Zowat 11 jaren terug ging het Danscentrum Aike Raes van
start. Boven een squashlokaal werd een zaaltje gehuurd en voorzien van een
zwevende vloer. Samen met enkele vrienden timmerden en verfden Aike en Carlo
tot s avonds hun armen lam waren. Maar eind augustus werd er geklonken op de
opening van de zaal en het Danscentrum.
Stilaan groeide het danscentrum uit de zaal. Beneden werd eerst één, daarna twee squashlokalen
gehuurd op zaterdag. Tot aan de overkant van de straat een enorme loods te koop
kwam
en het Danscentrum niet meer in te tomen was. Later kon nog een
aanpalend loods aangekocht worden. Nu beschikt het Danscentrum over vijf zalen
biedt het 14 verschillende dansdisciplines aan op verschillende niveaus, zodat
per week er 150 lessen worden gegeven.
Aangezien meer dan duizend leerlingen soms meer dan één
keer per week afzakken naar het danscentrum, kan een optreden niet alle
leerlingen op het podium zetten. Om de vier jaar is er een wisselbeurt. Het
eerste jaar treden de klassieke en jazz-richtingen op, het tweede jaar de show
richtingen en het derde jaar de compagnieën. Het vierde jaar is een sabbatjaar.
De jongste dansers zijn 8 jaar, de oudsten jongvolwassenen.
Dit jaar trad de klassieke en jazzrichting op onder de
titel EENVOUD. De voorbereiding van een optreden begint feitelijk onmiddellijk
na een vorig optreden. Eerst als spelen met ideeën, ontwerpen en eens de start
van het nieuwe dansjaar begint, wordt er systematisch gebouwd aan de realisatie
ervan.
Dit jaar vulde de energie van de dansers van het
Danscentrum de Leuvense schouwburg op 14, 15, 16 en 17 april. In totaal 6
voorstellingen.
Bij het optreden genieten de toeschouwers van het
resultaat van de vele repetities tijdens het jaar en het harde werken achter de
coulissen. Mocht een vreemde binnengeloodst worden in de wereld achter het
podium
wellicht zou een onbegrijpelijk chaos op haar/hem afkomen: meer dan 400
dansers die zich moeten kleden, laten
schminken, laten kappen, iets willen eten, moeten wachten, zich moeten opwarmen
en klaar zijn om op het juiste moment de scène te betreden en een 150-tal vrijwilligers, die groot en klein helpen
hun weg te vinden en aanreiken wat ze nodig hebben.
Om de ouders te laten kennismaken met de wereld die zich
achter de coulissen afspeelt, heb ik een verslag gemaakt van die dagen vanuit
die invalshoek. Gezien ik vertrouwd ben met die wereld, was het voor mij geen
chaos, maar een systeem waarin alle draden en draadjes leiden naar de scène.
Het is geen objectief verslag. Aike is mijn dochter
en
ik heb enorm van die dagen genoten. Wel roept het voor een buitenstaander een
beeld op van wat er achter de schermen gebeurt. Laat je dus meevoeren.
|