Iemand van de koerierdienst laat de bestelling achter aan de voordeur bij de buren. Nochtans was ik de ganse dag thuis op de Hogeweg 78: op de uitkijk Ik zit uit te kijken naar de handpers, omdat ik vermoedde dat het pakket vandaag zou toekomen. Een beetje ontgoocheld vertrek ik naar de academie. Gelukkig ontdekken de buren het pakket bij hun thuiskomst en brengen ze het bij ons binnen.
Wanneer ik na de academie thuis kom, staat de handpers, verpakt in een grote kartonnen doos, me op te wachten. Wat een afsluiter van de dag. Maar ik ben te moe om uit te pakken. Dat ga ik morgenvroeg doen, dan geniet ik met frisse energie van het openmaken en bekijken, besnuffelen en bevoelen van de handpers.
’s Anderendaags is het feest: ik mag de handpers uit de verpakking halen. Zo’n toestel is bijna ontroerend van eenvoud. Tevens maakt het dromen in mij wakker: wat ga ik daar allemaal niet mee kunnen drukken.
In de academie is de grote drukpers ondertussen hersteld, ze was niet echt stuk, maar gewoon uit een of andere as gedraaid. Ik heb voorbereidingen getroffen om een grote linosnede (30 x 40) af te drukken, d.w.z. het te bedrukken papier ‘bewerkt’. Het zijn gewoon experimenten. Sommige vellen heb ik met acryl beschilderd, andere vellen bewerkte ik met olieverf (monotype), dan weer maakte ik collages en ook ga ik uitproberen of het lukt een afdruk te maken op schildersdoek en ook op een synthetische stof die op papier gelijmd is.
Met een gevoel van opwinding kijk ik uit naar volgende les in de academie: dan ga ik uitgebreid drukken met de grote pers, in de hoop dat ze niet weer uit de assen schiet.
Maar eerst ga ik natuurlijk met de handpers aan de slag. Wat heb ik het druk. De feestdagen komen er aan, maar feitelijk heb ik er geen tijd voor.
|