AUTEURSRECHTEN?

Nu de markt en ook het internet overspoeld worden met foto's en documenten uit de Eerste Wereldoorlog,
ontstaat hier en daar wrevel over eigendomsrechten.
Sommige verzamelaars hebben – soms voor flinke sommen – privéstukken aangekocht,
die ze daarna tot hun ongenoegen op allerlei websites en in publicaties zien verschijnen.
Mag dat eigenlijk wel?

Wat de affiches betreft is het antwoord vrij eenvoudig: het zijn bestuurs-documenten die in min of meer grote oplagen werden verspreid,
en dus de gemeenschap toebehoren.
Zelfs als de auteur bekend zou zijn (wat zeer uitzonderlijk is),
valt met de wet op het auteursrecht (vijftig jaar na het overlijden van de auteur) weinig te oogsten.
Het gebruik is dus vrij, al getuigt een vermelding van de bron van een goede opvoeding ...

Nieuwe Eeklose ansichtkaarten werden er tijdens W.O. I niet uitgebracht.
Van de vóóroorlogse waren er echter nog voldoende in voorraad:
de Duitse soldaten gebruikten ze geregeld om berichten naar het thuisfront te sturen.
De uitgevers ervan zijn al generaties geleden van de markt verdwenen, net als de oorspronkelijke glasplaten.
Het is dus zeer onwaarschijnlijk dat hier nog iemand rechten op zou kunnen laten gelden.

Meer discussie ontstaat er over privéfoto's.
Er circuleren van Eeklo vele tientallen opnamen, voor het overgrote deel gemaakt door Duitse soldaten die hier ingekwartierd lagen.
Het verwarrende is dat de toenmalige fotografen ze afdrukten op wat voor ons een postkaartformaat is,
en ze bovendien op de achterzijde voorzagen van de gebruikelijke adres-stippellijnen zoals op de commerciële kaarten.

In principe is het mogelijk dat een twintigjarige soldaat zo'n foto heeft gemaakt en daarna nog zestig jaar heeft geleefd.
In dit geval zouden nabestaanden aanspraak kunnen maken op een publicatievergoeding,
maar hoe bewijs je dat een foto gemaakt is door één bepaalde voorouder?
Alleen van beroemde beroepsfotografen staan privéfoto's geregistreerd,
de oorspronkelijke glasnegatieven zijn natuurlijk al lang spoorloos, en het bezit van een afdruk is uiteraard geen argument.

Globaal gezien mogen we dus besluiten dat op documenten uit W.O. I geen rechten meer zitten.
Al wordt het wel uitkijken met foto's e.d. die door een commercieel bedrijf zijn gepubliceerd:
dat kunnen zeldzame stukken uit privécollecties zijn, waarvoor dat bedrijf zelf heeft betaald.
Als zo'n foto dan bijvoorbeeld door een vakman is bewerkt, kunnen de juristen eindeloos aan de slag ...

(Freddy Pille)

Onder : René Verstraete, Guy Messiaen, Franki De Smet, Guido Van Rie, Piet Colpaert, Michel Boute,
Superior Herman Vereecke, klastitularis Urbain Scheire, Eddy Van Lantschoot, Jackie De Zutter,
Fréderic Verstraete, Paul Meyvaert, Eric De Witte, Daniel D’hoore

Midden : Jan Teirlinck, Luc Reychler, Patrick Peeters, Joris Ransschaert, Rik De Wildeman,
Christiaan Tack, Rolan Horvath, William Depraet, Freddy Van Zandycke, Marc Van Kerkvoorde,
Wilfried De Bruyne, Hedwig Proot, Carlos Verweire, Clément De Vreeze

Boven : Marc Windey, Guido Vereecke, Fons Verbiest, Johan Overmeire, Boudewijn Kindts,
Patrick Van Hecke, Wim De Bondt, Jan Willems, Hubert De Vogelaere, Marc De Craene,
Armand Van de Velde, Chris Van Daele, Eddy Van Vooren, Roland Stockman.

Onder : Carlos Verweire, Jan Teirlinck, Eric De Witte, klastitularis Georges De Neve,
Michel Boute, Paul Meyvaert, Guido Vereecke

Midden : Marc Van Kerkvoorde, Fréderic Verstraete, Luc Reychler, Eddy Van Lantschoot,
Jackie De Zutter, Wilfried De Bruyne, Boudewijn Kindts, Rene Verstraete

Boven : Patrick Van Hecke, Piet Boone, Clement de Vreeze,
William Depraet, Daniël D’hoore, Hedwig Proot.

IN MEMORIAM Antoine De Boever (1929-2015)

Op donderdag 29 oktober overleed de heer Antoine De Boever. Hij werd 86 jaar.

Een in memoriam van burgemeester Koen Loete.

Meester Antoine De Boever leerde als sportleerkracht honderden jongens in de Broederschool en in het Sint-Vincentiuscollege turnen, zwemmen en bewegen.

Hij was de fractievoorzitter van de CVP in de gemeenteraad tussen 1982 en 1988.

Iedereen kende de heer De Boever als voorzitter en later als ere-voorzitter van de VVV Eeklo,
en hield als ouderdomsdeken en ridder de legende en de orde van de Eeklose Herbakker levendig.

Hij was gedurende 75 jaar een uitstekende muzikant (bugel en trombone) zowel bij de koninklijke harmonie Amicitia als bij het Seniorenorkerst van Eeklo.

Samen met zijn echtgenote Rosa De Baets, met wie hij 61 jaar getrouwd was, was hij lid van CRM, nu Neos Eeklo,
en samen fietsten ze, deden aan (zwem)sport, reizen en vele activiteiten in het Eeklose verenigingsleven.

Ze hadden 3 kinderen: Jan, Hendrik en Annemieke en één kleinzoon Michael, en 4 stiefkleinkinderen.

Antoine De Boever was een echte ideeënmakelaar in Eeklo en een fantastische organisator.
Uit de tientallen projecten en activiteiten herinner ik mij onder andere : het behoud van natuurdomein Het Leen, de oprichting van het Heemmuseum,
het inspireren van de bouw van het zwembad, sporthome en evenementenhall, de beiaard in het Belfort van ons Stadhuis,
het organiseren van Te Voet door ’t Meetjesland, de Ridderslag in Muiden (Amsterdam), ….

De fundamentele bijdrage van de heer Antoine De Boever aan de domeinen voor jeugd, cultuur, onderwijs en toerisme zal één ieder bij blijven.

We zijn ontzettend fier en trots op hem en zijn bijdrage in het ontwikkelen van Eeklo als centrum van het Meetjesland.

Met hem verlies ik mijn politieke vader:
Antoine De Boever bracht mij met zijn voordracht en steun in 1988 als 21-jarige in de Eeklose gemeenteraad en supporterde gedurende gans mijn politiek loopbaan.

Namens het Stadsbestuur bied ik zijn echtgenote, kinderen, kleinkinderen en familie,
alsook zijn talrijke verenigingen, onze oprechte deelneming aan in de diepe rouw die hen treft.

De heer Antoine De Boever wordt zaterdag 7 november om 11 uur begraven in de dekanale Sint-Vincentiuskerk , Markt , Eeklo.

Koen LOETE

Burgemeester van de stad Eeklo