In een naburig,levendig stadje moest mijn man iets gaan regelen met de kotmadame van zijn neef. Toevallig woonde een collega-vriendin in datzelfde stadje en zij verwachtte mij om eens flink wat bij te praten. Dus scheidde onze wegen zich,van mijn man en mijzelf ,op de parking voor enkele uurtjes. Mijn vriendin was in de wolken zo te zien aan alles wat zij reeds had voorbereid op 'n kleine ronde theetafel.Alles was voorradig in andere woorden niets ontbrak!Snoepperijen van eerste kwaliteit en een schotel van de beste heerlijkste taartjes.Thee en koffie ontbraken zeker niet en of er gesmuld werd en gepraat natuurlijk! Toen kwam Arlette,mijn vriendin, op de gedachte mij de hernieuwde zaak van haar ouders eens te tonen niet ver van haar woonst gelegen.Als intermezzo vond ik dat fijn en wij gingen. Inderdaad die zaak was pikfijn hernieuwd en gemoderniseerd,ook de eerste verdieping was nu toonzaal van allerlei fijn gleiswerk en bestekken en al wat daar kan bijhoren.Er was voor de gemakkelijkheid ook een lift voorradig.En die ging Arlette,fier als 'n pauw ,met mij eens uitproberen!!Uit persoonlijke ondervinding weet ik,dat liften in het begin van hun dienstverlening aan kinderziekten durven te lijden.......toch had ik op dat moment niet deze gedachte in het hoofd.Toen we aan't stijgen waren zei Arlette," nu doen wij iets zeer gewaagd,want 't is zondag en geen kat zou ons hier terugvinden indien we zouden blijven hangen"
Wordt vervolgd
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek