Gisteren was er een wandeling in Snellegem, mooie bosrijke streek en kweekconcentratie van chrysanten. Op wandelkaart staan 13 km, maar mijn benen voelen alsof ik er 20 heb afgelegd , ik ben dan ook maar een amateur die af en toe iets wil doen aan zijn conditie, tezamen met 1500 andere deelnemers van die dag. Je ziet ze allemaal niet lopen, maar de verzamelplaatsen onderweg zaten stampvoloudere etende en drinkendemensen. Neen, geen of weinig jongeren. Ik heb wel een drammend kind gezien dat door zijn opa werd aangemoedigd, maar laat ons eerlijk zijn het waren allemaal oudjes, die tot ter dood de kilometers blijven afsukkelen, ondankszere voeten, krakende knieën en stramme heupen. Tot eer en glorie van het eeuwige leven. Het kan niet anders of we zullen misschien dement, maargezondvan lijf en leden moeten sterven.
We zijn momenteel met 7 miljard mensen, en men viert de geboorte van de 7 miljardste boreling, ergens in de Filippijnen. Men viert niet de oudste man, ook deel van de 7 miljard,die waarschijnlijk evenmin als de boreling nog van toeten noch blazen weet en onschuldig aan het probleem dat hij of zij voor de planeet zijn. De oudste had de wereld al moeten verlaten om de nieuwe mens plaats te geven. Ja daar scheelt het, we willen hier zo langs mogelijk blijven. We vinden het logisch dat er kinderbeperking komt, maar misschien komt er wel een tijd dat aanouderenbeperkinggedacht wordt, om de zaak in evenwicht te krijgen. Overheidseuthanasie, als oplossing voor de vergrijzing.
De vergrijzing die we als ideaal beschouwen, menswaardig ouder worden, de goed oude dag, de rust na een leven van hard werken,wordt nuin vraag gesteld. Ze kost te veel, de jongere moeten opdraaien voor het pensioen van hen, de in leegheid levende oude vergrijsde massa. De jongeren van vandaag kunnen hun pensioen wel vergeten, zullen moeten blijven werken. Het wordt nog erger, er is een pil in de maak tegen dementie.
Begrijp me niet verkeerd, ik zal dat pilleke tegen dementie verwelkomen en met plezier toevoegen aan mijn dagelijks dosis drugs, die mijnhart en longen en nog zo wat onderdelen, moeten begeleiden op weg naar het einde. Het zal mij behoedendubbele dosissen drugs te nemen, omdat ik vergeten ben of ik ze wel genomen heb. Het pilleke zal ook verwelkomd worden door familie die met dementerende oudjes zitten, dus laat het maar komen.
Toen ik al die sportende oudjes, achter hun pannekoek met koffie zag zitten, miste ik de schoonheid en spirit van de jeugd. Wie gaat er onze wereld veranderen. Waar zal de energie vandaan moeten komen om met durf en visie een betere wereld te maken? Wie stopt de ratrace naar meer en meer.
In het westen, en zeker in ons land kunnen we zeggen, dat we allemaal rijk zijn geworden. We zijn rijk geworden en kunnen kopen wat we willen, en toch staan we voor de afgrond. Iedereen weet het, we kunnen de aarde niet blijven uitmelken en steeds maar meer produceren. We kunnen niet elk jaar een nieuwe smartphone kopen, en nieuwe TV en homecinema, of auto, waarvan de productie onze lucht verpest, terwijl de helft van de wereld geen water heeft en amper te eten. We kunnen geen geld blijven uitgeven om 120 jaar te worden, terwijl de gemiddelde levensduur in ontwikkelingslanden 60 is.
Ik vraag mij dan ook af wat rijkdom eigenlijk is. Zijn we rijk omdat we in een land leven waarin armen en rijken uit elkaar groeien, met een enorme staatsschuld. We hebben vandaag een staatsschuld, van 36000,-eu per inwoner ( voor arm en rijk, werkende of niet en ook ieder boeleke dat geboren wordt). We moeten die schuld betalen aan wie geld genoeg had om aan de staat geld te lenen dus de rijken. Om dat te kunnen doen zou elke werkende mens in België,bovenop zijn normale belasting, gedurende de komende 10 jaar zowat 6000,-eu/per jaarextra moeten dokken. Hoe arm moeten we worden opdat er rijken zouden blijven? Sta je van te kijken zeker?
Het kan nog erger. Het kapitaal, dat de beurs beheerst, kunnen landen op de knieën krijgen, door nog meer interest te eisen als ze moeten lenen (dus van elke modale mens). Ze kunnen de citroen nog wat meer uitnijpen, zodat landen eigen schuld dikke bult kunnen failliet gaan. Het gekke is, dat we dit gewoon toelaten. We kijken toe als puppets en met ons de besluitloze politiekers. Waarom die hardwerkende, verstandige politiekers niets kunnen doen, laat zich raden zo behoren tot de hebbers.
We vergeten dat geld slechts waarde heeft, als mensen daar mee akkoord gaan, anders is het niet meer dan gedrukt papier, geslagen munt of maar een cijfer op de bank. Als we ooit zoudenbesluiten dat geld geen waarde meer heeft, zijn de rijken zo arm als wij, en dat is de enige reden waarom de rijken, zich nog wat inhouden. De koe moet niet dood, zolang ze melk geeft. De met kapitaal verzadigde bonzen, zullen wel zo ver gaan als ze kunnen. Ze blijven graaientot iemand zegt, nietmeer met ons. Het gebeurt allemaal boven onze hoofden. Volgens mij gaat Papandreou, de afgezette president van Griekenland, het land waar de open democratie vandaan komt,geschiedenis maken als de eerste man die terug een stem aan het volk wilden geven.
Moeten we ons ongerust maken? Neen, we moeten onze stem laten horen. Met deze.
Mensen weten niet wat er aan het gebeuren is. Toch wel, de euro lijkt geen stabiele munt te zijn, spaarcenten staan op banken die dreigen failliet te gaan, we gaan opdraaien voor de schulden van banken en regeringen het is een zootje waar niemand nog uit wijs wordt.
En dan kijken we op naar mensen die durven optreden, zoals een Reynders en Leterme. Ja, wie moet het anders doen. Ze hebben een bank gekocht, die op instorten stond Daarbij hoor je dat we door Frankrijk gerold zijn. Miljarden en miljarden zijn van de goede Belgische poot overgeheveld naar de Franse poot omdat daar verliezen waren, allemaalonder leiding van Jean-Luc Dehaene onze (Vlaamse?) beste loodgieter.
Ondertussen lees ik dat Leterme behalve dat hij Dehaene gelukwenst met zijn prestaties bij Dexia en hem laat aanblijventot 2012, adjunct-secretaris generaal wordt bij de Oeso. Een goede carrière planning, nu het voor hem afgelopen is in België. Ik weet niet waar Reynders naartoe glijdt, misschien ook naar een postje op Franse grond, maar Parijs zal Leterme omarmen, nu hijgenoeg Vlaams, sorry Belgisch geld heeft uitgegeven voor die mooie leeggezogen, maar kerngezonde Dexia. Feit is dat de restbank Dexia blijft zitten met waardeloze staatsobligaties, uit de Franse pot,van vooral Zuiderse landen. Dat is dus de man die ons tegen het Franse politiek geweld heeft beschermd dat geloofd toch geen mens. In Frankrijk wisten ze al lang hoe ze België met postjes kunnen lijmen .en dan dood maken.
Wie nog geloofd, en dat doen we, dat alles in functie staat van het behoud van België, die geloofd nog in Sintniklaas. We weten het eigenlijk niet, correctie, we voelen het niet, maar België heeft een schuld van 350.000.000.000,-euro, juist 350 miljard. Eigenlijk is België dus failliet, maar er kan altijd nog een miljardje bij. Och wat is 4 miljard, we kunnen die 350 toch ook niet afbetalen. Eerlijk gezegd, ik wordt daar nijdig van. Stijn Meuris heeft gelijk als hij daar de muren van oploopt. Waarom heb ik, en ik ben een 70tiger, dit allemaal laten gebeuren?
Alles is zo stilaan verkocht aan de Fransen. We zijn onze energieproductie kwijt, de gasterminals de distributie van alles en nog wat, overal zit GDF-Seuz met zijn vingers op de een of andere, liefst duistere manier, in. Ik stond erbij en keek ernaar, zelfs nu nog, ik beken. Behalve dit luizig artikeltje, doe ik er niets aan
Dacht u nu echt dat Di.Rupo die miezerige 750 miljoen Nucleaire winstging krijgen van GDF-Seuz? Dacht je nu echt dat politiekers hun carrière planning in de weegschaal gingen leggen, om die habbekrats te krijgen. Geen enkele politieker die een beetje vooruit kijkt, (wat ga ik doen na de politiek) durft zijn nek uitsteken. De energielobby heeft immers tentakels tot in de hemel.
Ook de oude krokodillen zwijgen, hoewel hun carrière voorbij is. Maar ze moeten denken aan hun kinderen. De Croo aan Alexanderke, Toback aan Brunooke, dus dont make waves. Eyskens die er zo graag bijhoort en leert dat alles is op te lossen door met elkaar in de gangen van de macht,te babbelen, elkaar met respect te bejegenen, met eerbied voor het systeem. Moet de jeugdige politieker echt leren om er bij te gaan liggen?
Ik begin de Indignados te begrijpen. Het systeem is het niet waard om in leven te blijven. Politiekers hebben in België niets gedaan dan schulden gemaakt, en aan carrière planning gedaan. Wij zijn de 99% die lijdzaam toekijken hoe de 1%rijke stinkers een hoge borst opzetten en ondertussen de democratie en banken naar de verdommenis helpen. Als mensen bestelen binnen het systeem mag, dan moet het systeem weg.
Reizen met de trein is een zegen, reizen in alle rust, geen parkeerproblemen, geen stress. Men zegt wel dat ze niet op tijd komen, maar voor 65 plussers kan dat moeilijk een probleem zijn, we hebben immers de tijd, hoewel.
Niet zo lang geleden plande ik, op een zondag een uitstapje naar het MSK Gent, met eetentje om 18 uur in een Turkse afspanning , om dan om 20 uur op tijd te zijn voor de film Hasta la Vista in het kader van het filmfestival te Oostende. Ik weet, het klinkt wat gulzig, maar waarom niet alles uit mijn dag puren als het kan?Ik had het allemaal goed voorbereid, wat echt wel noodzakelijk is als men voor het openbaar vervoer kiest. Ik besefte wel dat ik die avond laat terug zou zijn in Brugge, zodatik, om nog thuis te geraken,die morgenmijn wagen parkeerde aan het station, . Ik vond een (gratische ) parkeerplaatsaan de kant van St. Michiels, het was immers zondag.
Gelukkig was ik op tijd in het station Brugge, want met de ticketautomaat kon ik geen ticket krijgen van Brugge- Gent- Gent- Oostende, ook geen Oostende- Gent- Gent -Oostende. Met een diepe frons in de ogen, leverde de man aan het loket me een ticket heen en terug Oostende- Gent, en nog een enkeltje Oostende- Brugge, om s avonds terug te keren naar mijn nest.
Die hindernis was genomen, nu kon er niet meer mislopen. In Gent kende ik immers de weg naar het MSK en het Turks restaurant in kwestie. Ikzou welniet te langover de maaltijd mogen doen om op tijd terug te zijn in het station voor de trein naar Oostende..
Uiterst tevreden met mijn dagje in Gent, de oude meesters in het MSK blijvenboeien,de Turkse plat was bijzonder lekker,en ik was stipt op tijd in Gent St.Pieters, om naar Oostende te stomen en de film te gaan zien,als ultieme afsluiter van mijn dag.
Bij mijn aankomst in het station zag ik de bui al hangen, de trein zou een vertraging hebben van 7 minuten, alarmerend aangeduid in het rood. Och dacht ik,wat is nu 7 minuten in een mensenleven, zelfs voor een film.Tot mijn ongenoegen groeide de vertraging naar10 minuten.Toen ik besefte dat het een overstaptrein was met overstap in Brugge, raakte ik in lichte paniek, want ik zou de aansluiting naar Oostende missen. Dag mooie film. Ik moest hier iets aan doen envloog, toen de trein eindelijk aan kwam rijden, op de conducteur af.
Of meneer, wist of de aansluiting voor Oostende in Brugge nog te halen was. Dat wist hij niet, er kon altijd iemand onder de trein springen, hemeneer. Hij draaide zich om kijkend naar de instappende mensen, fluitje in aanslag.
Tegen zoveel onverschilligheid kon ik niet op, misschien kon ik in Brugge afstappen, dan met mijn wagen naar Oostende racen zodat het cinematicket in mijn zak toch nog bruikbaar was. Neen ik zou aankomen bij het afrollen van namen van acteurs en koffiemeisjes, dus hopeloos te laat.
Toen de filosoof- conducteur langskwam om de kaartje te knippen, probeerde ik hem enig gevoel van verantwoordelijk aan te praten, het nutteloze van mijn aangekochte trein- en cinematickets te laten slikken, allemaal omdat zijn trein te laat was. Hij keek mij vermoeid aan alsof ik het probleem was. Tikte opzijn buiklaptop.om eventjes zijn info op te vragen, spijtig geen verbinding, maar hij zou zijn best doen, en de trein tegen 160km/u voortjagen, als er dan maar niets gebeurd, he meneer. Hij vervolgde zijn slome weg langs de zitplaatsen, om de kaartjes te knippen, mij met het onopgeloste probleem en overlopend van stress achter latend.
Hoe hij het gedaan heeft weet ik niet, maar bij het uitstappen in Brugge stond hij aan de uitgang,De trein voor Oostende staat te wachten zei hij,met gezicht en buik vooruit. Hasta la Vista.
Waarom zijn er politiekers nodig. Inge Vervotte houdt het voor gezien. Ze is(was) minister van Ambtenaren en Overheidsbedrijven. Het klinkt hard, maar wat heeft ze bereikt als blijkt er nog steeds te veel ambtenaren in België zijn, en de NMBS luxe stations bouwt met miljarden die ze niet heeft. Geen echt voorbeeld van goed bestuur. Nu is het de schuld van de kritische mensen, dat jonge politiekers uit de politiek stappen. Het systeem degouteert jonge mensen .mijn gedacht.
Ik vermoed dat de mix van het algemeen belang, met het partijbelang, of politiek belang meestal tot weinig, geen of een slecht resultaat leidt. Nu België zonder regering zit, blijkt het parlement zeer goed te functioneren en wordt er spaarzaam omgesprongen met centen. Grappig is het wel, maar ook triest want het maakt duidelijk hoe inefficiënt de politiek wel is. Het wordt tijd dat een student-politologie daar eens een doctoraat aan wijdt.
Wie in de politiek een mandaat krijgt, krijgt eigenlijk de toelating om het belastingsgeld uit te geven en zodanige keuzes te maken, dat met het minimum wordt toegekomen. Eigenlijk zou een minister op het einde van elk jaar aan het volk de rekening moeten voorleggen. Dit en dat is gepresteerd dit jaar en ik heb minder uitgegeven dan voorzien en we gaan in de volgende jaren dit niet doen en dat wel doen. Met de besparing die we gemaakt hebben, gaan we onze schuld afbouwen of de belasting verminderen.
Zo werkt het niet, want de pot moet verdeeld worden en wie het hardst roept krijgt het meest, en wie het meest krijgt maakt wel dat er geen overschot is. Zo werkt dat in een partijpolitieke maatschappij. Men moet de mensen niet wijsmaken dat politiekers geen postjespakkers zijn en eens benoemd ze met 2 handen in de vetpotten zitten.
Eigenlijk moet het parlement erop toezien dat de regering spaarzaam is, want zij vertegenwoordigen het volk. Als het parlement faalt,zou de pers dat breeduit moeten uitsmeren. Een ministers die faalt in zijn opdracht .eruit had je gedacht. Vraagt niemand zich ooit af hoe het komt, dateen partij zowel de ministers aanstelt als de parlementsleden die de ministers moeten controleren? De partijhakbijl ligt wel klaar om de kop af te hakken van wie boven het maaiveld uitsteekt, maar een slechte minister blijft wel zitten.
Zijn er dan geen politiekers, die met idealen bezig zijn? In België, zou hetmoeten zijn, dat iedereen dezelfde lasten draagt, dat de regios gelijk behandeld worden, dat subsidiëringen en geldtransfers, transparant en eerlijk zijn, dat regios en gemeenschappen de sleutels hebben van de eigen woning. Niemand mag zich verrijken ten koste van de ander. Zie je onze Vlaamse politiekers deze idealen verdedigen? Natuurlijk niet, want dat is schijnbaar onverteerbaar voor de Franstaligen waarom eigenlijk. Is het geen tijd om de rekening te presenteren en moeten we niet zeggen, splitsing of geld terug . Hoe kan het dat in dit land de Franstaligen het aandurven van te zeggen, splitsing als ge nog meer betaalt? Welke belangen spelen hier .jouw belangen, mijn belangen?
Wat we willen is een blije maatschappij, een lieve maatschappij, een eerlijke maatschappij, een moreel hoogstaande maatschappij, een respectvolle maatschappij een maatschappij zonder armoede, een veilige maatschappij. Kijk maar eens hoe vrolijk, eerlijk, moreel hoogstaand en rijk die politiekers, die een voorbeeldfunctie hebben in onze maatschappij zijn. Martens,Dehaene, Verhofstad, De Gucht, Vande Lanotte, Leterme, Reynders en welk kluwen ze hebben achtergelaten.
Kijk, als ik een postje krijg in de politiek (ik bedoel mezelf niet), dan zal ik dat niet vergeten. I scratch yoursand you scratch mine. Het is zelfs zo ver gekomen, dat eens je tot het politieke clubje behoord de postjes aan elkaar worden gegeven, over de partijgrenzen en landsgrenzen heen. Er is een politieke elite ontstaan, die niet moet onderdoen, voor keizers, koningen en prinsen uit vervlogen tijden. Dat er hier en daar nog een koninkje rondloopt, is een spijtig overblijfsel van de geschiedenis. Leterme zoekt een internationaal postje bij wie, bij de banken bij Europa wat heeft hij daarvoor moeten doen? Van Acker wil Gouverneur worden..wie beslist dat allemaal democratie, mijn oor. Democratie is maar belangrijk als het de hebbers uitkomt.
Maar goed, eigenlijk is België het bewijs, dat democratie belangrijk is, omdat België niet democratisch wordt geregeerd. De meerderheid bepaalt niet wat er moet gebeuren, dat doet de minderheid.Hoewel, geef toe, een land waar de minderheid ook dearmsten zijn, (Wallonië en Brussel), die politiek en geldstroom bepalen, is een land om naar op te kijken. België verzorgt zijn armoede, welk land doet dat na. Maar als, ondanks die geldstromen gedurende meer dan 40 jaar, die armen arm blijven is er dan toch niet iets mis met de eerlijke en rechtvaardige politiek?
Wat een openbaring, passieve woningen schijnen allesbehalve passief. Het zijn (indien niet goed uitgevoerd) producenten van schimmels, stof en geluid.
Eerlijk gezegd, ik heb een déjàvue. Men schijnt te vergeten dat reeds in de jaren 60-70, met de schuchtere opkomst van de dubbele beglazing, toen thermopane genoemd, en isolatie, vele huizen kampten met natte plekken en schimmels. Voordien hadden de schimmels in die oude niet geïsoleerde woningen weinig kans. Als het waaide dan voelde men dat binnen. De wind kwam door de rolluikkasten, onder ramen en deuren, die allesbehalve luchtdicht waren. Men was al blij met een stoof en een dak boven zijn hoofd. Als moeder de vrouw kookte, dan liep het water van de enkele beglazing, en in de winter stonden er bloemekens op de ruiten. Kwalitatief slechte gebouwen .maar geen schimmels.
De schimmels deden hun intrede met het isoleren van die oude woningen. Wie geld had stakdus thermophane, en de ruimtes onder het dak werden volgestouwd, met wat lagen rots- of glaswol. Woningen die spouwen hadden werden volgespoten met allerhande materialen, als het maar isoleerde.
Het resultaat, van de isolatie in oude woningen waren niet zelden catastrofaal.
Het vocht dat voorheen condenseerde op de enkele beglazing en via gootjes naar buiten afliep, condenseerde nu in het gebouw zelf, in pleisterwerk en bakstenen, overal waar er koude bruggen waren. De schimmelvorming was geboren, en tierde welig.
De houtstructuur van nogal wat geïsoleerde daken, moesten in de jaren 70- 80 vernieuwd worden, omdat de isolatie geen ononderbroken dampscherm had, soms zelf aan de verkeerde kant zat.. Het gevolg van slechte dakisolatie is dat de vochtige binnenlucht via spleten toch op het koude dakvlak condenseert , en de isolatie en houten structuur nat houdt met houtrot tot gevolg
De isolatie in devolgespoten spouwen werden sponzen, omdat in vele gevallen het buitenspouwblad, van één steen dik niet altijd slagregendicht was en de vochtige binnenlucht die door de de muren naar buiten wou, niet meer verdampte in de spouw maar condenseerde in de isolatie en die nat hield.
Als alles te goed was uitgevoerd, en de natuurlijke ventilatie van die woningen stilviel, dan kon de vochtige binnenlucht niet meer naar buiten. Men leerde dat bij overmatige isolatie, het vocht niet meer door de wand migreerde, het bleef binnen. Normaal met ademende muren migreert het vocht van de warme (binnen zone) naar de koude zone (buiten zone).Bij het luchtdicht maken van woningen kan men dus een klimaat bekomen, waar mensen zich niet lekker voelen, tenzij je er van houdt in bijna mistig klimaat te leven (100% RV). Mensenvoelen zich comfortabel bij een luchttemperatuur van ongeveer 20°Cen 50% luchtvochtigheid (vochtinhoud van de lucht 7 gr water per m3 lucht).Van die ideale omgeving kan wat afgeweken worden maar we moeten wegblijven van 100% relatieve vochtigheid (14,5gr per m3 lucht). Schimmels houden van die warme vochtigheid.
Nu moet onze energiekost naar beneden, en terecht. Dus passieve woningen of woningen met matige of geen energieverbruik zijn de oplossing. Goed zo en hoe gaan we dit doen.
-de woning luchtdicht maken, en slechts die hoeveelheid lucht toevoeren die nodig is voor het ademhalen en de vochtigheid op een normaal peil houden. Dus geen ramen meer met verluchting en ze ook gesloten houden.
-De warmte die de mens afgeeft, de tv, magnetron, de radio, de computer, het kookfornuis, de oven, de verlichting, de ventilatoren enz. als verwarming van de woning gebruiken.
-Als we de verwarmingcapaciteit kennen, de woning zo te isoleren dat de verwarmingsbronnen het warmteverlies door de wanden, vloeren en plafond..en verluchting van buitenlucht compenseert.
-In de zomer wanneer we die warmteproductie ook hebben, samen met de zoninstraling en de opwarming van de woning door de buitenwarmte moeten we koelen, of de ramen open zetten.
Als we dat allemaal doen, is het allemaal in orde als we het vocht uit de woning kunnen krijgen. Waar vroeger de natuurlijke ventilatie, soulaas bood ( men nam vroeger aan, dat dit schommelde rond de 1 volume verluchting per uur) moet het probleem, en men onderschat de belangrijkheid ervan, opgelost worden met een mechanisch systeem, ofte ventilator.
Voor de ventilatie bestaateen norm NBN D 50-00 , die nietslecht is, en neerkomt op een verluchting van 1.25 maal per uur wat voor een normale woning met een plafondhoogte van 2.8m. In de norm staat echter dat de eigenaar deze (noodzakelijke) ventilatie mag uitschakelen. Dat is logisch,( men is baas in eigen huis), en aangeraden als men de vensters openzet. Men heeft in die norm de geluidsdempers en filters vergeten die voor een comfortabele ventilatie moet zorgen. Filters om het fijn stof dat in de verse buitenlucht zit, op te vangen. Geluidsdempers om het geluid binnen comfortabele normen te houden.
Bij die nieuwe energiearme of energieneutrale woningen introduceert men dus problemen van ventilatie, onderhoud van filters (als ze al geplaatst worden) en geluidsproblemen .en niet vergeten de goede bediening van de installatie. Daarbij stelt zich devraag of de zaak goed wordt uitgevoerd.
Wie controleert wat?
Nu Nederland met die passieve woningen problemen heeft zien we datniet alleen België het land van foefelaars is. Alleen zij hebben die problemen al kenbaar gemaakt, in België schijntalles peace en vree
De eigenaar kan geluk hebben en vallen op een bekwame aannemer/installateur, maar moeten hij rekenen op geluk. De architect die zulke oplevering zou moeten begeleiden, heeft er samen met de aannemer, wat ook het resultaat is, belang bij dat oplevering wordt goedgekeurd, en is belanghebbende partij.Is het niet de overheid die zulke controles moet doen en de eigenaar helpt bij de oplevering en gaat meten of alles voldoet aan de gestelde norm?
Ook controleurs laten steken vallen, niets is volmaakt, maar die fouten kan men dan toch terugtraceren. Het is niet anders, hoe technischer installaties worden hoe groter de nood van controle.
Het is spijtig dat ik dit moet schrijven, en saai is het ook al, maar wie nu doof blijft, zal in armoede wakker worden.
Niet dat ik echt iets over armoede weet, zoals bijvoorbeeld iemand doet die alleen gehakt koopt of afgeprijsd vlees op de grens van de vervaldatum engoedkope groenten die het goed doen bij de laagstgeprijsde frietpatatten. Ik weet ook niet hoe het voelt, als meer dan de helft van het loon gaat naar de huur en nog een smak naar de TV, die zogezegd gratis was, en dan nog eens de energiekosten van een monopolist die zegt het is jouw energie, en de dokter en de apotheker, en het onderwijs dat gratis hoorde te zijn. Juist, ik weet dus niet hoe het voelt om altijd te kort te hebben, in een land van bier en honing. Ik zit ook niet in de Hoorn van Afrika, waar mensen noch eten noch drinken vinden en sterven als eendagsvliegen. Blijkbaar is er geen grens hoe ver armoede kan gaan.
Spijtig genoeg blijkt rijkdom ook geen grens te hebben. Ik weet evenmin iets over overvloed, en weet niets over de mensen die beter worden van de crisis die ze zelf nooit voelen. Mensen die de landen besturen en in onze naam zichzelf goed betalen, en schulden maken in onze naam, die niet meer terug te betalen zijn. Men moet geen econoom zijn om te zien waar het geld, afgeroomd bij de onderste laag van de maatschappij, naartoe is. De groeiende afstand tussen rijk en arm maakt dat simpelweg duidelijk en kan niet alleen uitgelegd worden door de werkkracht van de rijken en de luiheid van de armen.
Als al die schulden waar de meeste landen van Europa, USA en Japan, die miljarden keer miljarden vertegenwoordigen, rijken hebben rijker gemaakt (wie anders), dat is het toch stilaan tijd, dat die schulden terugbetaald worden door hen die er beter van geworden zijn.
Onze leiders, vinden dat geen goede oplossing, ik bedoel het geld weg te halen waar het uiteindelijk wel zit. Neen, er worden liever, Euro en Dollars in ijltempo bijgedrukt, zodat de waarde ervan zodanig terugvalt, dat de staatsschulden vanzelf wegsmelten en spijtig maar onvermijdelijk, ook de spaarcenten van iedereen. De rijken raakt het niet, die hun geld zit in al Zwitserland of China. Dus na de inflatie komen die er nog rijker uit.
Economen, universitair opgeleide specialisten, verwachten dat het allemaal wel zal loslopen, als we maar groei kennen, dus consumeren. Ze vergeten dat mensen die het niet breed hebben, liever sparen dan consumeren, en dat economische groei voor het westen wel eens totaal onmogelijk zal blijken.
Het geld in de wereld is niet verminderd, alleen het ligt opgehoopt bij een kleine groep parasieten die vanuit hun zetel rijk zijn geworden.
De enige oplossing is niet economische groei, die trouwens in de toekomst gedoemd is stil te vallen, maar herverdeling van rijkdom. De gulzigaards hebben het evenwicht in de wereld verstoord, ten koste van iedereen. Breng die kerels voor het volksgerecht het wordt tijd.
En dan moeten de landen, steden en gemeenten stoppen met uitgeven van geld dat ze niet hebben. Het is echt niet nodigdat gemeenten,banken, regeringen en koningen paleizen bouwen tot eer en glorie van zichzelf. Wie regeert en leiding geeft staat ten dienste van de bevolking, wie zich daarmee verrijkt, mag het voor de rechtbank komen uitleggen.Zo zou het moeten zijn.
Antwoord op een Artikel van Jean-Claude Marcourt. Uit de Knackvan 30 Juli
Ik lees hier dat de Walen sinds het ontstaan van België in 1830, België hebben ondersteund en dat pas in 1966 het bbp per inwoner voor het eerst hoger lagin Vlaanderendan in Wallonië. Hier wordt gesuggereerd dat sinds 1830, Wallonië Vlaanderen heeft geholpen om uit de armoede te geraken.Sterker nog,JCMzegt dat België, (met een Franstalige establishment,waarin Vlaanderen tot vandaag nog steeds moet betalen voor zijn rechten, o ironie), Wallonië heeftgeplunderd. Dit is een voorstelling van zaken, die verklaard waarom er in België met de Franstalige politici nooit een akkoord zal komen. Het is een negatie van de Belgische en Vlaamse geschiedenis, een houding waarmee men niets bereikt.
Vlaanderen was in de 18de eeuw, een rijk gebied, maar verpauperde door de rampzalige Belgische revolutie. Naar Vlaanderen werd door de Franstalige heersende klasse niet meer omgekeken. Het is pas met invoering van het algemeen stemrecht voor mannen dat daar enige verandering in kon komen.
Het is stilaan voldoende bekend, dat de welvaart inWallonië mee is mogelijk gemaakt door de Vlamingen (en de Italianen) die daar de slavenarbeid gingen verrichten omdat er niet geïnvesteerd werd in Vlaanderen. Als Wallonië destijds een rijke regio werd is dat mede dankzij de Vlamingen, die men nu met de Waalse vinger wijst, omdat we het recht vragen de sleutel in handen te krijgen van de eigen woning en hetzelfde aan Wallonië gunnen. Het is zelf zo dat de Vlamingen waarvan de armoede best nog in het herinnering ligt, bereid is Wallonië te helpen als het daarom vraagt, onder voorwaarde dat het ook ,zoals Vlaanderen, op de kleintjes wil letten. Het is toch geenvernedering om goed Nederlands te spreken, en is het niet vernederend om 40 jaar lang geld te eisen van de Vlamingen?
Als België Wallonië heeft geplunderd en heeft geïnvesteerdin Vlaamse havens en zware industrie, dan heeft JCM, waarschijnlijk de wafelijzerpolitiek vergeten, waarin voor elke cent die naar Vlaanderen ging er evenveel naar Wallonië moest.Misschien moet Wallonië en de Brusselse Francofonie eens in eigen boezem kijken en nagaan waar die investeringen gebleven zijn. Het zijn de Waalse financiers, die met het kapitaal liever naar Frankrijk trokken, iets wat nog steeds aan de gang is. De zogezegde kroonjuwelen zijn verkocht aan Frankrijk, door die zelfde Francofone klasse.Als Wallonië zo graag naar Frankrijk kijkt, doen ze er goed aan eens grondig te kijken, misschien is Frankrijk wel niet bereid om substituut te spelen voor het wingewest Vlaanderen.
Als Vlaanderen erbovenop is gekomen hebben ze dat te danken aan eigen werkkracht, iets wat buitenlandse en binnenlandse investeerders wel weten. Als Vlaanderen dit heeftkunnen doen en gelijktijdig ook nog Wallonië meer dan 40 jaar heeft gesponsord, dan is daar maar één woord voor..chapeau.
Nog een puntje van belang voor JCM en ander Francofone politiekers in België. Er is nog nooit, ook niet tussen de jaren 1830 en 1966 en ook niet nadien, één Belgisch Frank ofeurocent van Wallonië naar Vlaanderen gegaan. Dus de transfers van Wallonië naar Vlaanderen zijn er nooit geweesten er wordt alles aan gedaan (door francofone politiekers) om zulks onheil te voorkomen.
Het wordt misschien eens tijd om hierover de studies te lezen, desnoods te weerleggen van prof. Juul Hannes en de studie van ABAFIM. Laat de negatie nu maar ophouden, we kennen het liedje ondertussen, alleen spijtig dat de Waalse landgenoot door pers en politiek wordt voorgelogen.
Voor jonge mensen is het geen punt dat verandering de regel is. De gsm is al voorbij, de smartphone, de i-phone de i-pad, de pencomputer zal de volgende aankoop zijn, uitgerust met wifi ,een gps en toegang tot alle kennis en talen van de wereld. Draadloze verbinding met iedereen, waar dan ook op deze kleiner wordende aardkloot. Alles kan men opzoeken, hoe schrijf je onmiddellijk ook al weer, ff-engoogelen.
Dit soort verandering is eigenlijk geenechte verandering, maar een logische evolutie, vooral voor mensen zoals ik, die nog hebben meegemaakt, dat de bakker brood bracht met de hondenkar en de melkboer met paard en kar, zijn aangelengde melk, de voorloper van de halfvolle melk, verkocht uit de melkkan. Die rauwe melk, ging met de pul van een liter, direct in de ketel van moeder de vrouw. Zelf moeder de vrouw is geëvolueerd, het is bijna een belediging voor de moderne vrouw die is nu geschoold en vrij is .
Maar ik hoop dat er een paar dingen in mijn leven blijven, al is het voor een korte tijd. Het wordt wel moeilijker en moeilijker en ik geef toe, dat ik mijn gevecht tegen de verandering aan het verliezen ben.
Vandaag gaat de economie ten onder indien we niet consumeren. Zuinigheid wordt nu gepromoot met een intelligenterwoord consuminderen.Mijn TV is 10 jaar oud, schijnbaar brandgevaarlijk voor implosie. Mijn auto is 9 jaar oud, maar schijnt ongezond te zijn voor het milieu. Mijn moeder de vrouw heefteen kwart eeuw geleden al, de wereld van verandering opgezocht. Iedereen heeft het over zijn of haar vriend of vriendin, mijn man of vrouw .is niet meer van deze tijd.
Maar, als ik mijn kleerkast opendoe, dan vind ik de vastigheid waar ik naar op zoek ben. Ik kijk met nostalgie, naar een paar kostuums die ik al jaren niet meer draag. Jassen, blazers, broeken met een plooi in de pijpen, plastrons voor alle gelegenheden, zelf een strikje, paarlemoeren manchetknopen, een dasspeld uit namaakgoud, getuigen van jaren vastigheid. Ik durf het aantal jaren er niet op te plakken. Ze zijn eigenlijk getuigen de van verandering in plaats van vastigheid. Een paar vrouwen, die ook al in mijn leven zijn gepasseerd, hebben in die kledij hun stempel nagelaten. Meestal te chic om vandaag nog te dragen tenzij op een trouw- of begrafenisfeest.
Zijn kinderen dan de vastigheid in het leven? Bijlange niet. Ze zijn bij uitstek de echte veranderingen in het leven. De enige zekerheid die je hebt is dat ze opgroeien, liefst vertikaal, maar verder is er niets dan verandering. Ik heb ze waarden proberen meegeven, waarvan ze het levend bewijs zijn dat die waarden niet veel waarde hebben. Ik wist het immers beter dan mijn ouders, waarom zouden zij het niet beter weten dan ik.
Neen echt, de enige zekerheid die we hebben en waar we ons echt niet tegen moeten verzetten, is dat alles verandering is, dat het eigenlijk de regel is. Misschien ga ik morgen wel wonen een hutje op de Waalse hei, of bestaat dat niet?
Het is raar hoe de tijd de Vlaming, de Flamingant weer tot leven heeft gebracht. Met dank aan Bart de Wever, diesurft op het Belgische immobilisme, ongewild geholpen door het Belgische establishment die ons in die richting heeft geduwd.
Nog niet zo lang geleden, was Vlaamsgezindheid eigenlijk taboe. Zelfs gisteren op het Vlaamse wijkfeest werd niet geacht aan politiek te doen, men spreekt liever over ditjes en datjes, de islam of de afwezige buur, dan over politiek. Toch is het weer toegelaten om Vlaams te zijn, als men er maar niet over blijft zaniken.
Het licht ongemak om Vlaams te mogen of te willen zijn, moet te maken hebben met de consequentie ervan. België lost op en dekans bestaat dat we in het proces het mooie Wallonië en het borrelend Brussel te verliezen. De mensen zijn niet dom en voelen wel aan waar het om gaat,nu ook Vlamingen.
Als we de economische goeroes mogen geloven, dan zit Vlaanderen in een ballon die naar boven kan, maar gekoppeld is aan een andere ballon, die zich laat meeslepen, en zich meer acht, omdat haar kleuren superieur zijn.Moeten we het touw doorknippen en al dat moois zien verloren gaan, of moeten wij onze branders maar wat opstoken, om heel die reutemeteut mee te sleuren. Voor de Vlaamse ballon blijkt er weinig alternatief, kappen of alles meesleuren.
Is wachten dan het derde alternatief? Volgens de economen en politiekers niet, we riskeren ten onder te gaan meegesleurd in een neerwaartse Europese luchtstroom. Het gevaar is dus dubbel en als je mij vraagt zullen we moeten kappen, om in elk geval aan één gevaar te ontsnappen, zodat we ons kunnen wapenen tegen de Europese luchtstroming.
Sorry dat ik jullie meesleep in een metafoor, maar ik probeer een ingewikkeld kluwen te herscheppen tot een simpel gegeven, hoewel ballonpiloten zullen zeggen dat het ingewikkeld blijft.
Waar ik wel van overtuigd ben is dat, als de splitsing van België een feit wordt, we naar het mooie Walenland op verlof kunnen en we er met open armen zullen worden ontvangen, misschien zelfs in onze eigen taal. Dan zullen we daar graag geziene gasten zijn en zij bij ons, ook in hun eigen taal. Het spook van het Franse gekonkel en deverfransing is dan van de baan. Zuivere koffie en goed buurmanschap, wie wil dat niet?
Het zal ook beter zijn voor de Vlaamse politiekers. Het spelletje, dubbele zitjes, het doorschuiven van de zwarte piet, gedaan, want we zullen zelf moeten opdraaien voor onze eigen fouten. Stel je voor er zal zelf plaats zijn voor links, voor centrum en rechts voor groenen enz. als ze maar staatsdragend willen zijn. We zullen in het begin de handen vol hebben .wat met onze schulden, wat met de Euro, wat met onze energie, economie, gezondheid, klimaat. Het wordt stilaan tijd de handen aan de ploeg te slaan, of de ballon op koers te brengen en te houden.
Ja, zo spraken wij mannen daar graag over, dat ze er best mochten zijn, tenminste zo plachten we te spreken. Het woord alleen al plachten iets van de oude tijd dus. Gisteren was het vrouwendag, hopelijk hebben de vrouwen daar iets van gevoeld. Ik zat op bus met een jonge vrouw aan wie ik het vroeg, of ze iets van vrouwendag had gemerkt op het werk. Neen dat had ze niet, ze had nog de koffie betaald voor haar mannelijke collegas. Ze moest wel knokken op dat mannelijkkadaster in Brussel, maar ze verdiende wel evenveel. Ja, vrouwen moeten hun mannetje staan. Maar of het te maken heeft met de mannen of met de cultuur van het werken, dat vrouwen het soms moeilijk hebben. Vrouwen hebben ontdekt dat de werkcultuur soms zeer hard kan zijn.Het is een werkcultuurdie het moeilijk maakt om rekening te kunnen houden met kind en gezin. Eigenlijk beseffen ze dat wel, het is niet voor niets dat vrouwen met grote getale het onderwijs ingaanDat heeft ook gevolgen, veel kinderen hebben geen mannelijke voorbeeld meer in het onderwijs.
Soms erger ik mij wel aan die calimero cultuur vanvrouwen. Nu willen vrouwen ook bazen of managers zijn. Of ze goed bezig zijn?Voor managers en ceos is het helemaal niet mogelijk om tijd te maken voor een partner of kind, en of dat nu mannen of vrouwen zijn, ze kunnen niet anders dan daarin te kort schieten. Hoewel, vrouwen hebben het voordeel om zwanger tekunnen worden en daar kan geen bedrijfscultuur tegenop, een man heeft dat excuus niet en zal desnoods zijn nachten moeten opofferen tot eer en glorie van politiek of economie.
Ook erger ik mij aan dat afgeven op die zogenaamde mannencultuur, alsof mannen per definitie onderdrukkers, verkrachters en gevoelloze creaturen zijn. Bekijk de films, het nieuws, luister naar de radio de man wordt het equivalent van een slechterik, het getetter is niet uit de ether te slaan. Zijn mannen geen slachtvee geworden zijn, beladen met alle zonden van dinges. Ik hou het even beperkt tot onze samenleving en niet die van Afrika of de Islamcultuur, omdat daar soms over geoordeeld wordt, niet gehinderd door voldoende kennis.
Ik vraag me af , waar onze gemeenschap naartoe gaat, ge weet wel, al die scheidingen, kinderen die niet meer met hun beide ouders samenwonen, maar van de een naar de ander shoppen. Mannen en vrouwen die ook al van de ene naar de andere shoppen.
Ik zou de vrouwen de schuld kunnen geven, want het is sinds de ontvoogding van de vrouw, de pil, de eigen carrière, de vrijheid, de ontdekking van de andere mannen, dat gezinnen bij bosjes uit elkaar vallen. Naar mijn gevoel ligt de oorzaak, als je naar de rest van de wereld kijkt, bij onze rijkdom. Vroeger bleven gezinnen samen omdat er geen geld was om de eigen weg te gaan. Ze moesten elkaar wel helpen. Ja, foei. Mijn grootouders waren boeren, met 13 kinderen en geen kindergeld.(begin jaren 1900). Grootmoeder deed het huishouden en opvoeding van de kinderen, grootvader moest zorgen dat er brood op de tafel kwam. Vandaag lopen de vrouwen met blote buik enbillen en opgepompte borsten nog te roepen om gelijkheid. Leve de vrijheid, sex in the city gelijkheid met wat?
Ik heb er geen studie van gemaakt, maar ik geloof dat gezinnen samenblijven als ze elkaar kunnen helpen al was het maar om de kinderen (op) te voeden. Als de man nodig blijft is dat positief, maarik zal het allemaal wel verkeerd begrepen hebben. Het gezin moet niet meer. Bommoeders, eenoudergezinnen waarom zouden relaties moeten blijven duren, alsof het vroeger alleen kommer en kwel was. De mens evolueert, hij moet aan de computer,chatten,joggen , lijnen en onthaasten, recht op variatie,tot zijn dag vol is.
Bij ons zijn de mensen zo rijk, dat ze het alleen wel af kunnen Ik weet het niet, ik ben een ouwe pee , maar soms denk ik, die vrouwtjes hebben die eigenlijk wel een toekomstbeeld, of moeten ze alleen kunnen genieten vanalles wat hen wordt aangereikt.
Energie, het is belangrijk, voor de industrie, voor ieder van ons. Een groot probleem van energie is dat het niet kan opgeslagen worden, tenminste niet in grote hoeveelheden. Wat dus geproduceerd wordt moet onmiddellijk verbruikt worden, of men moet systemen vinden om de productie te regelen, om het evenwicht te houden tussen productie en verbruik. In een grote zone, landelijk of gewestelijk, waar verschillende centrales op het net staan, zijn windmolens , kolen- en gascentrales, redelijk eenvoudig in en uit te schakelen te moduleren,aangepast aanhet verbruik.
Bij atoomcentrales is dat een probleem,de atoomreactor kan niet zo maar worden stilgelegd, dus moet men de fluctuaties in het verbruik opvangen in de andere centrales. Het is een ingewikkeld kluwen maar hieruit volgt dat de atoomcentrales moeten blijven draaien, ten koste van de andere energie-opwekkers die dienen om productie en verbruik in evenwicht te houden, desnoods moeten stilgelegd.
Soms zegt men dat atoomcentrales bijdragen tot het verminderen van de CO2 uitstoot, dat is waar, maar als het draaien van die atoomcentrales ten koste gaat van het functioneren van bijvoorbeeld windmolens dan begrijpt men de perversiteit van het systeem. Dat de atoomkilowatt daarbij geld toeschuift aan de Belgische monopoliehouder, ik noem geen namen, is voor die firma een niet onbelangrijke bron van enorme winst. Als men hierover nadenkt, dan begrijpt men dat de atoomcentrales, zolang ze er zijn, de opmars van hernieuwbare energie in de weg staan.Bij meer stroomproductie door windmolens,bestaat het gevaar dat er een atoomcentrale volledig moet uitgeschakeld worden stel je voor .en enorme geldstromen verloren gaan voor de atoomproducent.
In België hebben de politiekers het nog altijd niet begrepen, of ze hebben het begrepen en zijn verkocht aan die monopolist, ik heb geen andere uitleg. Trouwens iedereen heeft het politiek getouwtrek, tussen regering en Vreg of Greg, deBelgische toezichthouder voor energie, kunnen volgen. De monopolist, bleef op de achtergrond, maar was duidelijk het onderwerp van debat. De politiekers halen de schouders op, ze hebben gedaan wat ze kunnen (?) en aanvaarden dat er een monopolist is, dat de liberalisering mislukt is Moet er geen zand zijn.
Ik ben blij, niet voor de Japanners natuurlijk, dat er ongelukken zijn gebeurd met atoomcentrales. Met veel empathie lees ik de ellende in Japan, maar dit zou ons wakker moeten maken. Duitsland geeft weer eens het voorbeeld, weg met die atoomondingen. Dat politieke omwegje, om toch maar eens te onderzoeken, of de atoomcentrales in België, wel tegen een tsunami of vliegtuigcrash bestand zijn, is gewoonweg lachwekkend, ik weet daar de uitslag al van u niet?
Nog niet zo lang geleden is een dame, die dat publiek heeft gemaakt,zonder problemen in Doel onder de draad gekropen. Ze werd tot schande van de monoplist veroordeeld, niet omdat ze gepakt is, maar omdat ze dat juist publiek had gemaakt, en niet werd opgemerkt met haar fototoestel bij de kernreactoren. Gelukkig was dat geen terrorist, maar het kan dus wel. Het bewijs is al lang geleverd, dat die centrales helemaal niet beveiligd zijn, maar dat zullen ze wel even aanpassen nu, erewoord. Nu dan hebben politiekers weer eens hun best gedaan, en rinkelt de kassa weer maar niet voor de consument, wij zijn immers de kassa.
Weg met die atoomdingen, die ettelijke nageslachten nog zullen belasten, alleen al door de afbouw ervan iets wat die monopolist .let op wat ik zeg NIET ten zijne laste zal nemen. We zullen blijven zitten met een sarcofaag van straling, als puntje bij paaltje komt..en de politiekers, ze zullen hun schouders ophalen , het waren die vòòr hen, die dat beslist hebben.
Het onheil zit hem in de centralisatie van de energieproductie. Toen de regering begon omzonnepanelen te subsidiëren toen dacht ik eindelijk, de gebruiker wordt producent. Iedereen installeert ongeveer het vermogen om zijn jaarproductie te coveren. Wie meer produceert dan dat vermogen, de meter kan immers niet verder terugdraaien dan nul, produceert gratis voor het net. Tenminste dat zou de gedachte moeten zijn. Geen winst maar gewoon verbruiken wat men produceert. Theoretisch is er dus een capaciteit die niet naar het net gaat, wat zoukunnen resulteren in een kleinere belasting van het net.
Maar nu hoor ik, dat ons net daar niet voor geschikt is, omdat het bestaande net ontworpen is, vertrekkende van centrale systemen met een downsizing naar de verbruiker toe. Ik begrijp het probleem niet, want als men goed nadenkt, kunnen de veelvuldige productie-eenheden, juist het net ontlasten, tenminste als niet alles wat we verbruiken noodzakelijk eerst in het net moet gestoken worden, om het er later weer uit te halen.
Dat kan. Iedereen, heeft een wagen en als we aannemen, dat de elektrische auto een vlucht neemt, we er binnen korte tijd over kunnen beschikken, dan krijgt iedereen een opslagcapaciteit in huis. Men spreekt nu al van dieslimme netten, die weten wanneer die wagen kan opgeladen worden, of dat hij de energie kan leveren als hij thuis staat en toevallig het net overbelast is.
De wagen wordt geladen in de daluren, als we slapen (wndenergie). Het slim net kan voelen wanneer we het beste kunnen wassen, wanneer de zon schijnt, wanneer er wind is..enz .zodat we minder uit het net moeten halen en meer tot het direct verbruik overgaan of verbruiken wanneer energie beschikbaar is. Natuurlijk kan de opslagcapaciteit van de wagen worden gebruikt, maar niets houd ons tegen om ook in huis reserve opslagcapaciteit te voorzien, eventueel ook als reserve batterijen voor de wagen. Kortom er zijn systemen te bedenken die de belasting van het net, verminderen, de pieken verminderen, de overschotten opslaan. De kleine verbruiker kan opslaan, (via wagen of batterijen), dat kunnen de grote centrales dus niet.
Het principe van kleine producent en verbruiker, met mogelijke kleine bufferopslag, kan heel het systeem van centralisatie enmonopolisering onderuit halen. Een overheid, die er op toeziet, dat alles goed verloopt, dat het evenwicht behouden blijft tussen verbruik en productie, kan hier een belangrijke rolverdeler zijn. Dit kan niet socialer. Het zou verplicht moeten zijn dat alle goed georiënteerde daken met zonnepanelen worden voorzien, en indien mogelijk met voldoende capaciteit, om ook voor de minder fortuinlijke buur te produceren. Waarop wachten we om de monopolist een neus te zetten?
Soms moet men in iets durven geloven, zodat politiekers dit kunnen omzetten in realiteit, en als de politiekers het niet doen, laat de ondernemers het dan doen, er ligt een enorme markt open.
Vorige week was ik gaan zeilen met oude maten, en dan moet je oud lezen in de beide betekenissen, oud in jaren en vrienden die ik al jaren ken.Wie ooit de gelegenheid heeft om een weekje met vrienden opgescheept te zitten, ook al in beide betekenissen, weet wat er zoals verteld word onder mannen. Nee, ik bedoel niet de schuine moppen waarmee ik in mijn jonge jaren de aandacht wist te trekken, maar verbaas u dames, die oude mannen hebben het over hun kleinkinderen, ze verschillen daar helemaal niet van de grootmoeders.
Nu weet ik echt niet wat de grootmoeders vertellen onder elkaar over hun kleinkinderen, ik ben geen grootmoeder en heb zelf geen kleinkinderen,maar wat die ouwe knarren vertellen is bijzonder boeiend. Natuurlijk hoor je ze vertellen hoe lief die kinderen zijn, hoe ze genieten als de kleindochter over hun baard wrijft, en dan zie je die oude gezichten 10 jaar jonger worden.
Een van de vrienden vertelde over Jefke, nog in de kleuterklas. Het manneke kwam vertellen dat hij al kon tellen. Hij begon, een, twee, drie .en toen hij aan tien kwam, keek hij zijn opa spijtig aan en zei dat hij het verder niet kon. Toen legde zijn opa uit, dat er na tien eigenlijk terug een één kwam, en een tien met eentje elf heette, met een 2 twaalf en zo verder. Toen Jefke de volgende keer op bezoek kwam bij opa, telde hij voor opa tien, elf, twaalf, dertien, veertien tot hij aan twintig kwam, dat had hij op korte tijd allemaal geleerd, maar verder ging niet zei hij en keek afwachtend naar opa. Opa legde weer uit dat na twintig en eentje bijkwam eenentwintig, tweeëntwintig enz. Bij zij volgde bezoek kon jefke tot 99 tellen. En na nog een zetje van opa, telde hij gemakkelijk tot 1000 en meer.
Het verhaal gaat verder. Jefke leerde met speelgoedautootjes optellen, want tellen is eigenlijk ook optellen.Er komt altijd wat bij, dus optellen lag voor de hand. Door het spelen met autootjes en zijn belangstelling voor getallen en opa die meespeelde , leerde het ventje ook vermenigvuldigen. Dat is gelijk optellen zei Jefke verbaast, alleen in groepjes. Opa leerde hem lijntjes op papier trekken en het vermenigvuldigen grafisch oplossen. Om twee keer twee voor te stellen trok het twee evenwijdige lijntje op papier met twee evenwijdige lijntje daar dwars over. Die lijntje hebben 4 snijpunten, dus 2 maal 2, is vier. Ze gingen nog verder, waarbij de eenheden voorgesteld werden door een dunne lijn de tientallen door een dikkere lijn. Jefke kon alles vermenigvuldigen wat hij wou.
Ik luisterde verbijsterd naar het verhaal van mijn vriend de opa, verbijsterd door zijn eenvoud en hoe hij een manneke van nog geen 5 jaar de beginselen van het rekenen had bijgebracht. Ik kan mij mijn kleuterjaren in de kleuterschool niet meer herinneren, maar ik ben zeker dat ik zoiets niet kon, zeker niet, ik heb het eerste studiejaar 2 keer moeten doen. Vroeger werd er van uitgegaan dat kleine kinderen niets kennen en kunnen. Opas en omas zijn vandaag de leeraars van hun peuters. Hetgezicht van mijn vriend de opa, straalde als een verse appel.
Een van de zeilvrienden, nog een jonge vader, vertelde hoe hij zijn zoon van 11 jaar een Keytrade rekening gaf, zodat hij voor beperkte bedragen op de beurs handel kon drijven. De jongen had in korte tijd honderden euro winst gemaakt, maar had ook geleerd dat je geld kunt verliezen op de beurs. Het internet, alle informatie binnen handbereik, een mens staat er niet bij stil, maar het brengt de jongeren van vandaag, zeemijlen vooruit in kennis. Als zon kind later opa wordt, wat zal die niet kunnen doorgeven aan zijn kleinkinderen?
Ik vraag het maar aan u, want ik ken geen andere advocaat, die op mijn vraag kan beantwoorden, waarschijnlijk omdat ze het niet ernstig kunnen nemen, of omdat de kans op succes klein is, tenzij door hetherdenkenvan het rechtssysteem in de wereld.
Nochtans moest er een middel bestaan om volkeren de mogelijkheid te geven regeringen of discriminerende regimes voor een wereldrechtbank tebrengen, misschien kwam het dan niet tot oorlogen of uitmoorden van mensen, zoals nu bezig is in de Arabische landen.. Misschien zou de stem van een volk beter gehoord worden, als daar een gezaghebbende rechtbank achter staat. Het risico is dat de Vlamingen hier en daar ongelijk krijgen, maar daar moet mee te leven zijn.
Mijn vraag is simpel, kan de Vlaamse gemeenschapeen veroordeling vragen van de Franstalige gemeenschap, en zo, ja bij welke rechtbank.
Iedereen weet nu stilaan wel dat er nooit een akkoord zal komen, tussen beide gemeenschappen. Waarom is duidelijk, voor de Franstalige gemeenschap is een status-quo verkieselijk boven een staatshervorming die de sleutels in handen legt van de gemeenschappen, met een akkoord wat er nog samen kan gedaan worden. Dat laatste is gemakkelijk, waar geen akkoord over bestaat blijft bij de gemeenschappen.. Dat Bart De Wever nog stand houdt is op zich bewonderswaardig, maar eigenlijk niet meer dan het politiek schaakspel vrees ik.
Deze situatie, kan het landdoen uiteenhalen en waarschijnlijk staat de splitsing ervan reeds op het verkiezingsprogramma voor de volgende verkiezing.
Ik weet het, de algemene opinie heeft zich zogezegd al laten horen,( 30.000 ) en de politiekers aangemaand tot een akkoord. Maar iedereen weet het nu wel, overleg of het maken van compromissen,het kan niet meer.
De volgende stap is de confrontatie hopelijk niet met het geweer. Maar hoe dan wel? Ook Vlaanderen verliest en betaalt bij een zelf uitgeroepen splitsing. Het is toegeven of betalen, het is splitsen en betalen ik zou niet graag de rekening maken, hoewel angst nooit een goede raadgever is geweest.
Zou het niet verkieslijker zijn de leiders van deFranse gemeenschap voor de rechtbank te dagen, voor het blokkeren van het zelfbeschikkingsrecht van Vlamingen, trouwens ook van de Walen. Voor het negeren van het gelijkheidsbeginsel, voor gebrek aan respect voor de Vlamingen in het Brusselse, voor het negerenvan de splitsing BHV opgelegd door van de Raad van State, voor het uitputten van de sociale zekerheid, de pensioenen. Kortom voor het ondergraven van de Belgisch staat, en onze geloofwaardigheid op de internationale markten
Als we in een Europa willen leven van gelijkheid, wordt het toch stilaan tijd dat er een rechtbank komt waarin die ongelijkheid en het gebrek aan democratie, kan aangeklaagd worden of niet?
Gwendolyn Rutten (antwoord op Knack artikel nr.16)
Gwendolyn Rutten (artikel uit de Knack nr.16)
Gelukgewenst met je interview van 4 blz in de Knack, en om de bladgrootte foto. Eigenlijk wilde ik het niet lezen, maar kom, misschien heeft ze iets te vertellen dacht ik.
Mij is bijgebleven dat er onder jouw leiding al lang een sociaal economisch akkoord zou zijn en dus een regering, met behulp van desleutel van het compromis. De staatshervorming, je noemt het institutioneleof communautaire hervorming kan dan in de komende jaren wel een akkoord krijgen .?
Ik kan fout zitten, ik ben immers geen politieker, maar is het niet juist dat scenario dat de voorbije jaren heeft gekenmerkt, dat gemaakt heeft dat de VLD (gelukkig) de deur heeft dichtgedaan? Ik dacht toen nog, er zijn gelukkig nog Vlamingen bij de VLD.
Dat het compromis bij Vlamingen een slechte klank heeft gekregen, het is synoniem voor raddraaierij, moet je dus niet verbazen. Een Belgisch compromis moet zo ingewikkeld zijn (de franstaligen zijn daar meesters in) dan geen kat er haar jongen in herkent. De huidige impasse is er het voorbeeld van, met dank aan de oude krokodillen.MetBelgische compromissen steek mengeen fiets in elkaar die ook nog kan rijden. Maar ik moet dat niet uitleggen, de Vlamingen, zijn misschien dom, maar de verkiezingen hebben aangetoond dat ze het begrepen hebben. Als het compromis bedrogen wordt, zie BHV, dan is er nog alleen de confrontatie.
Dat met de confrontatie geen akkoord bereikt wordt hangt af van hoever we willen gaan .niet alleen wij, maar ook de Franstalige. Invele Vlaamse interviews mis ikhet oordeel over de rol van de Franstalige politici . Misschien durven de Vlaamse politie zich daarover niet uitspreken, hoewel de Franstalige zich niet inhouden. Het is nochtans simpel, ze willen niet springen, zolang ze daar ,zoals in het verleden, geen dik voordeel uit krijgen. De Vlaamse politici, omdat ze staatsdragend willen zijn, zijn altijd bereid geweest, om wat extra uit de zakken van de Vlamingen te halen. Eigen volk eerst bedriegen dan.
Het herhaalde schofferen, van de Vlaamse NVA kiezers verteld iets over jezelf, maar weinig over wat de VLD eigenlijk wil, behalve dan de jobkorting die asociaal was en onnodig. Mensen moeten werken, en worden daarvoor betaald, en de vacatures kunnen soms niet worden opgevuld. Gepensioneerden kunnen geen jobkortingkrijgen, zodat je de kloof tussen rijk en arm nog maar eens vergroot. Zou het niet beter zijn om geld te halen bij de overheid en de riante pensioenen, levensduurte compensatie enz maar dat is een ander onderwerp.
Ik ben akkoord dat we moeten uitkijken wat Vlaanderen doet, en soms moeten we toegeven dat Wallonië het beter doen, denk maar aan de problemen met zonnepanelen. Soms doet Vlaanderen alsof de geldpot niet opkan maar was dat ook niet mede door het beleid van de VLD?
Je kijkt neer op nationalisme, maar eigenlijk is er niets verkeerd mee, fier te zijn op zijn verleden, of zich deel te voelen van een geheel. Spijtig dat Vlamingen zich altijd hebben moeten verdedigen tegen de Belgische Nationalisten. Ja eigenlijk ook spijtig dat Vlamingen geen nationalisten kunnen zijn, want Vlaanderen is nog altijd geen land, maar dank zij de Franstalige komt het er misschien nog van. Hoe het ook draait, betalen moeten de Vlamingen toch, en de Franstalige weet dat zeer goed. Ze kunnen wel het zonder hulp van de VLD.
Stilaan valt mijn frank, of moet ik zeggen mijn euro. We moeten de energie en waterfacturen simpeler en eerlijker maken.
We leven in een wereld waar we in vakjes indelen. Wie Vlaams spreekt, wie niet, wie man is wie vrouw, het percentage vrouwen in het onderwijs, kinderen met ADHD, alochtonen, autochtonen, gepensioneerden in openbare dienst, en de andere arme gepensioneerden, wie in de stad woont, wie onder de armoedegrens zit, waar we in verlof gaan, werkwilligen en onwilligen .er is geen grens aan de vakjes waarin een mens wordt ingedeeld. Het is waar, universitairen moeten aan de slag blijven, alleen ik vraag mij af, of dat allemaal nodig is. Maakt het ons gelukkiger .ik denk het niet, en een beter overheidsbeheer schijnt het ook niet op te leveren.
Neem nu die heibel over de zonnepanelen, we zouden eindelijkde zon gebruiken, om in onze eigen behoefte aan elektriciteit te voorzien, en hip hip hoera, geen rook, geen kernafval. En nadat de mensen eindelijk overtuigd geraakten dat een investering van 10 jaar nuttig is, komt de aap uit de mauw. Er is een slimmerik die vindt dat iedereen mee moet betalen omdat het niet echt efficiënt is of omdat firmas daar een leuke winst in hebben ontdekt, en hun daken volzetten op kosten van die gemeenschap.
Ik zal het maar zeggen, als kleine verbruiker van elektriciteit, (30, euro/maand) vond ik het niet nuttig mij van zonnepanelen te voorzien. Trouwens ik krijg een rekening ( van Ecopower een groene stroomleveracier) van 0,19 euro per kwh aangerekend. Ik hoef niet te weten, hoeveel daarvan naar de staat gaat, onder de vorm van taksen, niet wat de netverdeler daarvan moet opstrijken noch wat de bonussen zijn van de directeuren dat laat mij allemaal koud, zolang die 0,19euro/kwhmaar het goedkoopste is op de markt.
Alle kosten uitsmeren over de kwh kost vind ik trouwens eerlijke handel. Simpel, wie veel verbruikt betaald meer, en ook dus meer van de vaste kosten.
Misschien ben ik niet duidelijk genoeg. Ik zal een voorbeeld geven. Er zijn kosten die niet afhankelijk zijn van het verbruik, zoals de huur van de meter (gas, electriciteit en water) en onderhoud van het net. De toelevering van energie of water, is onafhankelijk van het verbruik. Laat ik dat de vaste kosten noemen (waarin men nu ook de bijdrage steekt van de stroomcertificaten, zonnepanelen zeg maar) die nogal doorwegen in de verrekening. Ik ken de juiste bedragen niet, maar laten we aannemen dat die vaste kost 100,-Eu per jaar is. Voor iemand die 1000kwh per jaar verbruikt (een kleine verbruiker), is dit dus een extra kost van 0,10 euro per kwh. Voor iemand die 10000kwh per jaar verbruikt, is dit slechts 0,01euro per kwh. Dit lijkt eerlijk, want hoe meer je verbruikt, hoe goedkoper de kwh.De kleine verbruiker betaald 0,09+0,1=0,19kwh, de groot verbruiker betaald 0,09+0,01=0,1kwh. Dit is tegen de politiek van spaarzaam omgaan met water en energie.
Hetzelfde verhaal heb je trouwens met de prijs voor het water. Hoe minder je verbruikt hoe meer je betaalt per m3 (als men de totaalprijs deelt door het verbruikte water). Opnieuw dit is niet eerlijk. De smalste schouders dragen in verhouding de zwaarste lasten
De oplossing is simpel. Stop met die (expres) onduidelijk berekeningen van ditjes en dates, waar geen mens aan uit kan. Geef een kwh prijs (zoals Ecopower het doet) eneen m3 waterprijs, ongeacht de hoeveelheid die je verbruikt. Op die manier dragen de grootverbruikers meer bij aan de vaste kosten.
Die details zijn misschien goed voor de statistieken, maar verlagen mijn rekening niet.
Eigenlijk ben ik niet zo blij met de strenge handhaving van de snelheid in de zones 30km/uur in en rond Brugge. Logisch ik ben reeds 2 maal geflitst, een keer op de Langerei, en een keer in de Pannebekestraat, tegen de snelheid van 40 km per uur. Mensen die graag met de vinger wijzen zullen zeggen, terecht, had ik maar met de fiets moeten rijden, dan kunt ge sneller dan 30 km per uur.
Als ik hoor dat de Vlamingen het gros van de Brusselse kas voor directe inningen spekt , zon 80%van alle boetes in België dan vraag ik mij toch af of we daar zo fier over moeten zijn. De zuiderlijke Belgen enBrussel grinniken bij zoveel Vlaamse grondigheid. Ja, we doen het ons zelf aan, of moet ik zeggen de Vlaamse politie doet het ons aan.
Kijk, nu wil ik niet gezegd hebben, dat snelheid niet moet worden nageleefd, toch wel. Ik erger, mij met U, als ik op de autostrades, wordt opgejaagd door autos die mij in de kont rijden, als ik tegen 120 km per uur zelf iemand aan het voorbijsteken ben, en er dan met een rotvaart vandoorgaan, alsof er voor hen geen snelheidbeperking bestaat. Iedereen kent ze wel de luxemerken met power die een gevaar zijn voor de betere weggebruiker die toch ongeveer de opgelegde max. snelheid aanhoudt. En wie ziet er ooit nog een zwaantje op de autobaan, om die kerels of snelle dames aan te pakken. Ik denk dat zwaantjes niet meer bestaan, of stilaan uitsterven, of in de achterafstraatjes zitten.
Het probleem zit natuurlijk in ons rijgedrag. Iedereen wil zo snel mogelijk zijn, dus rijd iedereen aan de max. snelheid. Daar is natuurlijk nog een ruime marge naar beneden toe, maar wie trager rijdt, werkt danig op de zenuwen van de anderen. Naar boven toe is er geen marge, dus we rijden steeds op het randje van een boete .het is niet anders.
Als ik dus in een straat rij, met een snelheidbeperking van 30 km/u zijn er een paar mogelijkheden. Er zit iemand in mijn kont die ongeduldig wordt. Er zit niemand op de weg en mijn aandacht verslapt tegen die wandelsnelheid zodat de zwaarte van mijn voet het overneemt. In de Pannebekestraat, moet je goed opletten niet tegen een borduur te rijden, want de straat is voorzien van obstructies die het slalomrijden verplicht, zodat je weinig tijd hebt om voortdurend de snelheid te lezen en te corrigeren. Mijn snelheidmeter duidt de snelheid aan met sprongen van 20km/u, en verder verdelingen met streepjes van 5 km/u. Hoe kort het ook duurt, je moet goed kijken om op het juiste streepje te blijven.
Behalve dat gevoelsmatig het verschil tussen 30 en 40 km klein is, moet mij het toch van het hart dat ik bij 40km per uur nog altijd geen gevaar ben voor de zwakke weggebruiker, en als er kinderen of mensen op straat lopen, ga ik die niet omver rijden, ook niet tegen 30km/uur, de toegelaten snelheid.
Een bedenking die ik mij ook maak is hoe de politie dit kan meten. Ik geloof die meters niet. Als ik bvb. vanaf stilstand, met een Porsche (die heb ik niet voor alle duidelijkheid) optrek naar 30km per uur, hoe snel rijd ik dan eigenlijk. Meet het toestel van de politie, de versnelling of de snelheid? Zon toestel meet dus een moment, in een fractie van een seconde wordt je snelheid gemeten hoe accuraat is dat eigenlijk? Een snelheid wordt uitgedrukt, in km/uur men moet dus een afstand afleggen in een bepaalde tijdspanne. Wat kan zon flitser dan meten. In een halve seconden legt men tegen 30km/uur, 4,16m af, tegen 40km/uur 5,55m. Het wordt tijd dat men gaat meten, over een werkelijke afstand. Dat iedereen die metingen van een micrometer aanneemt voor een extrapolatie naar km/uur is tocheigenaardig.
We mogen het best wat minder goed doen in Vlaanderen op dat vlak mijn gedacht.
En daar ben ik blij om, Mr. Blommaert, want links heeft er niets van terecht gebracht, en is de voornaamste reden waarom we nog zonder een regering zitten. Links heeft wel degelijk het migranten vraagstuk onder de mat geveegd, toen het Vlaams Blok daar garen van spinde, moest er zo nodig een cordon sanitaire komen. Mr Geysels claimt dat nog als zijn geschiedkundige prestatie, de enige waarschijnlijk.De naam laat nochtans een franstalige uitvinding vermoeden. Geen enkele Vlaming, zeker niet de linkse Vlaming, want die bestaat, dorst toen nog over de problemen met migranten te spreken,om niet als afvallige van de Linkse Kerk, erger nog als onverdraagzaam en racist betiteld te worden.
Maar de blindheid van Links verbaast mij niet, het is het voorrecht van zelfbenoemde intellectuelen die dan ook aan de lopende band werden opgevoerd op de VRT en in kunstminnende middens. Ik heb niets tegen Tom Lanoy of tegen Kristien Hemmerechts, en kunstenaars mogen best hun visie geven op de maatschappij, maar ze zouden met open vizier mogen kijken. Kunstenaars moeten kritisch blijven, maar dan voor de ganse boel, ook en voornamelijkde linkse, waarin ze zich thuis voelen.
Het banaliseren van problemen die mensen dagelijks meemaken, boefjesbendes, diefstallen en intimidaties zijn in linkse ogen marginaal, omdat ze niet voldoen aan het beeld dat alle mensen gelijk zouden moeten zijn. Ik onderschrijf die theorie, en kijk uit naar de dag, dat links zijntheorieën gaat toepassen, op heel de mensheid en op de mensen die behoudsgezind zijn en dus rechts. Ik kijk uit naar de dag dat links vooral zijn theorie toepast op zichzelf, en afstand doet van postjes allerhande, machinaties en goedbetaalde benoemingen. Ja je kunt maar gelijk zijn met de andere als je afstand doet van de macht, en wat ge te veel hebt, uitdeelt aan wie minder heeft, zo simpel is dat. Daarom, omdat dat niet gebeurt, is links niet links.
Migranten willen zich niet integreren omdat het niet strookt met hun geloof, dat niet alleen maar een geloof is maar ook politiek, een politiek die links uit beginsel alleen al, iedereen gelijk, moet bekritiseren. Dat vandaag in de zogenaamde Islam-landen de mensen op straat komen, is omdat ze niet gelijk zijn. Omdat ze door machtsregimes worden klein gehouden.
Maar laat ons hopen dat de migranten naar hun land van herkomst verlangen, omdat het daar goed is te leven, in alle vrijheid, of dat ze verlangen deel uit te maken van Vlaanderen en Vlaanderen verrijken met het positieve uit hun cultuur en zelf verrijkt worden door een Vlaamse cultuur van noeste arbeid.
Waarom zijn jullie zo bang van die Vlaamse cultuur? Het is niet door schimpend te vragen, welke cultuur, dat je de Vlaming gelukkig maakt. Juist over de grens in Frans Vlaanderen, daar waar men Frans preekt, kun je gaan eten in Café de Flandre, wordt er gevlagd met Vlaamse leeuwen, gaan de Vlaamse reuzen mee in de stoet, om juist, hun roots niet kwijt te spelen, de cultuur waar de Linkse Kerk zich blijkbaar niet goed bij voelt.
Wat een emoties, je discours begint met de stelling dat het Vlaams nationalisme per definitie uitsluiting is. Dat zou het kunnen zijn maar als je naar de werkelijkheid kijkt, is het dat niet. De armen in onze maatschappij, de werkelijk uitgesloten mensen, zijn niet het resultaat van Vlaams nationalisme maar van deliberale gedachte, ieder voor zich. In je familie die niet bekend staat om zijn armoede, zou men beter moeten weten.
Je zegt ook dat het Vlaams-nationalisme geen zelfkritiek heeft, en dan vraag ik mij af wie je bedoelt. Bedoel je de Vlamingen van in de oorlog die nog steeds geen amnestie hebben gekregen, of bedoel je de Vlamingen van vandaag. Waarom die verschrikkelijk nood om alle Vlamingen in eenzelfde pot te willen steken en dankneuterig provinciaal en middelmatig te noemen. Het is misschien moeilijk te geloven voor jou en de francofonen, maar Vlamingen zijn mensen die begaan zijn met anderen en die begrijpen waarom dit land blokkeert. Meedoen met de jarenlange stigmatisering van de Vlamingen, lijkt mij veel kneuteriger en onjuist.
Ook een Belgische staat willen vormen is nationalisme, en we hebben, als je de geschiedenis er toch wilt bijhalen, gezien dat dit sociaal voor de Vlamingen betekende. Natuurlijkniet voor de Francofone Vlamingen die altijd deel hebben uitgemaakt van het Belgicistische (liberale) establishment.Ouderen onder ons weten nog wat de afkorting PVV voor de Vlamingen heeft betekend (Pest Voor Vl), ja, degeschiedenis kan pijnlijk zijn.
Als intelligent man, zou je de eerlijkheid mogen hebben om de laatste aanvallen op Bart De Weverin zijn juiste volgorde te vermelden. Is het niet zo dat eerst Tom Lanoye, die veel in Zuid-Afrika vertoeft, en Luc Tuymans die de wereld rondzwerft en België dus een beter merk vindt, Barthebben aangevallen, en daar ook in de Vrt (Vlaamse radio en TV) een forum voor hebben gekregen, en pas dan, pas dan is er reactie gekomen van Bart die zich waarschijnlijk afvraagt waar dat anti-Vlaams blijft vandaan komen. Ik vraag mij af wie daar garen van spint. Gelukkig was er ook Tom Naegels, die Bart verdedigde. Niet dat de kunstwereld geen meningmag hebben en die zelfs mag uitdragen in hun kunst, maar Vlamingen schofferen? Watheeft Vlaanderen de kunstwereld misdaan behalve subsidies geven?
Ik had ook graag een akkoord gehad, al was het maar om het vertrouwen te herstellen dat het Francofone België verloren heeft met zijn non politiek en de alarmprocedures. Dat die macht gegeven is aan de Franstaligen hebben we te danken aan voorgaande zogezegd Vlaamse eerste ministers, niet aan Bart De Wever. Nu van hem een mirakel verwachten is niet eerlijk en dat hij zo verstandig is om in te zien dat België niet werkt getuigt alleen maar van inzicht.
Ik begrijp en vele Vlamingen met mij dat een akkoord volledig afhangt van Franstalig België, en dat komt er niet omdat zij dan te veel machtverliezen. Als ik mij goed herinner is het de VLD die de stekker eruit trok toen ze inzagen dathet Francofone neen ofbabbelen en rekken politiek uitzichtloos was.
Mijn stelling is dat de kritiek de weerstand is tegen verandering. Wie hetgoed heeft, laat mij het de rijken noemen of zij die de macht hebben, willen geen verandering. Nochtans zou het je moeten opgevallen zijn dat er een beweging aan de gang is over heel de wereld, tegen uitbuiting en ongelijkheid. Neen, nog niet onder de kerktoren, maardacht je nu echt dat die beweging gaat stoppen aan de Belgische grens, of dat men in naam van de economie verder zal boeren, met een toename van diezelfde ongelijkheid?
Het Vlaams Nationalisme is geen sluipend gif. De geschiedenis leert ons dat het compromis een sluipend gif is. Dat we vandaag met een padstelling zitten, is dank zij die zogenaamde staatsdragende compromissen. BHV, de faciliteiten, de taalgrens; het zijn Belgische uitwassen, geen Vlaamse. Misschien heeft Bart De Wever wel meer inzicht dan je van een hem verwacht. Politiek is meer dan verstand, het is het aanvoelen van een tijdsgeest, en Vlaanderen zou welhet voorbeeld kunnen worden voor heel Europa.
Het is tot nader order niet verboden Vlaams te denken, en een verstandig man heeft gezegd dat wanneer Vlaanderen eindelijk de sleutel krijgt van de eigen woning, er terug ruimte is voor het gedifferentieerd denken. Het is niet dat dit al niet gebeurt of dat daar geen forum voor is, zie maar naar het Vlaamse parlement. Natuurlijk willen Vlamingen minder België , omdat Vlamingen er nooit dezelfde rechten hebben gehad. De Vlaamse achterdocht is gerechtvaardigd, zie de gebeurtenissen sinds 2007. Hoe minder Belgiëhoe beter dus, maar misschien zou dat wel eens debeste manier kunnen zijn omtot betere relaties met de andere gemeenschappen te komen.
Ik ben blij dat je inziet dat er een goed akkoord moet komen, alleen, goed voor wie? De stelling dater niemand armer mag worden ..is onzin, voor mij mogen de rijken best wat armer worden.Mogen de Vlaamse politiekers hier niet voor zichzelf opkomen, ook die van de VLD en de CD§V ende Groenen. Het door jouw verguisde eenheidsdenken is niet verwerpelijk, het is nodig als het gaat over akkoorden tussen gemeenschappen, de Franstaligen hebben dit al lang begrepen. Ik ben voor een smeltkroes van ideeën maar van gemeenschap tot gemeenschap, mag er gerust men één stem gesproken worden. Op eenzelfde manier moet iemand stem hebben in zijn wijk, de wijk in de gemeente de gemeente in de regio enz. We moeten dan nog op zoek naar een stem voor Europa en de wereld. Dus het is onzin wat je doet, de Vlamingen uit elkaar spelen, met emotionele argumenten.Angst creëren is een bekend recept om macht te verwerven. Het zou beter zijnaan de Vlamingen en de Franstaligen te zeggen,wees niet bang voor de verandering yes you can
Kom een vrouwtje naar mij toe, waarvoor ik gestopt ben om haar te laten oversteken, en tikt op mijn raam. Ik draai mijn raam open en ze bukt zich naar mij toe en laat mij een ruime inkijk op haar weelderige boezem, zodat ik vergeet te luisteren naar wat ze zegt.
Ik buig mij iets meer naar haar toe en zeg met een onnozel gezicht Sorry met het lawaai van het verkeer . Ze heeft natuurlijk in de mot waar mijn ogen naar kijken, richt zich op en zegt ja..ja buigt zich nog een keer voorover en besluithalfluid vriendelijk om met de mensen rekening te houden. Ze heeft een glimlacht op het gezicht als ze verder loopt en ik ook.Dat zou dus meer mogen gebeuren, dat verhaaltje dat ik zo maar uit mijn duim zuig.
Maar we leven in een wereld metwegpiraten voor wie afstand houden en snelheidbeperking helemaal niet geld. Een wereldmetbrandstofverslindende, 4WD mastodonten die sneller dan het klein grut op de weg neuzen afsnijden, en je s nachts aanklevend verblinden met hun fabriekslichten, allemaal zonder een woord te zeggen, behalve een vloek in de beslotenheid van de eigen wagen. We leven in een wereld waar men ons besteelt via de banken. We zijn in het westen in een vacuümterecht gekomen, het toppunt van onze beschaving, waar we nog alleen oog hebben voor de mensen als ze op TV komen. Om die te ontmoeten gaan we in de weekend kilometers rijden, alsof we naar familie gaan. Ondertussen verandert de wereld en we staan er onnozel en machteloos bij te kijken.
Al een paar dagen hoor ik het nochtans bewegen in de Arabische landen en omstreken. De mensen komen op straat, tegen het gezag, jonge mensen die een toekomst willen. Ook bij ons zijn de jongeren op straat gekomen, nog een beetje schroomvallig, nog niet goed weten voor wat eigenlijk, nog wat ludiek en braaf,ze hebben het immers nog goed.
Wat nu gebeurt is in Egypte enTunesië en nog gebeurt in Libië, met geweld en doden is nog ver van ons bed. Maar ik geloof dat we ons hierin vergissen, schromelijk vergissen.
Bekijk eens wat er allemaal al gebeurd is en waarin ik een bewegingzie die niet zal ophouden aan de grens met het Middenoosten. Volgens mij is er een beweging in gang gezet tegen het establishment, tegen de machthebbers van vandaag, en die zal niet ophouden aan de zogenaamde democratische landen. Ook de democratie faalt, ook zij is corrupt en houdt machthebbers, wij noemen het politiekers en lobbyisten, in stand die zichzelf rijkelijk bedruipen zonder enige gêne. Banken die subsidies vragen en ondertussen bonussen uitkeren terwijl er armoede heerst, zou een belleke moeten laten rinkelen. Wie staat er vandaag aan de schandpaal om die graaicultuur .juist niemand. O we proberen het wel in Vlaanderen, we hebben gelukkig de Waal om als potverteerder aan te wijzen, alsof wij geen armoede hebben in Vlaanderen, en geen politiekers met de handen in de vetpotten. Laat ons aub verdergaan zoals het was, laat niets veranderen, ja dat denken we terwijl de wereld brand. Er zullen nog veel mensen sneuvelen voor we het begrepen hebben.
Het moment dat de olie (uit het middeloosten) niet meer vloeit, dat we beseffen dat wie geld bijdruk ons aan het bestelen is, dat er weer banken zullen kelderen die niet weten waar al het geld naartoe is, dan zal het te laat zijn. De macht van het geld heeft nu de aarde al verkloot, halleluja.Sterker nog ik geloof dat de golfbeweging van opstand, die er vandaag aankomt erger zal zijn dan de beweging tegen het gezag van 68.
Hopelijk laat de jeugd zijn stem horen, maar als de pensioenen niet meer betaald worden dan zal de straat grijs zijn van hetgrijze volk. Maar zover komt het toch nooit? Wat wat.....
Ik ken je niet, tot ik je het artikel las in De Standaard, Nee, Vlaanderen, je kunt het niet alleen. Het is best mogelijk dat je gelijk hebt, maar ik heb tevergeefs gezocht naar argumenten, zodat je evengoed ongelijk kunt hebben. Als mijn ogen verder door het artikel gaan, besef ik dat het vooral om jou gaat. Dat je het Waalse land zo mooi vindt, daar ben ik het ontroerend mee eens, echt een land om te veroveren en waarom niet, er onze cultuur uit te dragen. Veel kunstenaars vragen wat soort cultuur dat dan eigenlijk is die Vlaamse cultuur. Moeten we onze taal uitdragen of is dat te Vlaams? Mooi, en heb je het al aan de Walen gevraagd, of we het onontgonnen gebied mogen binnendringen? Misschien ben je vergeten dat uit pure schrik voor die Vlaamse cultuur Franstalig België geen tweetalig land wou..en de taalgrens toejuichte?
Ik begrijp heel dat gedoe niet tegen de regeringsvorming en staatshervorming. Moeten we eenmarshouden op Brussel iets zoals destijds Colard buiten, en moeten we nu dan De Wever buiten roepen of Di Rupo dehors? Of naar analogie metde Tea Party, zinloze kreten roepenBelgië terug aan de Belgen, met de (door de Franstaligen)verkozen Belg van het jaar voorop?
Blij dat je tenminste ook vindt dat er een goed akkoord moet komen. Goed voor wie voor de Franstalige of voor de Vlaming? Voor de twee gaat niet. De koning en Di Rupo, stellen wel dat niemand mag verarmen, maar daar bedoelen ze zichzelf mee en bij uitbreiding de Franstaligen .de Vlamingen mogen best wat verarmen, als dat zo uitkomt.
De struikelblok om tot een akkoord te komen, zit niet in Vlaanderen, dat eigenlijk de sleutel vraagt van de eigen woning. De meeste mensen hebben daar een verkeerde kijk op en komen al snel tot de conclusie dat de Vlamingen te veel vragen. Vragen in een gezin kinderen te veel, als ze zelfstandig willen zijn? Franstalig België heeft zich altijd dat voogdijschap toegeëigend, maar je bent waarschijnlijk te jong om dat te weten. Ook is Franstalig Belgiënooit solidair geweest met Vlaanderen, een solidariteit waarom ze schreeuwen. Waarom zouden Vlamingendan geloven dat het ooit anders zou zijn, mocht de balans ooit omslaan? Ja, dame daar komen die gefrustreerde Calimero-Vlamingen weer, maar de geschiedenis is wat het is, en kan moeilijk ontkentworden, ook niet door een jongere generatie.
Wat Vlamingen wel aanvoelen, is dat de Franstaligen het moeilijk hebben. Terwijl Vlamingen die sleutel van het eigen huis in handen willen krijgen, moeten de Franstaligen hem dus afgeven, en dat doet zeer, daar schreeuwen ze moord en brand voor. Ze komt het ook bij veel mensen over, waarom zijn we zo hartvochtig tegenover dat arme, mooie Waalse land, kan het in godsnaam niet wat minder. Ja het kan minder, we kunnen rap een regering vormen en dan staan we weer in het jaar 2007, met als toekomstbeeld, België het land van het compromis, corrupt, met een uitwas van vriendenpostjes,hangend aan de tepel van Europa, waar mensen leven in apathie, en zonder visie.