Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
19-11-2010
Groenlof bergen
Terwijl het deze morgen droog was bracht ik het groenlof naar de serre.
Door de hevige wind van de laatste tijd stonden ze er nogal verwaaid bij. Ze worden losgemaakt met de spade en dan los uit de grond genomen. Zelfs als er geen aarde meer aankleeft hoef je ,og niet bang te zijn dat ze zullen verslenzen.
Dit jaar bleef er overal wat aarde aankleven omdat de grond behoorlmijk vochtig is.
Ik had er een volle kruiwagen en een hoopje dat ik zo binnenbracht in de serre.
Omdat dit jaar de compost zeer veel vocht bevat was het niet nodig om de voortjes aan te gieten. De serre moet luchtig gehouden worden tegen schimmels. Dit jaar is de hoeveelheid merkelijk kleiner dan de tot nu toe. Ik ben aan het verminderen in hoeveelheid. Het zal minderen zijn tot het strikt noodzakelijk of helemaal stoppen. Mijn knokken slaan veelvuldiger allarm dan vroeger.
Laat zaaien en de weersomstandigheden tegen hebben kan zeer nadelig zijn voor de opbrengst. Dit heb ik nu voor de eerste keer in dertig jaar voor met 4 groenten tegelijk.
Deze bieten zijn ongeveer op hetzelfde tijdstip gezaaid als de vorige jaren maar het ging niet vooruit.
De opbrengst is zo miniem dat ik ze zal gebruiken als delicatesse. Dat heb ik nog nooit voor gehad.
Deze venkel staat reeds lang heel mooi maar wil niet dikken in de knol. Ook hier was het zaaitijdstip zoals voorheen.
Ook hier is er weinig opbrengst.
Verdrijven in de serre is aangewezen omdat ze niet lang meer zullen blijven staan en omdat ze door de kleine hoeveelheid gemakkelijk af te dekken zijn tegen eventuele nachtvorst.
Dan heb je nog de boerenkool die ook niet vooruit wilde en niet helemaal gezond leek en leed onder vraat van rupsen en slakken. Al met al is dit het minst goede jaar van al de tijd dat ik groenten teel. De peterselie ging zelfs helemaal verloren. Op naar volgende seizoen met nieuwe moed en hopen dat het veel beter wordt.
Door omstandigheden kan ik reeds enkele dagen niet in de tuin werken. Beelden over tuinwerkzaamheden zijn er dus niet en daarom grijp ik naar een foto met een plant die in de tuin staat en letterlijk uit de lucht is komen vallen...
hoogstwaarschijnlijk als een zaadje. Dat zaadjes is dan gekiemd en opgegroeid in mijn voorland. Daar was zo weinig plaats dat ik die in een natte periode verplantte naar de tuin. Omdat ik jarenlang werkte in de kruidentuin van het domein Tudor wist ik om welke plant het ging - de 'koningskaars - Verbascum thapsus'.
Ik ging op zoek op het net naar foto's bij google afbeeldingen
en uitleg die ik haalde bij Wikipedia.
De koningskaars (Verbascum thapsus) is een plant uit de helmkruidfamilie (Scrophulariaceae). De plant groeit in het duin- en krijtgebied en is daar vrij algemeen. In andere delen van Nederland is de soort zeldzaam. De bladeren en de stengel zijn bedekt met een dichte wollige beharing.
De bloemen zijn geel en hebben een doorsnede van 1,5-3 cm. Er zijn vijf kroonbladeren die aan de voet zijn vergroeid. Er zijn vijf kelkbladen en vijf meeldraden, waarvan er drie gele of witte haartjes hebben.
De bloemen vormen een dichte aar. De plant bloeit van juli tot de herfst.
De bovenste bladeren zijn aflopend tot het volgende blad. De onderste bladeren hebben een gevleugelde steel.
De bloemen van de plant worden gebruikt om het ophoesten te bevorderen bij problemen met de ademhalingswegen. In de kruidboeken van de 16e eeuw van von Brunfels, Bock (= Tragus 1498-1556) en Fuchs wordt beschreven hoe de harige plant met teer kan worden besmeerd en zodoende als fakkel kan worden gebruikt.
Ik hoop dat het verplanten naar de achtertuin geen negatieve aspecten teweegbrengt op de bloei van de plant. Als je op de foto's kunt bouwen zie je dat die plant zich zowat overal thuis voelt. Ik verwelkom dan ook deze schitterende plant in mijn tuin als een hemelgeschenk.
Gezien mijn leeftijd moet ik oppassen voor veten na het lezen van het hier volgend gedicht werd ik me toch bewust dat ik nog ouder kan worden omdat ik toch nog enkele items zie in het gedicht die bij mijn nog niet zijn ingevuld.
Ne schonen ouden dag
Oud mogen worden is een zegen, maar t zijn de jaren die wegen. Het geheugen laat het weten, men begint alles te vergeten. t Gehoor, t gezicht is aangetast, en iedere beweging zorgt voor last! Slapen zoals voorheen, vergeet dit maar meteen. Want slapeloze nachten, dat staat u te wachten!
En, medicijnen die worden voorgeschreven, dat is voor gans uw verder leven. Begin maar iedere morgen, met u goed te verzorgen! U mag ook niet vergeten, wat u niet meer mag eten. En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen nog vogelwijn!
Over de vermoeidheid spreek ik niet, het volstaat dat u ons goed beziet! Trappen werden vroeger op en af gelopen, nu is het eerder op en af gekropen! Reizen, feesten, t was een lust. Nu zoekt men alleen nog rust! Winkelen of wandelen, gaan of lang recht blijven staan, is ook al uit den boze, t zorgt voor pijn, t is artrose!
Dit alles en nog meer Zorgt voor last en dat doet zeer! Dit noemt men de schone ouden dag Laat mij even toe dat ik eens lach
wie veel en hartelijk lacht leeft inderdaad langer.
Ik moet toch alles goed bekijken en zoeken naar de juiste maat voor zowat alles.
Ik droom van hutsepot maar dat is meestal zon vette boel.
Het kan op een andere manier aangepakt worden maar krijg je de smaak van op grootmoeders wijze nog te pakken?
Wie kan er mij een recept toesturen voor magere hutsepot met de smaak van vroeger?
-Als planttijd geef ik de voorkeur aan oktober of november. Later planten riskeert dat je geen optimale opbrengst hebt. Half december is de ultieme datum. -Vooral in zwaardere grond speelt dat mee. De bodemtemperatuur mag niet beneden een achttalgraden Celcius zijn tot de planten boven priemen.
-Je kan in het voorjaar planten maar dan moet je werken met één van de aangepaste rassen voor deze teelt. -Zoals bij de ui is ook de opbrengst van look zeer afhankelijk van het soort weer. Ik teel nu reeds lang look en het ene jaar in niet het andere, maar normaal gezien is look een gemakkelijke teelt.
Ik plant bij voorkeur de paarse look maar dit jaar had ik een betere opbrengst bij de witte look. Het weer speelt de grootste rol en dat heb je nooit in handen.
De tuin afdekken is niet zo maar iets invoeren en open smijten. Het vraagt heel wat voorbereiding.
Eerst en vooral herteken ik de teeltruimtes door af te boorden.
Omdat ik in de zomer veel mulch met grasmaaisel, wat verzuring van de grond in de hand werkt, kalk ik vóór de winter. Zo kan de kalk de hele winter inwerken.
Het is natuurlijk ideaal als je het kalken kan toepassen bij windstil weer. Zoals je kan zien was dit gisteren niet het geval. Dan moet je natuurlijk aan de juiste kant gaan staan om niet mee gekalkt te worden. Als het een gesloten tuin is kan de wind uit alle richtingen komen. Het nadeel is dat je de eigen tijd kan plannen maar het weer niet. En zoals je weet heeft het merendeel van de gepensioneerden het druk en om het niet helemaal in het honderd te laten lopen, volg je best je planning als het enigzins mogelijk is.
Er zijn werkjes die aanslepen of die dringend moeten verricht worden.
Het afdak aan de serre ben ik aan het opruimen.
Zo vlug mogelijk probeer ik de composthoop af te werken maar het lukt niet zo best. De lagen volgen mekaar te traag op maar ik wil niets forceren of ik lig helemaal plat.
Nu de kervel nog zeer fris staat is het hoogtijd om die in te vriezen. Ook wordt het hoog tijd om de tuin af te dekken.
En ik eindig met een toemaatje. Een buurvrouw gaf mij bovenstaande hartelijke patat. Ze heeft dit uniek exemplaar gevonden in de zak aardappelen die ze kocht op de markt te Jabbeke op vrijdag 05-11-10. Een mooie gril van de natuur. Dat mag je wel zeggen hé.
Eens de tweede kant van de serre uitgevoerd is spoel ik die door.
Het water wordt met de dompelpomp uit de vijver gehaald.
De put wordt eerst aangegoten met een 8-tal emmers die ik put uit de vijver.
Daarna laat ik de dompelpomp een drie kwartier werken.
Dan vul ik de vijver bij vanuit onze gemetste put. Ik moet het in twee keer doen omdat de afstand te groot is en de vijver halfweg ligt tussen gemetste put en serre.
De onderste laag bestaat aan deze kant van de serre uit mest. Aan de andere kant heb ik als onderste laag het kiemend onkuid uit tuin oppervakkig afgeschept en dat daarvoor gebruikt.
Een tweede laag is grond uit de tuin.
De bovenlaag is dan zuivere compost die ik hier in deze fase nog moet effenen.
Onlangs kreeg ik een powerpoint toegestuurd over De Kluis aan het einde van de wereld. In een silo aan de Noordpool worden 100miloen stalen van planten bewaard. 'De Svaldbard international Seed Vault'
Daarop kreeg ik een reactie dat er veel dichter bij ons, in Belle - Bailleul in het Noord-Frankrijk ook een zaadbank bestaat. Ik vroeg om meer gegevens en vond deze morgen volgend antwoord in mijn mailbox:
Ze hebben Nederlandstalige gidsen (toch 1) en ze hebben een website;
Om in het domein te geraken moet je reserveren via hun site of via Madame Doriane LENNE tel(voornummer van France nog toevoegen) 03 28 49 00 83 of via mail infos@cbnbl.org Je kan steeds vragen naar hun Nederlandstalige gids.
Hopenden u van dienst geweest te zijn. Dat ben je heel zeker en absoluut van harte bedankt hoor.
En zo ben ik meer te weten gekomen over: 'Le Conservatoire botanique national de Bailleul' in afkorting Le CBNBL.
Er is dus meer dan een zadenbank alleen en ik ben eens gaan neuzen op hun site www.cbnbl.org ja lieve mensen...het bezoeken waard. En hoe je er binnen kunt geraken staat dus ook vermeld.
La biliothèque botanique et phytosociologique de France
Le jardin des plantes sauvages
Het zou fijn zijn moesten we dat eens in groep kunnen bezoeken hé! Maar we zijn nu, dit jaar, in het jaar van de biodiversiteit.
4 eetlepels fijngehakte peterselie en dille (mag gedroogd)
scheutje cognac
1 citroen
zout en (versgemalen) peper
Bereiding:
Leg de gedroogde paddenstoelen een half uur in water. Schep ze uit het water. Zeef en bewaar het vocht. Snipper de gepelde uien en hak de knoflook fijn. Pers de citroen uit en bewaar het sap.
Maak de verse paddenstoelen schoon met behulp van een borstel of stukje keukenpapier. Snijd ze in plakjes en besprenkel deze met het citroensap. Verwijder de stelen van de shii-take.
Verwarm de bouillon. Bak de geweekte paddenstoelen met de gesnipperde uien en de knoflook in een beetje boter. Schep het mengsel uit de pan in een kom.
Bak de gesneden paddenstoelen op een vrij hoog vuur in boter in enkele minuten knapperig en lichtbruin. Zet deze verse paddenstoelen even opzij.
Pureer met behulp van een staafmixer het paddenstoel-uimengsel met het gezeefde weekwater. Roer deze puree door de bouillon en voeg ook de gebakken paddenstoelen toe.
Roer op het laatste moment de fijngehakte kruiden en een scheutje cognac door de soep.
Tips:
Gebruik voor een vegetarische variant een groenten- of kruidenbouillon.
Aansluitend bij onze proefwandeling in Bulskampveld zocht ik voor jullie op het net een recept op om zelf eens een kastanjepaté klaar te maken. Ziehier het resultaat.
Recept voor kastanjepaté.
Ingrediënten:
-1,25 ggepelde kastanjes
-0,75 glaurierbladeren
-0,75 elcacaopoeder
-1,75 elhavermeel
-0,50 elgerstmout
-0,25 gsnuifje zout
Bereidingswijze:
- Kook de kastanjes met een beetje zout en de laurierbladeren. - Giet het water af wanneer ze gaar en zacht zijn en laat ze in de pan met het
deksel erop totdat ze wat afgekoeld zijn. - Verwijder de laurierbladeren. - Haal de kastanjes door de groentevijzel. - Maak een crème van het havermeel door er een beetje water aan toe te voegen
en gedurende enkele minuten zachtjes te laten koken. - Meng de kastanjepasta met de cacao, het havermeel en de gerstemout. - Doe het mengsel in een kleine, ingevette bakvorm. Bak in de oven (180°C gedurende 20 minuten. - Koel af tot kamertemperatuur.
Zelf maakten wij het nog niet klaar maar voor wie het uitprobeert wens ik alvast een geslaagde, smakelijke paté.
Ja wij hebben, onder een stralende zon, mogen proeven en genieten van het bos in domein Bulskampveld .
We startten in de kruidentuin. Wil ook jij er een bezoekje brengen en wandelen op een zonnige dag, in schitterende herfstkleuren , dan heb je hier alvast de openingsuren van hun kruidentuin.. Daar kan je reeds bij het binnentreden vaststellen dat daar ook herfstkleur aanwezig is, al is het in mindere mate.
Van zodra we binnen kwamen gingen we linksaf tot bij de kruidvlierstruik.
Na wat uitleg mochten we proeven van vlierbessiroop en voor de kinderen was er vlierbloesemdrank voorzien. De glaasjes waren vlug helemaal leeg maar er was voldoende voor een tweede ronde.
Na wat uitleg bij de vijgenboom werden er toastjes gesmeerd met vijgenchutney. Ook dat viel in de smaak. Dan trokken we het bos in.
Onze eerste halte was onder de hoge kruinen van de kastanjebomen (inzet boven rechts), waar we nog bolsters (inzet onder rechts) konden vinden. Hier kregen we kastanjepaté aangeboden. Puréé de maron (kastanjepasta) in de handel verkrijgbaar, komt vooral uit Canada.
Bij een oude stronk maakten we kennis met paddenstoelen en zwammen. boven links: Een algemeen zicht op de grootste, daar aanwezige zwammen. boven rechts: Met een spiegeltje de onderkant bekijken. Hier konden we genieten van een heerlijke 'champignonsoep'.
Een los liggende gevonden zwam vulde een kinderhand. Tussenin was er zelfs spelenderwijze zich uit te strekken op de aanwezige 'zit(lig)banken'. inzet linksboven: De onderkant van de zwam. inzet rechts, de bovenkant.
We namen afscheid onder een groep essen en kregen er bosjenever aangeboden en ahornsiroop. We werden in de verte begroet door melkwitte nevelslierten. De esdoorn, leverenscier van de Ahornsiroop, die onder verschillende vormen in de handel verkrijgbaar is.
Deze smakelijke boswandeling werd op bekwame en aangename manier geleid door Lies Vandercoilden en al de smakelijke gerechten werden voor ons klaargezet of bereid door de onzichtbare maar nijverige handen van Simonne Ibens, die wij van hieruit groeten en van harte danken. Simonne, het heeft ons echt gesmaakt en deugd gedaan. En Lies, wij hebben genoten van het toertje met U in het bos. Ook U zeggen we dan ook 'dank u wel'.
We waren van +/-14u tot +/- 17u in Bulmskampveld en de tijd vloog voorbij. Aan ons bestuur geven wij een boodschap door: 'Zo'n activiteit is absoluut voor herhaling vatbaar'.
Zoals gewoonlijk heb ik ook dit jaar, late veldsalade gezaaid
in mijn miniserre die nu pas vrijkwam. Ze is dringend aan een poetsbeurt toe maar nu kan ik er geen tijd voor vrijmaken.
Ook zoals gewoonlijk vijf rijtjes, behoorlijk dik gezaaid.
Het grote verschil met de vorige jaren is, dat ik vergat om vroegere veldsla te zaaien. Dit is geen probleem want er is voldoende groenlof. Als dat allemaal opgepeuzeld is zal de veldsalade oogstbaar zijn.
Nog een berichtje zomaar. Het dauwtrappen voelde gisteren en deze morgen milder aan dan de dagen daarvoor.
De put is gevuld in lagen waarvan de bovenste zuivere jonge rijpe compost is.
Het is vette voedzame nieuwe grond.
Die laag druk ik wat aan met een plank op breedtemaat en mijn gewicht.
Om de totale lengte van de serre aan te drukken moet de plank een paar keer verlegd worden.
Eens de grond aangedrukt plaats ik de twee steunbalken.
Daarop komt de wegneembare vloer.
Vooraan, omdat de vloer wat hoger ligt dan de ingang van de serre, leg ik een balkje een beetje afhellend naar voor. Daardoor rij ik met een volle kruiwagen gemakkelijk in de serre zonder dat de losse vloer verschuift. Ik zal nog een schop aarde, in het midden van de balk, er tegenaan gooien om een vloeiender helling te bekomen.
Als het water ingesijpeld is begin ik terug op te vullen.
De put in zijn volle natte glorie. .
Om op te vullen leg ik dit jaar als eerste laag, het kruim van tuin door oppervlakkig een zeer fijn laagje af te scheppen.
Hierdoor geef ik zoveel oppervlakte als mogelijk een grondige opkuis.
Eerste de ene kant van de tuin... en dan de andere en voer dat in de serre als eerste laag. Zo heb ik binnen het uur een kraaknette moestuin.
De tweede laag is halfverteerde mest in een behoorlijk dikke laag. Daarboven komt de derde laag die bestaat uit zuivere grond uit de wisselteeltstrook waar de bonen stonden.
Die put vul ik met een deel van de aarde die ik uit de serre heb gedolven en die op een wachthoop ligt.
Elke grondlaag wordt aangedrukt en daarna worden de oneffenheden weggeharkt zodat de laag ongeveer overal even dik is. Op de mest, daar loop ik niet rechtstreeks op.
Als laatste laag breng ik de compost aan die dan zal afgedekt worden met een werkvloer.
Dit is de aanwijzing...zet er maar een beetje druk op want de winter kan er rapper zijn dan het de laatste jaren de gewoonte is.
De serre is uitgevoerd en het belangrijkste vind ik nog altijd het doorspoelen.
Daarvoor improviseer ik een goot van de waterbak naar de serreput. Eerst moet de put aangegoten worden met de emmer en daarna doet de dompelpomp de rest.
De materialen die ik gebruik zijn : - de zaagezel, plastiek golfplaten, twee balkjes waar ik de platen op neerleg, een emmer en de dompelpomp met aangesloten tuinslang.
Zo bekom ik een soort goot van de waterbak naar de serre.
Bovenaan de goot op de waterbak put ik met de emmer het water uit de bak en giet in korte tijd een tiental emmers in de goot.
Dan schakel ik de elektrische stroom in en de dompelpomp leegt dan de bak in de serre. De hoeveelheid bedraagt ongeveer 1500 liter. De goot wordt ondertussen afgebroken en eens de bak leeg laat ik het water rustig bezinken. Zo vlug mogelijk begin ik dan met het heropvullen van de put in lagen.
Die is in lagen, met telkens afwisselend een laag droge aarde, een laag selder, in een kuip gelegd. De onderste en de bovenste laag moeten aarde zijn.
De miniserre is boven de paprikaplanten weggehaald en op zij geplaatst. Zo kon ik gemakkelijk de planten leegplukken. Twee volle emmers met het grootste deel groene vruchten. De vruchten die lichtjes donkerder kleurden, zullen nog narijpen en rood worden. Ik plukte nu rond eind oktober om twee redenen: - Omdat het zeer fris wordt en ze nu toch niet verder gaan rijpen op de stam. - Ik heb de miniserre nodig om late veldsalade te zaaien die tegen februari oogstbaar moet zijn. Daarvoor is het nu toch wel hoog tijd.
Proeven van het houtland daarvan kunnen een 20tal van onze leden op 31 oktober genieten in Bulskampveld.
Zij zullen kennis maken met de smakelijke kant van de Houtlandse bossen en met de oogst die het bos biedt: boskruiden, paddenstoelen, rijpe vruchten, bessen en noten.
We maken eerst een wandeling in het bos onder leiding van een gids en dan gaan we proeven van het bos als keukenleverancier.
We starten om 14u30 zomeruur door het winteruur wordt dat 13u30 anders wordt het te donker naar het einde van de wandeling toe.
Inschrijven was noodzakelijk en uiterst vlug waren alle plaatsen volzet.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Deze bieten zijn ongeveer op hetzelfde tijdstip gezaaid als de vorige jaren maar het ging niet vooruit. 
We namen afscheid onder een groep essen en kregen er bosjenever aangeboden en ahornsiroop.
Eens de grond aangedrukt plaats ik de twee steunbalken. 
Hierdoor geef ik zoveel oppervlakte als mogelijk een grondige opkuis. 
