Dit is een huishoudingsoverweging maar toch niet zonder grond Je bent huisvrouw en hebt een bijjobje ,je hebt een man en drie kinderen die naar school gaan.Je man werkt gelukkig regelmatig maar je kijgt het moeilijk om alles in orde te krijgen.Koken,wassen strijken en poetsen plus de booschappen.Dus je vraagt bij een sociale dienst een poetsvrouw aan,komt dan een maatschappelijk assistente al je inkomens opschrijven en terloops vraagt ze ook bij welke ziekenkas je aangesloten bent.Ze noteert dat in 'n kleine code op haar verslagblad.(begrijpt u?) Dan kom je op de wachtlijst,dat kan wat duren.Bij het gezin waarover hier sprake was er na twee maanden nog geen teken van leven.Toevallig zegt een goede kennis dat zij reeds 8 jaren een Poolse poetsvrouw heeft,'n parel voor haar werk en doodeerlijk.Ze heeft nog één halve dag vrij,wat denk je moet ik haar eens sturen.?Natuurlijk mag ze dat.Ze komt,ziet er heel netjes uit en beleefd.Ja die namiddag kan ze nog komen, wekelijks vier uren,dat volstaat haar om het ganse huis 'n beurt te geven.Ze komt stipt,spreekt haast niet want dat kan ze niet, tenzij 'n beetje duits en 'n beetje vlaams.De stofzuiger wordt onmiddellijk in werking gesteld het stof afgenomen nadien rondom de tapijten met 'n redelijk vochtige dweil nog eens afgehandeld.Dan volgen de andere plaatsen op dezelfde wijze en aan de schoonmaak van de keukenmeubilering wordt biezonder veel aandacht geschonken vooral kranen en wasbak en afzuigkap enz. Volgt dan het sanitair en het terras en nadien trekt zij naar boven voor de drie slaapkamers en de badkamer.Eten willen ze niet wel zuiver water drinken. Om 18u.ontvangt zij haar 4O en met de glimlach zegt zij tot volgende weekKomt dan het angeltje van onder het gras, na drie maanden moet zij eens naar haar land(toelatingspas)maar ze stuurt een plaatsvervangster voor een drietal weken.Een ongekende weerom ,die evengoed kuist en niet veel spreekt(time is money). en bij gebrek aan kennis.Belgie is voor haar volk een paradijs. De beloofde vervangster is ditmaal niet komen opdagen,is evenmin te bereiken.Wellicht is het weder de ooraak van het afwezig blijven.De eerste blijft weg tot begin maart zei ze,ja en daar zit je dan............Die vrouwen zijn ontzettend moedig ;zij komen naar een vreemd land waarvan zij de taal niet spreken.Hun vervoer duurt 40uren in een klein busje Hier logeren zij om beurten(als zij moeten poetsen)in een propere studio die zij goed onderhouden want het :moet gezegd ze zijn heel zindelijk.Het gezin waarover nog steeds sprake was toch heel tevreden spijts de af en toe omwisseling.Uit wanhoop lieten zijn zich weerom inschrijven bij 'n sociale dienst.Misschien kan het dienstenchequesysteem hen helpen.Maar naar men zegt kent men die poetsvrouwen(werklozen)helemaal niet en krijgt men zo dikwijls een ander gezicht en........ kan ze wel, werken en is ze wel eerlijk? Ik zei het al, bij het begin, het is een huishoudelijke overweging..........ervaring speelt wel even mee....
Het is niet uitgesloten,dat sommige lezers zich nog zullen herinneren wat ik nu terug ga ophalen.Het gebeurde in een grote gemeente rondom onze stad gelegen.Een zeer deftige,bevoegde huisarts had er zijn uitgebreide praktijk.Dagelijks had hij er zijn drukke consultatieafspraken en nadien zijn vele huisbezoeken met de wagen.Het was privé van hem bekend dat hij zijn vrouw en kinderen hartstochtelijk lief had.Doch zijn eed aan Hypocrates zou hij zeker ook nooit vergeten.Allerlei types van patienten moest hij behandelen en dat deed hij ook. Zo was er een nog jonge vrouw die stilaan verliefd begonnen was op deze huisarts die een mooie beminnelijke man was.Zeer vaak belde zij hem op om allerlei redenen tot zij de uiterlijke tekenen van verliefdheid niet langer kon verbergen.De dokter deed zijn beroepsplicht maar bleef zeer afstandelijk.Te vaak begon zij hem op te bellen voor opvallende kleinigheden.Ze deed nu geen moeite meer haar verlangen te verdoezelen,echter zonder het minste succes. Ze werd zelfs handtastelijk,ze wilde verder gaan,kortom hem bezitten.De huisarts bleef zonder enige moeite op zijn stuk.Geen haar op zijn hoofd dacht er aan zijn dierbare vrouw te bedriegen. De jonge vrouw werd boos en vernederd en vooral wanhopig.Ze gaf het op en ging verhuizen,ze wilde hem niet meer zien Natuurlijk was de dokter en ook zijn gezin verlicht en dankbaar Op'n zéér koude nieuwjaarsnacht werd hij dringend opgeroepen door een onbekende stem en naar een totaal afgelegen adres dicht tegen het aanliggende bos van de gemeente.Zijn vrouw was ongerust,toch moest hij,de geneesheer,zijn plicht doen en hij reed doorheen, de zwarte, uiterst koude nacht,alleen. Toen hij aanbelde ging de deur vrij onmiddellijk open en schoot de geobsedeerde vrouw in kwestie de dokter neer met afgezaagde loop.Hij overleed aanstonds ter plaatse. Al wat daarop gevolgd is laat ik aan de verbeelding van de lezer .
