door een ingang gevlucht zijn.

Een man gaat binnen in een bruine kroeg. Achteraan ziet hij drie mannen en een hond aan een tafel zitten. Ze spelen poker en hij merkt op dat de hond ook meespeelt. Niemand lijkt zich daarover te verbazen. De man kan zich niet beheersen en zegt: Wow, een hond die poker speelt. Dat moet de slimste hond van de wereld zijn. De slimste?, zegt één van de spelers. Nee hoor, telkens als hij goede kaarten krijgt,begint hij met zijn staart te kwispelen.

Een kleine zakenman, die bekend was om zijn sluwheid, werd op de beurs: De kleine boef genoemd. Toen men hem eens vroeg waarom hij die bijnaam had, zei hij: Maar dat zou toch duidelijk moeten zijn. Omdat de anderen allemaal grote boeven zijn, zei hij lachend.

De makelaar was van plan aan het jonge koppeltje een huis te verkopen, dat al jaren op zijn lijst stond. Tot zijn grote voldoening leken ze het nog aardig te vinden ook, maar op het ogenblik dat ze het huis wilden verlaten, vloog er iets over het hek dat het venster aan de zijkant verbrijzelde. Wat was dat?, broeg de toekomstige eigenaar. Eh, een ander voordeel, zegt de makelaar. We bevinden ons maar op een steenworp afstand van de dorpsschool.

Een man komt bij de dokter en zegt: Dokter, ik ben toch zo verkouden. Wat moet ik doen?, en de dokter zegt: Neem een heet voetbad en zorg er zeker voor dat u geen natte voeten krijgt.

Verontwaardig riep ze tegen de loodgieter: Hoe heeft u het ooit gedurfd mijn dochter te kussen in die donkere kelder?. Dat vroeg ik me ook af, toen ik haar even later bij daglicht zag, zegt de loodgieter.

Waar haalt u de tijd vandaan, om voor al uw kinderen te zorgen?, vroeg men aan een moeder van zeven kinderen. Wel, zegt ze, toen ik één kind had, kostte dat al mijn tijd. Wat zouden zeven kinderen nog meer kunnen kosten?.

Een notaris zoekt een nieuwe medewerker, om zijn akten af te stempelen. Hij moet tot 10 kunnen tellen, want soms moeten er wel 10 stempels op één formulier worden gezet. De eerste sollicitant meld zich en de notaris vraagt of hij tot 10 kan tellen. Natuurlijk, zegt de jonge man: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Goed zo, maar kun je dat ook omgekeerd?. Nee, hiervoor werkte ik bij de NASA en daar telden we altijd zo. Je bent niet geschikt, zegt de notaris. Als de tweede sollicitant gevraagd wordt, of hij tot 10 kan tellen, zegt hij: Jazeker en hij begint te tellen: 1, 3, 5, 7, 9, 10, 8, 6, 4, 2. Ja, maar kunt u ook in de noemale volgorde tellen?. Nee, zegt de tweede jonge man. Ik ben postbode geweest en ik heb altijd zo geteld, toen ik de post bedeelde. Je bent ook niet geschikt, zegt de notaris en aan de derde kandidaat vraagt hij ook of hij tot 10 kan tellen. Absoluut en hij begint te tellen: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Prachtig. Waar werkte u vroeger?. Bij de gemeente. Bij de gemeente?. En kunt u ook verder tellen dan 10?. Natuurlijk: Boer, dame, koning, aas.

Toen het schip op weg naar Amerika in volle zee was, ontdekte de een bemannigslid in één van de reddingssloepen een blinde passagier. De man werd ter verantwoording geroepen. Toen de kapitein hem vroeg hoe hij ertoe gekomen was om zich zo te verstoppen, zei hij: Door een weddenschap. Wat voor een weddenschap?. Ik heb met mijn vrienden gewed dat ik de tocht over de oceaan in één week zou maken en bovendien in een open boot, zonder zeilen of motoren.

Na mijn dood zal de firma pas weten wat ik voor haar gedaan heb, zegt de directeur. Maak u zich daar maar geen zorgen over, meneer, dan bent u veilig en wel buiten schot, zegt de chef.

Tom Bakker was in 1850 naar de Verenigde Staten uitgeweken en had er zijn hele leven op het platteland doorgebracht, ver van de bewoonde wereld. Hij had nog nooit een stad gezien. Op een dag reed hij met zijn zoon in een oude kar naar Philadelphia. In één van de hoofdstraten stapten ze uit, om de asfalttbestrating te bekijken. De oude man krabde met zijn schoen over het asfalt en zei: Wel, ik kan het de mensen niet kwalijk nemen, dat ze hier een stad hebben gebouwd. De grond is hier toch veel te hard voor de ploeg.

Een Romein beklaagt zich bij een stadsgenoot en zegt: Die slaaf die ik van je gekocht heb, is gestorven. De andere schudt Romein de schouders en zegt: Ik verzeker je, toen hij nog bij mij werkte, heeft hij mij nooit zoiets gelapt.

Fons en Albert, twee oude mariniers, scheppen tegen elkaar op. Toen wij het geweer presenteerden, hoorde je alleen maar: Ssht, ssht, tik. Bij ons was het: Ssht, ssht, tingeling, zegt de Albert. Tingeling?. Wat was dat?, vraagt de Fons. Onze medailles, zegt Albert.

En, is er u niets speciaals opgevallen in ons tijdschrift?. O ja. De eerste 20 bladzijden staan vol met lekkere recepten en op de volgende 20 bladzijden krijgt je een overvloed van tips, om af te vallen en slank te blijven.

De oude acteur was op zoek naar werk. Hij schreef een brief naar een televisieproducer en werd uitgenodigd voor een oriënterend gesprek. Bent u het gewend om zonder publiek te acteren?. Zeker en vast, zegt de acteur. Dat is juist de reden waarom ik hier ben.

Jij bent een eerlijke jongen, maar wat ik verloren ben, was één biljet van 100 euro, maar geen 10 biljetten van 10 euro, zegt de oude heer. Dat weet ik, meneer, maar ik heb enkele weken geleden eens een briefje van 20 euro gevonden en die meneer had toen geen kleingeld bij zich.

Op een zonnige lentedag ging Lorenzo en zijn vrouw, Sophie, wandelen in de Zwalmstreek en opeens zei hij: Oh Sophie, ik wou dat ik het gevoel dat ik in mijn binnenste gewaarword, kon beschrijven. Met een diepe zucht onderbrak zij hem en zei: Ja Lorenzo, bij mij is het ook zo. Ik geloof dat we na die pruimentaart toch beter geen bier meer hadden gedronken.

Twee hanen zitten zich te vervelen, in het kippenhok. Ach, kon ik maar iets grappigs verzinnen, zegt de ene kip, want ik verveel me hier dood. Ik weet iets, zegt de tweede kip; Laat ons in de slagerij, naar onze blote vrouwen gaan kijken.

Een weduwe staat bij het graf van haar overleden echtgenoot. Camiel, als je bent waar ik denk dat je niet bent, bid dan voor mij. Maar als je bent waar ik denk dat je bent, vermeld mijn naam dan maar niet.

De pastoor is over een schaatsn gestruikeld, die in de secristie aan het rondslingeren waren. Zeg op, van wie zijn ze?, vraagt hij aan de misdienaars. Euh, waarschijnlijk van de ijsheiligen,meneer pastoor, zegt Koen beteuterd.

Zou ik de zaakvoeder even kunnen spreken?. Waarover gaat het?. Ik heb hier een rekening. Die is gisteren op reis vertrokken. Maar hij is vanmorgen al teruggekomen. Kom toch binnen.

Ik kan u verzekeren dat ik mijn werk met hart en ziel doe, zegt de tuinier. Uitstekend, maar zou je het voor de afwisseling niet eens iets met je handen willen doen?.

Waarom lees je in gedichten zo vaak de uitdrukking: In de wondermooie meimaand?. Omdat het een wonder is, als de meimaand mooi is.

Een jongeman die over vijfendertig jaar in dienst moest, had opgegeven dat hij heel slecht zag. Lees eens wat er bovenaan op die kaart staat, zei de dokter die hem moest keuren. Welke kaart?, vroeg de jongeman. De kaart die tegen de deur hangt. Ik zie geen deur. Ga dan maar eens in die stoel zitten. Welke stoel?. Ik zie geen stoel. Na afloop van de keuring ging de jongeman naar een bioscoop in de buurt van de kazerne. Toen het licht in de pauze aanging, ontdekte hij met schrik dat de dokter naast hem zat. Neem me niet kwalijk, zei hij, toen de dokter hem aankeek, maar deze bus rijdt toch naar het station, hé?.

Vader en zoon hebben besloten om op vakantie te gaan naar Amerika en de zoon vraagt: Is het nog ver, pa?. Maar er kwam geen antwoord. Een kwartier later: Is het nog ver, pa?. Weer kwam er geen antwoord. Tien minuten later: Paaaaa, is het nog ver?. Ja, het is nog ver en hou nu eens even je mond. De zoon zwijgt een tijdje, maar na een half uur wordt het hem echt te veel en hij zegt: Paaaaaaaa, is het nog ver?. Alsjeblieft zeg. Zwijg en zwem verder

De juffrouw spreekt de moeder van Pol aan en zegt: Mevrouw, ik wil u er even op wijzen dat Pol elke ochtend naar school komt in een jurk, met nylons en met lippenstigt op. Waarop Pol zijn moeder zegt: Potverdorie, ik hen hem nochtans verboden om aan zijn vaders spullen te zitten.

Vier keer diep in en uit ademen, zegt de dokter. Bent u mijn longen aan het controleren?, vraagt de patiënt. Nee, ik probeer mijn brilglazen te poetsen, zegt de dokter.

Ik ben met mijn eerste man getrouwd omwille van het geld, maar met mijn tweede man ben ik uit liefde getrouwd. Dan ben je nu ongetwijfeld wel volmaakt gelukkig?. Helaas niet. Mijn eerste echtgenoot is wel uit liefde met mij getrouwd, maar de tweede deed het alleen maar voor de centen.

Paul, zeg mij eens, groeien vissen snel?, vraagt de onderwijzer hem. Ja hoor, meester, dat doen ze zeker. Mijn vader heeft er verleden week één geangen en telkens als hij erover vertelt, wordt hij groter.

Boven de deur van een restaurant hangt er een bordje met daarop: Onze biefstukken zijn zo zacht, dat we ons echt afvragen hoe die koe ooit heeft kunnen lopen?.

Tien jaar geleden hebt u eens een verhaal van mij gekocht voor 60 euro, zegt de auteur. Dat klopt, maar we hebben het bog altijd niet gedrukt, zegt de uitgever. Wel, ik zou het graag terugkopen voor 600 euro. Ik heb nu een reputatie opgebouwd en ik zou ze niet graag naar de vaantjes helpen.

Die hond van u is toch wel een eigenaardig dier, zegt Jan. Hij is steeds heel vriendelijk bij vreemden, maar thuis gromt hij altijd. Ja, dat heeft hij van mijn man, zegt de gastvrouw.

Bent u het die mijn dochtertje vorige week een kat cadeau gaf?. Ja, dat was ik. Dan verzoek ik u, om ze alle zeven terug te komen halen.

Ziet u, eigenlijk is mijn naam nier Wijnbouw, zei de man tegen een andere hotelgast, met wie hij na het diner onder het genot van een sigaar en een cognac in de bar zat te praten en zei: Ik reis incognito. O, werkelijk, riep de hotelgast. Maar dan zijn we collega's, want ik reis in knopen.

Ik wou dat ik wist wat ik mijn vrouw voor haar verjaardag moet geven, zegt Jan. Vraag het haar dan, zegt Pol. Nee, zoveel kan ik echt niet missen, zegt Jan.

De televiesie is kapot. Vader kijkt om zich heen, ziet zijn zoon zitten en zegt verrast: Maar jongen, wat ben jij groot geworden.

Wilt u soms een bloemeke kopen?, meneer. Nee, dank u. Voor uw vrouw, meneer. Ik ben niet getrouwd. Voor uw lief dan. Ik ben niet verloofd. Toe, meneer, koop dan toch een bloemeke,omdat u zo'n gelukzak bent.

Tijdens de rust spreekt de trainer zijn spelers toe en hij zegt: Luister jongens, ik ben niet bijgelovig, maar nu we met 0-13 achterstaan, vrees ik dat het vandaag niet meer goed kan komen.

Ik kan u deze kersrode jurk echt aanbevelen, zegt de verkoper. Hij staat u goed, bij uw bleke huid. Ja, maar ik ben niet altijd zo bleek. Ik ben alleen maar geschrokken van de prijs, zei het meisje.

Hoe houdt u het in dit dorp zo lang uit?, vroeg het meisje dat bij haar tante op bezoek was, er is hier werkelijk niets te zien. Dat is zo, meisje, zegt de oude tante, maar er is wel veel te horen, lief kind.

Sam, kun jij me zeggen wat een geheim is?, vraagt de onderwijzer. Ja meester, wat mijn vader in zijn worsten stopt, dat is een groot geheim, zegt Sam.

Meneer, ik hou zo verschrikkelijk veel van uw dochter, dat ik het onmogelijk in woorden kan uitdrukken, zegt de aanbidder. Probeer het dan maar eens in cijfers, zegt haar vader.