Karel heeft een boek van Spinoza uit het Latijn vertaald en dit is onlangs verschenen bij uitgeverij ‘Wereldbibliotheek’.
Spinoza. Staatkundige Verhandeling. Uit het Latijn vertaald en toegelicht door Karel D’huyvetters
Eerst verscheen deze vertaling in een voorlopige versie op zijn website http://blog.seniorennet.be/spinoza_in_vlaanderen/. Toen eraan gedacht werd die vertaling in boekvorm uit te geven, is er in samenspraak met de uitgeverij, nog hard aan gewerkt en zo kreeg het boek uiteindelijk zijn definitieve vorm.
Het is wel even een ontroerend moment als dit concrete boek dan in je handen ligt. Het is een mooie en verzorgde uitgave. Een juweeltje om in je boekenkast te hebben.
De laatste vertaling in het Nederlands dateert van 1902. De nieuwe vertaling hanteert een modern en verstaanbaar Nederlands voor hedendaagse lezers. Inhoudelijk gaat het over staatsstructuren en de democratie als te verkiezen bestuursvorm, gebaseerd op Spinoza’s filosofische inzichten.
Voor de hedendaagse mens is dit boek nog altijd even boeiend: ook nu nog zoeken we naar democratische oplossingen voor het politieke bestuur van het land: hoe meer democratie, hoe rechtvaardiger een samenleving kan georganiseerd worden.
Niet dat ik dagelijks in het denken van Spinoza duik… hoewel. Omdat Karel dit boek vertaalde heb ik het doorgenomen. Maar Karel is wel elke dag met Spinoza bezig, en bijvoorbeeld aan tafel komt er vaak een of ander aspect van het denken deze filosoof ter sprake. Dan krijg ik enorme bewondering voor deze man. Misschien zouden we hem nu plaatsen binnen het autisme-spectrum. Maar wat een inzicht heeft dit genie in het mens-zijn. Terwijl hij zich maanden kon afzonderen van de buitenwereld formuleerde hij een benadering van de realiteit die, meer dan driehonderd jaar later, nog als modern aandoet. Ik geloof niet dat hij vrouwonvriendelijk was toen hij de vrouw als ‘onmondig’ vaststelde. In zijn tijd (1632 – 1677) had de vrouw geen stem in het politieke bestel. Nu ja, bij ons kreeg de vrouw pas stemrecht na de Tweede Wereldoorlog...
Ondertussen formuleerde hij een filosofie die heel bevrijdend werkt. God is voor hem geen buiten- of bovennatuurlijk iets of iemand, maar de natuur zelf en kan daardoor niets anders dan de realisatie van die natuurwetten zijn. Geen mirakels of een bestraffend godsbeeld, geen ‘uitverkorenheid’ of verworpenheid van ongedoopten en heidenen. Godsbeelden zijn mensbeelden en onderworpen aan de natuur van het menselijk zijn.
Je kan dan op ontdekkingstocht gaan via je eigen ervaren: wat is het leven (de natuur) mooi en wat is het ook onmenselijk tragisch. Er is geen god nodig om dat te verklaren. Willen we deze wereld menselijker maken: niet wachten op een god, zelf doen. Dat is de duidelijke boodschap van Spinoza voor vandaag.
|