Dus over mijn man kwestie mijn allergieen sprak ze niet.De hemel en zij zelf weze daarvoor geprezen. Er volgden nog een reeks van testjes en uiteindelijk zou ze mij een serie van 56 spuitjes geven Ik moest niet, maar het was mij geraden. Ditalles vertelde ze mij in een haast onverstaanbaar koeter-duits- vlaams.Drie maal in de week moest ik bij haar dan die onderhuidse "infiltraties" ondergaan. Dat zou ik dan eens met mijn echtgenoot bespreken,zei ik,terwijl ik héél goed wist dat geen paard mij nog tot bij haar zou krijgen! Mijn allergie is vanzelf weg gebleven! Hoe zou dat nu toch gekomen zijn? Misschien is de reden te vinden in het feit,dat ik onze poedel nog méér ben beginnen knuffelen? En zij even kwistig met likjes voor de dag kwam? Of kwam het door de vele bloemen en planten in de huiskamer? Of door die heerlijk geurende muntthee ,die wij voor het slapen gaan, zijn beginnen te waarderen? Wie zal het ons zeggen?
een reeks testen uit flesjs en buisjes,terwijl de hoestbui volledig had opgehouden. Na afloop bleek ik allergisch te zijn voor allerlei dingen zoals heerlijke bloemen en planten,lekker voedsel,kruiden en munt. Veertien dagen later moest ik zuruck kommen met een stofvlok vanonder ons bed!en die deponeren ,onder omslag ,in de brievenbus van mijn dametje in kwestie.Wat ik deed.Overigens niet zonder moeite,want er wordt onder ons bed grondig met water gedweild en dus zijn wij zuinig met stofvlokken. Die week hebben we dan onze zindelijkheid duchtig moeten afremmen! Bij mijn tweede bezoekje bleek het ontegensprekelijk dat ik ook voor huisvuil allergisch was.Ook voor het kleine vlokje van in de brievenbus dat wij zo moeizaam bij elkaar gescharreld hadden .Leider, zei ze droef......... Onze poedel werd eveneens bij het huisvuil gerekend,zei ze nog droeviger, en telkens ik,haar gestreeld had moest ik mijn handen wassen en zij mocht mij geen "likskens" meer geven.! Over mijn man........ Wordt vervolgd .......
Ja,ik dacht aan mijn allergie en aan mijn kostbare uitgemeten tijd,maar wat moest ik?wat kon k? Plots begon het dametje heel hevig te hoesten,een hoest die zomaar niet te stillen viel.Iets moest daarvan de oorzaak zijn.Of ik soms wol droeg?Ja,dat deed ik!Of ik die dan zo spoedig mogelijk zou willen uittrekken als het kon,zoniet zou zij blijven hoesten.Omdat ik absoluut diezelfde dag nog wilde thuis zijn,voldeed ik dadelijk aan haar wens en trok mijn giletje uit.Dat moest buiten. Ik mikte het tegen de kapstok van de nabije wachtkamer! De hoestbui hield aan,helaas...... Of ik leder bij me had?Ja,dat had ik.Dus ook buiten met die handtas.....Toen begon ik aan katoen te denken, dan zou ik aan een kleine striptease toe geweest zijn wat ik toch liefst wilde vermijden!! Zover is het echter niet gekomen.Wel werd ik onderworpen aan een reeks testen.......... Wordt vervolgd
Zij moet zowat van bij de zeventig geweest zijn.Niet groot,elegant en van vreemde nationaliteit Vaak ,te vaak als u t'mij vraagt zat ik, met een verstopte neus,allergie heette dat, vandaar dat ik haar ging opzoeken.Zij was tenslotte specialiste ter zake en met faam. Uitgerekend die dag had zij een boze bui,zei ze,want ze was zopas op de beide knieen gevallen omwille van de afschuwelijke kinderkoppen van voor haar deur.Die beide knieen waren zusammen geschlagen,zei ze,in einen grossen put Twee mannen waren toegesneld,maar de lage val was niet meer te stuiten geweest. Ze vertelde ditalles,terwijl ik binnen kwam,in een haast niet te vatten snel tempo en naar aanleiding. van het feit,dat ze zich aan de ring van een klasseurtje prikte en bloedde in mijn bijzijn! Haar val was niet te vermijden geweest,nochtans zij wist hoe ze moest vallen.Ze was een gute schaterin geweest,zei ze ,terwijl schaatste zij meteen de halve kamer rond.Bovendien had zij op de schaatsen getanzt,zo,deed ze ,en ging meteen hoog op de tenen staan,de ene hand sierlijk de lucht in ,de pink gratievol omhoog,de andere hand liefelijk naar beneden zwevend,de knie daarbij opwaarts de voet ietwat schuin naar buiten......... Ik dacht aan mijn allergie......... Wordt vervolgd
