Een bezorgde moeder
1944 Oktober 5. Oma Iding (Johanna Geertruide ten Bosch) schrijft aan dochter Marie.
Oma denkt dag en nacht aan haar kinderen, ze wil dan ook alles weten. Over Leida met de kinderen, over de Kuil, Johan, Leo, Adele, Frans, de ouders van Riek, Hedwig, en Sjul. Toe Marie schrijf me, leg mijn brief maar bij je als je mij terugschrijft.
Intussen zit Oma er warmpjes bij in een gebreide rok, vest en pantoffels van Hedwig ten Bosch. In de verte hoort ze vliegtuigen geschut en bombardementen. Vooral zondag een hevige slag. Drie boerderijen in puin. Gelukkig geen doden. En ja, moeder wil bij haar kinderen zijn, door dik en dun, dus vooral niet laten merken dat ik zo naar huis verlang, dat is niet aardig voor hen. Waar Oma schrijft; Hedwig, ja die zal ook wel wat beleven, heeft ze het ongetwijfeld over de bevrijding van Uden.
5 Oktober 1944 Lichtenvoorde.
Beste Kinderen,
Eindelijk dan kreeg ik jullie brief, hoe blij ik er mee was kun je wel begrijpen. Van Lies heb ik er de vorige week ook een gehad. Daarin schreef zij mij dat Leida met de kinderen uit Eindhoven vertrokken was. Zijn ze soms bij Adele geweest en zijn ze al terug? Er is toch niets ernstigs gebeurd hoop ik. Dag en nacht denk ik aan jullie allen en ga heel veel naar de kerk want die is hier heelen dagen open. Marie wat zult gij een angst uitgestaan hebben, hoe is het met je, alles hoop ik, nog goed? Ik hoop toch zoo dat ik tegen dien tijd weer bij je zal zijn. Ik stel mij dikwijls ons lief kleintje in den geert (tuin) al voor, ik ben er nu al zo blij mee en ik verlang zoo naar al mijne kinderen. Toe Marie, schrijf mij toch eens over allen en of ze gezond zijn en hun huizen nog heel zijn, over de Kuil, Johan, Leo en vooral over Adele, Leida en Frans. Zijn de ouders van Riek nog bij Frans? Hedwig, ja die zal ook wel wat beleven, toe Marie schrijf mij toch eens over allen. Ge begrijpt dat ik altijd met mijn gedachten bij jullie allen ben. En Marie, Sjul, ik dacht al toen Eindhoven vrij was, nu zal Sjul wel gauw naar Frans gaan, maar hij kan toch ook zoo die menschen niet in den steck laten. (Jules was ondergedoken bij bakkerij Nico van Casteren in het plaatsje Zeeland bij Uden. Op19 September 1944 werd Uden ontzet red.)
Schrijf mij ook daar vooral eens over. Leg mijn brief maar bij je als je mij terug schrijft, want ik verlang zoo over allen wat te weten, al duurt het lang voor ik je brief krijg, krijgen doe ik hem toch wel. Ik zie mij al weer bij je zitten in het stoeltje in de kamer. Dat de reisgelegenheid zoo vroeg en gauw afgesneden werd, wie kon dat vooruit zien, dan was ik zeker thuisgebleven al had ik het nog zoo slecht en naar gehad. Niet dat ik het hier niet altijd even best heb en bezorgd en hartelijk voor mij. Van Hedwig heb ik een warmen gebreiden rok aan, een warm vest, pantoffels, beste goede ligging, best eten en volop. Maar Moeder wil bij haar kinderen door dik en dun, dus beste goede kind schrijf mij alles en over allen, al is met hun ook iets ernstigs gebeurd laat mij alles weten. Hier is alles rustig, veel vliegen veel schieten en bombarderen, kunnen wij van verre horen. Zondagavond een hevige slag, drie boerderijen in elkaar, geen doden, een beetje gewond. Zelfs een huishuiden met 10 personen had niets gekregen, maar hier word nog eens gebeden, den geheelen dag door is de kerk niet leeg. Hoelang zouden Heerbroer en ik nog hier moeten blijven, dat weet God alleen. Marie, als je schrijft moet je in je brief niet laten merken, dat ik je erover schreef dat ik zoo naar huis verlang, dat is niet aardig voor hen. Ze doen zoo goed allen hun best voor mij. Alle kinderen heb ik een brief geschreven, Adele en Sjul al twee en alleen van jou en Lies iets terug. Jullie moeten van allen hier de hartelijke groeten hebben en hartelijk gekust en gegroet van Uwe, U zeer liefhebbende moeder.
Marie, leg dezen brief nu bij je en schrijf mij wat over allen, niet laten merken dat ik naar huis verlang, kan mij nu goed begrijpen dat alle goeds wat t leven bieden kan niet in staat is om het verlangen van eene moeder die naar haar kinderen verlangt tevreden te stellen. Groet ook Frans en Riek van mij en Leida en Huub als ze er zijn.
Is het nu geheel vrij en rustig bij jullie? Groeten aan Waardenburg en vrouw en aan ook allen op nr. 6.
|