Lut De Rudder

21-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

18-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerstmarkt in Wakkerzeel
Klik op de afbeelding om de link te volgen

De laatste zaterdag van de tentoonstelling was er een kerstmarkt in Wakkerzeel waaraan Christel deelnam. Ze had ook wat spulletjes van mij meegenomen.

De kerstmarkt in Wakkerzeel is toch wel gekend in de contreien omwille van de gezellige sfeer: alleen zelfgemaakte producten mogen aangeboden worden en de openluchtbar biedt tal van mogelijkheden.

Christel vertelde dat er veel volk rondwandelde, dat het nogal koud was om zo buiten te staan, hoewel, met een deugddoende glühwein viel dat best te behappen … en dat ze iemand zo enthousiast maakte dat die de zondag zich aanbood op de tentoonstelling. Maar naar volgend jaar toe had ze haar twijfels: die ‘buitenmarkten’ vragen toch veel inspanning en dit jaar viel het weer enorm mee. Een buitenmarkt in de sneeuw of de vrieskou … daar moet je enorm voor gemotiveerd zijn.

Gelukkig bestaat er iets als sms-en. Zo hielden we elkaar op de hoogte: verkocht Christel van mij een kaartje dan wist ik dat meteen, als er iemand binnen kwam in de tentoonstellingsruimte die ze kende, bracht ik haar op de hoogte.

En zondag zien we elkaar en kunnen dan het hele verhaal vertellen.

 

 

 

 

 


17-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De weekends
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Na de vernissage blijft de tentoonstelling tijdens de weekends open. Karel komt mee naar de tentoonstelling: helemaal alleen wachten tot er iemand komt is niet zo gezellig.

Het verloopt allemaal vrij rustig … maar daardoor kregen we de tijd om de bezoekers te ontvangen: iets drinken en een goede babbel. Het is wel leuk als ze zeggen dat ze mijn werk appreciëren. Maar de rek is er bij mij een beetje uit. Het toegroeien naar de tentoonstelling vraagt meer energie dan ik verwachtte, maar was enorm boeiend. Gelukkig dat het contact met de bezoekers een eigen dynamiek kent: de gesprekken zijn soms heel aangrijpend of gewoon leuk. Vriendschap, meer hoeft toch niet?

De laatste zondag komt Christel mee. De eerste twee uren laten de bezoekers het wat afweten. Gelukkig hebben we allebei iets meegenomen om te tekenen. Een ouder koppel komt binnen, neen de tekst van de toelichting hoeven ze niet. Wanneer ik hen uitnodig, na een vrij korte rondgang, om samen met ons iets te drinken en kennis te maken, reageert de man heel lief: ik kom graag naar hier als er landschappen getoond worden. Even krijg ik kippenvel: hij is zo oprecht en ik kan hem niet aanbieden wat hij verlangt. Mooi toch dat die man aangesproken kan worden door herkenbare dingen en dat hij daarvoor speciaal deze ruimte opzoekt. Jammer dat ik hem met mijn werk moet teleur stellen.

Wanneer het tegen zes uur aangaat, begint het opruimen. Ludo, de man van Christel komt ook helpen. Gelukkig gaat een tentoonstelling afbouwen vlotter dan opbouwen. Christel en Ludo zorgen dat de werken naar het gelijkvloers worden gebracht, ik stapel ze in mijn auto. En  gans de dag heeft het gemiezerd … en nu ik alles naar de wagen moet brengen, is het opgehouden met dat natte zeuren en kan ik de werken droog in de wagen stapelen. De weergoden zijn me gunstig gezind … maar ik heb het niet zo voor goden, dus blijf ik maar bij het natuurverschijnsel van een droge periode tussen het miezeren door.

Ludo is ook met de wagen gekomen en stapelt er de werken die niet in mijn auto kunnen. Zo kunnen we afsluiten: we hebben alles netjes achtergelaten, nu nog de sleutel omdraaien van de tentoonstellingsruimte, lichten van de gang uitschakelen, de inkomdeur afsluiten … en naar huis. Daar wacht Karel op ons met lasagne. Het is prachtig geweest en daarvoor staat een fles bubbels klaar.

Wanneer ik daarna het nieuws probeer te kijken op tv … nu ja, waarschijnlijk heb ik de begingeneriek wel gehaald, maar verder geraakte mijn aandacht niet: ik viel gewoon in slaap

 


16-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vernissage II
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Karel zou de inleiding verzorgen. Hij schreef een tekst die ik op voorhand niet te lezen kreeg: zo was het ook voor mij een verrassing. Ik laat u meegenieten.

 

Om deze korte inleiding te beginnen, wil ik jullie allemaal van harte welkom heten namens Lut en mezelf. Om een beroemde hobbit te citeren: de helft van jullie ken ik niet half zo goed als ik zou willen, en ik hou van minder dan de helft van jullie maar half zoveel als jullie verdienen. We zijn blij dat ge gekomen zijt om samen te kijken naar de werken die Lut hier tentoonstelt. Meteen wil ik ook kunstkring Gesigneerd danken voor de vriendelijke gastvrijheid en de bereidwillige logistieke en morele steun.

Ik wil jullie niet te lang ophouden, zodat er volop tijd en gelegenheid is om rond te kijken en van gedachten te wisselen met vrienden en kennissen. Maar het past nu eenmaal dat iemand een woordje placeert en vandaag is die eer mij te beurt gevallen.

Nulla dies sine linea. Er zijn zeker enkele aanwezigen die zich al afvroegen wanneer de Latijnse spreuk zou komen. Nulla dies sine linea: nooit een dag zonder een lijn. Zolang ik Lut ken, en dat is nu toch al bijna twintig jaar, kan ik me inderdaad geen dag herinneren dat ze geen lijn geschreven of getekend heeft, en de laatste dertien jaar waren dat vooral getekende lijnen. Sinds de eerste dagen van haar pensioen heeft ze zich volop aan de kunst gewijd: les volgen aan de academie, thuis schilderen en tekenen en drukken en snijden, tentoonstellen en tentoonstellingen bezoeken. Ze heeft een vaste stek in huis en daar kan je haar elk uur van de dag aantreffen, van de vroege morgen tot zelfs laat op de avond, onophoudelijk geconcentreerd bezig. Ik ben een bevoorrechte getuige geweest bij het tot stand komen van al haar werk en dat is ook het geval geweest voor wat jullie hier vandaag aan de muren zien prijken. En toch is het voor mij nog een verrassing, nu alles wat gedurende vele maanden gegroeid is hier vandaag samengebracht is in deze uitnodigende ruimte. Lut heeft zich al die tijd gedreven voorbereid op deze dag, op dit ogenblik. Nu is het aan jullie om ernaar te kijken en je af te vragen hoe ze het gekund heeft.

Nulla dies sine linea. Die spreuk wordt door Plinius maior toegeschreven aan Apelles, de meest beroemde tekenaar van de Griekse oudheid, die leefde ten tijde van Alexander de Grote. Op zekere dag ging die op bezoek bij een collega kunstenaar, maar vond hem niet thuis. In zijn atelier stond echter een blanco werk klaar op de ezel en Apelles nam een penseel en trok in één trek een zuivere lijn over het paneel, en vertrok. Toen zijn collega en rivaal thuiskwam, riep hij uit dat alleen Apelles dat gedaan kon hebben. Om zich niet te laten kennen, nam hij ook het penseel ter hand en trok vlak naast die lijn een even nauwkeurige parallelle lijn. En dan komt het: toen Apelles weer op bezoek kwam, bewonderde hij de vaardigheid van zijn collega, maar trok dan tussen die twee minutieus getrokken lijnen een derde parallelle lijn, zonder ook maar één keer de andere te raken, en zonder enige ruimte te laten voor nog een lijn. Het is natuurlijk niet meer dan een leuk verhaal en Lut waant zich zeker geen Apelles, maar ik heb vaak aan dat verhaal moeten denken als ik haar bezig zag met haar eenvoudig ballonpenneke in haar simpele pennenstok en haar potteke encre de Chine, in opperste concentratie en tegelijk volmaakt ontspannen… op een hartsgrondige krachtterm na als het al eens mis ging.

Zo brengen wij onze dagen door, in de rust en stilte van ons huis aan de Hogeweg in Werchter, elk op zijn vaste stek en terwijl Lut met vaste hand haar dagelijkse lijnen trekt, schrijf ik de mijne. Twee schrijverkes, zoals Guido Gezelle ze krinkelewinkelend levendig beschreef. Aan tafel praten we over wat ons zoal bezighoudt. Dan verneem ik soms het verhaal achter een werk, de betekenis achter de strakke of vloeiende lijnen die zelfs ik niet meteen zie. Dan begrijp ik weer dat Lut niet zomaar lijnen aan het trekken is, geboeid door het medium dat ze gebruikt en waarvan ze de grenzen verkent en ook al eens verlegt. Nee, Lut is diep verzonken in de gedachten die uur na uur in haar opkomen, ongenood, ongevraagd, onverwacht, als welkome bekende gasten of als boosaardige kwelgeesten, en die daar gedurig met elkaar botsen en tot talloze angstige associaties en kolkende conflicten leiden, die dan in Luts eigen abstracte idioom een uitdagende uitdrukking vinden in het werk waarmee ze bezig is en dat voor haar bol staat van innerlijke betekenis, waar wij echter meestal het raden naar hebben.

Soms zijn er meer herkenbare figuren, zoals in de drie werken daar achter jullie, die over zeer concrete maar mythisch geworden bomen gaan: de boom in het zuiden van de Verenigde Staten waaraan voor de ogen van de talrijke blanke uitgelaten toeschouwers de zwarte lijken bengelen van twee gelynchte slaven, een episode die Billie Holiday zo schrijnend bezongen heeft in de hartverscheurende ballade Strange Fruit; de eeuwenoude olijfboom van een Palestijnse familie, die brutaal omgehakt werd om plaats te maken voor een joodse nederzetting of verborgen werd achter een muur van haat; de boom met een geel lint eromheen, een oude traditie in de Verenigde Staten: tie a yellow ribbon round the ole oak tree, die een nieuwe betekenis kreeg als een machteloze aanklacht tegen de wrange waanzin van de Vietnam-oorlog. Dan weet je dat Lut haar eigen zinderende zorgen en haar verstild verdriet woordeloos verwoord heeft door dat van anderen geduldig gestalte te geven in de aandachtige, bedachtzame lijnen die ze keer op keer trekt, dag na dag, jaar na jaar.

Nulla dies sine linea. Nooit een dag zonder een lijn. Nooit een dag zonder een lenige lijn die een trage traan vredig verhult. Als je naar de ranke lijnen kijkt, denk dan aan de ingetogen stilte waarin ze geboren werden uit de huiverende handen van een rijke vrouw, een ontroerde moeder, Lut, met wie ik de zalige herfst van ons leven deel.

 


15-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vernissage I
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Dan breekt het grote moment aan: de opening van de tentoonstelling voor het publiek. Ik kijk er naar uit: we hebben er hard aan gewerkt maar alles is nu in orde. Nu alleen nog wat voorbereidingen voor de drankjes en hapjes. We spreken af om zeven uur, dan hebben we nog een uurtje voor de bezoekers toekomen.

Er zijn veel helpende handen: mijn dochters, de zoon en kleindochter van Karel, Christel en haar man … Karel kan zich rustig concentreren op wat hij straks zal zeggen en ik moet alleen maar mijn wensen kenbaar maken.

En dan sijpelen de bezoekers binnen. Voor mij is het echt een feest. Familie verrast me door hun aanwezigheid: zij hebben wat kilometers afgelegd voor ze hier geraakten. Er zijn de vele vrienden en vriendinnen. Ik voel me echt verwend.

Ach, het zijn maar flitsgesprekken. Maar na een warme begroeting moet er feitelijk niet veel meer gezegd worden: ik geniet van hun aanwezigheid die zo maar gratis, als een echt cadeau wordt aangeboden.

Ondertussen wordt er hard gewerkt aan de bar: iedereen wordt bediend volgens eigen wens.

En dan is het aan Karel om op te treden. We verzamelen … en ik ben ontzettend benieuwd naar wat hij gaat zeggen. Karel kennend zal het wel iets speciaal worden.

En dan wordt het stil en haalt Karel zijn papier boven … en wordt het nog stiller. Iedereen luistert aandachtig (de tekst krijg je in volgende blog integraal voorgeschoteld).

Na een gemeend applaus, hervatten de gesprekken zich. Later verneem ik dat velen de vernissage heel gezellig vonden … en over de werken waren ze ook tevreden.


14-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.... en dan de gang in

Spelenderlijn

nr. 37 tot 48                                       

40 cm x 30 cm                                                        

 

Een paar jaar terug probeerde ik een soort filosofie van ‘de lijn’ te realiseren. Het is een exploreren geworden van wat een lijn aan mogelijkheden biedt: onuitputtelijk. Het resultaat was veel tekenplezier en mappen vol experimenten. Niets zo uitdagend als een ‘lijn’, niets zo verslavend als die wereld binnen te stappen met pen en Oost-Indische inkt.

 


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

 

Het gesprek

nr. 49 tot 52                                       

33 cm x 33 cm                                                          

 

49 - Als trage vogels: de woorden van geliefden nemen hun tijd om elkaar op te zoeken en samen te zijn.

50 - Woorden zoeken elkaar: het gesprek geeft ruimte aan woord en wederwoord.

51- Verloren in de stad: wat betekent het voor een migrant wanneer die uit een regio komt waarin de hectische cultuur van de westerse beschaving nog niet is doorgedrongen om geconfronteerd te worden met een grootstad. Hoe overleef je die overvloed van indrukken die nauwelijks betekenis hebben en waar wellicht alleen de lucht iets herkenbaars heeft.

52 - Een niet-gesprek: de woorden bereiken de andere niet, rug tegen rug zit ieder opgesloten in de eigen wereld.


11-12-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We kijken verder
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Briefvorm en schrift-iconen in samenhang

nr. 24 tot 26                                       

150 cm x 110 cm                                                    

 

Door de verdeling in een zesluik wordt enerzijds de spanning over de randen heen opgerekt en anderzijds wordt toegelaten dat de wereld van vorm en lijn zich aan elkaar wagen.




Inhoud blog
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Voor er woorden komen
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Gelaagdheid
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Tegendraadse patronen
  • Reeksen
  • Reeksen
  • Ode aan de vriendschap
  • Ode aan de vriendschap
  • Ode aan de vriendschap
  • Ode aan de vriendschap
  • Ode aan de vriendschap
  • De kersenboom
  • De kersenboom
  • De kersenboom
  • De kersenboom
  • De kersenboom
  • Afscheid
  • Afscheid
  • Afscheid
  • Tussen hemel en aarde
  • Tussen hemel en aarde
  • Tussen hemel en aarde
  • Tussen hemel en aarde
  • Tussen hemel en aarde
  • Tussen hemel en aarde
  • Tussen hemel en aarde
  • Vervreemding
  • Geometrische vormen IV
  • Geometrische vormen III
  • Vervreemding XI
  • Vervreemding X
  • Vervreemding IX
  • Vervreemding VIII
  • Vervreemding VII
  • Vervreemding VI
  • Vervreemding V
  • Vervreemding IV
  • Vervreemding III
  • Vervreemding II
  • Vervreemding I
  • Geometrische vormen II
  • Geometrische vormen I
  • experimenteren VII
  • experimenteren VI
  • experimenteren V
  • experimenteren IV
  • experimenteren III
  • experimenteren II
  • experimenteren I
  • Pandemie I
  • Laat me vergeten VII
  • Laat me vergeten VI
  • Laat me vergeten V
  • Laat me vergeten IV
  • Laat me vergeten III
  • Laat me vergeten II
  • Laat me vergeten I
  • Herinneringen IV
  • Herinneringen III
  • Herinneringen II
  • Herinneringen I
  • Tentoonstelling
  • Tentoonstelling in het atelier
  • Pandemie II
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet VIII
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet VII
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet VI
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet V
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet IV
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet III
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet II
  • Ik zie ik zie wat jij niet ziet I
  • Tussen hemel en aarde XIV
  • Tussen hemel en aarde XIII
  • Tussen hemel en aarde XII
  • Tussen hemel en aarde XI
  • Tussen hemel en aarde X
  • Tussen hemel en aarde IX
  • Tussen hemel en aarde VIII
  • Tussen hemel en aarde VII
  • Tussen hemel en aarde VI
  • Tussen hemel en aarde V
  • Tussen hemel en aarde IV
  • Tussen hemel en aarde III
  • Tussen hemel en aarde II
  • Tussen hemel en aarde I
  • Basisvormen XIII
  • Basisvormen XII
  • Basisvormen XI
  • Basisvormen X
  • Basisvormen X
  • Basisvormen IX
  • Basisvormen VIII
  • Basisvormen VII
  • Basisvormen VI
  • Basisvormen V
  • Basisvormen IV
  • Basisvormen III
  • Basisvormen II
  • Basisvormen I
  • Open de poort VI
  • Open de poort X
  • Open de poort IX
  • Open de poort VIII
  • Open de poort VII
  • Open de poort VI
  • Open de poort V
  • Open de poort IV
  • Open de poort III
  • Open de poort II
  • Open de poort I
  • Ode aan de vriendschap V
  • Ode aan de vriendschap IV
  • Ode aan de vriendschap III
  • Ode aan de vriendschap II
  • Ode aan de vriendschap I
  • Cirkel en vierkant XII
  • Cirkel en vierkant XI
  • Cirkel en vierkant X
  • Cirkel en vierkant IX
  • Cirkel en vierkant VIII
  • Cirkel en vierkant VII
  • Cirkel en vierkant VI
  • Cirkel en vierkant V
  • Cirkel en vierkant IV
  • Cirkel en vierkant III
  • Cirkel en vierkant II
  • Cirkel en vierkant I
  • Verborgen verhaal VI
  • Verborgen verhaal V
  • Verborgen verhaal IV
  • Verborgen verhaal III
  • Verborgen verhaal II
  • Verborgen verhaal I
  • Kleurenspel VII
  • Leren lezen en schrijven op de lagere school
  • Kleurenspel VI
  • Hinkelen
  • De kersenboom
  • Knikkerspel
  • Het oerwoud van het geheugen IV
  • Het oerwoud van het geheugen III
  • Het oerwoud van het geheugen II
  • Het oerwoud van het geheugen I
  • Kunstroute 2019
  • Verschillende werelden oproepen III
  • Verschillende werelden oproepen II
  • Verschillende werelden oproepen I
  • En dan maar kijken
  • Oefenhoekje
  • Hoe lang was het weer geleden?
  • Voorbereiding op de jury
  • Kleurenspel V
  • Kleurenspel IV
  • Kleurenspel III
  • Kleurenspel II
  • Kleurenspel I
  • Ruimte III
  • Ruimte II
  • Ruimte I
  • Met zwarte achtergrond VIII
  • Met zwarte achtergrond VII
  • Met zwarte achtergrond VI
  • Met zwarte achtergrond V
  • Genese van een lijn IV
  • Collage

    Archief per maand
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 09-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11--0001

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Zoeken in blog




    Categorieën


    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!