p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
16-04-2012
Een weg van heuvels en dalen
Een weg van heuvels en dalen.
Je ziekte een weg van heuvels en dalen; een vergissing of een genetische fout. Peinzend de Artsen en ongewenst falen. De timmerman met zijn lijkkistenhout.
Je dood; dan ongewenst en onvergetelijk; als die zonsondergangen in azuurblauw. Veel witte gezichten wat je aanschouwd. Kastelen die als kaarthuizen bezwijken.
Uit zwarte duisternis, een gapende muil; die zich dan onzichtbaar over je spreidt. Prooi van lijden; waaruit hij je bevrijd. Dan onverzettelijk; die oneindige kuil.
Je sterft; ook je Geschiedenis zal sterven. Maar ook schoonheid valt aan scherven. Zo het was; zo zal het nooit meer wezen; klaar om eeuwige schoonheid te verwerven.
Wens al de lieve bloggers een heerlijk Paasfeest...
Aangezien ik met de komende Paasdagen in Maasland(Midden-Delfsland) vertoef, en niet over een lap-topje beschik; maak ik middels dit berichtje er even melding van...
Ben afwezig vanaf Vrijdag 6 April t/m Woensdag 11 April...
Met veel lieve groetjes van Adrie.
Zie het haantje op de Kerktoren woest gaan draaien; wolken bezig; donkere somberheid te gaan stapelen. Een straathond ziet zich nu al wentelen in de plassen; Ook vogels dromen van plassen waar zij zich wassen.
Maar het zonnetje streelde ons; en doorbloeide harten; laten we weer wachten; en niet meer vallen in smarten. Min het zonnetje; die me lief door deze tijd liet zweven. Me opbeurde in mijn steeds somberder wordend leven.
Wil ook niet langer onder asociale ingrepen zuchten; en gaan leven; ver van de menselijke zoete genuchten. Zo riep ik; ,,Och God hoe erg zijn velen nu verblindt; zij die nu de afbraak ziet; en dat dan bijna nog bemind.
Van waar U vreugd; als men ouderen en zieken kruisigt; waar bleven jullie lesjes; geleerd in jullie geboortehuisje. Wij wachten met onmacht; hoe jullie maaien alles neer! En wat wordt dan ons huis? Zeven planken en niets meer?
auteur:Adrie.27.3.2012.
