Toren roept haan 280 : territorium Zoals een haan zijn ren verdedigt, zien wij eksters, mezen, houtduiven
in een bitter gevecht voor hun territorium. Bij mensen is het niet anders. Vooral in de politiek komt dat tot uiting. Politiek is daar een goed voorbeeld van. Men claimt wat ze hun territorium noemen zoals een volleerd kemphaantje. Er was bijvoorbeeld, voor Agalev bestond, reeds een oranje congres onder het motto Milieu, natuurlijk! Toen werd de basis gelegd voor een groene dynamiek, ingebed in het beleid, maar ik stelde vast dat de communicatie van deze themas achterwege bleef. De congresresoluties werden uitgevoerd en voor wie erbij was is het duidelijk dat de resoluties uitgevoerd worden. Nieuwkomers maken echter handig gebruik van drukkingsgroepen van ontevredenen en zwijgen over het aandeel van de echte groenen. Die drukkingsgroepen worden zelfs gesubsidieerd door de overheid via VZWs en tewerkstellingsprojecten. Dat ontaardt vaak in hara kiri strategie en vormen van zelfkastijding als men de moeite doet om er dieper op in te gaan. De groene themas worden op een strategische wijze doorgedrukt. Inspraak en informatie werden echter formaliteit. Een deel van het verhaal wordt verzwegen en de burger wordt via doemdenkverhalen, die slechts gedeeltelijk kloppen, bewerkt en klaargestoomd. De burger met gezond verstand heeft dat gelukkig door. Een haan op een toren heeft meer overzicht vanuit zijn positie.
|