Toen ik nog héél jong was,zei tante,beleefde ik een tramavontuurtje!Het was op het spitsuur en de tram zat nokvol zéker op het achterwagengedeelte waar ik mij bevond.We konden niet meer bewegen,ik had er mij letterlijk nog bijgeduwd om toch nog maar te kunnen meerijden.Mijn armen lagen vast geprangd op mijn borst.Voel ik daar ineens een stiekemerd die in mijn achterwerk begint te knijpen.Ik was dus nog jong,en naar men zei,nogal aantrekkelijk,en bovendien was het een snikhete zomer,dus iedereen licht gekleed,ik dus ook .Ik kon mij hoegenaamd niet weren en werd inwendig woedend van machteloosheid.Die knijpamusementjes voor de onbeschofterik gebeurde met tussenpoosjes,iedere maal wanneer ik dacht ervan af te zijn begon het opnieuw!Ik kon zelfs mijn hoofd niet draaien om te zien wie deze heimelijke genieter(?)was. Gelukkig kwam een halte mij uit mijn machteloosheid bevrijden want ofschoon ik nog minstens twee halten moest meerijden ,om op mijn bestemming te geraken, stapte ik ook af.,samen met nog 'n paar medereizigers. De stiekermerd heb ik niet kunnen ontdekken. Voor mezelf heb ik er vanzelfsprekend geen drama van gemaakt.Het leven ging verder. Maar nu,nu ik ouder en rijper ben geworden en ik aan deze herinnering terug denk,denk ik ook aan de vrouwen,jonge en oudere,die verkracht worden en totaal machteloos zijn.Machteloosheid is iets zéér erg dat ook diepe psychische en morele sporen nalaat.Iets dat de ene mens de andere aandoet en waarop onvoldoende straffen staan.Denken de leiders hier genoeg overna? Onvoldoende ,meen ik,waarschijnlijk omdat de beoordeelaars zelf mannen zijn en niet kunnen beseffen waarover het hier in wezen eigenlijk gaat? Zopas las ik,dat in een bepaald land men van zins is in hun wet verkrachting in het huwelijk toe te staan?? Waar gaan we in Godsnaam naartoe?.Gelukkig ligt dit land tamelijk ver van ons bed ......maar toch schudden veel hagen veel wind!................ En tante vraagt zich af,wat denkt de lezer hiervan?
Moet men zich voor 'n oude tante,die nog zeer goed bij de pinken is,niet houden aan afspraken?Of zou dat ook tot de nieuwe trends behoren? Volgt nu enige toelichting:een lief nichtje mailt dat ze nu tijdens de verlofdagen eens langs komt,ze zal nog eerst bellen.Juist die dag is tante helaas benomen.Het nichtje laat absoluut niets meer van zich horen.GedaanVeel later bij de eerste ontmoeting wordt er zelfs niet meer over gerept. Een muzikale neef ging langs komen,ook tijdens het lange weekeinde om samen een Bach prelude in te kijken die dan eventueel zou gespeeld worden,wanneer Mama terug uit de kliniek komt.De neef is niet gekomen en liet zich niet meer horen ofschoon zij(de neven en nichten allen over een G.S.M. beschikken) Een nieuw neefje(!) ging telefonisch afspreken om het tuintje wat op te frissen en enkele overhangende takken weg te halen.Niets meer van gehoord,het zou nochtans tegen betaling geweest zijn.! Naar mijn peteking schreef ik een hartelijk mailtje omdat hij wat in moeilijkheden zit,geen wederwoordje. Toch vreemd want wanneer tante een verjaardagsfeest geeft zijn ze er allemaal, zonder uitzondering!! Is het dan toch waar dat een oudere mens zo stilaan uitgerangeerd wordt? Het gehoor is wat minder ja dat wel maar voor het overige doen we onze best om zoveel mogelijk bij te blijven. Kent u 'n wauwfeest ?Ik wel!! Vroeger noemde we dat een verlovingsfeest,maar nu is dat een WAUWFEEST dat dus een huwelijksfeest voorafgaat en dat komt voort,u raadde het reeds, van de uitroep" wauw!!!" Dus u hoort het wij lopen nog niet achter!.
