Als Greta aan een tennistornooi deelneemt is een

beker nooit ver weg. Wat moet het toch plezant zijn

als je zoveel talent hebt.  Ik heb met mijn tennis

nooit meer gewonnen dan een stenen pijp.

Maar... terug naar Greta en vrijdagavond.

 
Een beker winnen gaat natuurlijk niet zonder een receptie. 

De recepties van de Club Del Sol zijn altijd ongedwongen

en met live muziek (hoewel de manager, José,  

een Hollander is).  Greta staat natuurlijk ook altijd

op de eerste rij als het op dansen aan komt. 

Ze voelt dan niks van haar heup of haar knie

of haar stijve nek. 
Evenveel verdienste heeft Louisa, haar dubbelpartner

in de Dames Open reeks.  Ze wonnen al hun vijf

wedstrijden met bravoure en ook met hun racket.

Hierbij enkele sfeerbeelden.


Vooraleer de bekers te verdelen nog eerst even

 
een natje en een droogje met tapas, on the house.

De Club del Sol loopt warm, en vol.

De tennisdames gaan voor hun prijs.

 
De sympathieke Clubmanager José doet er nog

een flesje wijn bij....

...om de bekers mee te vullen.

Het (live)muziek barst los en big chief José

 
heeft alle moeite om Greta te bedwingen.

Op deze foto zie je duidelijk dat hij veel

 
last heeft van zijn pijnlijke tennisarm.

De man was er echt niet goed van.
Totaal bezweet is hij onmiddellijk hierna
zijn doornat hemd gaan vervangen!
Wat een man toch kan afzien.

Terwijl de dames zich uitleefden op de dansvloer
ontpopten Bob en Ramon zich als professionele
kelners (voor de eigen tafel).




Greta kwam tot de ontdekking dat er nog dames
rondliepen die de Macarena niet kenden, waarna
les 1 onmiddellijk startte.

 



Here we go again!

Al de vorige bekers van Greta bleken
nutteloos, maar deze doet vanaf nu dienst
als fruitschaal.

30-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Onze buurman van boven, de stille Noor Raidar,

heeft eindelijk nog eens iets gezegd, maar het was

geen goed nieuws.

Om 2 uur ´s nachts was hij wakker en hij hoorde

een autoalarm. 

 
Hij is gaan kijken in de afgesloten

gemeenschappelijke ondergrondse garage en vond twee

auto´smet het alarm aan, onder meer de onze.

Hij voegde er nog aan toe dat aan de wagen geen

zichtbare schade was. 

Waarschijnlijk had hij nog wat prut in zijn ogen,

want er was wel een ruit ingeslagen, namelijk het

kleine raampje achteraan links, met de bedoeling

de deurkrukken te kunnen openen,

waar men in geslaagd is. 

Er is niets verdwenen, geen papieren, geen radio, nada.

Nu ik er goed over nadenk, denk ik te weten wat

men zocht: mijn recentste recept van

de "Varkenslappen met appel en roomsaus"!! 

Dom natuurlijk, ze hoefden maar even te wachten

en het stond al op het www. 

Domme dieven tegenwoordig! Waar gaat dat naartoe? 

28-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Het vorige gerecht haalde ik uit een prachtig kookboek

dat we kregen van Nora en Steven, namelijk:

"Aan Tafel in Spanje en Portugal", maar deze keer

boor ik een andere bron aan. 

Op een blauwe maandag bestelde ik eens een CD

met gerechten, genoemd "Mediterranean Meals",

gemaakt en gekookt door de mysterieuze Engelsman

Mark Harrison. Ik heb er het stof eens afgeblazen

(van de CD), en ziehier het resultaat dat mag gezien

(en gegeten)worden (sorry Philippe, geen witte borden

voor de foto): iets pittigs, maar toch met een zoete tint.

Het was wel even lastig: een recept met Engelse

ingrediënten en kookwoorden vertalen naar

het Nederlands, en dan de juiste dingen gaan zoeken

in een winkel met Spaanse benamingen..

Toch is het lekker. Greta vond alleen dat het iets

te droog is, vandaar de suggestie om bij de saus

een glas cider (sidra) of witte wijn toe te voegen.

Tussen haakjes, als er el/tl staat is dat een eetlepel

of theelepel natuurlijk. Een echte el is 70 cm lang en

gaat niet in mijn pan, en een tl-lamp evenmin.

ingrediënten voor 2	bereiding
2 varkenslappen (zonder been)	verwijder het klokhuis van de appel, snij hem in 4
2 medium uien, fijngesneden	verdeel elk kwart in 3 partjes, in de lengte
250 g paddenstoelen naar keuze, dun gesneden	smelt de boter in een bakpan, doe de appel er in
1 el verse tijm, afgeritst	bak de partjes aan beide zijden lichtbruin
1 lookteen, of beter: verse lookpijp	zet de partjes aan de kant
5 cl room	fruit de ui en de look zachtjes glazig met wat olie
zout en peper	voeg de paddestoelen en tijm toe
1 el boter	voeg peper en zout toe en bak nog 5´
1 medium eetappel: Fuji, Pink Lady, Jonagold	roer er de room door en verwarm tot het bubbelt
olijfolie	de saus is klaar, zet even op extra laag vuur
eventueel: 5cl cider of witte wijn	(indien te weinig: voeg een glas cider of wijn toe)
	kruid intussen de varkenslappen met peper/ zout
	bak ze in wat olie gedurende 7 à 8´ aan elke kant
	leg de appels er bovenop om bij te warmen
	verwarm 2 borden voor (in de microgolf bijv.)
	leg als bodem het ui/paddenstoelenmengsel
	daarboven de varkenslappen
	versier met de appelschijven
	geef er (eventueel) gekookte aardappels bij

27-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Mérida is gesticht door de Romeinse keizer Augustus

in 25 v.Christus onder de naam Emerita Augusta

en was de hoofdstad van Hispania Lucitania

( Spanje + Portugal) tijdens de Romeinse periode.

Tot zover de geschiedenis.

Genoeg gebergwandeld.

De vierde dag keren we terug naar Malaga 

via een omweg: Mérida.

In het ultranieuw museum van Mérida worden ALLE

Romeinse vondsten over gans Spanje samengebracht.

Juwelen, huishoudelijke voorwerpen, beelden, enz 

zijn hier te bekijken op een aangename manier. 

 

 



De mozaieken, afkomstig van vloeren, geven dagelijkse

taferelen weer van 2000 jaar geleden.



Ook van muurfresco´s zijn er nog enkele bewaard.

Het oorspronkelijk amphteater is OK, maar geef mij maar

dat van Nîmes of Verona bijvoorbeeld.

HIER zijn na de verdrijving van de Romeinen veel stenen

(bijvoorbeeld van de trappen) verdwenen, om ze te gebruiken

in andere gebouwen.
 



Greta houdt hier een vermoeid paaltje recht.

Enkele meters naast het amphiteater vind je (als je

de pijlen volgt) het theater, waar minder bloed vloeide.

Ook vanavond is er een of andere voorstelling,

zodat de techniekers (links onderaan) begonnen zijn

met de setup.




Wat doet deze man hier?
1.   hij doet een screentest met een camera voor vanavond
2.   hij is een terrorist van Al Qaeda met een laser achinegeweer
3.   hij heeft Jennifer Lopez gezien en filmt haar kont

Wie het juiste antwoord binnenstuurt op 23/03 vóór 23 uur
ontvangt een mooie prijs.




Hier zie je Jennifer Lopez door het raam naar binnen hangen
en kijken naar de Romeinse baden




Last, but not least: de mascotte van de wandelclub:

Rambling Rosie, compleet uitgerust met rugzak,

wandelstok en rode alcoholneus.  Echter kan niet.

23-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Ten noorden van Guadalupe liggen de Montes de Toledo.

Vandaag gaan we ons zweet gutsen op het bruine zand

van de Montes Villuercas, die daar deel van uitmaken.

de afbeelding hierboven is niet direct een copie

van een originele foto, maar een bewerkte

poetische ontboezeming van Greta.

Flou artistique.  Dat heeft ze flink gedaan.


Voor deze lange wandeling vertrekken we aan hetzelfde punt:

de Belgische weerkaarten...

slaat iedereen met verstomming. Nog zo ver?

Ermita del Humilladero.

Ons pad loopt langs de oude pelgrimsroute naar Santiago .

Mijn knieën kraken als een tweedehandse antieke kleerkast.

Deze plassen staan wel een pak te laag door de droge winter.

Picknick op het hoogplateau en op een boomstronk.

wat ze straks gaat kiezen in de bar, na de goede afloop.

groep of 4) aan een rustbank. 

Degenen die slecht te been zijn mogen gaan zitten.

in hotel-bar-restaurant-café-enz Atalaya. 

De twee blondjes links zijn voor Bob (let op: dit is geen bier,

maar Clara), de twee bordeaux-kleurigen rechts

(Tinto de Verano) gaan zo dadelijk het keelgat van Greta

verblijden. 

Extremadura, Spanje, en Europa (hoewel het aantal

sterren niet meer klopt). 

Maar wie stoort zich daar nog aan na enkele Clara´s?

De alcoholdampen stijgen overvloedig de warme lucht in,

tot plezier van de vogels.

Dorp Guadalupe verwacht ons, en omgekeerd.

20-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Spanje krioelt van de Ermitages (kluizen, maar

zonder geld).

Twee oude exemplaren daarvan staan in de buurt

van Guadalupe. Allen daarheen!

maar eerst nog even de kaart van de uitstap:

van Fuengirola naar Guadalupe (niet zo ver van Toledo),

via het natuurpark van Espiel.



Hierboven zie je 2 zonnetjes: de echte zon en Greta,

klaargestoomd voor de grote stap.

Hier bevinden zich de hotelkamers.


Hieronder, maar de zon was even weg:

de Ermita de San Blas, overspoeld door de gelovigen.

in aanwezigheid van Santa Cecilia, tussen 2 bloempotten.

Zelfs in de windwijzer zitten nog Moorse invloeden:

de halve maan, als onderdeel van het kruis.

ontdekken, gespecialiseerd in de verkoop van alambicen,

zoals deze hier.

rechts die van de Policia Local, en daar tussenin 2 Belgen.

De flikken zijn niet te zien, waarschijnlijk frieten gaan halen.

Dit is het pleintje voor de kerk.

Hier staan we aan de voorgevel van de kerk van

het Monasteria van Guadalupe, om 20´ over 2

(...kan je zien op de klok)

Gotisch met heel duidelijke invloeden van de Moren,

in de bogen bijvoorbeeld.

Binnenplaats van het hotel.

We slapen hier op de hoogste verdieping

(kan je niet zien) met torenhoge zolderingen.

De Madonna van Guadalupe, lekker verpakt.

Het pleintje voor de kerk, met de verwachte barretjes,

restootjes en winkeltjes en terrasjes.

19-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Een gerecht dat in de provence overal en altijd

op tafel komt is natuurlijk ratatouile.

In Catalonië, net over de Spaanse grens hebben ze 

uiteraard dezelfde ingrediënten zomaar voor het grijpen.

Vandaar dat deze Spaanse variant voor de hand ligt.

Het grootste verschil zit hem in de toevoeging van 

stukjes Serranoham, wat de smaak ten goede komt.

Greta vond het lekker, meer moet dat dus niet zijn.

In het Spaans (Catalaans) heet dit "Pollo en samfaina".

ingrediënten voor 2	bereiding
stukken kip (bouten voor Bob) voor 2	bestrooi de stukken kip met zout en peper
zout en peper	verhit de olie in een grote zware pan
olijfolie	bak de kip 8 à 10´ tot de stukken goudbruin zijn
70 g Serranoham, in blokjes of partjes)	neem ze uit de pan en leg ze op een bord
1 grote ui, in plakken gesneden of grof gehakt	doe de Serranoham in de resterende olie in de pan
2 tenen look, of nog beter: verse lookpijpjes	bak de ham een minuutje op een matig vuur
1 aubergine, in blokjes van 3 cm gesneden	schep er de ui door en bak gaar in circa 10´
1 courgette, in schijfjes van 1 cm dik	voeg look, courgette, paprika en aubergine toe
1 groene of rode paprika, ontzaad en in blokjes	laat circa 5´ bakken tot groenten beginnen te garen
blik tomatenvlees (Spanje: troceado)	voeg toe: tomaten, laurier, tijm en wijn
laurier	doe de kip terug in de pan, schep groenten erover
1 el verse tijm, afgeritst, of marjolein	leg het deksel op de pan
1 glas witte wijn (of Spaanse Sidra)	laat 25 à 35´ zacht sudderen tot de kip gaar is
	breng op smaak en dien op met gekookte rijst

18-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Guadalupe is wel een eind van hier.

Naast de stad in Mexico en het gelijknamige eiland

in de Caraiben, is dit het enige echte en originele,

een dorpje in het noorden van de deelstaat

Extremadura, zo´n dikke 500 km van Malaga.

We gingen er naar toe met de Field Club,

maar tijdens de vier dagen werd het culturele aspect

zeker niet versmaad.

Hierna: een deel van de foto´s genomen door Greta

tijdens de eerste dag.

Het trekkinggedeelte was niet zo erg lang,

omdat de bus wel wat tijd nodig had

een 40 km voorbij Cordoba voor de eerste wandeling,

in het natuurpark rond Espiel.

We starten vanuit het Centro de Interpretation,

dat gevestigd is in een omgebouwd treinstation. 

Het weer is weer schitterend en de sfeer is uitstekend.

kunnen we er aan beginnen.

Hier zitten meer ooievaars dan mussen.

Het lijkt wel een reusachtig Zwin.

een Romeinse brug, die niet echt meer in gebruik is,

behalve voor verdwaalde wandelaars.

in de vallei blijven.  Later wordt het wat klimmen.

is het niet. Het heeft hier zeker een tijdje niet meer geregend,

en vandaag moeten we ons daar ook zeker geen

zorgen over maken.

de rivier over, via een andere Romeinse brug.

De aandacht gaat naar reuzekikkers die rustig zitten

en liggen te zonnebaden in de rivier.

met haar rode Romeinse stola.

Geen boterhammen morgen. Of is dit misschien

de langgezochte ingang van de Temple of  Doom?

voor het verorberen van de zelf meegebrachte picknick.

zorgt ervoor dat haar boterhammen niet onverwachts

kunnen onsnappen.

(sorry: de olijfboom) erin.

Tussen Cordoba en Guadalupe was het vroeger

een praktisch onbewoonde streek, door gebrek aan water

en dus aan landbouw.

Door een reusachtig project werden overal stuwdammen

gebouwd, zodat de landbouwers nu water ter beschikking

 hebben voor irrigatie van de akkers. 

Het gebied blijft echter zeer dun bevolkt

en draagt de veelzeggende naam La Siberia.

Het enige echte Hospederia del Real Monasterio

van Guadalupe!!

Dit reusachtig complex doet me onmiddellijk denken

minder bekend is dit veel interessanter.

In Guadalupe is een 4* Parador aanwezig,

maar wij verblijven bij de paters Franciskanen,

in het klooster zelf. Schitterend!

te froefelen.  Het "hotel" heeft slechts 2*, wegens

ontbreken van een zwembad en TV en radio en minibar

op de kamer, maar daar hebben de paters

nooit oog voor gehad, en gelukkig maar.

Het lijkt meer een versterkte burcht dan een klooster.

Het complex is nooit veroverd door de moslims,

omdat het een echt fort was, en daardoor zijn

een aantal katholieke schatten bewaard gebleven,

die op andere plaatsen zijn verwoest of gestolen.

Elke kamer is verschillend van grootte en van vorm.

Wij hebben er een met een bijkamer met een derde bed.

In een bepaalde kamer is een trap naar boven,

met nog een extra dubbel bed.

De muren zijn zo Middeleeuws dik dat je absoluut niets

In de gangen hangt een lichte geur van wierook en van

verdufte meubels, maar dat maakt het net zo authentiek.

Ik ben gaan kijken naar de lokale Parador,

maar die kan hier niet aan tippen. 

Leve de paters Franciskanen!

Dit is alles voor vandaag...

16-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Bob kookt niet deze week, want morgenvroeg

gaan we vier dagen met de Field Club naar Guadalupe

(niet in de Caraiben, maar in Extramadura!),

waar we verblijven in de Hospederia van het  

El Real Monasterio de Guadalupe.

Toch zeker een 500 km van hier.

We trekken daar rond en komen de laatste dag terug

via de historische stad Mérida.

10-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Prima wandelweer.

Ronda is een van die prachtige steden,

waar zowel cultuur als natuur uitbundig aanwezig zijn.

Wij daar dus naartoe met de Field Club.


Tot nog toe keken we in Ronda altijd vanuit de stad

de ravijn in, maar nu zien we het eens vanonder naar boven.  Ook niet mis.



Een rivier is hier nooit ver weg.  In deze staat zelfs H^_2O.



Om het half uur een kleine stop om wat zweet af te vegen

en wat bij te slurpen is altijd welkom.



De lente maakt zich meester van de aanwezigen, en we zien dat het goed is.



De zon is weer van de partij, en de gesprekken

gaan over het huidige weer in België,

wat ons toch wel bezorgd maakt.



Hier en daar moet een afsluiting worden geopend,

en opnieuw gesloten na de laatste stapper,

want anders ontsnapt het wildlife.



Galanterie is nooit ver weg voor dames in nood.



Geschikte wandelstokken helpen ook altijd

om een woeste bergrivier te overwinnen.



Na een paar uur zwalpen is een picknick welkom,

in een lekker zonnetje. Njam-njam.



Het kan zo lekker en goed worden dat je erbij zou

wegdromen.

Moe maar voldaan even de oogjes dichtknijpen

maakt van je (bijna) een nieuwe mens.

Ursula en Peter hebben heimwee naar hun Duitse heimat.



Stilte voor de storm want hier zie je een hoop sukkelaars

een erg steile klim doorworstelen, twintig minuten lang.

Dit is echt de plat de résistance, met een langgerekt peleton.

 Voor mijn arme knieën verkies toch ik toch nog dit

boven een gelijksoortige afdaling.



Na het bedwingen van de top kunnen we weer oog hebben

voor de natuurpracht...



...en voor Greta die iets uit haar rugzak wil

dat niet helemaal bovenaan zit...



Een kudde geiten liep even parallel met onze weg. 

Groot was de verbazing bij het vinden op ons pad

van een pasgeboren geitje.

Ernaast lag een plas bloed en het beestje was

nog helemaal nat.

De navelstreng hing er nog aan te bengelen. 

Het probeerde vruchteloos op zijn eigen pootjes te staan. 

De mama was waarschijnlijk weggeschrikt.



Engelsen doen altijd alles anders. 

Deze vult moeizaam zijn flesje met drinkwater

van achteraan de waterbron. 

Nochtans stond er vooraan geen file aan te schuiven. 

De paraplu is in aanslag, allicht om dorstige vliegen

weg te jagen.



Oef!  Aankomst in Benaojan.

De pinten van 1 € verwachten ons.



Degenen die de brug niet willen gebruiken kunnen

(op eigen risico natuurlijk) de rivier ook oversteken

op stepping stones.

10-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Heel lekker en heel simpel.

Vooral Spaanse en meditterane ingrediënten,

maar overal te maken natuurlijk.

Gekookte aardappelen waren voorzien in het

oorspronkelijk recept, maar het is beter bijvoorbeeld

brocoli te nemen uit de diepvries, want anders zijn het teveel koolhydraten.

07-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Benahavis ligt 20km ten westen van Marbella, in de heuvels

op een doodlopende weg. Er zijn meer restaurants dan lantaarnpalen,

en ligt in een prachtige natuurlijke omgeving.

We trokken er op uit om een wandeling voor te bereiden,

die we zullen doen op 25/11/2008 voor onze wandelclub.

Het weer was weer in orde en de weg lag breed open.

Dit is een voorbeeld van Spaanse signalisatie:

Greta maakt gebruik van de gelegenheid om te testen

of haar wandelschoenen waterdicht zijn.

Bob zoekt (tevergeefs) een makkelijke manier om de bergrivier over te steken.

Heel de tijd loopt het pad langs de rivier Guadalmina, Greta doet net hetzelfde.

Helemaal op het einde stopt het pad.

Greta hangt aan de fles en Bob telt tot zes.

Greta, in gedachten verzonken, is haar kluts kwijt.

Hij was in de rivier gevallen. 

Een fles water kan soms wonderen doen, zoals: veranderen in wijn.

Greta staat er op te wachten, maar het gebeurt niet.

Onze Spaanse gids tracht bij een andere oversteek het gat te dichten.

Quizvraag: welke bloemen zijn dit?

Na de geslaagde terugkeer in Benahavis is het tijd voor een natje en droogje.

Ramon´s flesje gaat de goede kant op. 

07-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Deze week was het iets minder: Greta luste het niet zo direct,

maar ze is (nog) geen echte viseter.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik het zelf wat te droog vond.

Daarom heb ik in het recept nog een eetlepel vocht

toegevoegd op het einde, lees hier maar:

Speciaal voor Philippe heb ik witte borden gebruikt.

Hij vond terecht dat het kleurenpalet niet in orde was.

Alles kan beter.

02-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

Deze week een wandeling in de buurt. Met de wagen naar Mijas Pueblo,

en even buiten het dorp naar de steengroeve.

De steengroeve is al een tijd gesloten,

en beplantingen moeten er voor zorgen dat de natuur

terug in zijn oorspronkelijke toestand wordt hersteld.





Gereed om naar boven te gaan, het bos in...



en wat vinden we in het bos?

Inderdaad: een enorme tank met bier.

Je ziet dat deze wandeling zorgvuldig voorbereid werd.



En dit is de dame (Ursula: in het geel) die alles voor ons

 geprepareerd heeft.

Je kan heel goed zien hoe fier ze is op haar prestatie.

Haar partner Peter (witte moustache) kijkt goedkeurend toe. 

02-03-2008, 00:00 geschreven door grob  

van zalm wordt je kalm

24-02-2008, 00:00 geschreven door grob  

24-02-2008, 00:00 geschreven door grob  

donderdag 21/02/08 hebben we een "eindje" gestapt in het binnenland.

Vooraleer te starten was er het klassiek ontbijt "tostada con tomate" en

koffie in een lokale gelegenheid.

Maar nog daarvoor was er een bustrip naar Gaucin,

dat (gelukkig) nogal ver van de Costa ligt, toch zo´n anderhalf uur

met de bus. Hierbij een zicht op Gaucin, met bijna onzichtbaar

van een half uur. 

Zoals je kan zien zijn de paadjes niet altijd plat te noemen.




Af en toe kom je wat wild life tegen, zoals een kudde geitjes,  ...





tussen de kurkeiken.

Merk op dat de bladeren er nog aan staan! (aan de eiken bedoel ik)





Een beetje rust mag wel af en toe.

De lunch was tussen de koetjes en de kalfjes.





Ook de varkentjes lopen graag ongehinderd onder de eiken,

op zoek naar hun lievelingseten: eikels.

Deze beestjes zorgen binnenkort voor een lekker Serranohammetje.



Merk op dat de runderen van het langhoorntype zijn.

Hierop werd al menig toreador aan het spitje gestoken...

Voor ons hadden de beestjes (gelukkig) weinig belangstelling,

want er liepen toch wel een paar stiertjes tussen.




Eindelijk terug in het dorp. Blij nog eens een huis te zien.





Bobje is kapot, uitgeteld, en de knietjes weer een paar dagen onbruikbaar. Greta daarentegen... 





Een goede straffe wandeling kan achteraf deugd doen.

Moe maar gelukkig kunnen we dan in de bus terecht

om te dromen van al wat we weer meegemaakt hebben.  

Dit is G.V. uit St. N. als voorbeeld om dit te illustreren.

23-02-2008, 00:00 geschreven door grob  

met een glaasje rood natuurlijk
ik moet eerlijk toegeven: het peterselieblaadje

had beter gekund (volgende keer let ik er op)

17-02-2008, 00:00 geschreven door grob  

Kokeneten: varkenshaasje met jonge wortelen

Dit gerechtje kan elke amateurkok bereiden. Het is lekker en gezond,

en je wordt er (nog) mooier van, want zoals iedereen weet

krijg je goede en mooie ogen als je wortels eet.

Varkenshaasjes zijn het beste stuk van dit beestje, en zeker in Spanje,

afgezien van de Serranoham natuurlijk. De varkenshaasjes worden hier

om je oren geslagen, want er zijn er eigenlijk teveel van,

door het overvloedig aanbod van de Serrano.

Om dit te maken voor vier moet je twee haasjes voorzien (

elk zo´n 350g), ofwel een varkensfilet.

Hierbij het uitgeprobeerd receptje, met een foto als bewijs.

17-02-2008, 00:00 geschreven door grob  

Vrijdag zijn we met de bus en met de collega´s van de wandelclub

naar het "Parque Natural van de Sierra Tejeda" gebold,

voorbij Almunecar, toch een dikke 100 km.
Het weer was schitterend, de omgeving prachtig.

Na het klassieke ontbijt in een plaatselijke Venta,

bracht de bus on boven de 1000 m hoogte.
Na de start moesten we een km stijgen, maar dan was het heel

de tijd (steil) afdalen, ongeveer 13 km, wat helemaal niet leuk was

voor mijn knieën.
Zoals gewoonlijk beloonden we onszelf met een welverdiend glazeke

alcool bij aankomst. Een lange dag verdorie!
P.S.bekijk even de lekkere appelsientjes en de amandelbomen in volle bloei.

10-02-2008, 00:00 geschreven door grob