Wie over The Beatles spreekt denkt meteen aan The Rolling Stones want in 1965 moest je duidelijk een kant kiezen. Ik heb dit altijd geweigerd want ik hou van de muziek van beide groepen. Maar ik ben wel een onvoorwaardelijke fan van de Fab Four.
De single '(I Can't Get No) Satisfaction' / 'The Under Assistant West Coast Promotion Man' sloeg meteen in als een bom.
De b-kant werd ten huize Colemans even vaak gedraaid als de fantastische a-kant, met die geweldige riff van Keith Richards!
Samuel Mendola, een Amerikaanse danser en zanger, bracht in 1965 -onder de artiestennaam Vic Dana- het romantisch lied 'Red Roses For A Blue Lady' uit.
Een heel ander geluid dan dat van The Beatles of The Rolling Stones maar hier hou ik ook van.
De Amerikaanse meidengroep The Supremes, die oorspronkelijk The Primettes heetten, hadden enkele singles in 1965 die hoog in de hitlijsten terechtkwamen. Een minder bekende uit dat jaar is 'A Breathtaking Guy'/'Run, Run, Run'.
De a-kant werd geproduceerd en geschreven door niemand minder dan William "Smokey" Robinson terwijl de ommekant van het beroemde Motowntrio Brian Holland - Lamont Dozier - Eddie Holland is.
'Ramona' is een heel oud lied uit 1928 geschreven door L. Wolfe Gilbert en Mabel Wayne. Het is de titelsong van de gelijknamige stomme film uit 1928. Het was toen de derde verfilming van de avonturenroman Ramona uit 1884 van Helen Hunt Jackson. Het lied bereikte in Amerika de status van evergreen. Er waren geen dialogen van de acteurs maar er was een muziekband met geluidseffecten, en daarop stond het lied 'Ramona', gezongen door de Mexicaanse hoofdrolspeelster Dolores del Río. Paul Whiteman en zijn orkest hadden het ook al vastgelegd. Nog in hetzelfde jaar 1928 werd het op grammofoonplaat gezet door de eerste crooners: Gene Austin en "Whispering" Jack Smith.
De bekendste versie komt uit 1960 van The Blue Diamonds.
Gene Austin bracht zijn versie verscheidene malen uit en het is een heruitgave uit 1965 die in mijn verzameling prijkt.
