Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
14-06-2010
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (slot)
Vindt je bepaalde elementen in de volksgebruiken storend? Niet echt. Mensen hebben, de eeuwen door, sprookjesfiguren verzonnen die hen kunnen helpen in hun leven. Natuurlijk zou ik de excessen met Kerstmis - hier in Zweden kunnen de ouders verschrikkelijk dure cadeautjes kopen voor hun kinderen - wat van het goede teveel kunnen noemen, maar wie ben ik om te oordelen. Dit jaar zal ik de Kerstperiode in Nieuw-Zeeland doorbrengen, met een telefoontje naar de kinderen op Kerstdag zelf. Geen geschenken!
Waarom is het belangrijk de nicolaiaanse traditie verder te zetten? Hoe wordt dat best aangepakt? Ik weet het niet, en , echt : ik lig er niet wakker van. Ik zie Nicolaas als een interessant cultureel fenomeen, niet als een belangrijk religieus icoon. Maar ik denk dat mensen goed voor elkaar moeten zijn, niet alleen maar tussen 5 en 6 december en met Kerstmis. Luc Vermeulen uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (4)
Wat is je meest markante "Sint-Nicolaaservaring"? Al de aardige mensen die ik ontmoette tijdens mijn reizen naar Turkije, Italië, Frankrijk, Duitsland, Nederland en België. Ze waren allemaal zeer enthousiast om hun kennis met mij te delen. Zelfs in Turkije, waar de bevolking voor 99% moslim is, waren de mensen zeer behulpzaam en zeer fier op hun geschiedenis. Maar van de Sint lagen ze niet bepaald wakker.
Wat betekent Sinterklaas voor jou? Als heilige zo goed als niets. Als cultureel fenomeen wellicht de interessante heilige in de geschiedenis van de kerk. Waar je ook komt in de wereld, kent men zijn "vertakking", Santa Claus. (wordt vervolgd) uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (3) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen
Arne, hoe leerde je Sinterklaas kennen? Ik wist dat het Kerstpersonage Santa Claus gebaseerd is op een heilige uit Turkije, de heilige Nicolaas. Maar ik had geen idee hoe dat gebeurd was.Daarom besloot ik mezelf te scholen door boeken te lezen over godsdienstgeschiedenis, cultuurgeschiedenis en geschiedenis. Hierbij kwam ik tot de vaststelling dat het verhaal van deze heilige een groot verhaal is, nooit echt gescheven.Daarom besliste ik 4 jaar geleden het zelf te schrijven. De titel van het boek wordt wellicht "Op zoek naar Santa Claus" Een bemerking hierbij: Zweden is niet bepaald een godsdienstig land. Ikzelf ben geen lid van een kerk. Mensen die naar de kerk gaan (2 à 3%) zijn protestants en over heiligen hoor je bijna nooit. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (2) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen
Even een korte biografie: Arne 62 jaar was meer dan 30 jaar journalist bij Zwedens grootste dagblad "Aftonbladet".Hij begon als schrijver van misdaadromans. Vier van zijn boeken zijn in het Nederlands vertaald. Sinds 2002 is hij fulltime schrijver. Hij schrijft vooral kinderboeken, nu al meer dan 60. Elk jaar schrijft hij minstens 1 prentenboek en 1 boek voor 9 tot 13 jarigen. Op dit ogenblik staat hij nummer 12 op de toplijst van de bibliotheken in Zweden: de 12de meest ontleende schrijver. Arne woont in hartje Stockholm, is getrouwd en heeft 2 kinderen en 1 kleinkind. Hij is een sportfanaat: speelde voetbal tot zijn 50ste en heeft zich nu op golf gegooid. Wij stelden hem via de digitale snelweg onze klassieke sinterviewvragen: (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (1) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen
Arne Norlin aan het Nicolaasbeeld aan het stadhuis, op een paaltje gezeten, wachtend op Luc en Anne-Mie, de beheerders van ons documentatiebestand. Hij had met hen contact opgenomen via het wereldwijde web. Nicolaas als cultuurfenomeen boeit hem enorm. Hij vind dat het echte verhaal van onze grote vriend nog nooit echt geschreven is, buiten de context van de heiligencultus en de "amerikanisering" (Sant Claus). Daarom besloot hij het zelf te schrijven. Hij deed de reis van bisschop Nicolaas van Lycië (toen Grieks, nu Turkijë) naar West-Europa over. Zijn laatste stop was Sint-Niklaas, van waaruit hij zijn boek wil starten. Na een gidsbeurt in de Nicolaaskerk en rond het grootste marktplein van Europa en een beetje rust, was hij uitgenodigd voor een avondmaal en een informele babbel met de bestuurs-leden van het SNG, ten huize van onze ondervoorzitter Geert Vandenhende. Het werd een gezellige, leuke, leerzame en boeiende avond voor alle betrokken partijen. (wordt vervolgd) uit : Tijdingen van het Sint-Niclaasgenootschap
Zie de maan schijnt door de bomen Makkers staakt uw wild geraas. 't Heerlijk avondje is gekomen 't avondje van Sinterklaas
Vol verwachting klopt ons hart Wie de koek krijgt, wie de gard. Vol verwachting klopt ons hart wie de koek krijgt, wie de gard
O wat pret zal 't zijn te spelen met die bonte Harlekijn. Eerlijk zullen we alles delen suikergoed en marsepein.
Maar, o wee, o bitt're smart kregen wij voor koek een gard. Maar, owee, wat bitt're smart kregen wij voor koek een gard!
Maar ik vrees niet dat wij klagen Vader, Moeder zijn te goed! Was het ook niet alle dagen, meestal waren wij toch zoet.
Ban dus vrij de vrees uit 't hart, 'k Wed er ligt geen enk'le gard. Ban dus vrij de vrees uit 't hart, 'k Wed er ligt geen enk'le gard! uit : Sinterklaasliederen
Daarna bedacht de heer, dat het niet genoeg was. Hij haalde uit zijn koffer een hoed en een paar schoenen en gaf ze aan Morgoén. Deze trok alles aan en zag er piekfijn uit; niemand zou hem nu erkennen.
Morgoen zag er als een heer uit, toen zij voor de rechtbank kwamen. De heer, die hem meegebracht had, getuigde tegen hem en zei, dat de boer de gouden stijgbeugel moest hebben gestolen, dat het niet anders kon. "Ik kan een eed afleggen, dat de stijgbeugel van mij is!" hield het boertje voet bij stuk. En iedereen geloofde hem. Toen keek Morgoén naar de heer en zei: "Nu zult ge nog wellicht gaan beweren, dat de jas, die ik aan heb, ook niet van mij is?" - "Dat is toch zo, het is mijn jas." - "En dat het driespan ook van u is?" - "Maar natuurlijk is het driespan van mij!" - "En ik kan een eed afleggen, dat zowel de jas als het driespan mijn eigendom zijn!" En iedereen in de zaal geloofde hem.
Ook de rechters geloofden hem en wezen het boertje toe: én de gouden stijgbeugel én het driespan van de heer. Van af die tijd werd de boer steeds rijker - hij had zijn geluk gevonden! En hij dacht nooit meer aan zijn treurig lot van voorheen. uit: Sinterklaasverhalen
Intussen heeft het boertje de stijgbeugel aan een paal vastgemaakt - de stijgbeugel schitterde en scheen , als de zon! De boer ging met zijn werk voort. Op de weg reed uit Sint Petersburg een rijke heer met een driespan, de belletjes aan de paarden rinkelden vrolijk. Reeds op grote afstand zag hij de gouden stijgbeugel en reed naar de boer. Bij de paal hield hij zijn paard in. "Waar hebt ge de stijgbeugel gestolen, boer?" - "Maar u vergist u , uw edele, ik kan er een eed op doen, het is mijn eigen stijgbeugel." - "Dat lieg je, ik zal je voor het gerecht brengen." Maar Morgoén bleef op zijn stuk staan, hij zwoer bij alles wat heilig is: "Ik ben bereid ook voor de rechtbank alles onder ede te verklaren; de stijgbeugel is van mij."
De heer haalde de stijgbeugel van de paal, beval de boer op de bok naast de koetsier plaats te nemen en zij reden naar de rechtbank. Onderweg bekeek de heer het boertje. "Wat ziet gij er vreselijk uit," zei de heer, "ge hebt geen kleren aan, maar alleen vodden! Ik schaam mij iemand in zulke vodden voor de rechter te brengen. Weet je wat, hier heb je mijn overjas, trek hem aan." (wordt vervolgd) uit : Sinterklaasverhalen
Morgoén werkte op zijn moestuin en wachtte op Nikola: Nikola de Gode Welgevallige zou hem vertellen, waarin zijn geluk zat! Er is veel tijd voorbijgegaan. Het boertje was doodop, maar hij bleef wachten. Doch daar zag hij Nikola de Gode Welgevallige rijden. Nikola reed naar de boer. "Genadigde Nikola, hebt ge naar mijn geluk gevraagd?" - "Wel zeker! Er is ook voor u geluk in de wereld." - "Waarin steekt mijn geluk? - Uw geluk is: stelen en zweren. Geef me nu mijn stijgbeugel terug." Maar Morgoén bleef staan, als had hij niets gehoord, als was hij doof geworden. "Ik zeg u, geef mij mijn stijgbeugel terug!" - "Wat voor stijgbeugel? Ik kan er een eed op doen: ik weet niets van een stijgbeugel af!" En zo moest Nikola met één stijgbeugel verder rijden. Hij reed door het Russische land, hij leerde de nood en ellende der mensen kennen; de Barmhartige was steeds bereid snel te helpen, waar hulp nodig was. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
Er leefde, er was eens een boertje; hij heette Morgoén en sloofde zich af, werkte tot hij er bij neerviel, pakte van alles aan, maar niets lukte hem, alles liep verkeerd af. Eens was Morgoén bezig zijn moestuin te bewerken, die vlak aan de straatweg lag; op de weg reed Nikola de Genadigde. "God helpe u, boer!" "Dank u wel, Sint Nikola! Waar gaat ge, de Gode Welgevallige, naar toe?" - "Ik ga naar de Verlosser." - "Barmhartige Nikola, wilt ge zo goed zijn de Verlosser te vragen, of er iets in wereld is, dat mij geluk zou kunnen brengen?" - "Goed, ik zal het vragen." - "Zult ge het heus niet vergeten?" - "Nee, ik vergeet het niet, wees gerust." Het boertje keek aandachtig en zag: de stijgbeugels aan het zadel van Nikola waren van goud.
"Genadigde Nikola, wilt ge zo goed zijn een stijgbeugel af te binden en hem hier te laten? Als ge bij de Verlosser op uw paard zult gaan zitten, zult ge bemerken, dat er een stijgbeugel ontbreekt en dan zult ge aan ons gesprek denken." De Barmhartige stemde er in toe, maakte een stijgbeugel los, gaf hem aan het boertje - en met één stijgbeugel reed hij naar de Verlosser. Nikola de Gode Welgevallige kwam bij de Verlosser, hij besprak er, wat hij te bespreken had en maakte aanstalten om te vertrekken - doch hij dacht niet aan de afspraak met Morgoén. Toen hij zijn paard zou bestijgen, herinnerde hij zich zijn belofte en zei: "Allerreinste Verlosser, de Waarachtige! Het boertje Morgoén heeft mij verzocht U naar zijn geluk te vragen. Hij is zo ongelukkig; is er iets in de wereld, dat hem geluk zou kunnen brengen?" - "Zeker, ook voor hem is er iets, dat hem geluk zou kunnen brengen, zijn geluk is stelen en zweren." (wordt vervolgd) uit : Sinterklaasverhalen
Sint en autismeplatform: zorg voor duidelijk vertrek!
Sint en autismeplatform: zorg voor duidelijk vertrek!
Sint mag best vertrekken: dat is alleen maar duidelijk! Jolanda van der Meijden heeft vorig jaar een boekje geschreven "Sint wie ben ik?" over het Sinterklaasfeest en autistische kinderen. Niet allemaal rozengeur en maneschijn en zeker niet altijd leuk voor kinderen die door de mystiek van komen en niet gaan alleen maar op een zenuwachtig dwaalspoor worden gezet. Waar verblijft die man en waarom gaat hij niet helder weg, angst voor verklede mensen en angst voor toenadering tot zwarte piet. Jolanda heeft het allemaal meegemaakt bij haar kinderen en opende een weblog (www.wegmetsinterklaas.com) om aandacht te vragen voor een uittocht van de Sint. Relativerend werd er gesproken dat zo'n uittocht te veel geld zou gaan kosten, maar dat een alternatief gevonden zou kunnen worden dat de Sint bij het Sinterklaasjournaal zijn koffers pakt en zegt: "Dieuwertje, tot volgend jaar maar weer," en dan via de achterdeur vertrekt. Zou ook voor niet-autistische kinderen een hele verlichting kunnen zijn. NCR maakte er 'smaandags een artikeltje over en dat deed meteen veel stof opwaaien ook bij de NPS: voor volgend jaar zou gekeken kunnen worden naar zo'n Sint-afscheid. Binnen de discussies die losbreken onder de mensen wordt nog melding gemaakt van Monnikendam dat wél een uittocht heeft en dat er na het vertrek van de stoomboot een boot met kerstbomen aanmeert in de haven: wisseling van de wacht! Het boekje met tekeningen van autisten en verhalen over reacties is een aanrader voor iedereen die in de Sinttijd de kleding aantrekt en langs scholen en huizen gaat om reacties van aanwezige kinderen te kunnen voorspellen. Guus Smits uit :Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
O, kom er eens kijken wat ik in mijn schoentje vind, Alles gekregen van die beste Sint. Een pop met vlechtjes in het haar, Een snoezig jurkje kant en klaar, Twee kaatseballen in een net, Een letter van banket.
O, kom er eens kijken wat ik in mijn schoentje vind, Alles gekregen van die beste Sint. Een bromtol met een zweep er bij, Een doos met blokken, ook voor mij! En schaatsen en een nieuwe pet, Een letter van banket.
O, kom er eens kijken wat ik in mijn schoentje vind, Alles gekregen van die beste Sint. uit : Liedjesland.com
De Sint in April? Eigenlijk opereert de heilige man maar tussen 12 november en 6 december. Maar hij speelt ook een bijrol in Jan Verheyens Zot van A en zakte daarvoor gisteren af naar de Antwerpse dokken. De film bracht ook 900 figuranten op de been. Allemaal met een rood hoofd, want ondanks het terrasjesweer was iedereen uitgedost met winterjassen, sjaals en mutsen. uit: Het Nieuwsblad
Ook het Sint-Nicolaasgenootschap uit onze eigen stad bracht enkele jaren geleden mooie omslagen in omloop met de filatelistische stempel van de stad met Nicolaas als beeld. Spijtig genoeg is hij hopeloos versleten. Meerdere malen werd bij de postdiensten aangedrongen op vernieuwing, doch zonder resultaat tot op heden. In samenwerking met de Wase ruilclub konden we in 2003 de eerste daguitgifte bekomen van de Nicolaaszegel van Leo Fabri met een zeer mooie stempel en dito omslagen. Het zou mooi zijn mochten we ook, net zoals onze Oostenrijkse naamgenoten, een jaarlijkse speciale Nicolaasstempel uitbrengen. In samenwerking met het Stadsbestuur werden in deze zin kontakten gelegd, maar konden we nog geen resultaat boeken. Voor de wase filatelist, maar beslist ook voor andere verzamelaars zou dit een mooi en boeiend verzamelgebied kunnen opleveren. Raf Rumes uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Poststempels Naast de postzegels bestaat er ook een levendig verzamelgebied met Nicolaasstempels. Koplopers hierin zijn Oostenrijkse gemeenten St Nikola a/d Pram en St Nikola a/d Donau. Deze laatste geeft ieder jaar een bijzondere Nikolausstempel uit, en dit sinds 1974, telkens juweeltjes van graveerkunst al dan niet gecombineerd met en gepersonaliseerde zegel. (wordt vervolgd) uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Het valt niet te ontkennen dat de H. Nicolaas een van de populairste heiligen van het Europese avondland is. Er is geen enkel Europees land waar we zijn naam niet onder een of andere vorm of plaats terugvinden. Hoe talrijk zijn niet de gemeenten, steden of gehuchten zoals Niklaas, Nicolaas, Nicholas, Nicolo terug te vinden op de wegenkaarten. Alleen in Frankrijk vinden we er maar liefst 52. Ook Italië, Oostenrijk, Zwitserland, Spanje, Nederland, Duitsland, zelfs tot in de Balkan doen ze hun duit in het zakje. Wij spreken dan nog niet over de honderden kerken, kapellen, bruggen tot zelfs bergtoppen toe die zijn naam gebruiken. In Vlaanderen alleen al bezitten we 49 kerken, in Groot Brittanië meer dan 400 en in Duitsland uitsluitend in het bisdom Augsburg (Bayern) juist geteld honderd. Het is bijna onontkomelijk dat diverse postdiensten dit thema hebben opgenomen in hun uitgiften.
Postzegels... Niet te verwonderen dat dan ook tal van landen met de nadruk op Europese, een zegel hebben uitgegeven met de afbeelding van Nicolaas, de kindervriend bij uitstek. In meer dan zestien landen konden we uitgiften vinden rond dit thema. Van Belgie tot en met Zwitserland zien we zegels, soms pareltjes van grafische kunst. De laatste zegel uitgegeven door de Belgische posterijen is een leuke Nicolaas getekend door kunstenaar Leo Fabri. (wordt vervolgd) uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Met zijn hoofd naar de grond staat zwarte Piet voor Sinterklaas. Hij schaamt zich verschrikkelijk. Nu loopt alles mis. En het is zijn schuld. Opeens hoort hij iets. Sinterklaas hoort het ook. Ver weg. "Sinterklaas." Er komt een Piet aangerend. Hijgend staat hij stil voor het paard. "Ik heb het....vliegtuig...." Piet hijgt zo vreselijk van het lopen dat niemand hem verstaat. Snel geeft Sint hem een handvol pepernoten en een suikerhart, en dat helpt. Het is Piet die het grote boek uit Spanje moest gaan halen. Hij was met het vliegtuig gegaan. Gelukkig maar, want nu is het grote boek op tijd bij Sinterklaas. Sinterklaas is heel opgelucht en ook niet boos meer, hij bladert even in het boek en wijst een huis aan. "Daar moet dit pakje naar binnen." Hij geeft het aan zwarte Piet, die staat zich nog steeds te schamen.
"Kom Piet, aan de slag. En volgend jaar kijken we wel weer verder."
"Ja," denkt Piet," volgend jaar neem ik tien accu's mee !" uit : Sinterklaasverhalen
Als het licht wordt gaan ze allemaal slapen, pas als de nacht weer komt worden ze wakker om op stap te gaan. Sinterklaas krijgt er zelfs plezier in, hij typt er vrolijk op los, en de computer blijft het maar doen. Midden in de donkere nacht, ergens hoog op een dak gebeurt het. Sint drukt op 'enter' en de computer gaat uit. Zomaar. "Piet, wat is er aan de hand ?" vraagt de Sint, een beetje ongerust. Zwarte Piet komt van een schoorsteen afspringen en drukt op een knopje. Er gebeurt niets. Ook niet als Piet op alle knopjes heeft gedrukt, de computer blijft uit. Opeens wordt Piet heel bleek. Hij fluistert iets. Sint kan het niet verstaan, en vraagt : "Wat is er aan de hand Piet ?" Sint kijkt heel streng, en Piet durft het bijna niet te zeggen. Maar het moet toch. "De accu is leeg," fluistert Piet heel zacht. "En de opgeladen accu ligt nog in Spanje...." Alle speculazen nog aan toe ! Piet, hoe moet dat nu? Nu gaat alles mis?Ik weet toch niet alles uit mijn hoofd? Knetterende pepernoten,marsepeinenmopperpotten,stinkendechocoladeletters." Sinterklaas is boos. Heel boos. De pieten hebben hem nog nooit zo boos gezien. Zelfs het paard wordt er onrustig van, het stamt met zijn hoef op het dak, de vonken vliegen er af. Snel neemt Piet het paard bij de teugels en leidt het naar de grond. Als het paard gaat stampen dan zakt Sinterklaas misschien wel door het dak. Dat mag natuurlijk helemaal niet gebeuren. (wordt vervolgd) uit : Sinterklaasverhalen
Sinterklaas gaat verder. Zo langzamerhand komt de stoet in Hasselt. Af en toe typt de Sint iets in de computer en leest dan het antwoord. Hij pakt de kadootjes en geeft ze aan de pieten die overal langs gaan. Sint wijst op de school. "Daar moeten we ook even langs, Piet, voor de kleintjes, net als vorig jaar." Sinterklaas typt het adres van de school in. De computer piept even en Sint leest voor. "Groep 4 en 5 zitten bij elkaar in de klas. Bij meester Jan ?" Sint kijkt verbaast. Hij trekt de wenkbrauwen op en leest verder. "En die meester 'Jan' lust geen chocolade meer, want hij is veel te mager geworden ?? En meester Jan gaat scheiden van zijn vrouw, en die heet Nele ???" Sinterklaas kijkt Piet boos aan. "Zelfs uit mijn hoofd weet ik nog dat groep 4 en 5 bij meester luc in de klas zitten. En hij gaat niet scheiden, hij gaat juist trouwen. En juist wel met jufrouw Nele !!"
Piet kijkt een beetje verlegen. "Typfoutje, Sinterklaas. Het was een beetje laat toen ik aan het overtypen was." Sinterklaas bromt een beetje. hij kan echt niet boos blijven, zwarte Piet kijkt heel erg sip, hij had zo zijn best gedaan, de hele zomer lang.En Sinterklaas weet ook wel dat iedereen soms wel eens een typfoutje maakt. Zwarte Piet typt snel alles in de computer en geeft hem weer aan Sinterklaas. "Zo, Sinterklaas, nu klopt alles weer." Snel gaan ze verder, gelukkig gaat alles nu goed. Alle kadootjes komen goed terecht.(wordt vervolgd) uit : Sinterklaasverhalen
"Zo," zegt Sinterklaas. "Heb ik het goed begrepen ? Heb jij het hele grote boek in de computer gezet ?" Piet knikt en slikt snel de chocola in zijn mond weg. "Maar ik snap helemaal niets van computers. Hoe kan ik dat nu bedienen ?"Sinterklaas kijkt een beetje bedroefd. "Echt, Sinterklaas, met de computer gaat alles vééél beter en vééél sneller. Ik zal het wel uitleggen." En Zwarte Piet begint te vertellen. Na vijf minuutjes snapt Sinterklaas hoe het werkt. Het is helemaal niet moeilijk. En het is een stuk sneller dan al dat bladeren in het grote boek, vooral als het een beetje waait is dat grote boek best lastig.
Sinterklaas heeft een vreselijke hekel aan computers, maar hij geeft eerlijk toe dat Piet dit best goed heeft gedaan. "En waar is het grote boek ?" vraagt Sint. "In Spanje," antwoordt Piet trots. "Toch wil ik dat er een zwarte Piet naar Spanje gaat, om het op te halen. Ik wil mijn grote boek bij mij hebben," zegt Sinterklaas. En dus gaat er een zwarte Piet op weg naar Spanje. (wordt vervolgd) uit: Sinterklaasverhalen
