Fier vertelt Lut dat ze autodidact is, nooit les volgde maar alles uit zichzelf ontdekte. Sinds ze kampte met zware lichamelijke problemen leeft ze dubbel intens, genieten is de boodschap. Dat vind je ook op haar boodschap via het internet. Ze durft te experimenteren met verf.

Julia drukt zich uit in keramiek: kleine beelden, figuratief. Ze heeft haar plaats gevonden in de veranda, waardoor haar werk omringd wordt door een rustgevende groene achtergrond.

Chantal volgde een opleiding in keramiek en beeldhouwen en heeft sinds 1998 een eigen atelier waar ze haar eigen ontwerpen uitwerkt en ook les geeft aan anderen. Sinds een jaar is ze gepassioneerd bezig met glasbewerking.

Een trouwe gast in de Biënnale, hij is al voor de tiende keer mede-exposant. Met een prachtig sneeuwzicht in aquarel opent hij zijn hoek. Op een tafel ligt een grote farde waarin tussen plastieken schutbladen, tekeningen en aquarelschilderingen opgeborgen zijn. Bij het doorbladeren word ik getroffen door de trefzekerheid waarmee hij beelden neerzet.

Een trouwe gast in de Biënnale, hij is al voor de tiende keer mede-exposant. Met een prachtig sneeuwzicht in aquarel opent hij zijn hoek. Op een tafel ligt een grote farde waarin tussen plastieken schutbladen, tekeningen en aquarelschilderingen opgeborgen zijn. Bij het doorbladeren word ik getroffen door de trefzekerheid waarmee hij beelden neerzet.

Naast een paar figuratieve beelden toont Tuur vooral beelden die abstract zijn of waarin het figuratieve naar het abstracte evolueert. Merkwaardig zijn de ‘banden’ waarmee de beelden als het ware samengehouden worden. Alsof hij daardoor beschutting wil bieden tegen een wereld die uit elkaar dreigt te vallen.

de menselijke figuur is nog herkenbaar maar de evolutie naar de abstractie biedt zich aan

Mimi is vooral geboeid door de natuur, ook in zijn kleine verschijningsvormen: een schelp, een bloem, een waterdiertje ... Dat inspireert haar bij het ontwerpen van juwelen. Prachtige ontwerpen, unieke stukken. Kunstwerkjes om behoedzaam mee om te gaan.

Christel verkreeg het van haar ouders dat ze na de kunsthumaniora nog het diploma van regentaat in de plastische opvoeding mocht halen. Maar les geven zag ze niet zitten. Ze koos voor een andere job. En zoals bij vele jonge vrouwen kwam het gezin en vooral de zorg om de kinderen op de eerste plaats. Tot de kinderen opgroeiden en er tijd kwam voor eigen aspiraties. Ze schreef zich in voor de academie en een tweede schilder- en tekencarrière ging van start. Gedreven is ze bezig om die kant in zichzelf zoveel als mogelijk te ontplooien, wat niet altijd evident is bij een fulltime job.