Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    03-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tempel

    Een gedicht van Jan.E.F. Celliers 1865-1940

    De tempel der reinheid.

    (Hollands).

    Ik droomde mij in wolken-landen;
    het blindend blank der zonnewanden
    al zwevend in 't rein azuur,
    als lenig marmer reuze-krullend,
    de dalen schaduw-purper vullend,
    - en goud-gekopt de stapel-muur.

    En 'k zag 'n zaal vol schone vrouwen,
    het blank en blauw, in lange vouwen
    omhangend los de slanke le'en,
    in nauwe lijne-sluiting kozend
    om malse vormen rose-blozend,
    - en blanke voet op marmersteen.

    'k Hoor stemmen als kristallen klokjes,
    in 't ruim gestrooid als wolken-vlokjes,
    bij scherts en blij-zang ongetoomd;
    waar vol-geteugd de boezems zwellen,
    in 't levend blauw der ether-wellen
    - door wijde ramen ingestroomd.

    Die vlakte en andere gedigte (1908)

    schrijver

     

    03-04-2017 om 21:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik
    Een gedicht van Louis Couperus 1863-1923

    Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen

    Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen;
    De stille plooien, week en wit en breed;
    De kleuren hèl in klare zonneschijnen,
    De aromen, druivenzwijmlend, rozenheet.

    Ik wil in steden blank op forumpleinen
    De mensen móoi in vreugde en zelfs in leed,
    Dat ik àl 't nietig kleine in grote en reine
    Tragedies en verrukkingen vergeet.

    Ik wil de zielen blijde om 't rijke leven;
    'k Wil overvol van passie 't leve' en vrij,
    Onder héel blauwe lucht in palmendreven.

    De goden wil ik stralend, hoog verheven,
    Rechtvaardig over alle', en mij ter zij
    Wil 'k je nièt ànders, dan je bent gebleven...

    1906

    schrijver

    02-04-2017 om 19:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weet

    Een gedicht van Herman de Gorter 1864-1924

    Weet iemand wat op aard het schoonste is?

    Weet iemand wat op aard het schoonste is,
    Het allerschoonste? welks gelijkenis
    Hij ziet in alles wat hem vreugde geeft?
    Waarom hij lief heeft wat rondom hem leeft?
    Waarom diè rijkdom wil en diè een vrouw
    En één zichzelf, hoewel ze allen nauw
    Weten dat ze iets zoeken dan een woord
    Alleen? Weet iemand dit? Wel, hoort.
    Het is waarom het kuiken zoekt de hen,
    Het kind de moederborst, waarom ik ben
    Bang voor de winter en de herfst, de nacht
    Van ’t jaar – waarom een jong kind niet de pracht
    Der sterren liefheeft, wel een vlam en vuur
    Van een wit kaarsje – met een klaar getuur
    Ligt hij op ’t kussen wakker, lang, en met
    Zijn ogen volgt hij ’t waaiend flikkren, het
    Vlammetje brandt nog in zijn dromen voort.
    Het is waarom zang en muziek bekoort,
    Maar marmer mij verschrikt en witte kleur,
    Ik rode rozen liefheb en de geur
    Van blinkend fruit en verf van donzig ooft.
    Het is waarom een meisje een man belooft
    Te stoven in haar armen en verlangt
    Naar ’t warme mooie huw’lijksuur, ze dankt
    Hem voor zijn liefde, of hij anders kon.
    Het is het vuur, de warmte, ’t is de zon.

    Fragment uit Mei (1889)

    schrijver

    01-04-2017 om 22:38 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de staf

    Een gedicht van Frederik van Eeden 1860-1932

    DE STAF.

    Onrust en donker alomme,
    Bang als een dove-en-stomme,
    tastend als blind ga ik omme -
    Waar is mijn staf?

    Ik lijd en moet velen verdrieten,
    ik geniet ook en doe wel genieten,
    maar alle vreugd zie ik vlieten
    in een graf.

    Ik weet wat allenig mij rust geeft,
    wat mijn angsten gesust heeft,
    als 't kind dat Moeder gekust heeft
    Vóór de nacht.

    Dit is mijn staf dat alle dingen zijn
    gedachten van een dierbaar, minnend Wezen
    gans wáár, maar anders dan hun schijn.
    Weet ik dat goed weg - zijn mijn vrezen.
    Dan glijdt de vracht
    van dat onrustige van mij af.
    Dan voelt de blinde weer zijn staf.
    Dat is de kus die moeder gaf
    aan 't kindekijn.

    Maar vergeet ik het even,
    dan heeft mijn staf mij begeven.
    Wáár, wáár is hij gevallen?
    Niemand weet het van u allen,
    Geen één, geen één,
    en ik sta weer weifelend en alleen,
    bedenkend hoe alles vliedt
    in het niet.

    Mocht ik een Godsgaaf bedingen —
    ik vroeg sterke herinneringen
    omtrent eeuwige dingen.

    1904

    schrijver

    31-03-2017 om 21:25 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.misse

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Ik misse u

    Aan ene afwezende vriend

    Ik misse u waar ik henenvaar
    of waar ik henenkeer:
    de morgenstond, de dagen rond
    en de avonden nog meer!

    Wanneer alleen ik tranen ween
    ’t zij droevig het zij blij,
    ik misse u, o ik misse u zoo,
    ik misse u neffens mij!

    Zo mist, voorwaar, zijn wederpaar
    geen vleugelken in ’t net;
    zo mist geen kind, hoe teer bemind,
    zijn moeder noch zij het!

    Nu zingt men wel en ’t orgelspel
    en misse ik niet, o neen,
    maar uwe zang mist de orgelklank
    en misse ik al met een.

    Ik misse u als er leugen vals
    wil monkelen zo gij loecht,
    wanneer gij zacht mij verzen bracht
    of verzen mededroegt.

    Ik misse u nog… waar hoeft u toch,
    wáár hoeft u niet gezeid…
    Ach! ‘k heb zo dikwijls heimelijk
    God binnen u geleid!

    Dáár misse ik u, dáár misse ik u
    zo dikwijls, en ik ween:
    geen hope meer op wederkeer,
    geen hope meer, o neen!

    Geen hope, neen, geen hoop, geen kleen,
    die ’t leven overschiet’;
    maar in de schoot der goede dood
    en misse ik u toch niet?

    schrijver

    30-03-2017 om 22:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bloemkrans

    Een gedicht van J.J.L. ten Kate 1819-1889

    Bloemkrans

    voor de liefste

    Wanneer, ook dán als de andre tekens zwijgen,
    De ziel haar zucht in kleuren wedergeeft,
    De Min haar blos in 't rozenblad doet stijgen,
    De Erinnring in 't vergeet-mij-nietje beeft;
    Als Hope fladdert in de groene twijgen,
    De Rouw in 't lover der cypresse zweeft;
    Als Jaloezij de gele tulp doet hijgen,
    De Glorie in de frissen lauwer leeft:

    Dan diende ik U een bonte krans te schenken,
    Waaruit ge U álle kleuren toe zag wenken
    Op 't levendig fluweel van blad en bloem:
    Gij immers zijt mijn Liefde, mijn Herdenken,
    Mijn Vreugde en Smart, mijn IJver en mijn Roem,
    Die ik de mijne in dood en leven noem!

    1850

    schrijver

    29-03-2017 om 18:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sonnet

    Een gedicht van Willem G. Focquenbroch 1640-1670

    Sonnet op een pijp, die ik niet aan kon houwen

    O gouden zon! wiens licht noch nooit is uit gegaan,
    Maar die gedurig brandt bij ons, of d'antipoden;
    Gij, die geen zwavelstok noch vuurslag hebt van noden,
    Om (of gij wierd gedoofd) u weer in brand te slaan:

    Gij van wiens vuur al de planeten en de maan
    Haar leven trekken als de mensen van de broden,
    Ja, zonder wie ons vuur geen pot zou kunnen zoden,
    En niemand schier een bout half gaar zou kunnen braên.

    Gij, welkers vrolijk licht de wereld doet herleven,
    Met recht wordt u de naam van godlijk toegeschreven,
    Nadien ge al meerder deugd op aard doet als de wijn;

    Ik zal tot uwer eer een hoog altaar doen bouwen,
    Zo gij maakt, dat dees pijp, die schier geen vuur wil houwen,
    Mee eveneens als gij altijd ontvonkt mag zijn.

    Afrikaense Thalia (1678)

    schrijver

    28-03-2017 om 14:28 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.val

    Een gedicht van Jacobus Revius 1586-1658

    VAL

    Wat blindheid onbesuisd! Dat Eva die God diende,
    In 't zalig paradijs, uit weelde, zonder nood
    Der hellen roffiaan het ledig ore bood
    En om te worden kloek des Heeren vloek verdiende!
    Wat wederhorigheid! Dat Adam, niet ontziende
    Noch tijdelijke last, noch eindeloze nood,
    Zocht, opgeblazen puist, te worden even groot
    Als God die hem bewaard en die hij had te vriende!

    Wat duivelser bedrog! Gij moorder, gij de verraêr
    Hebt smekende vervoerd de kinders met de vaêr.
    Wat voordeel meent gij dies, o vijand, op te steken?
    Wij liggen in 't verderf, doch hopen op genâ.
    Maar uwe boze raad brengt u de meeste schâ:
    Der vrouwe heilig zaad zal u de kop verbreken.

    ------------------------------------------------
    weelde - lust, begeerte
    nood - noodzaak, dwang
    roffiaan - booswicht, duivel
    kloek - verstandig
    wederhorigheid - ongehoorzaamheid
    ontziende - vrezende
    puist - blaas

    smekende - vleiende
    vervoerd - verleid
    dies - daarvan

    Over-Ysselsche sangen en dichten (1630 - 1634)

    schrijver

     

    27-03-2017 om 21:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.klaaglijk

    Een gedicht van Jan Jacob Slauerhoff 1898-1936

    Klaaglijk roepen de alcyonen

    KLAAGLIJK roepen de alcyonen,
    Schichtig fladdren de alcyonen,
    Boven 't woedend brandingklotsen
    Tegen Akashiro's rotsen,
    Waar wraakgierige demonen,
    Boven Akashiro's rotsen,
    Tussen gierennesten tronen.

    Over Akashiro's rotsen
    Zweeft een lieflijk avondrood;
    Onder, blind in 't brandingklotsen,
    Vindt de schepeling zijn dood.
    Klaaglijk schreeuwen de alcyonen,
    Laag en schichtig de alcyonen
    Scheren over 't brandingklotsen.
    Rood zijn Akashiro's rotsen.

    Een eerlijk zeemansgraf

    schrijver

    26-03-2017 om 22:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nacht

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Ik hoor de nacht die nader-zijgt

    Ik hoor de nacht die nader-zijgt, –
    en beider zwijgen...
    Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
    – zal ’t míjne neigen?

    Uw aangezicht is vreemdlijk stil
    in ’t schemer-leven...
    Ik zie het laatste dag-geril
    in de avond-dreven.

    – Is dit een einde of een begin?...
    Uw handen glanzen;
    uw blik is als violen in
    verslenste kransen...

    – – Ach, is ons lijf voor ééuwig moe,
    en onze zinnen?...
    Míj faalt de kracht, te zeggen hoe
    ’k u durf beminnen.

    Het Vaderhuis (1896 - 1903)

    schrijver

    25-03-2017 om 21:33 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moeder

    Een gedicht van Jacqueline van der Waals 1868-1922

    Moeder

    Moeder naar wier liefde mijn verlangen
    Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid,
    Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen
    Na de lange scheidingstijd?

    Zult gij me aanstonds als uw kind begroeten,
    Als 'k ontwaken zal uit mijne dood?
    Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten
    Met mijn hoofd op uwe schoot...

    Maar wat dan? Wat zult gij tot mij zeggen,
    Bij het ver gegons van de engelenschaar,
    Als ge uw jonge, blanke hand zult leggen
    Op dit oude grijze haar?

    schrijver

    24-03-2017 om 18:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in memoriam

    Een gedicht van Jan Veth 1864-1925

    In memoriam matris.

    Op vleugel-suizelen, in stille nachten,
    Komt uw heraut, Herinnering, getogen
    Door mijne geest, en spant zijn purpren bogen,
    Tot dieper duiding dan de dagen brachten.

    Dan zie 'k - o zoet signaal van verre wachten! -
    Fata morgana van twee peinzende ogen,
    Die uit een krans van lieflijk mededogen
    Wijding uitspreiden over mijn gedachten....

    Hun licht kwam tot me in vreugde en 't kwam in smart;
    Het wenkte mij, waarheen ik wendde of ging,
    Een heimlijk heulsap sprenklend in mijn hart.

    En 'k weet: zolang die leid-star van mijn leven,
    Waar ooit mijn voet mij draagt, mij niet begeve,
    Blijft gij mijn ziel tot heil, Herinnering!

    schrijver

    23-03-2017 om 19:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winternacht

    Een gedicht van Arnaold Sauwen 1857-1938

    Winternacht

    Zwijgend en als uitgestorven 
    ligt het dal in winternacht.
    In haar kleed van blanke vlokken 
    sluimert de aard, zo diep, zo zacht. 

    Aan de klare sterrenhemel
    gaat de maan haar stille gang.
    In haar schijn ligt daar de vlakte,
    scheemrend, als een maagd zo blank.

    Uitgegaan is 't laatste lampken
    dat van ver u tegenglom.
    Onder witbesneeuwde daken
    slaapt het dorpken, stil en stom.

    Slechts de toren, trouwe wachter,
    't hoofd met eeuwen reeds bevracht,
    houdt nog daar, in nacht en stilte,
    over hut en hoeve wacht.

    En, wen alles rondom sluimert,
    van het leven onbewust,
    galmt de sombre toon der klokke,
    stem des Tijds, die nimmer rust.

    Gedichten (1928)

    schrijver

    22-03-2017 om 18:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lam

    Een gedicht van Anton L. de Rop 1837-1895

     

    't Verdwaalde lam.

    De schapen hadden heel de dag
    Gegraasd in 't geurig kruid;
    Maar bij het scheiden van de zon
    Was 't met dat pretje uit; 
    Al vonden zij 't ook buiten mooi,
    Nu moesten zij terug naar kooi.

    Doch bij de hoeve weergekeerd,
    Daar zag de herder, dat 
    Eén lammetje aan de troep ontbrak -
    Waar 't arme diertje zat? - 
    ‘Pas’ - zei de herder tot de knecht -
    ‘Op de andren; 'k breng het gauw terecht.’

    En haastig liep hij weer terug,
    En riep en floot en keek 
    Dan links, dan rechts in veld en wei,
    Langs waterplas en beek, 
    En toen hij bij het bosje kwam
    Vernam hij 't blaten van het lam.

    ‘Och zit je’ - zei de goede man -
    ‘Hier in de doornen vast?’ 
    En hij verloste 't kleine dier,
    En met die lieve last 
    In de armen, liep hij meer dan vlug
    Weer naar zijn kameraad terug.

    En 't schaap, de moeder van het lam,
    Kwam blatend naar hem toe; 
    En 't was als riep het lammetje
    Heel zacht: ‘hier ben ik, moè! 
    ‘Mijn hartje klopt zo blij, zo blij!
    ‘'k Zal nooit meer dwalen van uw zij.’

    In 't vrije veld (1885)

    schrijver

    21-03-2017 om 21:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.heisa

    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899

    Heisa.

    Heisa, lustig moet men zijn
    bij gezang en koele wijn,
    want waarom toch beven?
    lach de duivel in 't gezicht,
    vrees de schaduw noch het licht
    en bemin het leven.

    Nu welaan! alleen de vreugd
    kent geen list, vereer de deugd
    en durf 't goede wagen;
    want wie lustig is, is braaf
    en blijft nooit gelijk een slaaf,
    't juk der smert verdragen.

    't Vrolijk leven, 't vrije woord
    hebben altoos hen bekoord,
    die voor 't ware blaken.
    Dwazen zijn 't die anders zijn,
    Heisa, bij gezang en wijn,
    laat ons vreugde maken!

    Gedichten 1861-62

    schrijver

    20-03-2017 om 21:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eens en nu

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Eens en Nu.

    Wel ben ik blijde om 't Leven, maar de extase
    Der Jeugd was nu sinds lang niet meer voor mij,
    Gegaan ook 't nauw doorworsteld noodgetij,
    Waarmee der wereld stormen om ons razen!

    En 'k zie het Leven als door koele glazen:
    Een blauwe stroom, een zonbeglansde wei,
    Waar 't bruine paard en blanke koeien grazen,
    En een wit zeil drijft, achter 't groen, voorbij.

    Maar, dankbaar om het schoon, dat is gebleven,
    Zie ik der jaren staêge wisselingen,
    't Najaar in goud, de Lente in bloesem staan,

    Niet wetend, of ik leefde of eerst ging leven,
    En of de storm'ge dagen, die vergingen
    Wel schoner waren, dan dit nieuw bestaan.

    Gedichten

    schrijver

    19-03-2017 om 18:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    k Hore tuitend' hoornen

    ‘k Hore tuitend' hoornen en
    de navond is nabij
    voor mij:
    kinderen, blij en blonde, kom,
    de navond is nabij,
    kom bij:
    zegene u de Alderhoogste, want
    de navond is nabij,
    komt bij:
    ‘k hore tuitend' hoornen en
    de navond is nabij,
    voor mij!




    (8/8/1860)

    XXXIII Kleengedichtjes

    schrijver

    17-03-2017 om 19:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.anders

    Een gedicht van Multatuli 1820-1887

    Anders.

    Leer dit van mij, o mensen, leef broederlijk onder elkander: 
    Partijhaat is 'n afschuwelijk ding... in 'n tegenstander.

    Idee 972

    schrijver

    16-03-2017 om 21:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nel

    Een gedicht van Constantijn Huygens 1596-1687

    Engelsche Nel

    Jan malde wat met Nel, en 't was wel met haar wil;
    Nochtans en deed ze niet als roepen: Stil, Jan, stil.
    Maar Jan kon meer dan Diets en hield haar bij haar pak:
    Nel was van Londen, en 't was Engels dat ze sprak.

    Gedichten (1671 - 1687)

    schrijver

    14-03-2017 om 16:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.getijde

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    Langs het Getijde

    Het schemert, en
    Waar 'k peinzend langs de golven ga
    En peinzend naar hun ruisen hoor,
    Ruist al hun vloed mij schuimend na
    En wist mijn spoor.

    Het schemert, en
    Waar 'k wijkend het getij beleef,
    Ruist het getijde op mij aan
    En wist wat 'k in mijn hart beschreef -
    Wat 'k heb gedaan.

    Het schemert, en
    In 't ruisend wit getijde zie 'k
    Een bleke, vreemd geworden geest -
    En 'k peins naar wie ik was - naar wie 'k
    Eens ben geweest!

    Zingende stemmen (1916)

    schrijver

    13-03-2017 om 22:21 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!