Na Pommelien en Camille is Maksim (van LikeMe) de volgende die een eigen solosingle uitbrengt. 'Vechten voor je' kwam dan ook terecht in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 16 oktober 2021, als eerste nieuwkomer.
'Love Nwantiti' is een lied van de Nigeriaanse singer/songwriter CKay, uitgebracht in 2019. De song is gecomponeerd in dezelfde toonaard als 'Just The Two Of Us' van Bill Withers & Grover Washington Jr. Een remix getiteld 'Love Nwantiti (Ah Ah Ah)' van de Nigeriaanse zanger Joeboy en Kuami Eugene, zanger uit Ghana, werd als single in 2020 uitgebracht met commercieel succes in Nigeria, West-Azië, Noord-Afrika en in veel Europese clubs. Een Franse versie werd ingezongen door de Franse rapper Franglish. In 2021 werd de song een hit in Europa, Australië, Latins-Amerika, en Nieuw-Zeeland, met een nummer één in India, Nederland, Noorwegen en Zwitserland, dankzij TikTok. De remix piekte op nummer 3 in de UK Singles Chart en bereikte de hoogste plaats in de UK Indie Singles Chart. Verder nr. 31 in de US Billboard Hot 100, nr. 5 in de Billboard Global Chart en zelfs in de Canadian Hot 100. Een andere versie, de 'North African Remix' met ElGrande Toto, werd een hit in Duitsland, Italië, Oostenrijk en Denemarken. In de Radio 2 Top 30 van zaterdag 16 oktober 2021 was het de remix van CKay ft. Joeboy & Kuami Eugene ['Love Nwantiti (Ah Ah Ah)'] die toen als tweede nieuwkomer binnenkwam.
Rechts staat de inspiratiebron of is het plagiaat?
'Onderweg' is een bijzondere samenwerking tussen S10, een Nederlandse hiphopartieste, en de Belgische indiepop-band Bazart. Dankzij deze bijzondere combinatie die werd bewerkstelligd door Instagram scoorden Bazart ft. S10 ook in Nederland. Op zaterdag 16 oktober 2021 kwam het duet meteen binnen op nummer 13 van de Radio 2 Top 30. En nu maar duimen dat het getal 13 geen ongeluk brengt!
Er was opnieuw een gloednieuwe nummer één te beluisteren in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 16 oktober 2021. DJ Peter Hermans kondigde de Top-3 toen als volgt aan:
1. Regi & Pauline stegen na 3 weken van 2 naar 1 met 'Duizend sterren'. 2. Elton John en Dua Lipa stegen na 7 weken opnieuw van 3 naar 2 met de PNAU Remix van 'Cold Heart'. 3. Ed Sheeran steeg na 5 weken van 4 naar 3 met zijn single 'Shivers'.
Er waren slechts 3 nieuwkomers in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 16 oktober 2021 maar wel een nieuwe nummer één! Morgen bespreek ik de nieuwe hits uit de afleveringen van23 en 30 oktober en dan is die herfstmaand ook alweer afgelopen.
Tijdens de lockdowns in 2020 werd er meer gelezen dan voorheen. Niettemin werd de Boekenbeurs in Antwerpen een jaar later vervangen door Boektopia in Kortrijk. Mama's Jasje (eigenlijk Peter Van Laet) kwam op zaterdag 9 oktober 2021 terecht in de Radio 2 Top 30 met zijn nieuwste single 'Een boek voor jou' waarin hij aan zijn geliefde uitlegde dat hij een boek had geschreven samen met duizend brieven.
Het was op 9 oktober 2021 al een tijdje geleden dat ik nog iets vernomen had van Amaryllis Temmerman. Haar nieuwste single 'Nooit zo mooi als nu' kwam op die dag als tweede nieuwkomer binnen in de Radio 2 Top 30. Het liedje werd geschreven door Mike Machiels en Tom Vanstiphout.
'La Vita' werd gecomponeerd door een trio: Antonio Amurri / Norman Newell / Bruno Canfora en het is een cover van 'La Vita' van Elio Gandolfini. Hij zong deze ontroerende song in 1968 op zijn zeventiende op het festival van San Remo, maar het nummer werd vooral populair doordat Shirley Bassey het op datzelfde festival in datzelfde jaar als bijzondere gast zong. Zij was daar omdat ze in Monaco woonde en als belastingsbanneling gedurende twee jaar niet in Groot-Brittannië mocht optreden. 'This Is My Life (La Vita)' werd een wereldhit in de versie van Shirley Bassey (zowel in een trage als in een uptempo discoversie). Het lied staat op het album 'Italian Songbook' van Helmut Lotti die hiermee aan een flinke comeback bezig is. Derde nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 9 oktober 2021.
Het origineel uit 1968 staat links en rechts de cover, ook uit 1968 (in het Engels èn in het Italiaans)!
Glass Animals is een Britse electropopband, opgericht in Oxford in 2010. Onder leiding van zanger, songwriter en producer Dave Bayley, bestaat de groep ook uit zijn jeugdvrienden Joe Seaward, Ed Irwin-Singer en Drew MacFarlane. Op zaterdag 9 oktober 2021 was hun single 'Heat Waves' zowaar de op één na hoogste nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 alhoewel de hittegolven in de herfst uitbleven. Gelukkig maar!
Meteen op nummer 12 en bijgevolg de hoogste nieuwkomer in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 9 oktober 2021: de nieuwste van Bart Peeters. Ditmaal ging de Vlaamse bard grabbelen in het repertoire van Axelle Red. Hij bewerkte en hertaalde 'Parce que c'est toi' tot een ontroerend liefdeslied.
Op zaterdag 9 oktober 2021 kregen we opnieuw een andere nummer één te horen. De volledige Top-3 zag er toen zó uit:
1. Shouse steeg na 11 weken van 3 naar 1 met 'Love Tonight' alhoewel die band op 25 september ook al eens op één had gestaan! 2. Regi & Pauline stegen na 2 weken van 7 naar 2. Zou dat de volgende nummer 1 worden? 3. Elton John en Dua Lipa moesten zich tevreden stellen met een derde plaats. Het duo kwam van 1 en stond al 6 weken genoteerd.
Dit waren de 5 nieuwkomers in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 9 oktober 2021 met maar liefst 4 Belgische producties! Morgen komen de nieuwste hits uit de aflevering van 16 oktober aan de beurt met opnieuw een andere nummer één! Tot later!
Toen 'Lola' weerklonk in de Radio 2 Top 30 van zaterdag 2 oktober 2021 als eerste nieuwkomer had ik nog nooit gehoord van haar uitvoerders. Over Lennert Wolfs en zegmaarsam vond ik het volgende terug dankzij Google: "Belgische top-Dj Lennert Wolfs (Tomorrowland, Carré, enz.) heeft samen met zegmaarsam de Nederlandstalige Zomerhit van 2021 klaar! ‘zegmaarsam’ is een jonge Belgische rapper/zanger en tevens een producertalent." Geloof nooit klakkeloos wat er terug te vinden is op internet want de zomer was toen al lang afgelopen!
Coldplay is een Britse rockband, die in 1996 in Londen werd gevormd. De leden zijn zanger Chris Martin, gitarist Jon Buckland, drummer Will Champion en bassist Guy Berryman. BTS, ook wel Bangtan Boys genoemd, is een Zuid-Koreaanse K-pop-groep die in 2013 werd opgezet door Big Hit Entertainment. De groep bestaat uit drie rappers, namelijk RM, Suga en J-Hope en vier zangers, Jin, Jimin, V en Jungkook. En op zaterdag 2 oktober 2021 kwam de samenwerking tussen Coldplay en BTS terecht in de Radio 2 Top 30 onder de titel 'My Universe'.
Montero Lamar Hill (Atlanta, 9 april 1999), beter bekend als Lil Nas X, is een Amerikaanse rapper, zanger en liedschrijver. Op 30 juni 2019 maakte hij bekend homoseksueel te zijn. De nieuwste single van Lil Nas X, 'That's What I Want' kwam op zaterdag 2 oktober 2021 vanuit het niets meteen terecht in de Radio 2 Top 30 op nummer 13.
Na Camille en Olivia heeft Regi weer een nieuwe zangeres aan de "Regi-familie" toegevoegd: Pauline Slangen (19) uit Lommel is de winnares van ‘Regi Academy’ en is dus meteen te horen op de nieuwe single ‘Duizend sterren’. Die single kwam op zaterdag 2 oktober 2021 als hoogste nieuwkomer meteen binnen in de Radio 2 Top 30 op nummer 7.
De trouwe luisteraar van de Radio 2 Top 30 had op zaterdag 2 oktober 2021 ook recht op een gloednieuwe nummer één! De volledige Top-3 zag er toen zo uit:
1. Elton John & Dua Lipa stegen na 5 weken van 2 naar 1 met 'Cold Heart (PNAU Remix)'! 2. Ed Sheeran klom van 3 naar 2 met 'Shivers' en hij stond nog maar drie weken genoteerd in onze wekelijkse hitparade! 3. Shouse en 'Love Tonight' moesten na een 10 weken notering zakken van 1 naar 3.
Tot zover de vier nieuwkomers uit de Radio 2 Top 30 van zaterdag 2 oktober 2021. Morgen komen de nieuwste hits uit de aflevering van 9 oktober aan de beurt.
Haantjesgedrag: 'I'm A Man' vooral niet verwarren met de gelijknamige song van Bo Diddley uit 1955. Dit lied uit januari 1967 werd geschreven door Steve Winwood en platenproducer Jimmy Miller. Een redelijk grote hit toen voor de Spencer Davis Group maar twee jaar later had de Amerikaanse band Chicago Transit Authority (later ingekort tot Chicago vanwege een klacht van de gelijknamige autobusmaatschappij) nog veel meer succes met een extra lange versie. Winwood was op dat ogenblik slechts 18 jaar oud, wat toen bezwaarlijk volwassen kan genoemd worden. De meerderjarigheid en de stemplicht waren inderdaad vastgelegd op 21 jaar en de jongeren uit de jaren zestig in de Lage Landen mochten pas vanaf die leeftijd voor al hun eigen rechtshandelingen instaan, tenzij dat ongedaan werd gemaakt voor een wettelijk erkend beletsel. Maar genoeg theorie: heel straf van Steve Winwood die niet meer door het leven ging als Stevie.
'L'amour est bleu' van ene Vicky die op dat ogenblik volslagen onbekend was. Vicky Leandros (Grieks: Βίκυ Λέανδρος), pseudoniem van Vasiliki Papathanasiou (Grieks: Βασιλική Παπαθανασίου) [Paleokastritsa (Korfoe), 23 augustus 1949 (volgens vele biografieën) of 1952 (volgens eigen opgave)] is een Grieks-Duitse zangeres. Naast Grieks en Duits heeft ze ook veel nummers in het Frans en Engels gezongen. Ook nam zij verscheidene nummers op in het Japans, Nederlands, Italiaans en Spaans. In 1958 namen haar ouders haar mee naar Duitsland. Na de echtscheiding van haar ouders groeide Vicky op bij haar vader. Met zijn steun, hij was zelf succesvol in Griekenland en Duitsland als Leo Leandros, bouwde zij een carrière op in beide landen, aanvankelijk onder de naam Vicky (veel zangeressen in die tijd gebruikten alleen hun voornaam als artiestennaam). Leandros raakte internationaal bekend door haar deelname aan het Eurovisiesongfestival; eerst in 1967 voor Luxemburg; met 'L'amour est bleu' werd ze in dat jaar vierde. In 1972 werd ze (en nu onder haar volledige artiestennaam Vicky Leandros) opnieuw door Luxemburg uitgezonden naar het songfestival. Ditmaal won ze, met 'Après toi'. Leandros heeft dezelfde familienaam als Vangelis, die in 1983 het nummer 'Adler und Taube' schreef voor haar album 'Vicky'. Ze zijn echter niet verwant. In 1968 scoorde orkestleider Paul Mauriat met een instrumentale versie een wereldhit onder de titel 'Love is Blue'!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
Beslist een hoogtepunt voor de hippies die plots werden uitgenodigd om massaal naar San Francisco af te zakken! John Phillips van The Mama's & The Papa's schreef hun lijflied en het was Scott McKenzie die 'San Francisco (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair)' de hitparades zowat overal ter wereld in zong. "Flower Power" was geboren. De single stond wekenlang genoteerd en concurreerde met 'A Whiter Shade Of Pale' van Procol Harum. Iets minder braaf dan Scott McKenzie was de vroegere frontman van The Animals met zijn verhaal over wilde nachten in San Francisco. Eric Burdon zong over 'San Franciscan Nights' als protest tegen de oorlog in Vietnam. De song werd door hem geschreven samen met de nieuwe Animals: Vic Briggs, John Weider, Barry Jenkins, en Danny McCulloch. In 2010 zou Burdon bekennen dat hij toen eigenlijk een wilde nacht had beleefd met Janis Joplin!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Ruby Tuesday' is een nummer van The Rolling Stones uit 1967. Het is de B-kant van 'Let's Spend The Night Together'. De A-kant werd vooral in de VS geboycot en de Stones moesten ooit "some time" zingen i.p.v. "the night". Vandaar dat de toenmalige disc-jockeys meer en meer de B-kant begonnen te draaien. Volgens Keith Richards gaat het nummer over zijn vriendin in de jaren '60, Linda Keith. Richards schreef het nummer begin 1966 in een hotel in Los Angeles. Het nummer is vele malen gecoverd. De mooiste versies volgens mij zijn die van Melanie Safka (1970) en van Rod Stewart (1993). Brian Jones bespeelde geen blokfluit maar een zogenaamde recorder, een houten instrument uit de familie “fipple flutes” of ocarina's. Volgens Bob Dylan wordt het geluid van de recorder geassocieerd met vogels, herders, miraculeuze gebeurtenissen, begrafenissen, bruiloften, en amoureuze scènes. Hij vindt het een van de mooiste geluiden die de mens ooit heeft voortgebracht! Zo hoor je het ook eens van een ander.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
Melodieuze popmuziek uit dat geweldig jaar! Voor een bijna 16-jarige was het niet evident om te houden van de Amerikaanse countryzanger en gitarist Glen Campbell die ook af en toe een zijstapje zette naar de pop. Voor mijn leeftijdsgenoten was het al Rolling Stones of Beatles wat de klok sloeg. Maar "ik hou van veel muziekjes, en wie doet mij dat na" zou Raymond van het Groenewoud later zingen. En of hij gelijk had! Campbell is al aan bod gekomen in deze reeks als zanger of als sessiemuzikant (in duet met Bobbie Gentry of als lid van Sagittarius). Hij schreef geschiedenis door in 1967 in twee categorieën een Grammy Award te winnen, zowel voor beste countrysingle (met het nummer 'Gentle On My Mind' geschreven door John Hartford) als voor beste popsingle (met 'By The Time I Get To Phoenix' geschreven door de legendarische Jimmy Webb). Geniet van deze twee rustpunten, heel toepasselijk in deze periode van het jaar (Allerheiligen en Allerzielen).
-=-=-=-=-=-=-=-=-
In de maand mei van het jaar 1967 werd ‘All You Need Is Love’ uitgebracht met op de achterkant ‘Baby, You're A Rich Man’, oorspronkelijk een onafgewerkte song van John Lennon (“One of the Beautiful People”) waar Paul McCartney een refrein aan toevoegde. Met "beautiful people" bedoelde John de hippiebeweging van de jaren ’60. George Harrison speelde het lied gedurende zijn bezoek aan de wijk Haight-Ashbury van San Francisco in augustus 1967, op het hoogtepunt van de zogenaamde “Summer of Love”. ‘All You Need Is Love’ werd speciaal geschreven voor het rechtstreekse, internationaal uitgezonden televisieprogramma 'Our World' op 25 juni 1967, bij ons bekend onder de naam ‘Mundovisie’. Ik had het geluk dit programma rechtstreeks mee te maken in zwart/wit op de BRT. Dit was het eerste rechtstreekse programma dat via de satelliet werd uitgezonden, en wel in 26 landen. Het toonde beelden uit verschillende landen en er werd ook een bezoek gebracht aan de studio waarin The Beatles op dat moment bezig waren een nieuwe opname te maken met behulp van een symfonisch orkest. Het programma trok 350 miljoen kijkers. ‘All You Need Is Love’ begint met de eerste maten van La Marseillaise, ongetwijfeld om de televisiekijkers (en vooral de Fransen) te verrassen. Aan het slot tijdens de fade-out zingt McCartney een paar maal "She loves you, yeah, yeah, yeah!". Een onvergetelijk moment voor een toen 15 ½- jarige fan! Het lied werd in juli 1967 op single uitgebracht en werd een wereldwijde nummer 1-hit. Het is terug te vinden op de Amerikaanse versie van het album 'Magical Mystery Tour' (1967) en ook op het wereldwijd verschenen album 'Yellow Submarine' (1968). Als achtergrondzangers fungeren onder meer Mick Jagger en Keith Richards van The Rolling Stones en Donovan.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
Raymond Douglas (Ray) Davies is een singer-songwriter en gitarist, het meest bekend van de Britse band The Kinks. Hij is de oudere broer van gitarist Dave Davies en altijd de drijvende kracht geweest achter de popgroep The Kinks, die haar successen voornamelijk in de jaren 1964-1975 kende. Davies is verantwoordelijk voor vrijwel alle composities die de groep op de plaat heeft gezet. Zijn songteksten kenmerken zich vooral door een ironische houding ten opzichte van de Engelse middenklasse. Hij wist als geen andere in een liedje van om en bij de drie minuten perfect weer te geven wat er zich toen in Londen afspeelde. In 1967 scoorden The Kinks drie geweldige nummers die ik jullie niet wil onthouden: 'Waterloo Sunset' 'Autumn Almanac' 'Mr. Pleasant' Veel luisterplezier!
Toepasselijk herfstnummer (links) en rechts heel plezierig om naar te luisteren!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Gloria' is een nummer van de Noord-Ierse band Them. Het nummer verscheen op hun debuutalbum 'The Angry Young Them' uit 1965. Op 2 december 1964 werd het nummer uitgebracht als de B-kant van de single 'Baby, Please Don't Go'. 'Gloria' is geschreven door zanger Van Morrison en geproduceerd door Dick Rowe. Morrison schreef het nummer toen hij in de zomer van 1963 met zijn toenmalige band The Monarchs in Duitsland optrad. Bij terugkomst in zijn thuisstad Belfast sloot hij zich aan bij The Gamblers, waarmee hij de groep Them formeerde. Tijdens optredens maakte hij veel gebruik van improvisaties, waardoor een nummer wel 15 tot 20 minuten kon duren. Nadat Them een contract had getekend bij Decca Records, gingen zij op 5 april 1964 naar Londen voor een opnamesessie; 'Gloria' was een van de zeven nummers die zij die dag opnamen. De band bestond op dat moment uit Morrison, gitarist Billy Harrison, basgitarist Alan Henderson, drummer Ronnie Millings en toetsenist Patrick John McCauley. Producer Rowe vond de bandleden nog te onervaren en maakte daarom tevens gebruik van twee sessiemuzikanten: orgelspeler Arthur Greenslade en drummer Bobby Graham. 'Gloria' werd uitgebracht als de B-kant van de single 'Baby, Please Don't Go', maar werd minstens net zo bekend als de A-kant. In de Verenigde Staten werd het in 1965 als de A-kant van een single uitgebracht en behaalde hier plaats 71 in de Billboard Hot 100 mee. In België en Nederland (en waarschijnlijk in de rest van het Europees continent) werd het in 1967 uitgebracht als single want het ambiancenummer was toen bijzonder populair in de Noord-Franse discotheken. Ditmaal stond 'Friday's Child' op de B-kant. En dan nu allemaal samen: ♫♫♫ G-L-O-R-I-Aaaaaaaaaaaaa! ♫♫♫ ...
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Tim Hardin, Amerikaanse folkzanger, had ons in 1966 al verblijd met zijn elpee 'Tim Hardin 1'. Daarop stonden o.m. 'How Can We Hang On To A Dream?' (later gecoverd door The Nice) en 'Reason To Believe' (Rod Stewart brak definitief door met zijn versie!). De bekendste versies van 'How Can We Hang On To A Dream?' (soms uitgebracht als 'Hang On To A Dream') zijn afkomstig van Emerson, Lake & Palmer, Fleetwood Mac, Johnny Hallyday, Françoise Hardy, Nazareth, The Lemonheads, Liesbeth List, The Moody Blues, The Nice, en Kathryn Williams. Op de elpee 'Tim Hardin 2' uit 1967 stond o.a. 'If I Were A Carpenter', een prachtig nummer dat met succes werd gecoverd door onder anderen Johnny Cash, Neil Diamond, Bobby Darin, de Four Tops, de Small Faces, Joan Baez, Dolly Parton, en Waylon Jennings. In augustus 1969 gaf hij een legendarisch optreden op Woodstock.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Respect' is een door Otis Redding geschreven liedje, waarmee de Amerikaanse zangeres Aretha Franklin in 1967 een grote hit scoorde. Redding schreef het liedje in 1965 in één dag en het arrangeren nam twintig minuten in beslag. In zijn bluesversie pleit hij voor respect en erkenning van een vrouw. Franklins versie werd op 14 februari 1967 in een studio in Manhattan (New York) opgenomen. Met o.a. King Curtis op saxofoon en oudere zus Erma Franklin als achtergrondzangeres. Het liedje fungeerde als lijflied voor zowel de Afro-Amerikaanse burgerrechtenbeweging als de tweede feministische golf. Otis Redding was vereerd met de cover van Aretha Franklin maar toch ook een beetje triest want ze had zich zijn compositie toegeëigend. En dan nu allemaal samen: "sock it to me" en vooral heel veel "R-E-S-P-E-C-T"!
Sinds 1 juli 2021 is er een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn te beluisteren. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
1 oktober: In Vlaanderen verdwijnt de mondmaskerplicht in de Horeca, de winkels, op school en op het werk. In Brussel en Wallonië blijft de mondmaskerplicht nog van kracht!
3 oktober: Het International Consortium of Investigative Journalists publiceert de Pandora Papers, een reeks gelekte documenten waaruit blijkt dat onder meer wereldleiders en politici gebruikmaken van financiële constructies via belastingparadijzen, met mogelijk belastingontduiking als gevolg. Ook CDA-politicus Wopke Hoekstra wordt genoemd, in België de erven Solvay.
Voormalig Facebook manager Frances Haugen maakt zich op TV bekend als de klokkenluider die eerder een groot aantal interne documenten had gelekt. Volgens deze Facebook files kiest het platform ervoor om vooral berichten te tonen die reactie opwekken en zo meer winst opleveren. De Facebook Papers zijn geboren!
4 oktober: Door een serverstoring zijn Facebook, Instagram en WhatsApp enkele uren wereldwijd onbereikbaar. De oorzaak blijkt een fout van een systeembeheerder te zijn.
7 oktober: Het Poolse Constitutionele Hof oordeelt dat het Poolse nationale recht in bepaalde gevallen mag prevaleren boven het recht van de Europese Unie. Volgens Europarlementariërs plaatst Polen zich hiermee buiten de Europese rechtsorde, waarmee Poolse uittreding uit de EU ("polexit") een mogelijkheid wordt. De grote meerderheid van de Poolse bevolking is tegen een Poolse uittreding want Europa geeft enorm veel subsidies aan het land.
9 oktober: De Oostenrijkse bondkanselier Sebastian Kurz treedt af naar aanleiding van een corruptieschandaal.
10 oktober: In Brussel betogen 25.000 à 70.000 mensen met 'Back to the Climate' voor een beter klimaatbeleid. Blijkbaar is bijna iedereen vergeten dat de coronapandemie nog niet voorbij is en dat de vierde golf al begonnen is!
13 oktober: Bij een aanval in de Noorse plaats Kongsberg vallen vijf doden. De dader, een 37-jarige Deen die was bekeerd tot de islam, wordt gearresteerd. In eerste instantie wordt gedacht dat hij pijl en boog gebruikte, wat later wordt weerlegd.
15 oktober: Bij een aanslag op een sjiitische moskee in de Afghaanse stad Kandahar vallen tientallen doden. De aanslag wordt een dag later opgeëist door IS-K, de Afghaanse tak van Islamitische Staat.
21 oktober: Letland gaat vanwege het weer stijgende aantal COVID-19-besmettingen opnieuw in lockdown. Sergej Sobjanin, de burgemeester van Moskou, maakt bekend dat de stad vanwege het stijgende aantal COVID-19-besmettingen vanaf 28 oktober voor minstens anderhalve week in lockdown gaat. Voedingswinkels en apotheken blijven wel open.
27 oktober: Het Europese Hof van Justitie legt Polen een dwangsom van een miljoen euro per dag op. De reden is het in stand houden door Polen van een tuchtkamer die in strijd met het Europese recht wordt bevonden.
29 oktober: De mondmaskerplicht wordt opnieuw ingevoerd in Vlaanderen na amper één maand. De vierde golf woedt nu in alle hevigheid en er zijn nog altijd mensen die feesten als de beesten (liefst met duizenden tegelijk) en die nog altijd naar het buitenland vliegen.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Barry, Maurice en Robin Gibb verdienen een bijzondere vermelding in deze muzikale reeks. De naam van de groep was aanvankelijk niet bedoeld als afkorting van "Brothers Gibb". Oorspronkelijk speelden de broers samen als 'The Rattlesnakes', later werd dat 'Wee Johnny Hayes & the Bluecats' en onder die naam werden ze geïntroduceerd bij radio-dj Bill Gates. Dat gebeurde door Bill Goode, nadat hij hen aan het werk zag op het Brisbane Speedway Circuit. Bill Gates bedacht de naam "Bee Gees" en baseerde zich daarbij op zijn en Goodes initialen: BG. Naarmate de groep in de late jaren zestig zelfstandig succes begon te oogsten, werd de naam meer geassocieerd met "Brothers Gibb". De broers werden geboren op het eiland Man, maar in 1958 emigreerden ze naar Australië. Daar begon hun carrière, en in 1967 keerden ze terug naar Engeland, waar ze een groep vormden met Vince Melouney, (gitaar) en Colin Petersen, (drums). In Australië en Nederland hadden ze rond dat moment hun eerste hit met 'Spicks and Specks', in Engeland en elders volgden nummers als 'New York Mining Disaster 1941', 'Massachusetts', 'Words', 'World', 'I've Gotta Get a Message to You' en 'Holiday'. 1967 was beslist het meest productieve jaar van de Bee Gees! Vanaf 1975 gingen de drie broers resoluut de discotoer op en die legde hen beslist geen windeieren, vooral dankzij de film 'Saturday Night Fever' uit 1977.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Stevie Winwood was ouder geworden en na zijn vertrek bij de Spencer Davis Group werd hij aangesproken als Steve Winwood. Samen met Dave Mason, Jim Capaldi, en Chris Wood vormde hij de groep Traffic. Mason schreef een psychedelisch lied waar zijn drie andere makkers niet blij mee waren want zij wilden absoluut geen deel uitmaken van een psychedelische popgroep. 'Hole In My Shoe' gaat inderdaad over een olifant in een kauwgomballenboom (drie jaar vóór Elly en Rikkert) en honderd tinnen soldaatjes die schieten in een veld. In het middelste stuk van het liedje hoor je een gesproken passage van een zesjarig meisje (Francine Heimann, het stiefdochtertje van Chris Blackwell, de oprichter van Island Records): zij heeft het over een reusachtige albatros die door de wolken vliegt. Je zou voor minder denken dat de schrijver wiet of iets anders had gerookt. Maar de song paste wonderwel in de tijdsgeest van toen. De allereerste single van de nieuwe band in 1967 was 'Paper Sun', nochtans ook een psychedelische popsong maar ditmaal geschreven door Jim Capaldi en Steve Winwood. Opmerkelijk feit: op beide singles bespeelt Dave Mason de sitar (zeer in trek in die tijd) en Jimmy Miller producete beide schijfjes op 45 toeren.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'For What It's Worth' was voor mij -een bijna zestienjarige toen- moeilijk te onthouden. Het enige wat ik indertijd kon ontcijferen was "Stop! Hey what's that sound". De naam van de groep daarentegen kon ik makkelijker opslaan in mijn geheugen. Buffalo Springfield was een invloedrijke Amerikaanse popgroep in de jaren zestig, die in de jaren 1966-1968 drie elpees opnam. De groep, opgericht als The Herd (niet te verwarren met de Britse band van Peter Frampton), ontstond begin 1966 en bestond uit Neil Young (gitaar) en Stephen Stills (gitaar), met daarbij Richie Furay (gitaar), Bruce Palmer (basgitaar) en Dewey Martin (drums). De naam werd ontleend aan de stoomwals van de Buffalo-Springfield Roller Company, die voor het huis van producer Barry Friedman stond, waar Stills en Furay verbleven. Na het uiteenvallen van de groep zocht Stephen Stills samenwerking met David Crosby en Graham Nash en zo ontstond Crosby, Stills and Nash. Later voegde Neil Young zich bij de groep, waardoor de naam werd gewijzigd in Crosby, Stills, Nash and Young. Naast hun werk in deze bezetting maakte ieder van hen solowerk. Richie Furay en Jim Messina formeerden de groep Poco. Jim Messina maakte later met Kenny Loggins deel uit van het duo Loggins & Messina. Het protestlied werd uitgebracht in het najaar van 1966 maar het was slechts in de loop van 1967 enkele malen op de radio te horen. Het haalde nooit de hitlijsten in België of Nederland maar werd later vaak gebruikt in de soundtrack van menige film of televisieserie over de jaren zestig. Stephen Stills schreef het naar verluidt op een kwartiertje en het gaat niet over de oorlog in Vietnam maar over nieuwe wetten die toen werden gestemd om de politie de macht te geven protestbetogingen, demonstraties en manifestaties (meestal van jongeren, al dan niet studenten) hardhandig uiteen te slaan. Voor wat het waard is ...
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
'I Am The Walrus' staat al jàren op nummer één in mijn persoonlijke Top 4100 Aller Tijden! Geschreven door John Lennon verscheen het nummer op de Magical Mystery Tour-lp en dubbel-ep alsook als B-kant van de nummer één-single 'Hello, Goodbye'. De BBC sloeg het formidabel lied meteen in de ban vanwege het woord "knickers" (onderbroek of slip) in de zin "You've been a naughty girl, you've let your knickers down". Verder was er de gekke kreet "goo goo ga joob" die naar verluidt de laatstse woorden waren van Humpty Dumpty vóór zijn val. Lennon componeerde het avant-garde-achtige nummer door drie andere nummers waar hij aan werkte te combineren en samen te smelten tot één geheel. Lennon beweert inspiratie te hebben geput uit verschillende lsd-trips. Het steeds terugkerende woord walrus refereert aan het gedicht 'The Walrus And The Carpenter' van de Engelse wiskundige, logicus, kinderboekenschrijver en dichter Lewis Carroll. Hij had van een leerlinge van zijn oude basisschool een brief ontvangen waarin stond dat haar leraar Engels zijn leerlingen Beatles-teksten liet analyseren als opdracht. Hij voelde zich hier erg door vereerd en vond het verwonderlijk dat een leraar zoveel tijd en moeite stak in het ontcijferen van zijn teksten, waarop hij voor de grap als reactie een zo onbegrijpelijk mogelijk nummer schreef, vol met nonsenszinnen en wartaal. Het resultaat van dit project was 'I Am The Walrus'. Het was het allereerste nummer dat werd opgenomen na het overlijden van Brian Epstein, de manager van de Beatles. Producer George Martin componeerde en dirigeerde enkele arrangementen voor violen, cello's, hoorns en klarinetten, die hij aan de opname van de bandversie toevoegde. Een groot koor nam ook deel aan de opname mee en zong de teksten "Ho-ho-ho, hee-hee-hee, ha-ha-ha", "oompah, oompah, stick it up your jumper!", "got one, got one, everybody's got one". Tijdens het mixen (mono) van het nummer werd er live een feed van BBC Radio 3 toegevoegd. Hier werd op dat moment (29 september 1967) een hoorspelversie van Shakespeare's King Lear uitgezonden. Een van de zinnen uit King Lear die tegen het eind van het nummer wordt opgelezen is "Oh, untimely Death!". Iets wat later als bewijs werd gezien in de Paul Is Dead-theorie, net als de val van Humpty Dumpty trouwens. De achtergrondzangers waren de Mike Sammes Singers, bekend van 'Somewhere My Love' uit de film 'Dr. Zhivago'. De psychedelische song wordt regelmatig gespeeld ten huize Colemans!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
De elpee 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles werd in de VS van de troon gestoten op 18 oktober 1967 door het debuutalbum van Bobbie Gentry, een tot dan onbekende singer/songwriter! Zowel elpee als single kregen dezelfde titel: 'Ode To Billie Joe' en de eerste strofe van haar droefgeestige ballade sloeg in als een bom: "It was the third of June, another sleepy, dusty Delta day I was out choppin' cotton, and my brother was balin' hay And at dinner time we stopped and walked back to the house to eat And mama hollered out the back door, y'all, remember to wipe your feet And then she said, I got some news this mornin' from Choctaw Ridge Today, Billy Joe MacAllister jumped off the Tallahatchie Bridge" Bobbie Gentry werd als Roberta Lee Streeter geboren in Chickasaw County in de Amerikaanse staat Mississippi. In 1963 nam ze samen met de popzanger Jody Reynolds haar eerste single op: 'Stranger in the mirror' / 'Requiem for love'. Het gelegenheidsduo noemde zich Jody and Bobbie. De plaat deed niets. De doorbraak voor Bobbie Gentry kwam in 1967, toen ze voor het platenlabel Capitol Records het nummer 'Mississippi Delta' mocht opnemen met op de b-kant 'Ode To Billie Joe'. Het was een ballade met enkel begeleiding van haar gitaar en enkele strijkers. De deejays zagen veel meer in de b-kant en zo werden a- en b-kant verwisseld en de rest is geschiedenis! Later zong ze enkele malen samen met countryzanger Glen Campbell, een andere favoriet van mij. De verkoop van zowel de singles als de elpees van hun samenwerking legde hen geen windeieren.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
De psychedelische song 'White Rabbit' gaat heus niet over een wit konijn! Het witte konijn is een fictief personage met menselijke eigenschappen in het boek "Alice's Adventures in Wonderland" van Lewis Carroll uit 1865 (zie ook 'I Am The Walrus' van The Beatles). Oorspronkelijk uitgebracht door de Amerikaanse psychedelische rockband Jefferson Airplane in februari 1967 op de elpee 'Surrealistic Pillow' en vervolgens als single in de maand juni. Hier en daar werd de song niet gedraaid op de Amerikaanse radiozenders vanwege de connectie met drugs. De single werd pas in de zomer van 1970 een hit in Europa dankzij hun optreden op Woodstock in augustus 1969 en de documentaire van Michael Wadleigh uit 1970; drie en een half jaar na verschijnen. Ook de B-kant 'Somebody To Love' was hitgevoelig en vaak gedraaid op de Europese radiostations. Het nummer was geschreven door zangeres Grace Slick al tijdens haar periode bij The Great Society, maar opnames daarvan zijn pas later uitgebracht.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Baby Please Don't Go' is een Chicago blues waarmee ik in 1964 al vluchtig kennismaakte via Radio Veronica toen de jongens van Them (met Van Morrison) die geweldige song op single uitbrachten met op de b-kant 'Gloria'! Die muziek werd toen niet gedraaid op Omroep Brabant. Het lied werd geschreven door Big Joe Williams in 1935 en in 1967 bracht de Amerikaanse rockgroep uit Chicago een snellere versie uit. De loeiende gitaarriffs komen van Ted Nugent die toen blijkbaar goed geluisterd had naar gitaarwonder Jimi Hendrix. In 1968 bracht de groep een single uit die bekender is in onze contreien: 'Journey to the Center of the Mind', een mengeling van psychedelische rock, garage rock, hard rock, en acid rock. In 1969 bracht de Engelse rockband Ambrose Slade een versie daarvan uit op hun debuutelpee, met de toepasselijke titel 'Beginnings'. Vanaf 1971 zou het viertal furore maken als ... Slade!
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'The Fool on the Hill' (De dwaas op de heuvel) is een nummer van The Beatles. Het is geschreven door Paul McCartney, maar staat, zoals gebruikelijk, op naam van Lennon/McCartney. Paul McCartney nam ook de zang voor zijn rekening toen het liedje in 1967 werd opgenomen. Het nummer kwam zowel op de (Britse) E.P. als de (Amerikaanse) LP 'Magical Mystery Tour' terecht en werd gebruikt in de gelijknamige film. De opnamen van het landschap waarin de dwaas ronddwaalt, zijn gemaakt in de buurt van Nice, in het zuiden van Frankrijk. Aan zijn biograaf Barry Miles vertelde Paul ooit dat hij bij het schrijven van het nummer dacht aan de Maharishi Mahesh Yogi, een goeroe die in die tijd veel indruk had gemaakt op The Beatles. De Maharishi werd door zijn tegenstanders uitgemaakt voor een dwaas, maar in de ogen van The Beatles was hij (toen althans) een wijs man. De toenmalige muzikanten in de studio: Paul McCartney, zang, piano, blokfluit, tinwhistle, basgitaar (Rickenbacker 4001); John Lennon, mondharmonica, mondharp, akoestische gitaar; George Harrison, akoestische gitaar (Gibson J-160E), mondharmonica; Ringo Starr, drums, tingsha’s, maraca's; Christopher Taylor, Richard Taylor en Jack Ellory, dwarsfluit. Volgens mij het allermooiste nummer waarop een blokfluit te horen is. Uit dezelfde E.P. of L.P. komt het titelnummer met een stomende intro van de autobus waarmee de Fab Four hun reis maakten, het equivalent van een drugstrip en de film die ze maakten was daarop gebaseerd. In tegenstelling tot de titelsongs van de films 'A Hard Day’s Night' en 'Help!' is 'Magical Mystery Tour' nooit op single verschenen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Met tinnen soldaatjes heb ik nooit gespeeld, die waren in het begin van de jaren vijftig al uit kalk of plastic. Maar 'Tin Soldier' van de Small Faces heb ik altijd goed kunnen pruimen! Steve Marriott en Ronnie Lane schreven het lied dat gaat over Jenny Rylands, met wie Marriott later trouwde. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat P.P. Arnold het geweldig nummer zou opnemen. Zij was een vroegere Ikette die Ike & Tina Turner in de VS had achtergelaten om zich in het Verenigd Koninkrijk te vestigen. Marriott veranderde van gedachte en nam het krachtig lied op met zijn groep maar P.P. Arnold zong toch mee in de achtergrond. En hoe! Kijk maar naar onderstaande videoclip van een optreden op 2 maart 1968 voor de Franse televisie (Bouton Rouge). De kracht spat zo af van het scherm. De single werd officieel uitgebracht op 2 december 1967. Dit was de bezetting in de studio: Ronnie Lane - basgitaar, zang; Kenney Jones - drums; Ian McLagan - toetsen; Steve Marriott - zang, gitaar; P.P. Arnold - achtergrondzang. ♫♫♫ Come on! ♫♫♫ ...
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
In die lange, hete zomer van 1967 kon je moeilijk naast de elpee 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles kijken want die schijf stond maandenlang in de hitlijsten, waarvan vele weken op nummer één! Eén van de hoogtepunten uit dat album is beslist 'Lucy In The Sky With Diamonds'. Het was dè periode van hippies en verdovende middelen allerhande en dus werd al gauw de link gelegd met LSD, een acroniem voor de titel van het lied. Of het waar is, laat ik in het midden ... De grandioze langspeelplaat werd afgesloten met een tweede hoogtepunt, een apocalyptisch nummer dat deels door John Lennon werd geschreven en deels door Paul McCartney. Na de release van 'A Day In The Life' werd al snel een link gelegd met drugsgebruik. Het lied zou daaraan refereren, met name de zinsnede "I'd love to turn you on". De BBC vond dat daarmee drugsgebruik bevorderd werd en verbood uitzending ervan. Producer George Martin deed een beroep op een klassiek geschoold orkest dat zo veel mogelijk geluid met alle instrumenten (voornamelijk blazers en strijkers) moest maken, aanzwellend van laag naar hoog. De muzikanten verklaarden Martin aanvankelijk gek. Mal Evans, roadie van The Beatles, zorgde voor de wekker, de teller, en de piano (slotakkoord). Hiermee is de elpee nog niet afgelopen. Het lied wordt gevolgd door een fluittoon van 15 kHz gedurende enkele seconden, voor de meeste mensen onhoorbaar. En als de grammofoon dan nog niet automatisch is afgeslagen, klinkt er uit de eindgroef een steeds herhaald, onverstaanbaar gebabbel. De toenmalige jeugd dat dit een voorspelling was van de derde wereldoorlog en dat het slotakkoord van de piano verwees naar het ontploffen van een atoombom! Twee jaar later werd de elpee (zowel de teksten als de hoes) grondig onderzocht en zo ontstond de theorie dat Paul McCartney al jaren voordien zou zijn overleden in een verkeersongeval. Tot op de dag van vandaag zijn er mensen die er vast van overtuigd zijn dat hij werd vervangen door een dubbelganger ...
Bovenstaande besproken nummers nam ik met de medewerking van mijn trouwe bondgenoot op (zie onderstaande foto) want in die periode kocht ik nog geen vinylplaten.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
'Handbags and Gladrags' is een song geschreven door Mike d'Abo, toen hij leadzanger was van Manfred Mann, de Britse rhythm-and-blues-band/popgroep. De auteursversie kwam er pas in 1970. Hij wou duidelijk maken dat het geluk voor een jong meisje niet bestaat uit een kleerkast gevuld met chique en hippe kleren. Er bestaan diepere waarden in het leven. De bekendste versie is wellicht die van Rod Stewart uit 1969 met d'Abo op piano maar de originele versie komt van Chris Farlowe, de Britse zanger die ook bekend staat onder zijn pseudoniem Little Joe Cook. Hij werkte samen met o.a. The Thunderbirds, Colosseum, Atomic Rooster, en Van Morrison. De jongsten onder ons kennen natuurlijk enkel de versie van Stereophonics.
Tim Rose, geboren als Timothy Alan Patrick Rose, was een Amerikaanse zanger en songwriter die een groot deel van zijn leven in Londen, Engeland doorbracht, en meer succes had in Europa dan in zijn geboorteland. Hij kwam al ter sprake in deze reeks bij het lied 'Hey Joe'. In 1967 bracht Rose zijn versie uit van 'Morning Dew', oorspronkelijk geschreven door Bonnie Dobson, een Canadese singer/songwriter in 1962. Zij kreeg inspiratie voor het nummer na het zien van de film 'On the Beach' uit 1959. Het verhaal van het lied gaat over een gesprek tussen de laatste man en laatste vrouw op aarde na de apocalyps (veroorzaakt door een nucleaire wereldoorlog). Tim Rose zette het folknummer naar zijn hand en voegde er wat meer rockgehalte aan toe. De covers zijn talloos: Fred Neil, Ralph McTell, Lulu, Nazareth, Grateful Dead, Jeff Beck Group, Robert Plant, e.v.a. De bekendste versie kwam van Long John Baldry in 1980 onder de titel '(Walk Me Out In The) Morning Dew'. In 1967 kwam er nog een bijzondere versie uit van de Britse groep Episode Six waarin o.m. Roger Glover en Ian Gillan zaten die later naar Deep Purple (Mark II) zouden overlopen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-
'Reflections of Charles Brown' werd geschreven door Rod Lynton, gebaseerd op Bach’s 'Air On A G String'. Rupert's People was in feite een studiogroep die bestond uit de leden van Les Fleur de Lys, The Sweet Feeling plus Adrian Gurvitz (die later zou opduiken in de Britse psychedelische rockband The Gun). Rod Lynton zou de song gecomponeerd hebben zonder 'A Whiter Shade of Pale' te hebben gehoord alhoewel de groep in dezelfde studio aan het opnemen was, in een vertrek naast Procol Harum. Opvallend detail: toetsenist Peter Solley, die bijdragen heeft geleverd aan Rupert's People (die echter niet de eindmix haalden) trad later toe tot Procol Harum. 'Reflections of Charles Brown' werd geen hit in tegenstelling tot die geweldige single van Gary Brooker, Keith Reid en co die nog aan bod zal komen in deze memorabele reeks. Oh ja, de Belgische groep The Vipers (uit Gent) nam in 1969 een knappe cover op onder de titel 'Reflections Of Charlie Brown'. Het verhaal gaat over het saaie bestaan van een hard werkende arbeider en heeft verder geen uitstaans met de stripfiguur in Peanuts.
'A Whiter Shade Of Pale' zal ik altijd associëren met die lange, hete zomer van dat geweldig muzikaal jaar! The Beatles stonden toen maandenlang in de hitlijsten met hun LP 'Sgt. Pepper' maar op 45 toeren was het een splinternieuwe groep die de hele zomer lang op één stond met dank aan het fantastisch geluid van het hammondorgel! Gary Brooker en Matthew Fisher componeerden het lied, een mengeling van popmuziek en klassieke muziek, met name van Johann Sebastian Bach. Het zou hierbij gaan om 'Wachet auf, ruft uns die Stimme (BWV 140)', 'Orkestsuite no. 3 BWV 1068', en 'Air auf der G-Saite van August Wilhelmj (zelf een Bachbewerking)'. Ook zou 'When A Man Loves A Woman' van Percy Sledge uit 1966 van invloed zijn geweest. De mysterieuze tekst van Keith Reid was voor een bijna 16-jarige als ik moeilijk te ontcijferen. Waarschijnlijk ging het om een party waarbij iets te veel hallucinerende middelen werden gebruikt. Je zou voor minder bleek uitgeslagen zijn! In 2005 spande Matthew Fisher een proces in om royalty's te bekomen vanwege zijn bijdrage aan het hammondorgel. De rechter gaf hem gelijk en sindsdien werd deze rechtszaak beschouwd als een proefproces voor andere popmusici. Ik volgde toen Latijn-Wetenschappen en er werd druk gespeculeerd wat Procol Harum juist zou betekenen. De meest gangbare uitleg was "ver weg en toch nabij". "Procul harum" zou echter "ver van deze meisjes of vrouwen" betekenen. Na dit gigantisch succes vroeg iedereen zich af wat de opvolger zou worden. Met 'Homburg' scoorde de Britse band in het najaar van 1967 opnieuw een nummer één en ik herinner mij nog altijd waar ik was toen ik het lied voor het eerst hoorde: op het Voedingssalon in Brussel. Kippenvelmoment!
-=-=-=-=-=-=-=-
Pink Floyd was een Engelse rockband die internationale erkenning kreeg voor zijn progressieve psychedelische rockmuziek. De groep evolueerde tot pioniers van de progressieve rock en symfonische muziek. De Engelse zanger, gitarist, componist en kunstenaar, Syd Barrett, was lid van 1964 tot 1968. Pink en Floyd verwijzen naar twee bluesmuzikanten, Pink Anderson en Floyd Council, twee helden van Barrett. Hij schreef de twee debuutsingles van de band. De eerste was 'Arnold Layne', een song die ging over een travestiet die vrouwenkleren op zijn waslijn had hangen. Vandaar de videoclip met de mannequin. De tweede single was 'See Emily Play' waarvan de videoclip op de Heizelvlakte werd opgenomen. Het nummer gaat naar verluidt over een meisje genaamd Emily, dat Barrett zogezegd heeft gezien terwijl hij in het bos sliep nadat hij een psychedelische drug had genomen. Later zei hij dat dit verhaal nep was. Beide nummers uit 1967 werden nooit in stereo opgenomen. Enkele jaren later zou Pink Floyd megasuccessen scoren met hun legendarische live optredens en dankzij de gigantische verkoop van hun elpees.
-=-=-=-=-=-=-=-
Michel Polnareff was wellicht de meest "Angelsaksische" Fransman in de popmuziek. Polnareff werd geboren in een kunstminnende familie. Zijn moeder, Simone Lane, was danseres en zijn vader, Leib Léo Polnareff (Лейб Полнарёв), was een Russische Joodse immigrant uit Odessa en werkte ooit samen met Edith Piaf. Michel leerde piano en gitaar spelen voor hij professioneel muzikant werd. Al zeer vroeg trok hij naar Londen om er na een straatmuzikant te zijn geweest de studio introk om er gebruik te maken van de legendarische gitaarkunsten van studiomuzikant Jimmy Page! Een van de meest romantische songs die het enfant terrible ooit componeerde is zonder twijfel 'Âme câline', ondersteund door een magistrale orchestratie, met piano en violen in een heerlijke hoofdrol. Een jaar later werd het een wereldnummer in de instrumentale versie van Raymond Lefèvre & Son Orchestre onder een Engelse titel: 'Soul Coaxing'!
-=-=-=-=-=-=-
Het mooiste zangduo (m/v) is volgens mij onbetwist Nancy Sinatra & Lee Hazlewood. Gevolgd door Liesbeth List & Ramses Shaffy in de Lage Landen, maar 'Pastorale', hun prachtig duet dateert uit 1969. In de zomer van 1967 maakte ik kennis met 'Summer Wine', een heerlijk lied dat een jaar voordien al werd uitgebracht in de Verenigde Staten en dat in 2011 zeer voortreffelijk gecoverd werd door Guido Belcanto en An Pierlé. De melodie had zó uit een Bondfilm kunnen komen! De opvolger was 'Some Velvet Morning' met een dreigende intro alsof de mistbanken over de horizon dwaalden. Het moet toen herfst 1967 geweest zijn alhoewel de libellen en de narcissen mij toen niet rond de oren vlogen. Maar ik wist wel wie Phaedra was, namelijk een figuur uit de Griekse mythologie. Ze is de jongere zus van Ariadne. Beiden zijn dochters van Minos van Kreta, de zoon van Zeus en Europa, en Pasiphaë, de dochter van Helios.
-=-=-=-=-=-=-
Het jaar voordien was er al een reclamespot voor Diet Coke geschreven door Bob Crewe. De sound van de trompet die deed denken aan Herb Alpert & The Tijuana Brass sloeg zodanig aan dat de componist besloot de tune opnieuw uit te brengen maar onder de naam 'The Bob Crewe Generation'. Hijzelf had samen met Bob Gaudio tientallen hits geschreven voor The Four Seasons. Deze instrumental is een typisch voorbeeld van beatmuziek. Andy Williams bracht een gezongen versie uit op een nagenoeg identieke muzikale basistrack. 'Music To Watch Girls By' werd regelmatig op zondag gedraaid door de toenmalige BRT in afwachting van de sportuitslagen.
-=-=-=-=-=-=-
Mickey Dolenz, drummer bij The Monkees, schreef in 1967 het nummer 'Randy Scouse Git', een zin die hij had gehoord in de Britse televisieserie 'Till Death Us Do Part', toen hij in Engeland verbleef. De song gaat over een party die The Beatles organiseerden voor "The Pre-fab Four", want zo werden The Monkees vernoemd in sommige middens. John Lennon was naar verluidt een grote fan. Er zijn referenties naar The Beatles in het nummer: "The four kings of EMI are sitting stately on the floor" en Cass Elliot van The Mamas & The Papas ("the girl in yellow dress") en Dolenz's aanstaande vrouw, Top of the Pops "disc girl" Samantha Juste ("She's a wonderful lady" en "the being known as Wonder Girl"). De titel betekent letterlijk "horny, Liverpudlian jerk" en platenmaatschappij RCA vond die titel dan ook taboe voor het Engels publiek en hij werd gewijzigd in 'Alternate Title' (sic). In "Brits" Engels was "alternative" beter geweest. Micky Dolenz zingt en bespeelt de drums en de pauken; Peter Tork speelt orgel, piano en zingt in de achtergrond; Michael Nesmith speelt elektrische gitaar en zingt ook in de achtergrond; Davy Jones is de derde achtergrondzanger en is verantwoordelijk voor de percussie. Opmerkelijk is dat producer Chip Douglas van The Turtles hier basgitaar speelt. Niet slecht voor een groep die door critici werden bestempeld als een flauw aftreksel van The Beatles, vooral omdat de vier jongens werden geselecteerd naar aanleiding van een advertentie. Liefhebbers wezen er op dat The Monkees hun goede smaak toonden door gebruik te maken van de beste liedjesschrijvers van hun tijd onder wie Neil Diamond, Gerry Goffin en Carole King, Barry Mann en Cynthia Weil. The Monkees, bewonderaars van Jimi Hendrix, wisten de Jimi Hendrix Experience onder de aandacht te brengen van het Amerikaanse publiek door Hendrix op te nemen in het voorprogramma tijdens hun tournee van 1967. Hendrix kon die publiciteit wel gebruiken, maar de fans van de Monkees moesten er niets van hebben. Na enige optredens ging Hendrix zijn eigen weg. Een van de beste singles van The Monkees naar mijn bescheiden mening.
In die periode was ik nog altijd misdienaar en een fervente aanhanger van Gregoriaanse muziek. Toen ik dit plaatje voor het eerst op de radio hoorde werd mijn aandacht getrokken door het geluid van de kerkklokken tijdens de intro en even later de mooie samenzang van de achtergrondzangers. Met een geweldige gitaaraanslag in het begin en prachtige trompetten tijdens de brug! The Herd was een Britse popgroep, opgericht in 1965. De groep had drie hits, twee in 1967 en één in 1968. Op het eind van dat jaar verliet de zanger Peter Frampton (°1950) de groep; in het jaar daarop viel de groep helemaal uit elkaar. In de glorietijd had de groep deze samenstelling: Peter Frampton, zang en gitaar; Andy Bown, keyboard; Gary Taylor, basgitaar; Andrew Steele, drums. Het eerste nummer van hun nieuwe managers Howard en Blaikley dat The Herd op de plaat zetten, 'I Can Fly', haalde de hitparade niet. Het tweede nummer van Howard en Blaikley dat ze opnamen, 'From the Underworld', was een schot in de roos. Het nummer is gebaseerd op de mythe van Orpheus en Eurydice. De opvolger 'Paradise Lost' werd geen hit in België (enkel in Engeland en Nederland) maar in 1968 was het weer raak: 'I Don’t Want Our Loving to Die', alweer van Howard en Blaikley, bereikte in mei 1968 de vijfde plaats in de Engelse hitparade. Frampton begon al gitaar te spelen tijdens zijn schooltijd. Hij zat op dezelfde school als David Bowie en raakte met hem bevriend. Framptons vader doceerde er kunst. Tijdens de lunchpauzes oefenden Bowie en Frampton vaak samen op hun gitaren in het schoolkantoortje van Framptons vader. Op 16-jarige leeftijd trad hij toe tot The Herd en werd een tieneridool in Groot-Brittannië. Vervolgens werkte hij samen met Steve Marriott (van de Small Faces) in de groep Humble Pie, en verder op albums van Harry Nilsson, Jerry Lee Lewis, en George Harrison. Hij verhuisde in 1972 naar de Verenigde Staten. In 1976 werd Peter Frampton een megaster door het gebruik van de zogenaamde jappiotube (talkbox) in de wereldhit 'Show Me The Way' en 'Do You Feel Like We Do'.
Vanaf 1 juli 2021 een nieuwe reeks op deze muzikale tijdlijn. Een hele verzameling liedjes met in de titel de naam van steden, gemeenten, (ei)landen, provincies, deelstaten, werelddelen, bekende straten of parken, waterlopen, zelfs fictieve, mythologische of legendarische plaatsen op aarde.
