dat was gheselscap goet ende fijn
Over de doden niets dan goed. Wanneer een geliefde sterft worden alle conflicten vergeten, alle pijn die soms aanwezig was, uitgeveegd. De geliefde krijgt een soort goddelijk statuut, hij of zij was de volmaaktheid zelve, zeker als die geliefde een kind is.
Bij de zelfdoding van een kind merk je vaak dat degene die uit het leven stapte uitzonderlijk was, zowat in alles. Niets deed vermoeden dat er een dag zou komen dat hij of zij tot zelfdoding zou overgaan. Pas later komen dan de aspecten in het verhaal aan bod waar de moeilijkheden geformuleerd worden en krijgen de herinneringen meer contact met de werkelijkheid.
|