Eerst even voorstellen. Elke vrijdagnamiddag gaan we in het atelier van Willy, beeldhouwer, modeltekenen, tekenen naar naaktmodel, behalve bij vriesweer, dan is het atelier niet te verwarmen. Nele komt dan model staan. Wie wil kennismaken met haar wereld: www.bloggen.be/lijf.
Enkele weken terug had ze ons uitgenodigd voor twee sessies tekenen naar naaktmodel. In de eerste sessie zou zij zelf met haar vriend model staan, in de tweede sessie zouden vrouwen model staan die dit voor de eerste keer deden.
Ik nodigde Christel uit om mee te gaan. Enthousiast schreef ze zich in: het was immers de moeite om daarvoor een dag vrij te nemen van haar werk, want veel mogelijkheid tot tekenen naar naaktmodel had ze niet.
Voor de eerste sessie (14 tot 17 uur) zaten we met twaalven in de zaal, voor de tweede sessie (19 tot 22 uur) met elven.
Nele gaf uitleg wat er die dag zou volgen. De eerste sessie stonden Nele en haar vriend, een geoefend yogi, model. Ze zouden eerst apart poseren zodat ieder de kans kreeg tekenend vertrouwd te raken met hun lichamen, daarna zouden ze houdingen uitproberen waarin ze samen aan bod kwamen. Het eerste uur zou elke pose gedurende een tiental minuten volgehouden worden, daarna volgden de korte poses: ze zouden traag dansend bewegen en wanneer iemand een houding zag die boeide diende er stop te worden geroepen. Er zou meegedeeld worden hoelang die houding zou aangehouden worden: van drie tot vijf minuten maximum. Na een langere pauze met thee en koekjes (ook fruit was te verkrijgen) werden er twee lange poses aangehouden van ongeveer 15 minuten, waardoor de tekenaars kans kregen hun tekening wat beter af te werken.
Om 17 uur konden we iets zoeken om wat te eten en daarna zou de avondsessie volgen met de nieuwelingen.
Ik voelde me aangesproken en wou eraan beginnen. We installeerden ons. Ik had een speciaal schetsboek gekocht: mezelf getrakteerd als steuntje in de rug. Dat steuntje was niet nodig, maar ik had al vaak zon groot schetsboek willen aanschaffen en nu vond ik het moment gekomen.
Muisstil is het. Je hoort elkaar bijna ademhalen. De concentratie is intens. Tijdens de pauze ontdek ik dat iemand tekent via zijn laptop, het is de eerste keer dat ik dat zie. Hij maakt prachtige tekeningen. Ik denk dat hij in de eerste plaats goed kan tekenen en die laptop zijn kunde ondersteunt. Hij werkt in elk geval liever met zijn laptop. Boeken via e-reader, tekenen en schilderen via pc
de toekomst zal problemen i.v.m. plaatsgebrek meteen oplossen: een hele boekenkast op een plat doosje en musea zullen zich thuis kunnen installeren op een onooglijk plaatsje. Terwijl Karel en ik nu nauwelijks nog boeken durven aankopen, want waar plaatsen we ze en de schilderijen stapelen zich ook op. Als we niet beperken zullen we wellicht nog in een caravan in de tuin moeten gaan wonen.
Ik was wel benieuwd hoe ze als koppel het poseren zouden aanpakken. Het werd een hele beleving.
Tijdens de poses van 10 minuten zoeken ze houdingen op waarin ze op elkaar betrokken zijn, elkaar rakend, met een hand steun zoeken bij de ander
Mooi om zien
maar om op die tijd twee lichamen te schetsen is doorwerken. Soms diende je goed te kijken welk been van wie was. Het is echter niet de bedoeling dat je een afgewerkte tekening ophoest. Enkele lijnen kunnen volstaan om het geheel op te roepen. Maar daar ben ik nog niet aan toe; ik ben al blij dat ik de verkortingen min of meer gelukt op papier krijg. De vijf minuten houdingen zijn uitputtend. Geen tijd om na te denken, je zet het op papier zoals je hand het aangeeft, nadien merk je dan of een schets gelukt is of niet. Vlug schetsen is een goede oefening: het leert je de controle los te laten en vrijuit te gaan, het is een vorm van angst overwinnen. Bijna zoals in een roetsjbaan, maar minder spectaculair.
Iedereen was aan rust en eten toe na de sessie. Nele raadde aan tijdens die twee uren even uit te waaien, handen en vingers te ontspannen, want de sessie die volgde zou zwaar worden omdat we al zoveel uren gewerkt hadden.
Met de ganse groep trokken we naar een restaurantje in de buurt, op een eerste verdieping. Pas om zes uur zou het opengaan, maar we konden beneden al iets drinken en ze zouden onze bestelling al doorgeven, zodat om zes uur de schotels in de keuken op ons zouden wachten. Ondanks het korte tijdsbestek hebben we lekker en gezellig gegeten en om zeven uur zaten we weer klaar met papier en potlood om de volgende sessie in te gaan.
|