Deze blog toont U maar één pagina. De andere worden in een archief geplaatst. Door onderaan de pagina op één der pijlen te klikken kom je verder. Je kan ook een onderwerp in onderstaande inhoud aanklikken. Oudere publicaties worden nog regelmatig bijgewerkt.
Van alles wat... ... over de enige échte Ros Beiaardstad! Het wel en wee van Dendermonde, veel fotomateriaal en af een toe een vleugje humor in ons dialect!
Bent u in het bezit van fotomateriaal van alles wat met Dendermonde (geen deelgemeenten) te maken heeft, en wenst u dit op het blog te zien verschijnen? Aarzel niet en geef ons een seintje op jpmc@skynet.be.
Wij danken u bij voorbaat!
En... mocht u dit blog goedvinden, kan u in de linkerkolom een waardering geven (beoordeel dit blog).
11-06-2008
Nieuw Kwartier-perikelen...
Reeds geruime tijd zijn er perikelen rond de woningen aan het Nieuw Kwartier. Voor wie het Nieuw Kwartier niet kent, dit is een plek aan de Brusselse Forten. Er staan enkele woningen, zijnde "overblijfselen" van de noodwoningen aldaar opgetrokken na WO II.
Alle nieuwe wetten en de beslommeringen daaromtrent zorgen ervoor dat deze woningen in een parkzone staan en dus zonevreemd zijn.
Vele jaren geleden werden deze woningen onbewoonbaar verklaard, maar de bewoners deden er alles aan om hun woonst terug bewoonbaar te maken, en waarin zij ook slaagden. Men deed meer dan dertig jaar de ogen dicht en liet de bewoners begaan. Wanneer de bewoners vroegen om waterleiding te leggen aan het Nieuw Kwartier, weigerde het stadsbestuur. Deze weigering had te maken met het feit dat een gerechtelijke procedure tegen de bewoners liep.
Al degenen die er verblijven kregen een sociale woning aangeboden, maar gingen daar niet op in. Hun reactie was dat ze op het mooiste plekje van Dendermonde wonen en zij geen zin hebben om huishuur te gaan betalen, waar ze nu gratis wonen.
Niettegenstaande reeds enkele jaren een procedure van uitdrijving loopt tegen de bewoners willen zij niet verhuizen. Zelfs een verzoeningspoging voor het Vredegerecht draaide op niets uit.
Recentlijk nog werd een gerechtsdeurwaarder aangesteld door de stad om deze mensen uit hun woningen te zetten.
Misschien vinden sommigen het tijdstip niet geschikt om over carnaval iets te publiceren, maar onderstaand item willen we u toch niet onthouden!
Carnaval is een levend volksgebruik. Het is een fascinerend, onuitputtelijk en ondoorgrondelijk verschijnsel dat voortdurend verandert naar vorm, functie en inhoud. Voor de mens in vroeger tijden, die leefde onder de materiële en morele dwang van kroon en kerk, moet het een heilzame uitwerking hebben gehad, zich bij het jaarlijks carnavalgebeuren van zijn frustraties te kunnen ontlasten en zijn gal uit te spuwen. De middeleeuwse mens beschouwde de periode voor de vasten als een tijdelijk omkeren van de wereld. Ludiek en humoristisch werd het sociale leven en de gevestigde orde bekritiseerd. Carnaval bood hen de gelegenheid een soort revanche te nemen op de functionarissen die vreemd waren aan hun milieu en waar zij in het dagelijkse leven geen vat op hadden.
Toestanden hekelen heeft steeds een onderdeel geweest van carnaval. Wij zijn zo vrij u een voorbeeld te geven. Wij plaatsen het schepencollege van de vorige legislatuur in een teletijdmachine en dat geeft volgend resultaat...
Den Bèire de Pië Bouis Joseph Theodoor Pië Cadron den Abbeluës den Erman Ons Lèineke
De bovenste foto toont ons cafébazin Florine Bertin in haar café aan de Sint-Rochusstraat (begin de vijftiger jaren). Zij was de echtgenote van Petrus "Pirke" De Rocker (foto eronder). Naast de bazin (vrnl) Germaine de Rocker, Robert De Jonghe en Frans De Jonghe.
"Pirke" De Rocker
Deze foont toont ons een Hugo Blommaert en zijn echtgenote Marie Verstrepen in café 'Den Blauwe Steen' aan de Mechelsesteenweg in 1968.
Vâ stroëte en stroitsjes, plèine en plaintsjes, brigges en brigskes...
As g' azuë-j-isj de noëme van de stroëte en de plaintsjes en de brigges van 't stat auverlupt tèn kènde téigekomme dâ g'â vantait toch e poër vroëge stèltj. D'r zain nâ toch noëme bèi wordâ ge vâ zegt: "Woër èmme ze dâ na faitelaik ouitgoiltj?". Alléi pak nâ de Gènsjestiënweg... Worvéir dâ ze dor nâ de Gènsjestiënweg téige zegge dâ d'n wéite'k ni zènne. Dië lup van dem balange ni tot in Gèntj, â schitj al ouit on Appels brigge en daddis nondedzjuë nog ne gillen èntj vâ Gèntj! 't Is grat 't zèlde mè de Brisselsestroët! Die schitj al ouit vâ vèire dâ g'op 't Sin-Zjilles zait en tèn zitje nog een taike vam Brissel! De Mèchelsestiënweg is 't zèlde. Ne kiër 't Kéir verbèi is 't al gedoën... Azuë zain d'r verschèi stuëte die van dem balange ni kloppe. G'ètj d'r op 't Kéir d' Ommegangklaan. Ten iëste 'Den Ommeganck is nèffest 't Vaderlant op de Gruëte Mèrt en ten twidde is den Ommegangk van ons Pèirt d'r nog nuët of nuët ni gepasséirt! Mè-j-ons Kauningklaik Ouis dor èmme z'uëk ni-j-al te véil réikeningk méi g'ave. Léjopol den twidde, Astrit en Baudewain die-j-èmmen ier nâ wel een stroët, mor de rèst gelèk as Pajjaulâ en Fabbejaulâ die-j-èmmen ier nog gi zantwègske... 't Zwèrtzisterouis is uëk azuë-j-iet. Ik èm d'r in giël mâ léive nog gin iën zwèrt zisterke gezien! De Vlasmèrt is 't zèlde. Ejje d'r nâ al iëne kiër vlas zien stoën? Kassèistiëne wordâ g'â puëte kènd'op bréike dad' èmme'k d'r wel al véil joëre gezien! 't Klèi Kortirke, van 't zèlde. Vèr mèi-j-is e kortier vaiftien menniete en kèrtere kortiere èmme'k in gil mâ léive nog ni gewéite. De Sint-Jaurisgille, dâ klopt uëk ni nèig want die kafféi 't Sint-Jauris is op de Mèrt!
't Sjustiesseplain dâ vinne'k nâ wel goe gedoën. Daddis langst den iëne kant normoël dâ ze dâ d'r azuë genoemd èmme nowô, d'r is d'r een stammenéi die 't Sjustiesse^palais noemt! In ale geval aster nog nieve stroëte bèikomme of d'r kom vazzeléive nog isj een fuuze, moete ze ni zoeke achter noëme vèr stroëte of plaine of brigges. Ik èm er al e poër in man arsjieve zitte gelèk as de Gaulejatstroët, de Marsbrigge, 't Indejoëneplèin, de Patrick Méilebroekpuërt, ...
Van ouderen horen we veel verhalen, verhalen, niet meer naar deze tijd te vertalen... Het roept beelden op en vertelt historie, wij noemen dat nu 'pure nostalgie'... De 'senioren' zeggen vaak: "Waar is den tijd naartoe?", voor ons was't een tijd van veel 'taboe'. Ze vertelden toen verhalen van Janneke en Mieken en zeggen nu: "Daar kan de jeugd nu niet meer aan rieken"...
Het gebeurde toen allemaal 'op de willen boef' en toch was gezelligheid troef. Kijk maar naar de melboer, de smid, de schoenlapper en de scharesliep, het lijkt wel of toen alles al op wieltjes liep...
Allemaal beelden van lang geleden, tja, voor ons allen een ver verleden...
Déir 't fait datter mè de Ros Bajjortommegangk wèrral bekan e miljoen mènsje nor ons stat gon komme goë m'n ier een toeristisse toelichtingk géive van 't stat zonder de fuuzegemintjes.
Dèrremonde ligd' in Bèlzje, in de provinsje Uëst-Vlojnnere en 't is geléige in den drèijoek Brissel-Gèntj-Antwèirpe. Al joëre langk luëpe Dèjnner en Schèlle déir en langst 't stat. Ier en doër zain d'r nog e poër béike, grachte en vispitte. De riejaule èmme lange joëre gestongke, mô van dem balange zuë nèig ni-j-as in Oilsjt. Van as 't stat e poër joëre aupegebrauke geléigen éit vèr kollèktaure te stéike is dâ probléim zuë goed' as opgelost en zain d'r ander probléime ontstoën. Bouiten e poër Turke, Marrokkoëne, Spanjoërde, Zjappanéize, Sjinnéize, Ollanders, Doitsje, Ingelse, Kongoléize, Brisselèirs en Westvlomse en Oilsjterse inwaikelinge is't Dèrremonde bewoeintj déir Dèrremontenèirs. Aupenèrteg, verdroëchelaik en vantait wel isj sjovvenistis is den Dèrremontenèir giënen oërdege te noeme. A-j-éi possènsje mè-j-uëpe, vèrral mè-j-Oilsjtenèirs.
De toël, 't Dèrremons, wèr minder om minder gesprauke gelèk as dâ't zouë moete zain. 't Géin dâ ze naa spréike is gemodernizéirt en 't wèr wâ gemakkelaiker verstoën, wâ dâ vroeger ni't geval was. 't Statouis en 't Tribbenoël èmmen alletwië nen taure die bauve 't stat ouitstèkt, mor van as ze die-j-appartementsblokke gezètj èmme on de Mechelsepuërt en on de stoësse zain ze nimmer alliën mè nen taure. Op 't statouis ange nen uëp schillerèis en op 't Tribbenoël wèrre de praizen ouitgediltj.
't Rèljèf is vâ verschillege nivaus. Dâ verschil is te verklèire déir 't fait dâ ze de lèste joëre op verschèi ploitsje van die verkiërsdèlpers gelèid' èmme. Sommegste ligge zuëdoëneg uëg dâ véil mènsje pèize dâ z'in de Vloms Ardenne zitte. De stroëte zain de lèsten tait nèig verbéitert, mor 't éi langk gewéist dâ 't pessies stroëte woëre ouit den tait van de Romaine!
D'r stoën e poër kèirke in 't stat, gelèk de gruëte kèirek, de Poëterskèirek, die van 't Begainof en die van 't Sin-Zjilles-binne. D'r is nog een kèirek mô die-j-is ni van de Kattelikke. Kapèllekes zain d'r uëk genoeg. Die zain vèrral te vinne in de klennik, 't prezong, 't Kolléizje, 't Pansjenoët, de Marikolle en wie wètj woër nog allemoël.
D'r zain uëk nog nen diël stammenéis, fritkaute en van die pittä-spéile. Vâ stambilde doër èmmen uëk ons poërt af. Die stoën d'r in alle saurte en formoëte, en d'r komme d'r nog af en toe bèi. Ier en doër stoën d'r dinges bèi wor dâ ginne mènsj wètj wâ dâ ze d'r stoën te doen en wâ dâ ze faitelaik wille zègge...
G'ètj ier twië kaddemies, iën vèr mezzik te liëre en iën vèr te liëre bluëte vraas te schillere. D'r zain uëk nen diël aa gebaan, mor daddis vèr den Authaitkundege Kringk béizeg 't ave. 't Monnemèntj on 't Eldeplèin dad' éid een iëwege vlam die ne kiër of drèi in e joër brant. 't Kèirkof dad'èmme ze bouite stat gelèit van tien néige vèr ewwâ ploitsj te winne en omdad' anders die-j-ouitdrukkingk van "â ligd' uëk al op Appels" moete verandere in ammel de boeke. Ier en toër ligge d'r van die zwoëre bolle in de Brisselsestroët. Van tien néige zain dâ kanongballe die d'r blaive ligge zain vâ van den aurlogt.
Iëne kiër in 't joër is 't joeremèrt en ne kiër of twië kèiremis. En as't ginne kèiremis is in 't stat tèn is't af en toe wel isj in 't iën of 't ander ouisave. Vroeger waster vèr d'aakes alliën 't Aimansof en de Marikolle, mor d'r zain e poër ristouize bèigekomme, wâ dâ wil zègge dâ g'in 't stat uëk aat kèn wèrre. D'r zain e gil pak meséjoms en tèn zegge ze nog datter ploitsj te waineg is vèr ammel diën aam brol te plasséire. In 't Arsjief dor kènd' uëk nog nen uëp aam brol vinne. Katouit dâ moete me toch isj apoërt vernoeme en de gruëte volkstrèkker is em blaift 't de Ros Bajjortommegangk.
Karnaval werd uëk iëne kiër in 't joër geviert déir nen uëp karnavalmanne en e poër kiëre in 't joër in de gemintjeroët. Ekkonaumis gezien is d'r faitelaik niks te kèrt. D'r is nen uëp wèirek, d'r zain nen uëp doppers en een klatsj zwèrtwèirkers, mor van dâ lèste zain d'r giën stattestikke. Om de zes joër is 't kiezingk vèr ne nieven bèrremiëster, e poër schéipene en nen uëp gemintjeroëtsléide wordâ d'n èlft ni vâ gekènd is. 't Stat éi ne gillen uëp personiël mor d'r zain d'r mor nen diël die wèirke, en dad'is tèn miëstal nog omdâ d'r ier of doër ne polletikker op éir puëte stoë te kaike. Sportalles die zain d'r mor gekomme achter de fuuzes en vèr ploitsj te winne èmme ze die-j-in de diëlgemintjes gezèt. D'r zain wel zwemkommes, iën op de Léjopollaan en iën in 't Kolléizje. Af en toe as 't nèig rèigent ister uëk iën op de Portmanslaan.
Pollies ister miër as genoeg en van de pompiers is niks te zegge, balve dâ ze véil lawait moëke as ze moete bouiterèin. Mor nor 't schaintj is dâ vèr éir niev' ottaus te loëte zien! Schaule zain d'r uëk ni te kèrt. Dâ kènde zien 't smèires om een ier of acht en ront de viere. 't Vouil moet in diere zakke gestauke wèrre die gemakkelaik aupeschéire en wordâ de katte éir kommen in ammezéire.
De plotsj dâ m'n ieronder aupeloëte is vèr dinges dâ me vergéite zouën kènne zain.
We vonden een afbeelding weer van een "Hotel Termonde" uit een ver verleden, aan het Wilsonplein in Gent (Gent-Zuid). Het hotel is het witte gebouw rechts op de foto.
We publiceren de liedjestekst 'Dië schuëne prouimentait' van Georges Dierickx. Het liedje wordt gezongen op de wijze van: 'Wij gaan naar Maxim'. Zelf hadden wij nog het genoegen om het liedje enkele keren te horen zingen door de inmiddels overleden Celina De Deyn, die jarenlang meespeelde in revues die in de stad werden gespeeld door ondermeer 'Kentering'.
Dië schuëne prouimentait, wéir zain èm zuë rap kwait Gedoën mè béize géive, de liefden ons jongk léive. Dem bloeddrik 't rommatis, ons laif is nor de sis 't is vèr a duët te schriëve, ik zeg dâ't tristeg is...
Mor in den tait wazze'k schuën en sjarmant, giën iën fillemstèir die was zuë galant. Mè-j-'n vodde en e stikske katoen 'rouge-baiser' ouëk ni vandoen. 'k Ouë-j-e léike zuë smal as 'n fles, 'k ouë ne gangk 'k was pessies em prinses. Zeg mô dit, zeg mô dat, mor ik zeg éir dad' aat wèrre tristeg is...
Twee afbeeldingen van volskfiguren uit een ver verleden. De eerste is Josephus Bernardus Bertin. Hij was een visverkoper die aan de Greffelinck woonde en later verhuisde naar de Molenberg. Hij had als bijnaam Jef de Kalle. We vonden omtrent deze persoon het volgend gedichtje weer: Jef de Kalle, gingk nor Halle, mè ne stok, vèr ni te valle...
De tweede Dendermondse figuur is Noesje. Volgens verhalen slenterde hij regelmatig in de stad rond en stonk hij uren boven de wind. We tonen een detail uit een schilderij van Louis Jacobs.
In navolging van onze bijdrage over '100 jaar Werk van den Akker' (4.6.2008) tonen wij u nog enkele recente beelden van percelen gelegen aan het Krijgem.
Ge maugt er vâ zegge dâ ge wiltj, mor op ons pompiers doër mauge me fiër op zain. Ik èm ier van de wéik isj zitte kaike nor diën artikkel van den istoriek, awèl sjapau, ik wist ni dad' ons pompiers al zuë langk bestonte. Van die-j-iëste zèlle d'r van tien ni véil nimme bèi zain nowô. Vroeger wirt er al gemakkelaik isj gezèit dâ 't "bierpompers" woëre, mor ze moete zéir toch attait geriët stoën aster iet véire valt! Ik zâ nâ ni zegge dâ die mènsje nikker gië gellas bier dringke nowô, dad' uërde mè van dem balange ni zegge. D'n iëne zal uëk al isj em pintsj miër dringke as den andere, gelèk as auveral. Mor 'k zouë toch wel isj wille zègge dâ ze toch véil lawait moëke as ze moete bouiterèin vèr 't iën of 't ander. Mor ik èm mè loëte waismoëke dâ ze dâ doen vèr éir niev' ottaus te loëte zien... Of dâ 't woër is of ni, dâ wéite'k ni zènne. Vandoëg is't nor 't schaintj barbekjoe in 't arsenoël op 't Vèstsje. Dâ ze mor oppasse dâ die sirk d'r ni-j-im brant schitj... Mor allâ, de pompier moete ni vèir rèin as dâ véirevalt nowô. Ze zouën allènsj gië lawait moete moëke want ze zain d'r derèkt!
In de Kerkstraat tegenover het Kerkplein staat het Sint-Vincentiusinstituut dat in 1856 gesticht werd. We tonen u een beeld van 1922 en een tweede van vandaag.
Vandaag, zondag achtste juni van het jaar duizend negenhonderd twee en vijftig, doet de eeuwenoude Ommegang van het Ros Beiaard voor de derde maal deze eeuw, zijn ronde in de aloude en goede stede Dendermonde. Gij vreemdeling, die deze lage gronde betreedt, weet dat ons in de loop der tijden geen onheilen zijn gespaard gebleven. In elke eeuw hebben onmeedogende vijanden het volk van deze grond bloedig geslagen. Maar telkens heeft het zich weder opgericht en zijn vrijheidszin, zijn gehechtheid aan zijn grond en aan zijn schone tradities, met geestdriftige ontroering uitgezongen in de beroemde Ommegang van zijn Ros Beiaard. En Gij, volk van Dendermonde, zie, hier komt uw Ros, fors en hoog, en lenig tegelijk, bereden en gemend door de vier trotse Heemskinderen, geboren uit uw bloed, gegroeid in de schaduw van uw belfort. Zie, het Ros treedt naar de Markt, en daar is nu alles verenigd wat het symbool vormt van uw fiere wilskracht, van uw moed, van uw overwonnen smart, van uw vrijheidsliefde, van uw samenhorigheid. Op deze blijde dag treedt Gij uw nieuwe toekomst tegemoet.
Vandaag, precies 56 jaar geleden had de Ommegang van 1952 plaats. We tonen enkele beelden. Het was op dat ogenblik reeds 22 jaar geleden dat het Ros Beiaard zijn ronde had gemaakt in de stad. Om die reden bleek er een sterke volkwil te zijn ontstaan. De officiële reden van de Ommegang zou het 500-jarig bestaan van het stadhuis zijn geweest...
Dit weekend houdt de Gewestelijke Brandweer van Dendermonde opendeurdag. Een unieke gelegenheid om een tweetal foto's te laten verschijnen uit het verleden.
Vlnr. Brandweercommandant Achiel Van Driessche (+), Adjunct-politiecommissaris Spanoghe en Luitenant Eugène De Decker (+) op zoek naar de oorzaak van een grasbrand.
Luitenant Alfons Quisquater (+) en korporaal August Gijssels tijdens een oefening. Quisquater zou later de leiding van het korps overnemen als Kapitein-Dienstchef.
Waar vroeger de Sint-Blasiuskliniek was gesitueerd zijn thans ingrijpende werken aan de gang voor de nieuwe stadsbibliotheek. We tonen twee beelden: op de bovenste foto het Sint-Blasiusgasthuis in de vijftiger jaren van vorige eeuw. De foto onderaan toont een beeld van vandaag...
Georges Dierickx schreef naast zijn idioticon van het dendermonds ook nog een boek met als titel "In 't Geloëzen Euske of 't Kwintet der Girondijnen", een Dendermondse Zotternij. Het handelt over een handvol gewone stervelingen die regelmatig samenkomen in hun stamkroeg "In 't Geloëzen Euske" (Het Glazen Huisje). Een aantal teksten zijn in het Dendermonds dialect, andere dan weer in het 'burger-Dèrremons' en in het AN. Het is een aaneenschakeling van dagelijkse dingen die gebeuren, laat ons zeggen 'zo uit het leven gegrepen'... Het boek is verlucht met talrijke originele en onuitgegeven illustraties van Hugo D'Haen.
Het blijft de vraag of ons aller trots, het ros Beiaard nog lang zal gestald staan aan de oude Infanteriekazerne aan de Kazernestraat. Eind vorige maand bereikte ons het bericht dat de kazerne zou verkocht worden. Nieuws dat wel een deel van de bevolking van Dendermonde bezighoudt. Krijgen we nog een verhuis voor de Ommegang van 2010?
Nu we het even over een verhuis hadden... Herinnert u zich nog de gedwongen verhuis van het Peird van de Sint-Rochusstraat naar de kazerne... Velen vonden dit niet erg, uiteraard niet, ze konden het Ros nog maar eens aanschouwen zonder te moeten wachten op een Ommegang. Onderstaande foto tont ons een beeld op vandaag van de plaats waar ooit het magazijn stond waar het Ros en de Reuzen waren gestald. Zoveel jaren geleden was de verhuis nochtans dringend...
Beperkte historiek van het Stedelijk Brandweerkorps.
Op 25 november 1862 keurde de gemeenteraad het oprichten van een vrijwillig brandweerkorps goed. Het zou echter nog tot 2 juni 1865 duren vooraleer een korps wordt geïnstalleerd. De eerste bevelhebber was Luitenant Edouard Bouwens, die ook de functie van stadsarchitect uitoefende.
De brandweermannen waren vrijwilligers die tekenden voor minstens 5 jaar, hun diensten waren onbezoldigd.
In 1877 werd eengewapend vrijwillig gemeentekorps opgericht en de diensten van de pompiers werden toen wel vergoed. Het korps telde toen 5 officieren waaronder de kapitein-bevelhebber. De gehele bezetting bestond uit zon 60 leden. Op het einde van de 19e eeuw diende men een wachtlijst aan te leggen gezien de veelvuldigde kandidaturen om toe te treden tot het korps.
Het ging steeds maar beter met het korps. Verslagen leren ons dat er per jaar ongeveer 20 oefeningen werden gehouden.
Lang voor de brandweerwagens hun intrede deden beschikten de pompiers over zogenaamde sapeurkarren. Deze waren voorzien van een pomp, een ladder, emmers, schoppen, bijlen en spuitslangen. Het eerste arsenaal was gevestigd onder het stadhuis. Later kwam er een gedwongen verhuis naar de benedenverdieping van het Vleeshuis, waar op dat ogenblik op de eerste verdieping ook de muziekschool was gevestigd. Later zou de brandweer opnieuw een onderkomen krijgen in het stadhuis.
In 1880 werd het vijftienjarig bestaan gevierd. Het stadsbestuur voorzag een subsidie voor de feestelijkheden. Een banket op het stadhuis sloot de feestelijkheden af.
In 1911 kreeg het korps een (mobiele) ladder die door de Dendermondse nijverheidsinstelingen was bekostigd. WO I maakte een einde aan deze glorieperiode. Het uitbreken van de oorlog zorgde ondermeer voor het uitstellen van de feestelijkheden rond het 50-jarig jubileum. De feesten hadden plaats in 1922!
De werking van het korps onder de oorlog is beschreven in het boek Brandbestrijding te Dendermonde, te raadplegen in de stedelijke bibiliotheek.
Het korps op de Grote Markt midden de dertiger jaren van vorige eeuw. Kort na de Eerste Wereldoorlog poseren ondermeer Adolf Vergaelen, Henri Calbrecht, Jozef Van Nieuwenhuyse Maurice Maes, Jozef Vergaelen, Nestor Ducaju, ...
Het korps zou vanaf 1920 moeizaam weten te herrijzen na de oorlogsperiode.
In deze periode werd ook uitgeweken naar een arsenaal in de Kazernestraat. Zowat een jaar later werd nog maar eens verhuisd naar de kazematten van Bastion 8 aan het Sas. In 1928 werd de brandweerkazerne aan de Kerkstraat in gebruik genomen.
De vroegere brandweerkazerne aan de Kerkstraat
Men beschikte toen over een autopomp. In 1933en 1939 werden een tweede en derde voertuig aangekocht.
WO II zorgde weer voor een grijze periode, dus ook bij het stedelijk brandweerkorps.
Nadien kon men weer spreken van verbetering en de vernieuwing was zelfs niet meer te stuiten.
De zestiger jaren brachten een tijdperk van doorgedreven modernisering. Vooral het wagenperk werd gevoelig uitgebreid. In 1961 was er ondermeer de aankoop van de Magirus-ladder (32 meter).
Theo Pieters en José De Corte bij de 'Kleine Dodge'
Bij de eerste fusie in 1972 werd het Dendermondse korps versterkt door het korps van Sint-Gillis. De tweede fusie in 1977 bracht ook de korpsen van Baasrode en Oudegem als versterking.
Het korps kende op dat ogenblik een zeer goede reputatie, zoals dat nu nog het geval is.
Sedert januari 1980 werd ook de ambulancedienst 900 (nu 100) van het stedelijk ziekenhuis voor een deel verzorgd door de stedelijke brandweer.
In 1988 werd het nieuwe arsenaal aan de Oude Vest in gebruik genomen en thans is er sprake van dat ook dit onderkomen nog zal worden uitgebreid.
Binnenkort brengen wij nog fotomateriaal van ons stedelijk brandweerkorps op dit blog.
Enkele momentopnamen van een plezante avond in (het ondertussen verdwenen) Café 't Moleken aan de Franz Courtensstraat...
Briek Eeckeman geeft een serenade voor KAVD (zie kepie). Dergelijke kepies in de kleuren paars-blauw werden gedragen door het muziek van KAVD (met toendertijd Gustje Mestdag).
Vlnr. Briek Eeckeman, Peter Van Hoyweghen, Jempi en Mario Van Damme.
Een serenade door Rudy (Richard) Audenaert en Jempi aan Alice Devos.
Wil je contact nemen met de blog voor het sturen van een foto, het geven van informatie of het vragen om inlichtingen, stuur uw email via het voorziene vak hieronder. U kan ons helpen bij de identificatie van personen. Herken je iemand dan vernemen we dit graag met een email.
