God

God, Jahweh, Allah, volgens Etienne Vermeersch bestaat Hij niet. Hij heeft er zijn hele leven aan gewijd tot hij gevonden had, dat Hij niet bestaat, en verkondigt deze wetenschap met verve. Lennon was er ook van overtuigd dat er een betere wereld zou zijn zonder hemel, terwijl Urbanus het God echt kwalijk zou nemen als die niet bestond en hij dus na de dood zo maar zou verworden tot stof. Urbanus had het echter kunnen weten, op Aswoendag zeggen zelfs de Christenen “gij zijt van stof en as en tot stof en as zult gij wederkeren”.

We zijn onze hersenen  zegt Dick Swaap, alles wat we denken, doen en voelen, wordt gemaakt in onze hersenen. Er zijn mensen die er van overtuigd zijn dat ons gevoel in onze buik of aan ons hart ligt, en je kunt het hen niet kwalijk nemen, want buikpijn of hartpijn hebben van miserie, bestaat. Maar zoals onze hersenen het beeld rechtzet, wat omgedraaid op ons netvlies valt, kunnen zij ook signalen sturen naar ons lichaam, om ons te laten voelen dat het tijd wordt uit te rusten, op te passen voor een ongezonde en stresserende levenswijze, ons laten tranen van verdriet, en ons  gelukkig maken bij het zien van zo iets onnozel als het botten van de bomen, het voelen van de zon, de lach van een kind, of een lief dat van jou is,  ja; zelfs het gevoel geven dat God bestaat.

Het intense gevoel van geluk, genot, kick, blijken te wijten te zijn aan chemicaliën, endorfine, dopamines, serotine en adrenaline die door onze hersenen worden aangemaakt. Een chemisch fabriekje zeg maar. Ik vond geen stoffen die ongelukkig maken, tenzij het ontbreken van de voorgaande,  maar het ongelukkig gevoel, zoals bijvb. depressie, blijkt voor een stuk erfelijk. Het heeft te maken met onze levenshouding, en wordt ook gestuurd vanuit onze hersenen. Ook een groot stuk overlevingskennis, overgeleverd van onze vroege vaders en moeders zit daar ergens. Zou God tot die overlevering kunnen behoren?

Ik weet niet of ik je overtuig met mijn uiteenzetting over die gewichtige grijze massa (1 tot 1.5kg), maar waar ik wilde toe komen is, dat ook God, ongeacht of hij bestaat of niet,  zich in onze hersenen bevindt. We hebben Hem een kerkelijk huis gegeven, maar Hij bestaat maar dank zij onze hersenen. In onze hersenen wordt een strijd om Zijn bestaat geleverd, met twijfel en overtuiging. We  verbruiken  daar enorme hoeveelheden suikers, die we  eigenlijk meer nodig  hebben om beter te functioneren en ons verstand te gebruiken. Eens we beseffen, dat je van stof en as bent en tot stof en as zult wederkeren, zouden we een hoop energie besparen, tenzij het aanvaarden ervan, een hoop stress veroorzaakt. Erger nog is dat iemand  energie wilt opofferen om de mens  of van dat inzicht te overtuigen, of hem of haar  tot iets wil bekeren.

Eerlijk gezegd, als God, Jahweh of Allah bestaat, heeft hij de zware taak om al zijn gelovigen die denken het ware geloof te hebben, te doen stoppen met elkaar uit te moorden in Zijn naam. Vandaag weet Hij niet waar eerst beginnen, misschien is de Goddelijke hersenmassa daar te beperkt voor. Hij laat betijen, of misschien heeft Hij het grote inzicht, dat al die verschillende kerken beter af zijn met wat minder “geloven” en wat meer liefde. Heeft Lennon dan toch gelijk en zou die hemel er beter niet zijn.

Zou onze Paus Benedictus Radzinger de zoveelste, aftreden omdat hij tot dat inzicht is gekomen, hij schijnt een zeer intelligent man te zijn.

18-02-2013, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Turkije

Een stukje van de wereld, wel iets groter dan onze straat. Een snoepreisje, cadeautje aan mezelf, weg van het koude en natte klimaat in januari. Dan kom ik thuis, met herinneringen aan een prachtig Turkije, ruines van oude steden Efeze, Afrodite, een beetje verzadigd van die opgravingen. Steden in de loop van de jaren begraven onder het zand, nog maar 3000 jaar geleden bloeiende rijke steden met een uitgebreide cultuur.

Vliegtuig, trein en bus..en ik sta terug in mijn straat anno 2013, en kijk naar de nieuwe woningen. Wat zou er van overblijven, in het jaar 3000. Waarschijnlijk in zee verdwenen, zoals de stad Kekova in Turkije. Het klimaat zal ons dan wel opgeslokt hebben. Zullen de mensen zich dan ook afvragen hoe we geleefd hebben. Wat zullen we hebben nagelaten, om de toekomstige toeristen van het jaar 3000 onze leefwereld te laten begrijpen TV, computer, i-pot, i-pad, i-phone, ze gaan niet lang mee, en zijn terug te vinden op de afvalberg. Zou het toerisme zelfs nog bestaan, of de mensheid zelf?

Hoeveel mensen zullen er dan op aarde zijn. Nu zitten we al met steden met miljoenen mensen. In die steenoude steden  bestond de gemeenschap uit zegge 30.000 mensen. In de middeleeuwen 14^de eeuw woonden er in Brugge zo’n 45000,- mensen, en was ze zowat de belangrijkste stad in Noord-Europa. In  1080 werd Brugge de hoofdstad van het Graafschap Vlaanderen. Allemaal behapbaar, en iedereen in de oudheid, kende zijn plaats, wilde meespreken over de ontwikkeling van zijn stad. Die grote mensenmassa’s in de grootsteden kennen alleen  hun straatnaam en huisnummer. We kijken eens vies als de gebuur zijn tuin laat overwoekeren, maar we zwijgen en beperken ons commentaar tot de huiskamer. In een miljoenen gemeenschap wordt alles rap explosief,  gebrek aan plaats, dat begrijp je wel.  Egocentrisch, terugplooien op jezelf, het lijkt er niet goed uit te zien voor de komende generatie.

Als ik  nog wat mag zeggen, ik wenste terug 18 te zijn. Ja wie niet hoor ik je denken, maar nu moet niet iedereen beginnen om hetzelfde te wensen, laat me het nu voor een keer aan mij zijn. Denk je dat het gemakkelijk is misschien, te beseffen dat het niet meer zal verbeteren, die pillen alle dagen, de hartkloppingen als ik de trap oploop, het duizelen bij het opstaan en het gemis van een stevige erectie.

Terug 18 zou ik geen enkele vrouw teleurstellen, zou ik naar de wereld kijken als een wonder der natuur. Ik zou elk blaadje liefkozen, dat in zijn drang om te leven ontspringt. Ik zou het weigeren om met iemand ruzie te maken. Ik zou de wereld afreizen en wereldwijd vriendschappen maken. Ik zou oude mensen op de tram laten neerzitten en naar hun verhalen luisteren . Ik zou luisteren naar mensen die met mij van mening verschillen, omdat ik weet dat elke opinie uiteindelijk  onbelangrijk is. Ik zou iedereen die ik ken, vertellen hoe belangrijk hij of zij voor mij is. Ik zou een boek schrijven over vriendschap en misschien over seks. Ik zou lief zijn voor mijn kinderen. Maar ja die zou ik dan nog moeten maken.

Als ik dat nu lees, dan besef ik ineens dat ik daar geen 18 jaar voor moet zijn, maar dat ik de meeste van die dingen ook nu kan doen. En dan besef ik plots hoe heerlijk ingewikkeld ik ben. Ik discuteer om de vreugde de ander te overtroeven. Ik wil niet af van vastgeroeste ideeën, omdat ik vind dat ik gelijk heb. Het leven is gelukkig zo kinky, dat het aangenaam is om het nog te beleven. Een beetje tegenwringen, er is niets mooier.

Alleen, ik weet niet of mensen van het jaar 3000 dat nu gaan snappen uit de afvalberg.

04-02-2013, 12:01 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

04-12-2012, 14:06 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Zonnepanelen,

Voor alle duidelijkheid, ik heb geen zonnepanelen laten installeren, dus als ik lof heb voor de mensen die dat wel hebben gedaan, ben ik onverdacht en onpartijdig.

Iets wat ik wel hekel is de onbetrouwbaarheid van de politiek. Stelen mag niet, alleen als het gebeurt door politiekers die goed betaald worden uit de gemeenschappelijk ruif..wordt het niet bestraft.

De mens heeft een kort geheugen, dus even recapituleren. De aarde ging naar de verdoemenis, als we zo blijven verder doen weet je nog. We moesten ophouden met rookgassen de lucht in te sturen, want de opwarming van de aarde zou ons allemaal wegspoelen, uitdrogen en uithongeren. We leerden dat we 7 aardes nodig hadden omdat onze westerse voetafdruk te groot was. We moesten dus, onmiddellijk, onverwijld overgaan naar een milieuvriendelijk energieproductie….waarbij kernenergie niet al te vriendelijk was voor de mens en zijn omgeving, men wist immers geen raad met de afval.

We leerden ook dat de zon zoveel energie kan leveren  en dat zelfs in ons land, iedereen voor zichzelf de energie kan opbrengen die hij nodig heeft. De mensen werden aangemoedigd, om dus zonnepanelen aan te kopen, de overheid zou dit subsidiëren, zodat het geïnvesteerde kapitaal op een redelijk termijn terug betaald werd.Als mensen dit deden, zouden we minder centrales nodig hebben en dus minder vervuilen.

Het erge is, dat het een succes werd. Mensen met wat geld op overschot, lieten hun dak volpleisteren met zonnepanelen. Jamaar, dat was de bedoeling niet..mensen die zelf producent en afnemer werden…komt niet overeen met de strategie van de grote elektriciteitslobby..en dan nog gesubsidieerd door de gemeenschap.

Dat de elektriciteitsmaatschappijen zelf steen en been klagen over de efficiëntie van de gasgestookte centrales en dus azen op subsidies, heeft daar niets mee te maken. Wat vooral aansprak was, dat die zonnepanelen van de gebuur ook gesubsidieerd, werd betaald door mij. We  leerden met andere ogen kijken naar onze gebuur die een profiteur werd. Eens dat politiek manoeuvre verwezenlijkt, konden de subsidies voor zonnepanelen naar beneden en kan men nu een forfait van 200,-eu doordrukken voor de aansluiting op het net. Nu betaald iedereen die elektriciteitsaansluiting  op het net bij aanvang, maar dat vergeten we dus..Natuurlijk heb ik ook vraagtekens bij firma’s die zich verrijken door velden zonnepanelen te plaatsen, en zich tegoeddoen aan de staatskast, maar voor de particulieren , mijn gebuur dus breek ik een lans.

Wist u dat wanneer mensen met zonnepanelen te veel energie produceren, wanneer dus hun meter op nul staat, ze volledig gratis energie blijven steken in het net? Heeft ooit iemand hier een studie van gemaakt? Soit, onze aarde is plots niet meer zo belangrijk…en de gratis zonnewarmte kan nu belast worden inplaats van gesubsidieerd.

Om nog voldoende energie te hebben, nu plots een 3-tal kerncentrales stilliggen, zal men nieuwe gascentrales verplichten open te houden, desnoods met subsidie. Daar ging het waarschijnlijk om, toen  men de buren met zonnepanelen de vinger ging wijzen. Dat geld moet terugvloeien naar de elektriciteitsproducenten, zo gaat dat. Dat onze centrales nu niet voldoende meer  produceren om ook de Fransen te voorzien van (goedkope) stroom, zal mij worst wezen. Wie wordt hier genaaid.

09-10-2012, 12:51 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Dadaa

Dat riep een buurvrouw tegen haar man, toen ze de woning verliet. Tegenwoordig wordt het gewone maar korte “dag” soms verlengt tot da-aag, (do-si..), nu dus vervangen door da-daa (fa-mi…). Zoals je ziet heb ik tussen haakje geprobeerd de juiste klank weer te geven, hoewel ik geen instrument heb om het te testen, dat terzijde.

Een mens vraagt zich toch af waar het allemaal vandaan komt. Dada, is voor zover ik weet een van de eerste woordje die een kind kan zeggen, tezamen met mama en papa.  Terwijl we vroeger zegden, “dag jan of dag mieke” zeggen we dus nu, “dadaa” hoeven we de naam er niet meer bij te zeggen, het past voor iedereen , wat gemakkelijk is, en het klinkt liefelijk.

Verkleuterde taal wordt nog al eens gebruikt tegen een kleuter die nog moet leren spreken. Ik heb dan ook veel respect voor de kleuter, die een taaltje hoort van “moujoumejoumejoume, of de variant “jamajamajamajama”  of nog “dadadadadada” toch nog behoorlijk Nederlands leert.

Waar ik ook danig plezier in heb, ik heb nogal wat kinderen in de buurt, dat de ouders tegen elkaar het Brugse dialect spreken, en met een vernederlandste versie ervan zicht tot de kinderen richten; het type van de opvoedende ouder, die het “beter” voor zijn kind wil, niets op aan te merken natuurlijk, maar het is wel komiek. 

Niet alleen is de gesproken taal aan het verkleuteren, maar ook de geschreven taal is naar mijn gevoel danig op zijn terugweg. Vroeger schreef ik aan Jan “Beste Jan” of als het een vrouw was bijvoorbeeld “Lieve of Liefste Mieke”. Dat Beste of Lieve is nu te slijmerig, het moet zijn “He Jan” of “Hoy Mieke”. Direct voor z’n raap zeg maar.

Ik vraag mij af of kinderen op school eigenlijk nog wel leren schrijven, of  correct leren spreken. Taal is toch bij uitstek de manier om respectvol met elkaar om te gaan. Taal heeft een waaier van mogelijkheden, maar taalgevoeligheid moet men aanleren.

Ik zie kinderen toch niet echt respectvol met elkaar omgaan, hoe brutaler hoe beter en dat vertaalt zich ook naar volwassenen toe. Nu moet ik oppassen om niet te preken, ik ben zelf ook wel eens brutaal of scherp uit de hoek gekomen, en gelukkig kunnen we dat via taal en zonder vuisten, maar dan wist ik wel dat dit niet hoorde. Zegt men nog wel eens tegen een kind…”dat hoort en dat hoort niet”?. En als een kind vraagt, “waarom niet” kunnen we dan iets meer vertellen dan “daarom niet”.

Taal is wel een levende materie en zal altijd onderhevig zijn aan verandering, maar versimpeling of verkleutering is toch geen goede zaak. Wie geen inspanning kan doen voor zijn taal, doet ook geen inspanning voor zichzelf en zal nooit ontdekken hoe een geslaagde inspanning gelukkig maakt.

Vroeger, toen de dieren nog spraken, zei men “met de hoed in de hand komt men door heel het land”. Men bedoelde wie beleefd en hoffelijk is, die kan het ver brengen.. Vandaag zou ik zeggen, een goed taalgebruik is een opstap in de maatschappij.

09-10-2012, 11:35 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Mannen

Sofie loopt door de straten van Brussel en krijgt reactie van mannen, schijnbaar allochtone mannen. Het fenomeen heeft nu een naam Seksisme, het discrimineren van het andere geslacht.  Voelen vrouwen zich nog altijd gediscrimineerd?  Wat mij angstig maakt is dat er nu een wet voor moet gemaakt worden tegen mannen.

Mijn vrees is dat het nu weer direct gaat opgelost worden. Niet iedereen is madame “Non”, of madame “Non” is niet iedereen, maar ze gaat  daar een stokje voor steken. We gaan zo dadelijk, nu,  onverwijld, weten wat wij, “de mannen”,nog mogen zeggen tegen vrouwen, die in alle schoonheid voor onze ogen passeren. Niet dat ze allemaal even mooi zijn, en misschien hebben de minder mooie wel eens graag dat iemand iets tegen hun zegt, maar we kunnen binnen onze wetgeving geen onderscheid dulden, schoonheid is niet meetbaar, dus nemen we maar even aan dat “alle” vrouwen mooi zijn, en  moeten geschermd worden tegen het mannelijke testosteron. 

En we gaan ook niet beginnen over de lengte van de rokjes, de doorkijkbloesjes,  de soorten beha’s, de tatoo’s, de blote buiken, de wippende tieten, de vormgeving van de tepels en zeker niet de grootte of kleur van de slipjes op de fiets. Lieve hemel laat ze toch doen aub, we hebben maar één zomer per jaar, en de grauwheid van de toegedekte winter komt altijd te vroeg. Ik wil het de ouderwordende mannen en mezelf niet aandoen, dat we in de zomer nog alleen vrouwententen te zien krijgen.

Wat ik vrees is…dat Sofie’s  ijver voor haar eindwerk , niet goed is voor de vrijheid van de vrouw. De eerste de beste  Imam kan haar zo vertellen wat de oplossing is van het probleem…de Sharia en de tenten. Hopelijk belanden  we niet in die logica.

Ik moet hier toegeven dat ik geen vrouw ben, dus het Brussels probleem waarschijnlijk wat onderschat, maar moeten we, met alle respect voor de godsdienst, hier niet zeer voorzichtig mee omgaan, en hopen dat de Sharia niet stillekens onze wetgeving binnensluipt. Kunnen vrouwen hier zelf geen mouw aan passen. Verbaal zijn vrouwen altijd de meerdere geweest van de mannen…”rot toch op jong”….of….”bedankt voor het compliment”…kan toch?

Sofie kan  roepen dat een vrouw die zich sober ende schaars aankleed, niet noodzakelijk uit is op sex,  de vraag blijft dan toch hangen, wat dan wel en hoe schaars het mag. Daar gaan we toch niet aan beginnen. Als ik een blote meid op straat zou tegenkomen, zou ik vragen of ze geen frak nodig heeft.  Is vrijheid in onze beschaving niet het hoogste goed. Dat de  vrouw in haar vrijheid niet mag beperkt worden is een schone zaak, maar dat de mooie en vooral lelijke mannen  hierop niet mogen  reageren, zou toch zonde zijn. Enfin dat denk ik tenminste. Onze wetgeving heeft man en vrouw reeds gelijk gesteld. Moeten allochtonen en autochtonen er nog eens aan herinnerd worden dat dit ook geldt binnen het gezin? Als het dan moet…..

De vraag van een miljoen is ..hoe gaat de vrouw  ooit aantonen dat de man of mannen te ver zijn gegaan? Juist,  sociale controle….iets wat compleet is verdwenen. Wie durft er op straat nog een jongere aanspreken als hij te veel lawaai maakt, blikjes cola op straat gooit…? Draaien we ons hoofd niet weg, als we een conflict zien op straat,…een moeder die haar kinderen afmot…een man die een vrouw lastig valt. We hebben het liever niet gezien, maar klagen er wel over. De jongeren moeten de straat niet overheersen, maar jaag ze dan ook niet buiten. Ben wel benieuwd of de politiek dat gaat aanpakken…of is het al vergeten materie?

04-09-2012, 16:20 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Joost Vandecasteele

Vrijstaat O

Wees gerust, ik heb van  de voorstelling genoten, wist dat je iets te vertellen had. Ik noem het een voorstelling omdat het geen interview was, hoe de lieve dame ook haar best deed. Ze was er voor jou om naar te kijken, wat je ook deed, je had de mensen in de zaal reeds naar waarde geschat, ze zouden geen boek kopen, te oud, je vergat dat ze er wel voor betaald hadden, niet veel, maar toch.

Dat je niet naar het publiek keek, kan ook komen door je verlegenheid, je wilde niemand fixeren met je woorden als kanonnen en per slot was je in gesprek met haar.

Maar ik genoot, en ik denk de meeste mensen, van je passie, die uit dat logge lichaam, dat harige lijf zoals je het regelmatig noemde, straalde. Laat me uitspreken, zei je, maar je zult nooit uitgesproken zijn, tenminste dat hoop ik echt.

Het is spijtig dat Bart de Wever zijn volume kwijt is, maar  jullie zouden vrienden kunnen zijn, ik ken hem niet echt maar het is ook een van de weinig mensen die ik graag hoor.

Natuurlijk ben je met al je energie arrogant, moeten ze je niet, so be it, maar je publiek geniet ervan. Als jij met je kop tegen de muur loopt, als je relatie springt, dan zullen ze zeggen, ja het moet ook niet gemakkelijk zijn om met hem te leven, maar wat een man, wat een spirit, wat een intelligent lijf. Ik steel de woorden die in de lucht hingen.

Ik heb nog niets van jou gelezen, wilde enkele weken terug Massa uitlenen in de plaatselijke bib., maar het was nog niet aangekocht. Het heeft niets met jou te maken, maar op mijn 70 tig, is het kopen van boeken niet nuttig meer. Mijn boekenkas staat vol met boeken die ik nog altijd moet lezen, eens.

In die zaal, Vrijsstaat O, komen er gedurende TAZ mensen die over boeken spreken “Uitgelezen” of zoiets. Er worden gedurende dat uurtje een 3tal boeken besproken, gewoonlijk met erudiete mensen (dat zegt de animatrice  tenminste), die allemaal netjes beleefd blijven. Ze houden zich vast aan hun linkse geaardheid (dat moet van de gemeente denk ik) omdat ze bang zijn anders hun aureool van  intelligentie te verliezen. Als je ooit in dit panel terecht komt, doe mij een plezier blijf je arrogante zelf, breek potten, het zal de sfeer ten goede komen.

Eventjes ter zijde, ik hoop werkelijk dat je internationaal doorbreekt, niet omdat je zo goed schrijft, daar twijfel ik niet aan, maar omdat je durft. I Love It. Michel Stallaert

01-05-2012, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Dag 2011,

Persoonlijk heb ik niet te klagen, fijn stof zie ik niet, het riante leven van onze top politici , - bankiers, -Ceo’s, -ambtenaren en de koninklijke gezinnetjes zie ik gelukkig ook niet. Er zijn ook nog ook de materiële kloven, generatiekloven,- Oost en -West, -Noord of Zuid -kloven en naar het schijnt godsdienstkloven en spirituele kloven, om maar te zwijgen van mannen en vrouwenkloven, maar ook daar weet ik niets van.

Ik puf een paar keer per dag tegen het fijn stof, ik betaal mijn rekeningen van gas, elektriciteit, TV, telefoon, internet, brandverzekering, autoverzekering, burgerlijke aansprakelijkheidsverzekering, rijtaks, watertaks, belasting op het kadastraal inkomen, gsm verbindingen, rekeningen die ik in de schoot krijg geworpen op straffe van uitsluiting, als ik ze niet of te laat betaal.

Wie vandaag niet mee is met de strijd van de jongeren, weet niet dat de wereld een losse bol is, draaiend in het ijle. De Hebbers in de Arabische wereld, zijn door elkaar geschud. De Islamjeugd heeft de angst van zich afgeschud, dankzij de wanhoop en zelfmoord van een jonge Tunesiër; die werd belachelijk gemaakt door een overheid, omdat hij een taks niet kon betalen en dus  moest belet worden zijn boterham te verdienen. Zijn pijn, de pijn van de machteloosheid zou iedereen moeten voelen.

In de Indignados, en Occupy Wall Street bewegingen maken jongeren duidelijk dat het ook in het Westen zo niet verder kan. Het kan niet dat jongeren die hun best doen om af te studeren, worden uitgesloten van werk en het maken van een gezin, omdat de beurs niet bezig is met werk te creëren, maar slechts draait op winst.  Maar ziet, deze beweging wordt niet uit elkaar geschoten zoals in de Arabische wereld gebruikelijk was, neen, zo wordt doodgezwegen in de media omdat…omdat ze geen doel hebben, zegt men..maar vooral omdat zowel Europa en de USA en Rusland in de problemen zitten. Het liberale systeem…de Hebbers mogen graaien en al de anderen laten we geloven dat zo ook mogen graaien…de zucht naar geld…daar mag niet aan geraakt worden. Banken worden niet veroordeeld, maar gesteund.

Dat in Rusland geen oppositie geduld wordt omdat Poetin vindt dat ze geen doel hebben, zoiets kan men begrijpen in een land dat geen democratische traditie heeft, maar dat in Europa helemaal geen oppositie geduld wordt, want dan ben je anti-Europees, dat gaat mij toch wat ver. Hoe lang moeten we wachten op een echte oppositie in Europa, die Europa niet kwijt wil, maar juist naar meer democratie streeft. Een Europa waarin het algemeen belang, lees het belang van de mensen, voorop staat, dat zou er moeten komen, ongeacht het getouwtrek van de grote naties.

Ik zwijg ook maar best, want we zijn allemaal rijker geworden, hebben schulden gemaakt, op de kap van onze kinderen en kleinkinderen, zodat die in elk geval niet meer zo rijk zullen worden. Maar we moeten zwijgen, want het water staat zo hoog aan de lippen van de Westerse wereld, dat bij de minste antibeweging, het geld wel eens een verkeerde God zou kunnen blijken, dat niet meer waarde heeft, dan een cijfer op een rekening, in het beste geval het vodje papier waarop het gedrukt staat.

Maar je hebt gelijk lieve lezer, we kunnen er niets aan doen, dat banken het land leegzuigen omdat Hebbers ook Machthebbers zijn en bij het kliekje horen, en dank zij ons in rijkdom zwelgen en met het recht aan hun kant, mensen kunnen bestelen en  vernederen zoals in Tunis. Maar geloof mij, in 2012 wordt het anders omdat de jeugd de rekening aan het maken is.

30-12-2011, 16:31 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Het is vandaag 20-11-2011 en waarachtig de zon schijnt, en buiten heerst een temperatuur van 12°C, iets om verheugd over te zijn. Nog..iets… deze week was ik op bezoek bij vrienden die pas een kindje hadden gebaard. Het wonder van een kleine mens aan de borst van zijn moeder, kan er iets meer vreugde scheppen. Wat nog…ik heb een schilderij gemaakt, van een moeder en dochter zittend op de pier in Oostende, genietend van de zon, waarachtig mijn leraar schilderen vond het goed. Nu vindt hij alles goed wat zijn leerlingen fabriceren maar als je goed luistert, zit er nuance in goed en goed. Het eerste goed kom er vlotjes uit, maar is meer uit beleefdheid voor de gedane moeite,  maar als goed er  nadenkend, aarzelend uitkomt, dan pas heeft het betekenis. Beter dan goed  is als goed helemaal wegblijft, en alleen ja, ja  te horen is, dat was het bijna , maar ik dwaal af.

Gisteren vond ik een goudvisje drijven met zijn buikje naar boven,  om mij eraan te laten herinneren, dat het leven eigenlijk kommer en kwel is met de dood tot gevolg. Gruwelijk denk je, maar eigenlijk is dat de normale gang van zaken. Het beseffen dat er niemand is die daaraan ontsnapt, geeft het gevoel erbij te horen. Ik sta er niet alleen voor, jullie komen allemaal aan de beurt. Toch kan ik mij er niet van weerhouden mij zorgen te maken hoewel ik ze niet kan meenemen, de zorgen dan. Op een bepaald ogenblik voor mij onbekend in de tijd is het zover. Dag problemen, dag zorgen, dag centen, dag zon, dag kinderen, dag lief, dag gebuur, het ga je goed, ja ja.Maar nu is het nog niet zover, laat ik nog maar wat kankeren en zeveren, zolang het nog kan.

Neem nu die temperatuur van vandaag, 12°C, is dat nu iets om blij voor te zijn, ja vandaag ga ik zeker wandelen of de fiets op, hoewel het fijn stof meerijdt. Na de mist van gisteren, letterlijk een verademing. Maar ik kan niet nalaten mij af te vragen waar het naartoe moet, zeker als ik hoor dat de rivieren en kanalen droog staan in het ons omringend Europa, met name Nederland. Ja maar, doen we dan niets aan het klimaat. Met “we” bedoel ik natuurlijk mij niet of jou niet, maar de “politiek” de “partijen”, de “je weet wel”. Laten we dat zomaar gebeuren, en de zee is ook aan het stijgen, waarom zouden ze al dat zand anders blijven aanvoeren. Voila, ik ben blij dat het eruit is. Ik zou meer op café moeten komen om voor mijn klachten gehoor te vinden. Stoom afblazen zeg maar.

Eergisteren, was ik met de auto onderweg en reed door St. Jozef tegen 30km/u of zoiets. Het was al donker en ineens moet ik voor een zwarte schicht op de rem staan, een zwarte kinderfiets, met een zwart kind zonder verlichting. Blij dat mijn reactie goed was, mijn remmen het deden, ik durf er niet aan te denken wat er had kunnen gebeuren. Ik vervolgde mijn weg met een zucht van verlichting en een ergernis richting Dudzele. Ergernis omdat ouders het blijkbaar niet belangrijk vinden dat hun kinderen ’s avonds de fiets en de weg opgaan, zonder verlichting en in donkere kledij. Juist daar staan we niet bij stil als fietser zijnde, want wat voor kinderen geldt is ook waar voor volwassenen. Heb ik zelf wel  een lichtkleurige  kledij voor op de fiets? Eigenlijk steekt in mijn wagen zo’n fluorvestje, maar voor op de fiets heb ik het nog nooit aangedaan, ook mijn valhelm niet, die ergens op zolder stof vergaart. Zo zijn we wel, lekker klagen over de anderen.

Nu wil ik niet beginnen over de euro, of de politiek, de beurs, de lonen, de belastingen, de wegen, de wachtlijsten en de rekeningen want de tomaten en de sla zijn goedkoop. Alleen dat goudvisje ocharme, dood en nog maar halfwas, toch zonde.

21-11-2011, 16:06 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Moeten we bezorgd zijn?

Gisteren was er een wandeling in Snellegem, mooie bosrijke streek en kweekconcentratie van chrysanten. Op wandelkaart staan 13 km, maar mijn benen voelen alsof ik er 20 heb afgelegd , ik ben dan ook maar een amateur die af en toe iets wil doen aan zijn conditie, tezamen met 1500 andere deelnemers van die dag. Je ziet ze allemaal niet lopen, maar de verzamelplaatsen onderweg zaten stampvol  oudere etende en drinkende  mensen. Neen, geen of weinig jongeren. Ik heb wel een drammend kind gezien dat door zijn opa werd aangemoedigd, maar laat ons eerlijk zijn het waren allemaal oudjes, die tot ter dood de kilometers blijven afsukkelen, ondanks  zere voeten, krakende knieën en stramme heupen. Tot eer en glorie van het eeuwige leven. Het kan niet anders of we zullen misschien dement, maar  gezond  van lijf en leden moeten sterven. 

We zijn momenteel met 7 miljard mensen, en men viert de geboorte van de 7 miljardste boreling, ergens in de Filippijnen. Men viert niet de oudste man, ook deel van de 7 miljard,   die waarschijnlijk evenmin als de boreling nog van toeten noch blazen weet en onschuldig aan het probleem dat hij of zij voor de planeet zijn. De oudste had de wereld al moeten verlaten om de nieuwe mens plaats te geven. Ja daar scheelt het, we willen hier zo langs mogelijk blijven. We vinden het logisch dat er kinderbeperking komt, maar misschien komt er wel een tijd dat aan  ouderenbeperking  gedacht wordt, om de zaak in evenwicht te krijgen. Overheidseuthanasie, als oplossing voor de vergrijzing.

De vergrijzing die we als ideaal beschouwen, menswaardig ouder worden, de goed oude dag, de rust na een leven van hard werken,  wordt nu  in vraag gesteld. Ze kost te veel, de jongere moeten opdraaien voor het pensioen van hen, de in leegheid levende oude vergrijsde massa. De jongeren van vandaag kunnen hun pensioen wel vergeten, zullen moeten blijven werken. Het wordt nog erger, er is een pil in de maak tegen dementie.

Begrijp me niet verkeerd, ik zal dat pilleke tegen dementie verwelkomen en met plezier toevoegen aan mijn dagelijks dosis drugs, die mijn  hart en longen en nog zo wat onderdelen, moeten begeleiden op weg naar het einde. Het zal mij behoeden  dubbele dosissen drugs te nemen, omdat ik vergeten ben of ik ze wel genomen heb. Het pilleke zal ook verwelkomd worden door familie die met dementerende oudjes zitten, dus laat het maar komen.

Toen ik al die sportende oudjes, achter hun pannekoek met koffie zag zitten, miste ik de schoonheid en spirit van de jeugd. Wie gaat er onze wereld veranderen. Waar zal de energie vandaan moeten komen om met durf en visie een betere wereld te maken? Wie stopt de ratrace naar meer en meer.

In het westen, en zeker in ons land kunnen we zeggen, dat we allemaal rijk zijn geworden. We zijn rijk geworden en kunnen kopen wat we willen, en toch staan we voor de afgrond. Iedereen weet het, we kunnen de aarde niet blijven uitmelken en steeds maar meer produceren. We kunnen niet elk jaar een nieuwe smartphone kopen, en nieuwe TV en homecinema, of auto, waarvan de productie onze lucht verpest, terwijl de helft van de wereld geen water heeft en amper te eten. We kunnen geen geld blijven uitgeven om 120 jaar te worden, terwijl de gemiddelde levensduur in ontwikkelingslanden 60 is.

Ik vraag mij dan ook af wat rijkdom eigenlijk is. Zijn we rijk omdat we  in een land leven waarin armen en rijken uit elkaar groeien, met een enorme staatsschuld. We hebben vandaag een staatsschuld, van 36000,-eu per inwoner (  voor arm en rijk, werkende of niet en ook ieder boeleke dat geboren wordt). We moeten die schuld betalen aan wie geld genoeg had om aan de staat geld te lenen…dus de rijken. Om dat te kunnen doen zou elke werkende mens in België,  bovenop zijn “normale” belasting, gedurende de komende 10 jaar zowat 6000,-eu/per jaar  extra moeten dokken. Hoe arm moeten we worden opdat er rijken zouden blijven? Sta je van te kijken zeker?

Het kan nog erger. Het kapitaal, dat de beurs beheerst, kunnen landen op de knieën krijgen, door nog meer interest te eisen als ze moeten  lenen (dus van elke modale mens). Ze kunnen de citroen nog wat meer uitnijpen, zodat landen “eigen schuld dikke bult” kunnen failliet gaan. Het gekke is, dat we dit gewoon toelaten. We kijken toe als puppets en met ons de besluitloze politiekers. Waarom die hardwerkende, verstandige politiekers niets “kunnen” doen, laat zich raden…zo behoren tot de “hebbers”.

We vergeten dat geld slechts waarde heeft, als mensen daar mee akkoord gaan, anders is het niet meer dan gedrukt papier, geslagen munt of maar een cijfer op de bank. Als we ooit zouden  besluiten dat geld geen waarde meer heeft, zijn de rijken zo arm als wij, en dat is de enige reden waarom de rijken, zich nog wat inhouden. De koe moet niet dood, zolang ze melk geeft. De met kapitaal verzadigde bonzen, zullen wel zo ver gaan als ze kunnen. Ze blijven graaien  tot iemand zegt, niet  meer met ons. Het gebeurt allemaal boven onze hoofden. Volgens mij gaat Papandreou, de afgezette president van Griekenland, het land waar de open democratie vandaan komt,  geschiedenis maken als de eerste man die terug een stem aan het volk wilden geven.

Moeten we ons ongerust maken? Neen, we moeten onze stem laten horen. Met deze.

07-11-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Carrière planning

Mensen weten niet wat er aan het gebeuren is. Toch wel, de euro lijkt geen stabiele munt te zijn, spaarcenten staan op banken die dreigen failliet te gaan, we gaan opdraaien voor de schulden van banken en regeringen…het is een zootje waar niemand nog uit wijs wordt.

En dan kijken we op naar mensen die durven optreden, zoals een Reynders en Leterme. Ja, wie moet het anders doen. Ze hebben een bank gekocht, die op instorten stond Daarbij hoor je dat we door Frankrijk gerold zijn. Miljarden en miljarden zijn van de “goede” Belgische poot overgeheveld naar de Franse poot omdat daar verliezen waren, allemaal  onder leiding van Jean-Luc Dehaene onze (Vlaamse?) beste loodgieter.

Ondertussen lees ik dat Leterme behalve dat hij Dehaene gelukwenst met zijn prestaties bij Dexia en hem laat aanblijven  tot 2012, adjunct-secretaris generaal wordt bij de Oeso. Een goede carrière planning, nu het voor hem afgelopen is in België. Ik weet niet waar Reynders naartoe glijdt, misschien ook naar een postje op Franse grond, maar Parijs zal Leterme omarmen, nu hij  genoeg Vlaams, sorry Belgisch geld heeft uitgegeven voor die mooie leeggezogen, maar kerngezonde Dexia. Feit is dat de restbank Dexia blijft zitten met waardeloze staatsobligaties, uit de Franse pot,  van vooral Zuiderse landen. Dat is dus de man die ons “tegen” het Franse politiek geweld heeft beschermd…dat geloofd toch geen mens. In Frankrijk wisten ze al lang hoe ze België met postjes kunnen lijmen….en dan dood maken.

Wie nog geloofd, en dat doen we, dat alles in functie staat van het behoud van België, die geloofd nog in Sintniklaas. We weten het eigenlijk niet, correctie, we voelen het niet, maar België heeft een schuld van 350.000.000.000,-euro, juist 350 miljard. Eigenlijk is België dus failliet, maar er kan  altijd nog een miljardje bij. Och wat is 4 miljard, we kunnen die 350 toch ook niet afbetalen. Eerlijk gezegd, ik wordt daar nijdig van. Stijn Meuris heeft gelijk als hij daar de muren van oploopt. Waarom heb ik, en ik ben een 70tiger, dit allemaal laten gebeuren?

Alles is zo stilaan verkocht aan de Fransen. We zijn onze energieproductie kwijt, de gasterminals de distributie van alles en nog wat, overal zit GDF-Seuz met zijn vingers op de een of andere, liefst duistere manier, in. Ik stond erbij en keek ernaar, zelfs nu nog, ik beken. Behalve dit luizig artikeltje, doe ik er niets aan

Dacht u nu echt dat Di.Rupo die miezerige 750 miljoen Nucleaire winst  ging krijgen van GDF-Seuz? Dacht je nu echt dat politiekers hun carrière planning in de weegschaal gingen leggen, om die habbekrats te krijgen. Geen enkele politieker die een beetje vooruit kijkt, (wat ga ik doen na de politiek) durft zijn nek uitsteken. De energielobby heeft immers tentakels tot in de hemel.

Ook de oude krokodillen zwijgen, hoewel hun carrière voorbij is. Maar ze moeten denken aan hun kinderen. De Croo aan Alexanderke, Toback aan Brunooke, dus don’t make waves. Eyskens die er zo graag bijhoort en leert dat alles is op te lossen door met elkaar in de gangen van de macht,  te babbelen, elkaar met respect te bejegenen, met eerbied voor het systeem. Moet de jeugdige politieker echt leren om er bij te gaan liggen?

Ik begin de Indignados te begrijpen. Het systeem is het niet waard om in leven te blijven. Politiekers hebben in België niets gedaan dan schulden gemaakt, en aan carrière planning gedaan. Wij zijn de 99% die lijdzaam toekijken hoe de 1%  rijke stinkers een hoge borst opzetten en ondertussen de democratie en banken naar de verdommenis  helpen. Als mensen bestelen binnen het “systeem” mag, dan moet het systeem weg.

20-10-2011, 13:33 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Reizen met de trein is een zegen, reizen in alle rust, geen parkeerproblemen, geen stress. Men zegt wel dat ze niet op tijd komen, maar voor 65 plussers kan dat moeilijk een probleem zijn, we hebben immers de tijd, hoewel.

Niet zo lang geleden plande ik, op een zondag een uitstapje naar het MSK Gent, met eetentje om 18 uur in een Turkse afspanning , om dan om 20 uur op tijd te zijn voor de film Hasta la Vista in het kader van het filmfestival te Oostende. Ik weet, het klinkt wat gulzig, maar waarom niet alles uit mijn dag puren als het kan?  Ik had het allemaal goed voorbereid, wat echt wel noodzakelijk is als men voor het openbaar vervoer kiest. Ik besefte wel dat ik die avond laat terug zou zijn in Brugge, zodat  ik, om nog thuis te geraken,  die morgen  mijn wagen parkeerde aan het station, . Ik vond een (gratische ) parkeerplaats  aan de kant van St. Michiels, het was immers zondag.

Gelukkig was ik op tijd in het station Brugge, want met de ticketautomaat kon ik geen ticket krijgen van Brugge- Gent- Gent- Oostende, ook geen Oostende- Gent- Gent -Oostende. Met een diepe frons in de ogen, leverde de man aan het loket me een ticket heen en terug Oostende- Gent, en nog een enkeltje Oostende- Brugge, om ’s avonds terug te keren naar mijn nest.

Die hindernis was genomen, nu kon er niet meer mislopen. In Gent kende ik immers de weg naar het MSK en het Turks restaurant in kwestie. Ik  zou wel  niet te lang  over de maaltijd mogen doen om op tijd terug te zijn in het station voor de trein naar Oostende..

Uiterst tevreden met mijn dagje in Gent, de oude meesters in het MSK blijven  boeien,  de Turkse plat was bijzonder lekker,  en ik was stipt op tijd in Gent St.Pieters, om naar Oostende te stomen en de film te gaan zien,  als ultieme afsluiter van mijn dag.

Bij mijn aankomst in het station zag ik de bui al hangen, de trein zou een vertraging hebben van 7 minuten, alarmerend aangeduid in het rood. Och dacht ik,  wat is nu 7 minuten in een mensenleven, zelfs voor een film.  Tot mijn ongenoegen groeide de vertraging naar  10 minuten.  Toen ik besefte dat het een overstaptrein was met overstap in Brugge, raakte ik in lichte paniek, want ik zou de aansluiting naar Oostende missen. Dag mooie film. Ik moest hier iets aan doen en  vloog,  toen de trein eindelijk aan kwam rijden, op de conducteur af.

Of meneer, wist of de aansluiting voor Oostende in Brugge nog te halen was. Dat wist hij niet, er kon altijd iemand onder de trein springen, he  meneer. Hij draaide zich om kijkend naar de instappende mensen, fluitje in aanslag.

Tegen zoveel onverschilligheid kon ik niet op, misschien kon ik in Brugge afstappen, dan met mijn wagen naar Oostende racen zodat het cinematicket in mijn zak toch nog bruikbaar was. Neen ik zou aankomen bij het afrollen van namen van acteurs en koffiemeisjes, dus hopeloos te laat.

 Toen de filosoof- conducteur langskwam om de kaartje te knippen, probeerde ik hem enig gevoel van verantwoordelijk aan te praten, het nutteloze van mijn aangekochte trein- en cinematickets te laten slikken, allemaal omdat “zijn” trein te laat was. Hij keek mij vermoeid aan alsof ik het probleem was. Tikte op  zijn buiklaptop.om eventjes zijn info op te vragen, spijtig geen verbinding, maar hij zou zijn best doen, en de trein tegen 160km/u voortjagen, als er dan maar niets gebeurd, he meneer. Hij vervolgde zijn slome weg langs de zitplaatsen, om de kaartjes te knippen, mij met het onopgeloste probleem en overlopend van stress achter latend.   

Hoe hij het gedaan heeft weet ik niet, maar bij het uitstappen in Brugge stond hij aan de uitgang,  “De trein voor Oostende staat te wachten” zei hij,  met gezicht en buik vooruit. Hasta la Vista.

15-09-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Politiek

Waarom zijn er politiekers nodig. Inge Vervotte houdt het voor gezien. Ze is(was) minister van Ambtenaren en Overheidsbedrijven. Het klinkt hard, maar wat heeft ze bereikt als blijkt er nog steeds te veel ambtenaren in België zijn, en de NMBS luxe stations bouwt met miljarden die ze niet heeft. Geen echt voorbeeld van goed bestuur. Nu is het de schuld van de “kritische mensen”, dat jonge politiekers uit de politiek stappen. Het “systeem” degouteert jonge mensen….mijn gedacht.

Ik vermoed dat de mix van het algemeen belang, met het partijbelang, of politiek belang meestal tot weinig, geen of een slecht resultaat leidt. Nu België zonder regering zit, blijkt het parlement zeer goed te functioneren en wordt er spaarzaam omgesprongen met centen. Grappig is het wel, maar ook triest want het maakt duidelijk hoe inefficiënt de politiek wel is. Het wordt tijd dat een student-politologie daar eens een doctoraat aan wijdt.

Wie in de politiek een mandaat krijgt, krijgt eigenlijk de toelating om het belastingsgeld uit te geven en zodanige keuzes te maken, dat met het minimum wordt toegekomen. Eigenlijk zou een minister op het einde van elk jaar aan het volk de rekening moeten voorleggen. Dit en dat is gepresteerd dit jaar en ik heb minder uitgegeven dan voorzien en we gaan in de volgende jaren dit niet doen en dat wel doen. Met de besparing die we gemaakt hebben, gaan we onze schuld afbouwen of de belasting verminderen.

Zo werkt het niet, want de pot moet verdeeld worden en wie het hardst roept krijgt het meest, en wie het meest krijgt maakt wel dat er geen overschot is. Zo werkt dat in een partijpolitieke maatschappij. Men moet de mensen niet wijsmaken dat politiekers geen postjespakkers zijn en eens benoemd ze met 2 handen in de vetpotten zitten.

Eigenlijk moet het parlement erop toezien dat de regering spaarzaam is, want zij vertegenwoordigen het volk. Als het parlement faalt,  zou de pers dat breeduit moeten uitsmeren. Een ministers die faalt in zijn opdracht….eruit…had je gedacht. Vraagt niemand zich ooit af hoe het komt, dat  een partij zowel de ministers aanstelt als de parlementsleden die de ministers moeten controleren? De partijhakbijl ligt wel klaar om de kop af te hakken van wie boven het maaiveld uitsteekt, maar een slechte minister blijft wel zitten.

Zijn er dan geen politiekers, die met idealen bezig zijn? In België, zou het  moeten zijn, dat iedereen dezelfde lasten draagt, dat de regio’s gelijk behandeld worden, dat subsidiëringen en geldtransfers, transparant en eerlijk zijn, dat regio’s en gemeenschappen de sleutels hebben van de eigen woning. Niemand mag zich verrijken ten koste van de ander. Zie je onze Vlaamse politiekers deze idealen verdedigen? Natuurlijk niet, want dat is schijnbaar onverteerbaar voor de Franstaligen…waarom eigenlijk. Is het geen tijd om de rekening te presenteren en moeten we niet zeggen, “splitsing of geld terug” . Hoe kan het dat in dit land de Franstaligen het aandurven van te zeggen, “ splitsing als ge nog meer betaalt”? Welke belangen spelen hier….jouw belangen, mijn belangen?

 Wat we willen is een blije maatschappij, een lieve maatschappij, een eerlijke maatschappij, een moreel hoogstaande maatschappij, een respectvolle maatschappij een maatschappij zonder armoede, een veilige maatschappij. Kijk maar eens hoe vrolijk, eerlijk, moreel hoogstaand en rijk die politiekers, die een voorbeeldfunctie hebben in onze maatschappij zijn. … Martens,  Dehaene, Verhofstad, De Gucht, Vande Lanotte, Leterme, Reynders…en welk kluwen ze hebben achtergelaten.

Kijk, als ik een postje krijg in de politiek (ik bedoel mezelf niet), dan zal ik dat niet vergeten. I scratch your’s  and you scratch mine. Het is zelfs zo ver gekomen, dat eens je tot het politieke clubje behoord de postjes aan elkaar worden gegeven, over de partijgrenzen en landsgrenzen heen. Er is een politieke elite ontstaan, die niet moet onderdoen, voor keizers, koningen en prinsen uit vervlogen tijden. Dat er hier en daar nog een koninkje rondloopt, is een spijtig overblijfsel van de geschiedenis. Leterme zoekt een internationaal postje…bij wie, bij de banken…bij Europa…wat heeft hij daarvoor moeten doen? Van Acker wil Gouverneur worden..wie beslist dat allemaal…democratie, mijn oor. Democratie is maar belangrijk als het de hebbers uitkomt.

Maar goed, eigenlijk is België het bewijs, dat democratie belangrijk is, omdat België niet democratisch wordt geregeerd. De meerderheid bepaalt niet wat er moet gebeuren, dat doet de minderheid.  Hoewel, geef toe, een land waar de minderheid ook de  armsten zijn, (Wallonië en Brussel), die politiek en geldstroom bepalen, is een land om naar op te kijken. België verzorgt zijn armoede, welk land doet dat na. Maar als, ondanks die geldstromen gedurende meer dan 40 jaar, die armen arm blijven…is er dan toch niet iets mis met de eerlijke en rechtvaardige politiek?

25-08-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Passieve Woningen

Wat een openbaring, passieve woningen schijnen allesbehalve passief. Het zijn (indien niet goed uitgevoerd) producenten van schimmels, stof en geluid.

Eerlijk gezegd, ik heb een déjàvue. Men schijnt te vergeten dat reeds in de jaren 60-70, met de schuchtere opkomst van de dubbele beglazing, toen thermopane genoemd,  en isolatie, vele huizen kampten met natte plekken en schimmels. Voordien hadden de schimmels in die oude niet geïsoleerde woningen weinig kans. Als het waaide dan voelde men dat binnen. De wind kwam door de rolluikkasten, onder ramen en deuren, die allesbehalve luchtdicht waren. Men was al blij met een stoof en een dak boven zijn hoofd. Als moeder de vrouw kookte, dan liep het water van de enkele beglazing, en in de winter stonden er bloemekens op de ruiten. Kwalitatief slechte gebouwen….maar geen schimmels.

De schimmels deden hun intrede met het isoleren van die oude woningen. Wie geld had stak  dus thermophane, en de ruimtes onder het dak werden volgestouwd, met wat lagen rots- of glaswol. Woningen die spouwen hadden werden volgespoten met allerhande materialen, als het maar isoleerde.

Het resultaat, van de isolatie in oude woningen waren niet zelden catastrofaal.

Het vocht dat voorheen condenseerde op de enkele beglazing en via gootjes naar buiten afliep, condenseerde nu in het gebouw zelf, in pleisterwerk en bakstenen, overal waar er koude bruggen waren. De schimmelvorming was geboren, en tierde welig.

De houtstructuur van nogal wat geïsoleerde daken, moesten in de jaren 70- 80 vernieuwd worden, omdat de isolatie geen ononderbroken dampscherm had, soms zelf aan de verkeerde kant zat.. Het gevolg van slechte dakisolatie is dat de vochtige binnenlucht via spleten toch op het koude dakvlak condenseert , en de isolatie en houten structuur nat houdt met houtrot tot gevolg

De isolatie in de  volgespoten spouwen werden sponzen, omdat in vele gevallen het buitenspouwblad, van één steen dik niet altijd slagregendicht was en de vochtige binnenlucht die door de de muren naar buiten wou, niet meer verdampte in de spouw maar condenseerde in de isolatie en die nat hield.

Als alles te goed was uitgevoerd, en de natuurlijke ventilatie van die woningen stilviel, dan kon de vochtige binnenlucht niet meer naar buiten. Men leerde dat bij overmatige isolatie, het vocht niet meer door de wand migreerde, het bleef binnen. Normaal met ademende muren migreert het vocht van de warme (binnen zone) naar de koude zone (buiten zone).  Bij het luchtdicht maken van woningen kan men dus een klimaat bekomen, waar mensen zich niet lekker voelen, tenzij je er van houdt in bijna mistig klimaat te leven (100% RV). Mensen  voelen zich comfortabel bij een luchttemperatuur van ongeveer 20°C  en 50% luchtvochtigheid (vochtinhoud van de lucht 7 gr water per m3 lucht).  Van die ideale omgeving kan wat afgeweken worden maar we moeten wegblijven van 100% relatieve vochtigheid (14,5gr per m3 lucht). Schimmels houden van die warme vochtigheid.

Nu moet onze energiekost naar beneden, en terecht. Dus passieve woningen of woningen met matige of geen energieverbruik zijn de oplossing. Goed zo…en hoe gaan we dit doen.

-         de woning luchtdicht maken, en slechts die hoeveelheid lucht toevoeren die nodig is voor het ademhalen en de vochtigheid op een normaal peil houden. Dus geen ramen meer met verluchting en ze ook gesloten houden.

-         De warmte die de mens afgeeft, de tv, magnetron, de radio, de computer, het kookfornuis, de oven, de verlichting, de ventilatoren… enz. als verwarming van de woning gebruiken.

-         Als we de verwarmingcapaciteit kennen, de woning zo te isoleren dat de verwarmingsbronnen het warmteverlies door de wanden, vloeren en plafond..en verluchting van buitenlucht compenseert.

-         In de zomer wanneer we die warmteproductie ook hebben, samen met de zoninstraling en de opwarming van de woning door de buitenwarmte moeten we koelen, of de ramen open zetten.

Als we dat allemaal doen, is het allemaal in orde…als we het vocht uit de woning kunnen krijgen. Waar vroeger de natuurlijke ventilatie, soulaas bood ( men nam vroeger aan, dat dit schommelde rond de 1 volume verluchting per uur) moet het probleem, en men onderschat de belangrijkheid ervan, opgelost worden met een mechanisch systeem, ofte ventilator.

Voor de ventilatie bestaat  een norm NBN D 50-00 , die niet  slecht is, en neerkomt op een verluchting van 1.25 maal per uur wat voor een normale woning met een plafondhoogte van 2.8m. In de norm staat echter dat de eigenaar deze (noodzakelijke) ventilatie mag uitschakelen. Dat is logisch,( men is baas in eigen huis), en aangeraden als men de vensters openzet. Men heeft in die norm de geluidsdempers en filters vergeten die voor een comfortabele ventilatie moet zorgen. Filters om het fijn stof dat in de verse buitenlucht zit, op te vangen. Geluidsdempers om het geluid binnen comfortabele normen te houden.

Bij die nieuwe energiearme of energieneutrale woningen introduceert men dus problemen van ventilatie, onderhoud van filters (als ze al geplaatst worden) en geluidsproblemen….en niet vergeten de goede bediening van de installatie. Daarbij stelt zich de  vraag of de zaak goed wordt uitgevoerd.

Wie controleert wat?

Nu Nederland met die passieve woningen problemen heeft zien we dat  niet alleen België het land van foefelaars is. Alleen zij hebben die problemen al kenbaar gemaakt, in België schijnt  alles peace en vree

De eigenaar kan geluk hebben en vallen op een bekwame aannemer/installateur, maar moeten hij rekenen op geluk. De architect die zulke oplevering zou moeten begeleiden, heeft er samen met de aannemer, wat ook het resultaat is,  belang bij dat oplevering wordt goedgekeurd, en is belanghebbende partij.  Is het niet de overheid die zulke controles moet doen en de eigenaar helpt bij de oplevering en gaat meten of alles voldoet aan de gestelde norm?

Ook controleurs laten steken vallen, niets is volmaakt, maar die fouten kan men dan toch terugtraceren. Het is niet anders, hoe technischer installaties worden hoe groter de nood van  controle.

21-08-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Armoede

Het is spijtig dat ik dit moet schrijven, en saai is het ook al, maar wie nu doof blijft, zal in armoede wakker worden.

Niet dat ik echt iets over armoede weet, zoals bijvoorbeeld iemand doet die alleen gehakt koopt of afgeprijsd vlees op de grens van de vervaldatum en  goedkope groenten die het goed doen bij de laagstgeprijsde frietpatatten. Ik weet ook niet hoe het voelt, als meer dan de helft van het loon gaat naar de huur en nog een smak naar de TV, die zogezegd gratis was, en dan nog eens de energiekosten van een monopolist die zegt “het is jouw energie”, en de dokter en de apotheker, en het onderwijs dat gratis hoorde te zijn. Juist, ik weet dus niet hoe het voelt om altijd te kort te hebben, in een land van bier en honing. Ik zit ook niet in de Hoorn van Afrika, waar mensen noch eten noch drinken vinden en sterven als eendagsvliegen. Blijkbaar is er geen grens hoe ver armoede kan gaan.

Spijtig genoeg blijkt rijkdom ook geen grens te hebben. Ik weet evenmin iets over overvloed, en weet niets over de mensen die beter worden van de crisis die ze zelf nooit voelen. Mensen die de landen besturen en in onze naam zichzelf goed betalen, en schulden maken in onze naam, die niet meer terug te betalen zijn. Men moet geen econoom zijn om te zien waar het geld, afgeroomd bij de onderste laag van de maatschappij, naartoe is. De groeiende afstand tussen rijk en arm maakt dat simpelweg duidelijk en kan niet alleen uitgelegd worden door de werkkracht van de rijken en de luiheid van de armen.

Als al die schulden waar de meeste landen van Europa, USA en Japan, die miljarden keer miljarden vertegenwoordigen,  rijken hebben rijker gemaakt (wie anders), dat is het toch stilaan tijd, dat die schulden terugbetaald worden door hen die er beter van geworden zijn.

Onze leiders, vinden dat geen goede oplossing, ik bedoel het geld weg te halen waar het uiteindelijk wel zit. Neen, er worden liever, Euro en Dollars  in ijltempo bijgedrukt, zodat de waarde ervan zodanig terugvalt, dat de staatsschulden vanzelf wegsmelten en spijtig maar onvermijdelijk, ook de spaarcenten van iedereen. De rijken raakt het niet, die hun geld zit in al Zwitserland of China. Dus na de inflatie komen die er nog rijker uit.

Economen, universitair opgeleide specialisten, verwachten dat het allemaal wel zal loslopen, als we maar groei kennen, dus consumeren. Ze vergeten dat mensen die het niet breed hebben, liever sparen dan consumeren, en dat economische groei voor het westen wel eens totaal onmogelijk zal blijken.

Het geld in de wereld is niet verminderd, alleen het ligt opgehoopt bij een kleine groep parasieten die vanuit hun zetel rijk zijn geworden.

De enige oplossing is niet economische groei, die trouwens in de toekomst gedoemd is stil te vallen, maar herverdeling van rijkdom. De gulzigaards hebben het evenwicht in de wereld verstoord, ten koste van iedereen. Breng die kerels voor het volksgerecht…het wordt tijd.

En dan moeten de landen, steden en gemeenten stoppen met uitgeven van geld dat ze niet hebben. Het is echt niet nodig  dat gemeenten,  banken, regeringen en koningen paleizen bouwen tot eer en glorie van zichzelf. Wie regeert en leiding geeft staat ten dienste van de bevolking, wie zich daarmee verrijkt, mag het voor de rechtbank komen uitleggen.  Zo zou het moeten zijn.

21-08-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (1)

Antwoord op een Artikel van Jean-Claude Marcourt. Uit de Knackvan 30 Juli

Ik lees hier dat de Walen sinds het ontstaan van België in 1830, België hebben ondersteund en dat pas in 1966 het bbp per inwoner voor het eerst hoger lag  in Vlaanderen  dan in Wallonië. Hier wordt gesuggereerd dat sinds 1830, Wallonië Vlaanderen heeft geholpen om uit de armoede te geraken.  Sterker nog,  JCM  zegt dat België, (met een Franstalige establishment,  waarin Vlaanderen tot vandaag nog steeds moet betalen voor zijn rechten, o ironie), Wallonië heeft  “geplunderd”. Dit is een voorstelling van zaken, die verklaard waarom er in België met de Franstalige politici nooit een akkoord zal komen. Het is een negatie van de Belgische en Vlaamse geschiedenis, een houding waarmee men niets bereikt. 

Vlaanderen was in de 18^de eeuw, een rijk gebied, maar verpauperde door de rampzalige Belgische revolutie. Naar Vlaanderen werd door de Franstalige heersende klasse niet meer omgekeken. Het is pas met invoering van het algemeen stemrecht voor mannen dat daar enige verandering in kon komen.

Het is stilaan voldoende bekend, dat de welvaart in  Wallonië mee is mogelijk gemaakt door de Vlamingen (en de Italianen) die daar de slavenarbeid gingen verrichten omdat er niet geïnvesteerd werd in Vlaanderen. Als Wallonië destijds een rijke regio werd is dat mede dankzij de Vlamingen, die men nu met de Waalse vinger wijst, omdat we het recht vragen de sleutel in handen te krijgen van de eigen woning en hetzelfde aan Wallonië gunnen. Het is zelf zo dat de Vlamingen waarvan de armoede best nog in het herinnering ligt, bereid is Wallonië te helpen als het daarom vraagt, onder voorwaarde dat het ook ,zoals Vlaanderen, op de kleintjes wil letten. Het is toch geen  vernedering om goed Nederlands te spreken, en is het niet vernederend om 40 jaar lang geld te eisen van de Vlamingen?

Als België Wallonië heeft geplunderd en heeft geïnvesteerd  in Vlaamse havens en zware industrie, dan heeft JCM, waarschijnlijk de wafelijzerpolitiek vergeten, waarin voor elke cent die naar Vlaanderen ging er evenveel naar Wallonië moest.  Misschien moet Wallonië en de Brusselse Francofonie eens in eigen boezem kijken en nagaan waar die investeringen gebleven zijn. Het zijn de Waalse financiers, die met het kapitaal liever naar Frankrijk trokken, iets wat nog steeds aan de gang is. De zogezegde kroonjuwelen zijn verkocht aan Frankrijk, door die zelfde Francofone klasse.  Als Wallonië zo graag naar Frankrijk kijkt, doen ze er goed aan eens grondig te kijken, misschien is Frankrijk wel niet bereid om substituut te spelen voor het wingewest Vlaanderen.

Als Vlaanderen erbovenop is gekomen hebben ze dat te danken aan eigen werkkracht, iets wat buitenlandse en binnenlandse investeerders wel weten. Als Vlaanderen dit heeft  kunnen doen en gelijktijdig ook nog Wallonië meer dan 40 jaar heeft gesponsord, dan is daar maar één woord voor  ..chapeau.

Nog een puntje van belang voor JCM en ander Francofone politiekers in België. Er is nog nooit, ook niet tussen de jaren 1830 en 1966 en ook niet nadien, één Belgisch Frank of  eurocent van Wallonië naar Vlaanderen gegaan. Dus de transfers van Wallonië naar Vlaanderen zijn er nooit geweest  en er wordt alles aan gedaan (door francofone politiekers) om zulks onheil te voorkomen.

Het wordt misschien eens tijd om hierover de studies te lezen, desnoods te weerleggen van prof. Juul Hannes en de studie van ABAFIM. Laat de negatie nu maar ophouden, we kennen het liedje ondertussen, alleen spijtig dat de Waalse landgenoot door pers en politiek wordt voorgelogen.

27-07-2011, 19:21 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Verandering is de regel

Voor jonge mensen is het geen punt dat verandering de regel is. De gsm is al voorbij, de smartphone, de i-phone de i-pad, de pencomputer zal de volgende aankoop zijn, uitgerust met wifi ,een gps en toegang tot alle kennis en talen van de wereld. Draadloze verbinding met iedereen, waar dan ook op deze kleiner wordende aardkloot. Alles kan men opzoeken, hoe schrijf je “onmiddellijk” ook al weer, ff-en  googelen.

Dit soort verandering is eigenlijk geen  echte verandering, maar een logische evolutie, vooral voor mensen zoals ik, die nog hebben meegemaakt, dat de bakker brood bracht met de hondenkar en de melkboer met paard en kar, zijn aangelengde melk, de voorloper van de halfvolle melk, verkocht uit de melkkan. Die rauwe melk, ging met de pul van een liter, direct in de ketel van moeder de vrouw. Zelf “moeder de vrouw” is geëvolueerd, het is bijna een belediging voor de moderne vrouw die is nu geschoold en vrij is….

Maar ik hoop dat er een paar dingen in mijn leven blijven, al is het voor een korte tijd. Het wordt wel moeilijker en moeilijker en ik geef toe, dat ik mijn gevecht “tegen” de verandering aan het verliezen ben.

Vandaag gaat de economie ten onder indien we niet consumeren. Zuinigheid wordt nu gepromoot met een intelligenter  woord “consuminderen”.  Mijn TV is 10 jaar oud, schijnbaar brandgevaarlijk voor implosie. Mijn auto is 9 jaar oud, maar schijnt ongezond te zijn voor het milieu. Mijn “moeder de vrouw” heeft  een kwart eeuw geleden al, de wereld van verandering opgezocht. Iedereen heeft het over zijn of haar vriend of vriendin, “mijn man of vrouw”….is niet meer van deze tijd.

Maar, als ik mijn kleerkast opendoe, dan vind ik de vastigheid waar ik naar op zoek ben. Ik kijk met nostalgie, naar een paar kostuums die ik al jaren niet meer draag. Jassen, blazers, broeken met een plooi in de pijpen, plastrons voor alle gelegenheden, zelf een strikje, paarlemoeren manchetknopen, een dasspeld uit namaakgoud, getuigen van jaren vastigheid. Ik durf het aantal jaren er niet op te plakken. Ze zijn  eigenlijk  getuigen de van verandering in plaats van vastigheid. Een paar vrouwen, die ook al in mijn leven zijn gepasseerd, hebben in die kledij hun stempel nagelaten. Meestal te chic om vandaag nog te dragen tenzij op een trouw- of begrafenisfeest.

Zijn kinderen dan de vastigheid in het leven? Bijlange niet. Ze zijn bij uitstek de echte veranderingen in het leven. De enige zekerheid die je hebt is dat ze opgroeien, liefst vertikaal, maar verder is er niets dan verandering. Ik heb ze waarden proberen meegeven, waarvan ze het levend bewijs zijn dat die waarden niet veel waarde hebben. Ik wist het immers beter dan mijn ouders, waarom zouden zij het niet beter weten dan ik.

Neen echt, de enige zekerheid die we hebben en waar we ons echt niet tegen moeten verzetten, is dat alles verandering is, dat het eigenlijk de regel is. Misschien ga ik morgen wel wonen een hutje op de Waalse hei, of bestaat dat niet?

25-07-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (1)

Vlaamser

Het is raar hoe de tijd de Vlaming, de Flamingant weer tot leven heeft gebracht. Met  dank aan Bart de Wever, die  surft op het Belgische immobilisme, ongewild geholpen door het Belgische establishment die ons in die richting heeft geduwd.

Nog niet zo lang geleden, was Vlaamsgezindheid eigenlijk taboe. Zelfs gisteren op het Vlaamse wijkfeest werd niet geacht aan politiek te doen, men spreekt liever over ditjes en datjes, de islam of de afwezige buur, dan over politiek. Toch is het weer toegelaten om Vlaams te zijn, als men er maar niet over blijft zaniken.

Het licht  ongemak om Vlaams te mogen of te willen zijn, moet te maken hebben met de consequentie ervan. België lost op en de  kans bestaat dat we in het proces het mooie Wallonië en het borrelend Brussel te verliezen. De mensen zijn niet dom en voelen wel aan waar het om gaat,  nu ook Vlamingen.

Als we de economische goeroes mogen geloven, dan zit Vlaanderen in een ballon die naar boven kan, maar gekoppeld is aan een andere ballon, die zich laat meeslepen, en zich meer acht, omdat haar kleuren superieur zijn.  Moeten we het touw doorknippen en al dat moois zien verloren gaan, of moeten wij onze branders maar wat opstoken, om heel die reutemeteut mee te sleuren. Voor de Vlaamse ballon blijkt er weinig alternatief, kappen of alles meesleuren.

Is wachten dan het derde alternatief? Volgens de economen en politiekers niet, we riskeren ten onder te gaan meegesleurd in een neerwaartse Europese luchtstroom. Het gevaar is dus dubbel en als je mij vraagt zullen we moeten kappen, om in elk geval aan één gevaar te ontsnappen, zodat we ons kunnen wapenen tegen de Europese luchtstroming.

Sorry dat ik jullie meesleep in een metafoor, maar ik probeer een ingewikkeld kluwen te herscheppen tot een simpel gegeven, hoewel ballonpiloten zullen zeggen dat het ingewikkeld blijft.

Waar ik wel van overtuigd ben is dat, als de splitsing van België een feit wordt, we naar het mooie Walenland op verlof kunnen en we er met open armen zullen worden ontvangen, misschien zelfs in onze eigen taal. Dan zullen we daar graag geziene gasten zijn en zij bij ons, ook in hun eigen taal. Het spook van het Franse gekonkel en de  verfransing is dan van de baan. Zuivere koffie en goed buurmanschap, wie wil dat niet?

Het zal ook beter zijn voor de Vlaamse politiekers. Het spelletje, dubbele zitjes, het doorschuiven van de zwarte piet,  gedaan, want we zullen zelf moeten opdraaien voor onze eigen fouten. Stel je voor er zal zelf plaats zijn voor “links”, voor “centrum” en “rechts” voor “groenen” …enz. als ze maar  staatsdragend willen zijn. We zullen in het begin de handen vol hebben….wat met onze schulden, wat met de Euro, wat met onze energie,  economie, gezondheid, klimaat. Het wordt stilaan tijd de handen aan de ploeg te slaan, of de ballon op koers te brengen en te houden.    

11-07-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (1)

De vrouwtjes,

Ja, zo spraken wij mannen daar graag over, dat ze er best mochten zijn, tenminste zo plachten we te spreken. Het woord alleen al “plachten” iets van de oude tijd dus. Gisteren was het vrouwendag, hopelijk hebben de vrouwen daar iets van gevoeld. Ik zat op bus met een jonge vrouw aan wie ik het vroeg, of ze iets van vrouwendag had gemerkt op het werk. Neen dat had ze niet, ze had nog de koffie betaald voor haar mannelijke collega’s. Ze moest wel knokken op dat mannelijk  kadaster in Brussel, maar ze verdiende wel evenveel. Ja, vrouwen moeten hun mannetje staan. Maar of het te maken heeft met de mannen of met de cultuur van het werken, dat vrouwen het soms moeilijk hebben. Vrouwen hebben ontdekt dat de werkcultuur soms zeer hard kan zijn.  Het is een werkcultuur  die het moeilijk maakt om rekening te kunnen houden met kind en gezin. Eigenlijk beseffen ze dat wel, het is niet voor niets dat vrouwen met grote getale het onderwijs ingaan  Dat heeft ook gevolgen, veel kinderen hebben geen mannelijke voorbeeld meer in het onderwijs.

Soms erger ik mij wel aan die calimero cultuur van  vrouwen. Nu willen vrouwen ook bazen of managers zijn. Of ze goed bezig zijn?  Voor managers en ceo’s is het helemaal niet mogelijk om tijd te maken voor een partner of kind, en of dat nu mannen of vrouwen zijn, ze kunnen niet anders dan daarin te kort schieten. Hoewel, vrouwen hebben het voordeel om zwanger te  kunnen worden en daar kan geen bedrijfscultuur tegenop, een man heeft dat excuus niet en zal desnoods zijn nachten moeten opofferen tot eer en glorie van politiek of economie.

Ook erger ik mij aan dat afgeven op die zogenaamde “mannencultuur”, alsof mannen per definitie onderdrukkers, verkrachters en gevoelloze creaturen zijn. Bekijk de films, het nieuws, luister naar de radio…de man wordt het equivalent van een slechterik, het getetter is niet uit de ether te slaan. Zijn mannen  geen slachtvee geworden zijn, beladen met alle zonden van… dinges. Ik hou het even beperkt tot onze samenleving en niet die van Afrika of de Islamcultuur, omdat daar soms over geoordeeld wordt, niet gehinderd door voldoende kennis.

Ik vraag me af , waar onze gemeenschap naartoe gaat, ge weet wel, al die scheidingen, kinderen die niet meer met hun beide ouders samenwonen, maar van de een naar de ander shoppen. Mannen en vrouwen die ook al van de ene naar de andere shoppen.

Ik zou de vrouwen de schuld kunnen geven, want het is sinds de ontvoogding van de vrouw, de pil, de eigen carrière, de vrijheid, de ontdekking van de andere mannen, dat gezinnen bij bosjes uit elkaar vallen. Naar mijn gevoel ligt de oorzaak, als je naar de rest van de wereld kijkt, bij onze rijkdom. Vroeger bleven gezinnen samen omdat er geen geld was om de eigen weg te gaan. Ze moesten elkaar wel helpen. Ja, foei. Mijn grootouders waren boeren, met 13 kinderen en geen kindergeld.(begin jaren 1900). Grootmoeder deed het huishouden en opvoeding van de kinderen, grootvader moest zorgen dat er brood op de tafel kwam. Vandaag lopen de vrouwen met blote buik en  billen en opgepompte borsten nog te roepen om gelijkheid. Leve de vrijheid, sex in the city… gelijkheid met wat?

Ik heb er geen studie van gemaakt, maar ik geloof dat gezinnen samenblijven als ze elkaar kunnen  helpen al was het maar om de kinderen (op) te voeden. Als de man nodig blijft is dat positief, maar  ik zal het allemaal wel verkeerd begrepen hebben. Het gezin moet niet meer. Bommoeders, eenoudergezinnen…waarom zouden relaties moeten blijven duren, alsof het vroeger alleen kommer en kwel was. De mens evolueert, hij moet aan de computer,  chatten,  joggen , lijnen en onthaasten, recht op variatie,  tot zijn dag vol is.

Bij ons zijn de mensen zo rijk, dat ze het alleen wel af kunnen Ik weet het niet, ik ben een ouwe pee , maar soms denk ik, die vrouwtjes hebben die eigenlijk wel een toekomstbeeld, of moeten ze alleen kunnen genieten van  alles wat hen wordt aangereikt.

10-03-2011

09-07-2011, 20:02 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Energie door en voor iedereen

Energie, het is belangrijk, voor de industrie, voor ieder van ons. Een groot probleem van energie is dat het niet kan opgeslagen worden, tenminste niet in grote hoeveelheden. Wat dus geproduceerd wordt moet onmiddellijk verbruikt worden, of men moet systemen vinden om de productie te regelen, om het evenwicht te houden tussen productie en verbruik. In een grote zone, landelijk of gewestelijk, waar verschillende centrales op het net staan, zijn windmolens , kolen- en gascentrales, redelijk eenvoudig in en uit te schakelen te moduleren,  aangepast aan  het verbruik.

Bij atoomcentrales is dat een probleem,  de atoomreactor kan niet zo maar worden stilgelegd, dus moet men de fluctuaties in het verbruik opvangen in de andere centrales. Het is een ingewikkeld kluwen maar hieruit volgt dat de atoomcentrales moeten blijven draaien, ten koste van de andere energie-opwekkers die dienen om productie en verbruik in evenwicht te houden, desnoods moeten stilgelegd.

Soms zegt men dat atoomcentrales bijdragen tot het verminderen van de CO2 uitstoot, dat is waar, maar als het draaien van die atoomcentrales…ten koste gaat van het functioneren van bijvoorbeeld windmolens…dan begrijpt men de perversiteit van het systeem. Dat de atoomkilowatt daarbij geld toeschuift aan de Belgische monopoliehouder, ik noem geen namen, is voor die firma een niet onbelangrijke bron van enorme winst. Als men hierover nadenkt, dan begrijpt men dat de atoomcentrales, zolang ze er zijn, de opmars van hernieuwbare energie in de weg staan.  Bij meer stroomproductie door windmolens,  bestaat het “gevaar” dat er een atoomcentrale volledig moet uitgeschakeld worden… stel je voor….en enorme geldstromen verloren gaan voor de atoomproducent.

In België hebben de politiekers het nog altijd niet begrepen, of ze hebben het begrepen en zijn verkocht aan die monopolist, ik heb geen andere uitleg. Trouwens iedereen heeft het politiek getouwtrek, tussen regering en Vreg of Greg, de  Belgische toezichthouder voor energie, kunnen volgen. De monopolist, bleef op de achtergrond, maar was duidelijk het onderwerp van debat. De politiekers halen de schouders op, ze hebben gedaan wat ze kunnen…(?)…en aanvaarden dat er een monopolist is, dat de liberalisering mislukt is…Moet er geen zand zijn.

Ik ben blij, niet voor de Japanners natuurlijk, dat er ongelukken zijn gebeurd met atoomcentrales. Met veel empathie lees ik de ellende in Japan, maar dit zou ons wakker moeten maken. Duitsland geeft weer eens het voorbeeld, weg met die atoomondingen. Dat politieke omwegje, om toch maar eens te onderzoeken, of de atoomcentrales in België, wel tegen een tsunami of vliegtuigcrash bestand zijn, is gewoonweg lachwekkend, ik weet daar de uitslag al van…u niet?

Nog niet zo lang geleden is een dame, die dat publiek heeft gemaakt,  zonder problemen in Doel onder de draad gekropen. Ze werd tot schande van de monoplist veroordeeld, niet omdat ze gepakt is, maar omdat ze dat juist publiek had gemaakt, en niet werd opgemerkt met haar fototoestel bij de kernreactoren. Gelukkig was dat geen terrorist, maar het kan dus wel. Het bewijs is al lang geleverd, dat die centrales helemaal niet beveiligd zijn, maar dat zullen ze wel even aanpassen nu, …erewoord. Nu dan hebben politiekers weer eens hun best gedaan, en rinkelt de kassa weer…maar niet voor de consument, wij zijn immers de kassa.

 Weg met die atoomdingen, die ettelijke nageslachten nog zullen belasten, alleen al door de afbouw ervan…iets wat die monopolist….let op wat ik zeg…NIET ten zijne laste zal nemen. We zullen blijven zitten met een sarcofaag van straling, als puntje bij paaltje komt..en de politiekers, ze zullen hun schouders ophalen , het waren die vòòr hen, die dat beslist hebben.

Het onheil zit hem in de centralisatie van de energieproductie. Toen de regering begon om  zonnepanelen te subsidiëren toen dacht ik…eindelijk, de gebruiker wordt producent. Iedereen installeert ongeveer het vermogen om zijn jaarproductie te coveren. Wie meer produceert dan dat vermogen, de meter kan immers niet verder terugdraaien dan nul, produceert gratis voor het net. Tenminste dat zou de gedachte moeten zijn. Geen winst maar gewoon verbruiken wat men produceert. Theoretisch is er dus een capaciteit die niet naar het net gaat, wat zou  kunnen resulteren in een kleinere belasting van het net.

Maar nu hoor ik, dat ons net daar niet voor geschikt is, omdat het bestaande net ontworpen is, vertrekkende van centrale systemen met een downsizing naar de verbruiker toe. Ik begrijp het probleem niet, want als men goed nadenkt, kunnen de veelvuldige productie-eenheden, juist het net ontlasten, tenminste als niet alles wat we verbruiken noodzakelijk eerst in het net moet gestoken worden, om het er later weer uit te halen.

Dat kan. Iedereen, heeft een wagen en als we aannemen, dat de elektrische auto een vlucht neemt, we er binnen korte tijd over kunnen beschikken, dan krijgt iedereen een opslagcapaciteit in huis. Men spreekt nu al van die  slimme netten, die weten wanneer die wagen kan opgeladen worden, of dat hij de energie kan leveren als hij thuis staat en toevallig het net overbelast is.

De wagen wordt geladen in de daluren, als we slapen (wndenergie). Het slim net kan voelen wanneer we het beste kunnen wassen, wanneer de zon schijnt, wanneer er wind is..enz….zodat we minder uit het net moeten halen en meer tot het direct verbruik overgaan of verbruiken wanneer energie beschikbaar is. Natuurlijk kan de opslagcapaciteit van de wagen worden gebruikt, maar niets houd ons tegen om ook in huis reserve opslagcapaciteit te voorzien, eventueel ook als reserve batterijen voor de wagen. Kortom er zijn systemen te bedenken die de belasting van het net, verminderen, de pieken verminderen, de overschotten opslaan. De kleine verbruiker kan opslaan, (via wagen of batterijen), dat kunnen de grote centrales dus niet.

Het principe van kleine producent en verbruiker, met mogelijke kleine bufferopslag, kan heel het systeem van centralisatie en  monopolisering onderuit halen. Een overheid, die er op toeziet, dat alles goed verloopt, dat het evenwicht behouden blijft tussen verbruik en productie, kan hier een belangrijke rolverdeler zijn. Dit kan niet socialer. Het zou verplicht moeten zijn dat alle goed georiënteerde daken met zonnepanelen worden voorzien, en indien mogelijk met voldoende capaciteit, om ook voor de minder fortuinlijke buur te produceren. Waarop wachten we om de monopolist een neus te zetten?

Soms moet men in iets durven geloven, zodat politiekers dit kunnen omzetten in realiteit, en als de politiekers het niet doen, laat de ondernemers het dan doen, er ligt een enorme markt open.

06-06-2011, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)