Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
19-09-2019
917 Geluidsoverlast
917 Geluidsoverlast
Op het Ile d’ Oléran kwam het tot een geschil met de buren omwille van het kraaien van de haan. De rechter verwierp de klacht tegen de de haan Maurice en “momo” kraait nu lustig voor. Het is ver gekomen, als de stedelingen dit als last aanzien. Dat doet mij denken aan de klachten tegen het bespelen van de beiaard. Hoe ver gaat de verzuring ons nog brengen. Ondertussen merkte ik drie hanen op in school Sinte – Maarten. Zij kuieren rustig rond in het speelbos van de school.
Medailles werden via een stalen matrijs geslagen in metaal. In de sportwinkel de Melio werden sporttrofeeën volgens hetzelfde procedé getooid met symbolen en teksten. Hiervoor werd de matrijs met een kracht van 20 ton in een metalen plaat geslagen. Maar hiervoor moest er eerst een matrijs gemaakt worden. Het procedé met hoe dat gebeurt kreeg ik via Fibru uit Anderlecht op videoband. Recent liet ik hem digitaliseren, zodat hij voor het nageslacht ev. in het virtueel museum bewaard blijft. Ondertussen is Eddy B. alle matrijzen aan het fotograferen. Daarna draait hij de foto om, zodat ook de tekst leesbaar wordt.
In Strombeek was er een sportwinkel, uitgebaat door de Melio. Toen ons AVC 10 jaar werd, maakten wij het gekende embleem in een bronzen medaille met 5 cm doormeter. Ze werden aan elk personeelslid dat 10 jaar dienst had plechtig overhandigd. Later liet ik de medailles van de joggings die wij inrichtten op dezelfde manier maken met de Meisewonderen. Tot drie maal toe wilde de Melio zijn volledig atelier overmaken aan mij. De derde keer was het gratis en bij een lekker Malt Whiskey in de golf club van Breamar besloor Dirk De Donder om er een museum van te maken in de kelder onder zijn zaak. Ik haalde al vast alle matrijzen (de stalen blokken waarmee de medailles geslagen worden) weg en plaatste ze in mijn kelder. Van de belofte voor een museum kwam niets in huis. Daarom wil ik er toch nog een ev. virtueel museum van maken. Eddy Beernaert gaat alle matrijzen fotograferen. Zie : eddy's artistic photo corner De inventaris staat op een excel – tabel.
De Gorgesdu Tarn in frankrijk zijn er ook een mooi voorbeeld van
912 Underland
Robert Macfarlane beschrijft 5 ondergrondse rivieren.
De wateren van de Lethe zijn de wateren van amnesie, uit de tinten van de doden moeten wij drinken om ons aardse bestaan te vergeten. Het Griekse woord lethe betekent oblivion en vergeetachtigheid. Het is het tegengestelde van het Griekse woord aletheia, het niet vergeten en ook de waarheid. Door middel van de lethe vermag Aeneas te reizen om te voldoen aan de geest van zijn vader - een van de vele zielen - in de grote katabasis van boek VI van de Aeneis.
Charon, de Veerman, draagt de zielen van de nieuw dood over de Styx. Het is vereist, voor veilige doorgang een obol of munt te plaatsten op de lippen van de overledene om te betalen voor transport naar het ondergrondse.
De Plegethon is de rivier van warmte, vlammend vuur en bloed, dat thooght is te stromen in spoelen en spiralen, descenduing in de dephts van de Tartarus, de afgrond van de verdoemden koken.
De Cocytus is de koudste van de vijf, de rivier van jammerklacht, ontvet door bevriezing van winden, gehard in plaatsen van ijs. Waar de Cocytus draait, de corrents constante kreten van pijn als roepen ze mompelen over stroomversnellingen en wervelen rond bochten.
De Acheron is de zachtste van de starless rivieren, de rivier van wee, waarover Charon ook plies zijn handel. Het loopt zo diep in de hel dat het soms synoniem met het, als het als Juno in de Aeneis zegt is gemaakt, 'Als ik niet kan de goden bovenstaande van mening te veranderen krijgen, ik zal aanspreken tot de rivier der hel'.
Alsof Michelangelo zelve er de hand in had – zo indrukwekkend zijn sommige van de natuurlijke bruggen die je her en der in dorre of rotsachtige gebieden tegenkomt. Hoe komen ze tot stand? Ik zag deze wzeek een prachtig landschap in de outback in Australië op T.V. De Gorgesdu Tarn in frankrijk zijn er ook een mooi voorbeeld van.
Robert Macfarlane inspireerde mij met zijn boek “The wild places” om haiku’s te makenin het Engels. Ondertussen heeft deze bekende schrijver een aantal andere boeken uitgegeven :
1.Underground 2. The old ways 3. Mountains of the mind
Wie van de natuur houdt vindt hier zijn of haar gading. Deze gedreven trekker, professor aan de Cambridge universitieit, slaagt erin om ons te begeesteren. De Nederlandse vertalingen zijn ondertussen ook op de markt. Maqar ik zou het toch bij het origineel houden!
We eten zeewier als we shusi eten. Het telen van zeewier verbruikt geen zoet water. Maar 75 % van pet water gaat naar de landbouw. Toepassingen met zeewier leiden tot eetbaar plastiek. Het kan ook in de kleding gebruikt worden. Het is een bron voor biogas. De slierten zeewier zijn voedzaam. Door de aanwezigheid van veel eiwitten is het veggie en vegan proof.
In Nederland zien we veel molens. Wij denken dan onwillekeurig aan het malen van graan.
Maar deze windmolens zijn echter geplaatst om water over te malen. Jan Adriaanszoon Leeghwater vond in de XVIIde eeuw een windmolen uit om de Beemster ten N.O. van Amsterdam droog te malen. Dat was een meer dat droog moest gelegd worden. De Beemsterpolder staat sinds 1999 op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
Onze watermolens en windmolens malen graan. En recent hebben we ook de windmolens om electriciteit te produceren.
Planten en dieren passen zich al 3 miljard jaar aan om te overleven. De natuur is ons voorbeeld om circulaire veerkrachtige en zelfregulerende ecosystemen te maken. Enkele voorbeelden :
Ontsmettingsmiddelen en antibiotica overbodig maken door de microstructuur van de huid van haaien te imiteren : bacterieafstotend maken. De kleur van de chipszak : chitine bespaart 350 polymeren. Bijproducten CO2, fijnstof en nitraat in water : levensvriendelijk en levensbevorderend maken. Fotosynthese van bladeren : inspiratiebron voor efficiënte zonnepanelen. Voor ventilatoren de design van schelpen gebruiken. De Japanse kogeltrein heeft vooraan de kop van een ijsvogel die in het rimpellos water duikt.
Een van de eeste moderne kunstwerken in de Plantentuin Meise dateert nog van de tijd van directeur Petit. Het waren monumentale drijvende Lotus I, II en III uit polyester in de vijver voor de oprit van de A12. Nu liggen ze te verkommeren. Daarom heeft de directieraad beslist ze te schenken aan de Verbeke Foundation in Westakker (Kemzeke). Daar kunnen ze in een soort kunstreservaat van 12 h natuur en 20000 m2 overdekte ruimte. Het werk was van kunstenares Hilde Van Sumere (+ 2013).
Op 5 juni 2019 opende de nieuwe Rozentuin in Plantentuin Meise. De Rozentuin biedt de bezoeker een wandeling door de diversiteit en de ontstaansgeschiedenis van wilde en gecultiveerde rozen. De Plantentuin Meise heeft een uitgebreide collectie wilde rozen aangelegd, bestaande uit 125 van de bij schatting 200 gekende soorten. Het labyrint in het centrum, gevormd door twee spiralen, vertelt het verhaal van het ontstaan en de evolutie van de wilde rozen en toont hoe ze verwant zijn. In de perken rond de zichtheuvel komt men te weten hoe vanuit de wilde rozen de tuinrozen werden geselecteerd en ontwikkeld. Pal in het centrum van de tuin groeit de oudste van alle nog bestaande rozen: de ‘woestijnroos’.
De buitenkant van de tuin vertelt het verhaal van de cultuurrozen. Dit verhaal start met de historische Chinese en Europese rozen en ontplooit zich naar het ontstaan van de moderne rozenhybriden en hun evolutie.
De eerste Vlaamse leeuw is die van de oorkonde van graaf Filips van den Elzas uit 1162. Hij heeft een geel veld met klimmende zwarte leeuw en rode tong en nagels. In 1830 was onze nationale vlag een gouden leeuw. Die zag men later nog terug op de Brabantse vlag. De Vlaamse raad nam destijds de Vlaamse leeuw aan als officiële vlag voor Vlaanderen. Maar we zien toch nog de zwarte leeuw op gele achtergrond, zonder rood. Dat is omdat de Walen een rode haan hebben. Tijdens de Ronde van Frankrijk zie je hem overal opduiken in beeld. Wanneer komt er orde in de chaos?
Voor mijn brievenbus schoten plots twee planten op. Ze stonden tussen de keitjes, een ongewone ondergrond. Het eerste jaar bleven ze beperkt tot een kleine plant met enkel bladerenn. Het was de Koningstoorts. Dit is een tweejaarlijkse plant, die het tweede jaar uitgroeit en kleine gele bloemen heeft.
Op 22 mei 2019 - Internationale dag van de biodiversiteit – erkende het BGCI (Botanic Gardens Conservation International) Plantentuin Meise als een Advanced Conservation Practitioner : Plantentuin Meise is een botanische tuin die op wereldschaal het verschil maakt als het gaat om het behoud van plantendiversiteit! De organisatie overkoepelt 2000 botanische tuinen ter wereld. Ze kent de Plantentuin deze erkenning toe na een diepgaand onderzoek over de conservatiewaarde van de levende collecties, het wetenschappelijk onderzoek, de opleiding en specialisatiegraad van het personeel, de geleverde inspanningen voor educatie en bewustmaking, het naleven van de internationale conventies, enz. Hiervoor schakelde BGCI een internationale adviescommissie in en liet de anonieme doorlichting over aan expertteam.
In het rapport kan je ondermeer lezen dat Plantentuin Meise maar liefst 1079 soorten planten in collectie heeft die in geen enkele andere Plantentuin bewaard worden en 3227 soorten planten die telkens in minder dan vijf botanische tuinen in de wereld bewaard worden. 285 soorten uit de collectie staan op de IUCN-lijst van wereldwijd bedreigde plantensoorten, 6 daarvan worden enkel in Meise gekoesterd en 39 hooguit in vijf andere tuinen. 2409 soorten uit de collectie hebben een nationale, regionale of wereldwijde graad van bedreiging; 45 daarvan zijn uniek voor Meise, 246 daarvan komen telkens in hooguit vijf andere tuinen voor. Daarnaast heeft de Plantentuin nog een zadenbank waarin honderden bedreigde plantensoorten worden bewaard.
Op 2 mei 2019 werd een gloednieuw en uniek museum geopend in Plantentuin Meise! Op interactieve wijze kun je er kennis maken met alle aspecten van hout: van duurzaam bouwmateriaal dat mee het klimaat helpt stabiliseren tot de microscopische geheimen die de eigenschappen van hout verklaren. De Plantentuin beheert belangrijke historische houtcollecties, in totaal ongeveer 7.500 houtmonsters van boomsoorten van over de hele wereld. De historische kern van deze collectie, ca. 4.500 houtmonsters, bestaat uit collectiestukken behorend tot het voormalige Bosmuseum. Dit museum bevond zich in de Brusselse Kruidtuin en werd in 1902 officieel geopend. Na de verhuis van de Plantentuin van Brussel naar Meise werd het Bosmuseum nooit heropgebouwd. De collectiestukken zijn na meer dan een halve eeuw vanonder het stof gehaaldOp de foto zie je een 5 ton wegende schijf van een 2000 jaar oude mammoetboom (Sequoiadendron) met een diameter van meer dan 4 meter, geschonken door de Verenigde Staten bij de ontmanteling van het Amerikaans paviljoen de Wereldtentoonstelling van 1958
