Kunstsmid.

Wilfried Wullens.

Op 23 mei 1985 overleed in tragische omstandigheden  de kunstsmid Wilfried Wullens hij was toen 37 jaar. Door een onbekende reden verloor hij de controle over zijn voertuig en beland met groot geweld tegen een woning. Toen gebeurde een tweede drama; een tank met stookolie scheurde open en vatte vuur dat zich dadelijk verplaatste in het verongelukte voertuig voor de bestuurder kwam alle hulp te laat.

Naast zijn beroepsbezigheid van trappen in kunstsmeedwerk, verscheidene uitsmeden van figuren, poorten en alles wat met het smidsvuur te maken had, waar nog tal van zijn creaties te bewonderen zijn, was hij ook de bouwer van de Rolls Royce van de barbecues. Het begon allemaal toen de folkloreraad hem vroeg een maxi model te smeden om kippen te braden voor een reuzenmaaltijd. De kunstsmid slaagde erin een stel te creëren  waarbij een 60 tal kippen samen konden worden bereid in een minimum van tijd.

Hij paste het model aan om ongeveer tachtig steaks in één keer te kunnen braden. Nieuw hierbij was dat de vuurhaard vertikaal achter het vlees was en niet meer horizontaal eronder.

Vele mensen vroegen om een kleiner model welke een minimum van bergplaats vroeg, hij trok er mee naar Brussel alwaar hij het liet brevetteren zodat namaak verboden was. Hij werd er aangeraden mee te doen aan het uitvindersalon. Alwaar hij van de jury de bronzen medaille kreeg en van het publiek de zilveren mocht in ontvangst nemen. Er waren 250 uitvindingen uit 17 verschillende landen. Zijn prestaties gingen naar verschillende landen zoals Amerika, Spanje, Frankrijk en Griekenland. Een Franse ambassadeur gaf de uitvinding de naam “de Rolls Roye van de barbecue”

Hij wilde een bedrijf oprichten waar werknemers op grote schaal, deze handenarbeid in deze gemechaniseerde wereld konden verrichten, in een periode van economische crisis en stijgende werkloosheid zou dit een welgekomen initiatief geweest zijn. Het heeft  niet mogen zijn de jonge ondernemer kunstsmid is ons veel te vroeg ontvallen.

                                                        Kunst en cultuur

Voorwoord

Rollegem kent zoals in vele dorpen, zijn kunstenaars, schilders, fotografie, kunstsmeden of metsers…. Vandaar de we ook daaraan aandacht willen schenken. We willen kunst en cultuur in den breedste vorm uitsmeren, niet de bekrompenheid van enkelen,  met de vinken spelen is ook kunst, of ze zelf te kweken kan in aanmerking gebracht worden. Wellicht zullen we mensen vergeten, maar dat willen we niet, je kan ons steeds bereiken, en er ons op wijzen. 

Iedere hobby ieder tijdverdrijf, kan een vorm van kunst of cultuur inhouden. Wij willen niemand uitsluiten of kwetsen, alle hulp is welkom.

Het eerste boek welke over Rollegem werd gepubliceerd geeft als de titel Nota’s voor de geschiedenis van Rollegem- bij- Kortrijk, van Rollegem – Capelle en de drie leengoederen van Rolleghem in Ieper alsook van de familie die er de naam van draagt En de families Pulinx en van Deventer gepubliceerd door De Graaf Du Chastel De La Howarderie – Neuvireuil. Uit gegeven door boekhandelaar – uitgever Vasseur – Delmee in 1904 te Doornik( het boek is uitgegeven in het Frans) Er is voor zover we weten slechts één vertaling van deze uitgave verkocht waarde( ± 9000 bfr. koper onbekend )

Bij het hoofdstuk II word Rollegem-Capelle er bij betrokken “de Heren van Rollegem”, welke behoren tot Rollegem-Capelle met de familienaam “Van Rollegem” worden verweven met Rollegem en deze horen hier niet thuis.

Graaf P.A. Du Chastel, de la Howarderie, bedankte ten zeerste M.Gaston Van de Ginste, gemeentesecretaris , Eerwaarde heer Billiiau, pastoor en Eerwaarde heer Vander Straeten , onderpastoor voor hun medewerking. Het hoofdstuk I beschrijft het Rollegem over Leie of Rollegem bij Kortrijk. Tevens word ook het “Wapen van Rollegem” medaillon van 1676 er in besproken.

In 1982 verscheen een uitgave van de Archeologische Stichting voor Zuid-West-Vlaanderen, en in 1997 een uitgave over het landelijke leven deel 8 Rollegem.

In 2006 verschijnt er een nieuwe uitgave.  dorp Rollegem.

De Heer Gerard Isebaert,Geboren te Moeskoen op 1 augustus 1925 en overleden te Brugge op 19 februari 2007. Ereschooldirecteur aan de basisschool van Rollegem, gehuwd met Léa Cheyns

Na het hoger middelbaar onderwijs gevolgd te hebben, behaalde hij het diploma van onderwijzer aan de normaalschool te Torhout. Op 16 juli 1945 werd hij benoemd te Rollegem, op 1 oktober 1965 tot schoolbestuurder ter vervanging van H. Cyriel Degroote. Hij was niet alleen onderwijzer maar ook secretaris van de muziekmaatschappij en spelend lid. Als vader van een groot gezin heeft hij ook de taak op zich genomen als secretaris van de Bond van grote en Jonge gezinnen. Ook in de middens van het Davidsfonds was hij geen onbekende waar daar was hij penningmeester. Hij daarbij was hij ook aangesteld als bibliothecaris een taak die hij evenals alle andere met veel toewijding deed. Het is onbegonnen werk om op te sommen wat hij voor school en de kinderen gepresteerd heeft.

In 1994 worden te Rollegem voor het eerst sedert jaren opnieuw grote feesten georganiseerd rond St. Antonius met zijn zwijntje. Na dat Pastoor Dewulf,  rond maart 1993 te Rollegem was gearriveerd, wilde ten allen prijzen de parochiezaal die er verkommerd bijlag opnieuw in een nieuw kleedje dompelen. Er moest dus geld gevonden worden om dat project tot een goed einde te brengen. Hij was Salisiaan,( een schooier), maar je kunt niet alles bijeen schooien, dus er moest nog van ander kanten geld op de schaaprooi gebracht worden. De groot meester achter de schermen was E.H Dejaeghere, maar och God de man was op rente wat kon hem nog de eer opbrengen, iedereen wist dat hij een grote bouwheer was geweest dus werken achter de scherm was al een grote eer voor hem. Naast het kerkelijke feest, kon er ook een profane bij, en dat zou geld opbrengen. De leden van de folkloreraad onder leiding van Dirk Vanbelle, waar ik nauw bij betrokken was, gingen een kijkje nemen hoe men in zijn werk ging bij andere St.Antoniusfeesten, en gingen we van start. Dat was echter nog niet voldoende om het grote project te financieren. 

Zo werd ook hier beroep gedaan op Gerard om er iets moois van te maken. Zo bracht  hij in 1995 het boek uit “Het leven onder de toren” met de Opbrengst voor de Zaal, in 2001 verscheen ook van zijn hand “Onze Antonius” en in 2006 “Rollegem algemene geschiedenis” Het was niet de eerste keer hij had ook voor de muziekmaatschappij al bladen uitgegeven”Hobo” of ter gelegenheid van de jubelviering van het Davidsfonds al werkjes geschreven.

Voor de Rollegemnaar zal “Kleen meesterke “zoals hij in de volks mond gekend was, in het geheugen gegrift blijven. Zijn oud-leerlingen blijven hem zeker onthouden als hun goeie leraar.

In de reeks kunstenaars:  willen we ook deze kunstenaar er in betrekken ook al is hij niet afkomstig van Rollegem hij heeft er toch bijna dertig jaar van zijn leven door gebracht vandaar dit kunstwerk

Lieven Vercruysse:

Op 1 september 1986 werd hij directeur van het MPI. de kindervriend

Naar aanleiding van de “Definitieve opstelling “ van het kunstwerk op de groenzone aan de rotonde even na beschouwen.

De sculptuur “ De stem van de autostrade” van Lieven Vercruysse, hij is ere directeur van het mpi.

Lieven Vercruysse, loopt marathons; zijn wielers, zoals hij zijn kunst werk noemt krijgen vormen tijdens het lopen.

Natuurlijke materialen worden omgevormd tot eigenzinnige voertuigen, deze bizarre karren, agressieve oorlogstuigen confronteren de toeschouwer met eigentijdse realiteit. Vanuit de primitieve constructie en ruwe vormgeving gaat er sterke en sarcastische kracht uit.

Het wiel fungeert in elk van zijn sculpturen als een symbolische restant uit een ver en mysterieus verleden.

Niemand kan achterhalen waarvoor deze onheilspellende en vreemdsoortige tuigen dienen. Hun taak bestaat er enkel in de toeschouwer in een gemoedstoestand te brengen die ofwel doet nadenken ofwel doet glimlachen.

Het kunst werk is naar zijn zeggen “Het geluid van de snelweg”. Het werd gemaakt om mee te doen aan een wedstrijd” kunst op het water” Maar toen hij het uitprobeerde in een vijver begon het te zinken in plaats van drijven. Het werd met een kraan uit het water gehaald, maar hij kon niet meer meedoen aan de wedstrijd.

In 1999 was er een tentoonstelling gedurende de Folklorefeesten onder de benaming Art 17, een tentoonstelling over de autostrade (A17) die pas geopend was,  het kunstwerk mocht er staan. Eerst was het een soort boot, maar omdat hij niet bleef drijven, plaatse hij er wielen onder, en dacht aan de auto’s op de autosnelweg,  de toeter doet denken aan lawaai,het vele geluid , vooral de vrachtwagens op de snelweg.

Hij heeft er vier maanden aan gewerkt, het werk werd aangekocht door Kortrijk, hij hoopt dat het werk op het rond punt zal blijven staan.

Hij maakte zijn eerste beeld op 13 jarige leeftijd, zijn mooiste creatie vind hij” Dans der mobilanten” welke hij verschillende malen tentoonstelde. Hij maakt ook schilderijen

Het werd op sokkel, bestaande uit houten paletten geplaatst op het rondpunt . Na een tijd,  (2003) werd het zwaar beschadigd kunstwerk weg gehaald, en werd er beslist het een nieuwe plaats te geven.

Uiteindelijk kreeg het kostelijke werk, een nieuwe plaats,maar ook een nieuwe naam, op de hoogte van de rotonde werd “De stem van de Autostrade” neer gepoot.