Ons geduld werd mateloos op de proef gesteld. Te Wuustwezel overvielen wij de Postmeester!! De man ,met z'n 4Ojaren dienst ter plaatse,had nooit een Groene Jager bediend.Nog maar eens werden al zijn telefoonboeken binnenste buiten gekeerd ,zijn trawanten wisten ook van niets. Toen plots de chef van de Posterijen te binnen schoot,dat deze Jager niet te Wuustwezel huisde maar te Kalmthout.Jazeker,daar konden wij hem ongetwijfeld vinden. We bedankten hem met vuur.'tWas toen zes uur in de naald. Met 'n zekere gelatenheid of mag ik zeggen in volle overgave hebben wij toen het pijpje aan Maarten gegeven . We hebben ons onderweg 'n etentje gepermiteerd en het glaasje geheven op de gezondheid en de zonnige toekomst van het jonge paar! Voldaan en tevreden zijn wij rustig huiswaarts gereden Maar......inderdaad receptiekaartjes zijn heel nuttige dingetjes vooral als ze niet op de kast blijven staan!
Dus terug 4km de Bredabaan op, recht naar een apotheker ons welbekend Dadelijk werden ook daar de telefoonboeken ter hand genomen,evenwel zonder resultaat.Gedienstig stuurde men ons naar de nabije slager,die moest het zeker weten vanwege z'n uitgebreid klienteel. Rekening houdend met het vorderend uur stormden wij haast de slagerij binnen en vielen bijna letterlijk met de deur in huis! Noch de slager,noch zijn klanten hadden ooit de Groene Jager gezien.Zij verwezen ons vol medeleven naar het politiebureel.De agent van dienst greep onmiddellijk z'n telefoon en vernam van z'n collega dat De Groene Jager zich niet te Brasschaat bevond maar te Wuuswezel! Rijd niet te snel riep hij,want recepties lopen altijd wat uit. wordt vervolgd
We hadden ons wat opgepoetst ,mijn man en ik,want we reden naar een receptie voor de trouw van de dochter van een nicht! Toen we reeds een eind verder waren herinnerde ik me dat ik het receptiekaartje op de kast had laten staan.Het adres zat nog in mijn hoofd, maar......het nummer van de Bredabaan in Brasschaat was ik vergeten.! Toch dacht ik dat het wel eens nr.457 kon zijn. Mijn man was reeds enigzins gerust en begon mee uit te kijken.Helaas nr.457 bleek een oud vervallen wasserijtje te zijn,dus reden we voort Ik begon te vrezen wat ons zou kunnen overkomen,bleef echter kalm en gaf wat meer gas....tot aan het laatste huis van de Bredabaan zijne het nr.65O.Ik verstoutte mij aan te bellen en vernam van de vriendelijke bewoners,dat de Groene Jager hen totaal onbekend was,hadden er zelfs nooit van gehoord .Nochtans woonden zij reeds jaren in deze gemeente. In de telefoonboeken evenmin iets te bespeuren We bedankten hartelijk en met onze oprechte excuses draaiden wij terug op zoek....... Wordt vervolgd
We zijn verzadigd en uitgerust en stappen gearmd verder de stad en de drukte tegemoet. Stad,gewoel,lawaai,gesnor.... Maar,ook cultuur,monumenten,architectuur en beschaving. Dan zitten we enkele uren later in de bossen. Zaterdag namiddag. Bladergeur,stilte,dennennaalden,zachte aarde en rust.Wandeling,vrijheid. Vieruurtje met koffie en koek zonder ober,maar thuis.Wegen opharken,kruiwagens vullen en ledigen voor thuis. Nogmaals stilte ,blauwe lucht ,af en toe witte wolken en véél zuurstof. Ons refrein :vrijheid. Beste lezer,voelt gij het ook zo aan?Dan zijn alle verdere woorden nutteloos en volkomen overbodig. slot
Buiten spijskaarten:roggebrood,kaas en boerenhesp,spiegeleieren en rijstpap.Paardenmarkt! Binnen klein deftig volkscafeetje.geruite gordijntjes,wit en rood Etende zwijgende mensen en op krukjestoogzitters die zich schijnen dood te vervelen. Aan de muren spreuken allerhande:"geleend geld gaat lachend buiten,maar komt wenend terug."en verder nog "Praat niet over uzelf dat doen wij wel als ge weg zijt!" Slagzinnen van pater Bosmans, tussen de reklamen voor aperitivo,bieren en ijs. Waarachtig stukje achter gebleven folklore. Ietwat langoureuse muziek. We kiezen een tafeltje bij het raam.We dachten te moeten of mogen bestellen bij een volbloed Antwerpse kelner.In de plaats daarvan een rasechte hollandse griet.De " ch" kwam vanuit het diepst van haar opgezette nederlandse borst. Ze schrijft onze bestelling in code letters op 'n bierviltje en brengt ons na korte tijd een verzorgde bediening. We voelen ons héél ver van huis,haast in een vreemde stad maar toch knusjes (Wordt vervolgd)
