De lezer heeft het vermoedelijk reeds geraden!Nog geen volle minuut of hij(de lift) begon te beven en te schokken en wij ook!Toen viel hij morsdood stil!en dit tussen de twee verdiepingen.Wij zaten als ratten in de val en konden geen kant uit.Geen enkele knop reageerde nog.Wat nu?Onmiddellijk dacht ik aan mijn man die rond 17u.voor de deur van Arlette ging staan en maar bellen en verwonderd zijn.Arlette zag wat bleekjes en ik zag haar nadenken,zij had met de grootste onderscheiding haar diploma behaald maar of dat NU ging helpen bleef voor mij 'n vraagteken.In het beste geval konden wij de nacht doorbrengen in deze moedwilligaard,ons op de grond uitstrekken en de eerste bediende van ' s anderdaags afwachten.Daar zouden we ons moeten aan onderwerpen.Maar....de w.c.affaire dat was een andere eikele zaak!Ik moest aan Napoleon denken,die koos ook een hoekje van zijn living uit(heb ik gelezen!)maar die had een knecht met vuilblik en borstel! Wij dus niet....... Als gelovig mens begon ik te bidden ik sprak met O.L.Vrouwke,ik las ook zopas, dat zij tegenwoordig héél veel wordt aangesproken. Alles bleef muisstil,Arlette was sprakeloos,zij die anders nooit naar woorden moest zoeken. Toen begon de lift terug te beven en te schokken,wij durfden geen knop meer aanraken en dat was ook niet meer nodig want opeens schoot hij de hoogte in en waarempel hij hield halt op de 2de verdieping.Wij waren dus in de regionen van de privé appartementen aangekomen die nog niet bewoond werden omdat de binnenafwerking nog niet voltooid was.De liftdeur was open gegaan en wij konden er niet vlug genoeg uit zijn!! Niets veiliger dan een trap ook al ontbrak de leuning nog . Toen we terug bij Arlette waren kwam mijn man er 'n tiental minuten aangestapt,hij wist gelukkig van toeten noch blazen maar we hebben hem alles in kleuren en geuren verteld,de opluchting was te groot om zulks niet te doen!Hoe zou u zelf zijn?Trouwens waarom zouden we dat verzwegen hebben?Aanvankelijk kon hij er toch niet om lachen,immers de gevolgen zouden alles behalve geestig geweest zijn,vooral voor hem die geen enkel vermoeden kon bevroeden. We hebben er 'n glaasje wijn op gedronken want.....eind goed alles goed! slot.
In een naburig,levendig stadje moest mijn man iets gaan regelen met de kotmadame van zijn neef. Toevallig woonde een collega-vriendin in datzelfde stadje en zij verwachtte mij om eens flink wat bij te praten. Dus scheidde onze wegen zich,van mijn man en mijzelf ,op de parking voor enkele uurtjes. Mijn vriendin was in de wolken zo te zien aan alles wat zij reeds had voorbereid op 'n kleine ronde theetafel.Alles was voorradig in andere woorden niets ontbrak!Snoepperijen van eerste kwaliteit en een schotel van de beste heerlijkste taartjes.Thee en koffie ontbraken zeker niet en of er gesmuld werd en gepraat natuurlijk! Toen kwam Arlette,mijn vriendin, op de gedachte mij de hernieuwde zaak van haar ouders eens te tonen niet ver van haar woonst gelegen.Als intermezzo vond ik dat fijn en wij gingen. Inderdaad die zaak was pikfijn hernieuwd en gemoderniseerd,ook de eerste verdieping was nu toonzaal van allerlei fijn gleiswerk en bestekken en al wat daar kan bijhoren.Er was voor de gemakkelijkheid ook een lift voorradig.En die ging Arlette,fier als 'n pauw ,met mij eens uitproberen!!Uit persoonlijke ondervinding weet ik,dat liften in het begin van hun dienstverlening aan kinderziekten durven te lijden.......toch had ik op dat moment niet deze gedachte in het hoofd.Toen we aan't stijgen waren zei Arlette," nu doen wij iets zeer gewaagd,want 't is zondag en geen kat zou ons hier terugvinden indien we zouden blijven hangen"
