Naessens Alfons: Broeder Alfons van de broeders Van Dale zestig jaar geleden geprofest op 24 september 1989.

Kloosterjubileum in de St. Rochuskerk gevierd

De Jaegere Adrien: Geboren te Brugge, op 31 oktober 1921.

Priester gewijd te Brugge op 15 juni 1946.

Leraar aan St. Jozefcollege, Izegem 1946.

Econoom en dienstdoende directeur College St. Henri te Komen 1956.

Stichter en eerste directeur St. Paulus college te Wevelgem in 1958.

Directeur college techniek St. Henri te Moeskroen in 1662.

Diocesaan inspecteur: Bisdom Doornik voor technisch onderwijs in 1972.

Secretaris generaal van het katholiek buitengewoon onderwijs van 1976 tot 1988.

Hij was tevens de grote bezieler van het project der vernieuwing parochiezaal, met pastoor Dewulf, en Dirk Van Belle Directeur van de “Bloesem”

Overleden te Rollegem op 6 januari 1995 en hier begraven.

Isebaert Eugène, Jean, Marie, Antoine: Geboren te Menen op 4 september 1867.

Directeur van de zusters van St-Charles te Dottenijs.

Overleden te Dottenijs op 19 december 1943, op zijn 52^ste verjaardag van zijn priesterwijding.

Hij werd te Rollegem begraven.

Leplae Raymond: geboren op 11 januari 1932, als zoon van Rene en Zulma Maes

Deed zijn studies in Moeskroen kwestie van goed zijn Frans te kennen. Ontpopte zich als een knappe student.

Hij werd priester gewijd op 16 augustus 1956( let op de Rollegemkerkstraat, 't was nog aardeweg. Zie foto)

Zijn plechtige eremis op 19 augustus 1956

Hij werd leraar in het college van Komen, en dan in de Mont-à-leux (Moeskroen) Hij kwam zodoende in kennis met het parochieleven.

Zijn werkgebied kwam ondertussen in de provincie Henegouwen te liggen, en werd beschouwd als een geïncardineerd priester, d.w.z.. dat de bisschop van Brugge zijn “Baas” bleef maar dat hij “altijddurende” afgestaan werd aan het bisdom Doornik. Via benoeming in Enghien

 Pastoor te Mont-Saint-Aubert, in 1972.

Zijn aandacht gaat vooral uit naar verstotende in de maatschappij, zijn pastorie werd bij wijlen een klein opvangtehuis voor jongeren.

Hij is lid van het beheerscomité van het opvang tehuis in Helkijn.

Pastoor te Mont-Saint-Aubert, werd op 60 jarige leeftijd beticht van zedenfeiten op een minderjarig meisje.

Op 22 mei lekte het uit dat hij zijn handen niet kon thuis houden.

Hij werd opgesloten in de gevangenis van Doornik.

De zaak werd op juni 1992 geklasserd. Het meisje een dochter van de nog steeds opgesloten ontvoerders van Evelyne Hanssens, de gouvernante van de tapijtfabrikant Reginald De Poortere, het ziet er naar uit dat er heel wat misverstanden in het spel zijn, het meisje had geen feestje mogen opbouwen van “nonkel pastoor” omwille van examen, was daardoor nukkig op school en verklaarde bij ondervraging dat hij handtastelijk was geweest, daar was niets van waar, en moeder en dochter(16 jaar) hebben de klacht ingetrokken. Het hele geval zou verband houden met het feit dat de pastoor er een nogal onconventionele manier op na houd om een vrouw te begroeten, wie hem kent stoort er zich niet aan, voor wie hem minder goed kent, kan het wel vreemd overkomen. Maar de pastoor zal voortaan heel wat beter opletten op de manier waarop hij vrouwen of meisjes kust.(dagblad juni 1992)

Leplae Norbert :                               

geboren op 31 augustus 1928. Hij was de zoon van René en Zulma Maes, ze woonden in de kerkstraat, (huis aan de sporthal, geklasseerd als werkmanswoning)

Werd priester gewijd te Poperinge op 18 september 1954. Zijn plechtige eremis opgedragen in zijn parochiekerk in het Mariajaar op 26 september 1954. Na zijn studies in Leuven ( graad licentiaat geschiedenis) werd hij leraar aan het seminarie te Roeselare in 1958. In 1961 werd hij leraar benoemd aan het college van Veurne. Daarna werd hij medepastoor te Westouter en Reningelst om 1982 pastoor te worden te Lokeren. Uit het “Gazetje” “’t Staartje van St Antonius zwijntje”: Op 12 juni werd E.H. Leplae Norbert, te Brugge subdiaken gewijd en wordt dit jaar nog priester. Zeg dan nog dat Rollegem een dode parochie is!

In 1999 handel Norbert van uit het evangelie, hij is dan zeventig jaar, maar kwieker dan heel wat veertigers. Hij stelt hoge eisen aan zichzelf en brengt de christelijke waarden in de praktijk. Het verbaast hem nog altijd waarom men in het programma “Ter zake” aandacht besteedde omdat hij het Kosovaarse gezin in huis nam.

Hij verdiend, net zoals andere pastoors zo’n 40.000 frank per maand. Veel te veel voor een man alleen, want hij woont nog gratis ook! Wat doen pastoors die geen mensen in huis nemen met al dat geld? Stelt hij zich de vraag. Dat verteld hij aan de bisschop moest hij op het matje geroepen worden. Hij hoeft geen titels, paarse mantels en goud, hij krijgt zijn zaligheid in den hemel. De pastoor kreeg de solidariteit thuis met de paplepel in. Zijn vader René was bij de burgerwacht, tijdens de Tweede Wereldoorlog, en het was zijn taak om opvang te zoeken voor vluchtelingen. Zijn ouders namen zelf twee grote meisjes in huis en aan de rest de rest van het gezin, een weduwe en drie kinderen, werd in een naburig boerderijtje onderdak verschaft. De pastoor was in dien tijd veel ziek en veel thuis, zo leerde hij die meisjes goed kennen. Ze waren niet anders dan zijn eigen zussen, ze hadden alleen pech gehad.

Wat was de aanleiding van dit verhaal: De pastoor had een Kosovo huisschilder met zijn vrouw en drie kinderen opgenomen in zijn huis. De schilder dankte de pastoor met het schilderen van de binnenmuren van de pastorij. De muren konden in dien tijd wel een likje verf gebruiken. Het gezin volgde intensief Nederlandse les. De pastoor begreep na drie maanden er nog niet al teveel van, van wat ze zegden, volgens hem zou Krompier moeten iets als aardappel zijn en het woord lepel betekent in het Albanees Konijn. Dat was zo ongeveer alles wat hij leerde. Maar mensen van goede wil begrijpen elkaar.

Hij was zeker niet aan zijn proefstuk, het reeds 30 jaar dat hij logeerkamers van de pastorij ter beschikking stelde, van Belgen in nood en vluchtelingen.

Zijn eerste logé herinnerd hij zich nog , was een meisje van 19 jaar een Vlaamse, die zich had ingelaten met een jongen van Turkse afkomst. Hij verborg haar, maar werd meer dan eens door die Turkse jongen bedreigd. Na haar waren er heel wat probleemjongeren. Hij probeerde hen weer op het goede spoor te zetten, maar dat lukte niet altijd. Velen zijn hier over de vloer geweest Bosnische, Moslims, Kosovaarse, het waren niet allen brave Katholieken, maar iedereen die hulp nodig heeft. Gescheiden of een ander geloof.Volgens hem zou de pastoor moeten kunnen trouwen, het zou de pastoor menselijker maken. Hij zou graag getrouwd zijn, en hij mist het feit dat hij geen kinderen heeft. Het celibaat is volgens hem de belangrijkste reden waarom er op vandaag te weinig priesters zijn.

Seynaeve Gerard: geboren op 6 mei 1919, als enige zoon van bakker Seynaeve. Hij ging na het lager onderwijs, in Kain bij Doornik in het Frans middelbare studie. Omwille van zijn vrienden koos hij Brugge boven Doornik ( Volgens de krant van donderdag 9 juni 1983 werd hij geboren op 6 mei 1979 )

Priester gewijd te Brugge op 2 mei 1943.

Hij doet hier zijn plechtige eremis op 6 mei 1943, op zijn verjaardag.

Leraar aan het St. Vincentiuscollege in Ieper van 20 mei 1943.(14 jaar)

Onderpastoor van St. Rochusparochie in Kortrijk op 24 december 1955.(15 jaar)

Pastoor te Moen op de St. Eligiusparochie van 11 mei 1971. Bij zijn aangesteld als nieuwe pastoor op 23 mei 1971 regende het. Hij verbleef hier 16 jaar.

Dat was in navolging van E.H. Nicaise, die een paar maanden eerder als opvolger van de rustnemende E.H. Edgard Bouttemans werd benoemd, doch kort na zijn benoeming nog voor zijn aanstelling een hartaanval bezweek.

Zijn verdiensten te Moen waren het afgedankte orgel herstellen en oprichten van een Koor. Hij was 68 jaar toen hij Moen verliet. (29/8/1987)

Hij zou het mooi vinden mocht hij hier nog 17 jaar kunnen verblijven.

Aalmoezenier van het rusthuis ST. Henricus te Rumbeke van 1 september 1987.

Hij ging graag op bedevaart naar O.L.Vrouw der Armen te Banneux, ook zijn brevier en de Eucharistievieringen waren voor hem Heilig.

Hij overleden te Roeselare op 19 september 1993.

Hendrickx Hugo-Hubert: geboren op 27 mei 1917. Hij was de zoon van en van Henri en Elvina Deveugle

Geprofest als Passionist te Kruishoutem op 16 augustus 1937.

Priester gewijd te Diepenbeek op 27 april 1943

Zijn plechtige eremis word hier opgedragen op 2 mei 1943.

Hij was aalmoezenier van de K.V.Z.(ziekenzorg)

Leraar in scholen van de Passioniesten, te St Katelijne-Waver, Natoyo en Kortrijk.

Hij was professor in wiskunde en verwante wetenschappen. In die hoedanigheid werd hij zelfs missionaris om in het kollege te Lodja Zaïre de inlanders te laten genieten van zijn kennis en ondervinding.

De troebelen van 1960 maakten een einde aan zijn missionarisleven.

Hoornaert Robert: geboren op 22 februari 1906.

Hij legde zijn eerste geloften af op 29 augustus 1927.

Hij werd priester gewijd te Oud-Heverlee op 2 februari 1936.

Priester-salesiaan van Don Bosco

Leraar en assistent te Luik van 1930 tot 1932

Leraar te Lubumbashi in Zaïre van 1936 tot 1946.

Leraar en catechist te Luik van 946 tot 1953.

Verantwoordelijke voor de medewerkers te Sint-Pieters-Woluwe van 1953 tot 1975.

Hij overleed te Leuven op 18 februari 1975.

Schittekatte Albimis: Bij de paters Jezuïeten, broeder geworden

Deugdzame jongeling, hij verenigde de opkomende jeugd, en leidde ze aangenaam ter deugd, zodat er velen hun roeping danken aan hem.

Remmerie Constant: Hij werd geboren op 3 februari als zoon van Theophiel en Elisa Dussolier,

Priester gewijd in augustus 1931

Ere mis op 18 augustus 1931

Na studies te Leuven, leraar aan het St-Leocollege te Brugge op 12 september 1932, aan het college te Ieper 26 augustus 1933, en 1934 professor te Ieper

Op10 september 1936 Professor St. Luc te Brugge St-Leocollege te Brugge

Directeur van dit college 4 augustus 1944.

Pastoor te Gillis Brugge Op 6 november 1953 en deken van Brugge-Noord.

Erekanunink van de Kathedraal op 27 april 1961.

En in de heer ontslapen op 4 september 1975.

Gremonprez Abel   Geboren op 13 oktober 1879

 15 juli 1893 ?

 3 oktober 1896 ?

 30 oktober 1899 ?

 19 september 1904 ?

 23 september 1905 ?

 Diaken gewijd op 23 september 1905 ?

 Overleden te Gerone, in Spanje op 19 juni 1906. Wordt verder naar gezocht.

Demuynck Jan, Dom Acharius      Geboren op Tombroek op 27 april 1878.

In het klooster getreden te Maredsous bij de paters Benedictijnen op 2 september 1897

Priester gewijd op 31 augustus 1903

Hij zong zijn eremis te Rollegem op 30 september 1903, en werd bijgestaan door de huidige Pastoor (4 augustus 1903) Hugo Verriest, van Ingooigem

Er werd plechtig gepredikt door Z.E.P. Remi De Saegher, O.S.B. Oud onderpastoor van St.Jan Brugge,

Benedictijn in de abdij in Brazilië.

Hij werd missionaris in Brazilië, alwaar hij naar toe trok op 1 november 1905.

Hij werd Vicaris Generaal van het bisdom Rio Branis benoemd in 1908

Hij overleden in het hospitaal te Belem in Rio Branco op 10 februari 1911

(Gegevens van Vastenavond 1914)

Onze vriend Dom Acharius Demuynck.

Ter gedachtenis zijner Eeremisse

Gedaan in de kerk van Rolleghem

30 september 1903 Heel Rolleghem-ter-leije Is blijde en welgezind. t Zijn trompen en schalmeien En gevels wel bepint. Omdat een kind der streke heel deugderlijk en vroed, een monik – munk in ’t spreken -Zijn eeremisse doet. Wij zijn wel dicht bij Frankrijk Maar doen nog niet gedwee Met het vervallend kankerrijk In paterszaken mee. Wij vinden dat de pater Die bid en boete pleegt, ver van het valsch geklater Der wereld, God beweegt.Wij hebben het geloove En achten het gebed; Wij kennen God hier boven En eere zijne wet.En daarom staan uw maten Vandaag rond u geschaard, Die alles hebt verlaten Wat dierbaar was op aard. Uw zuster en uw broeder, Uw maagschap heel en gansch, En uw edele moeder Die u zoo mint nochtans; En wagen, met betamen Een vrijen Vlaamschen dunk: “Gij zijt Demuynck bij name “Blijft steeds een trouwe munk”

Abbaye de Mardsous: Dit heeft hij zelf geschreven:

Dom Achaire Demuyck; naam en voornaam in de wereld Jean Louis Demuynck, Pierre Francois en Nathalie Himpens.

Geboren: Rollegem. Datum, 27 april 1878 , West- Vlaanderen.

Gedoopt: Idem Diocesaan Brugge

Gevormd Rollegem in de zomer van 1889 dag? Plaats te Rollegem. Kerkvoogd: door L. Gr. Mgr. Faict, bisschop van Brugge.

Studies: richtlijnen van collegies universiteiten, semenaries met de datum van ingaan en uitgaan.

Een jaar voorafgaande Studi (1890-91) in het instituut St Louis in Dottenijs (West-Vlaanderen)

Zes jaren humanitaire studie in het St-Amand collegie in Kortrijk ( 1891-1897).

Ik ging naar de lagere school te Rollegem.

Kleding, dag, en Abdij.

Op 12 september 1897 in de abdij St- Benoit in Maredsous.

Ingang, Noviciaat, datum, plaats en naam van het geloof: van 24 januari 1898 met de naam van broeder Achaire in de abdij van St- Benoit de Maredsous.

Plechtige professie, datum en plaats: 24 januari in de abdij Regina Coeli in Mont Cesar. 1902 in Leuven.

Studie wijsbegeerte (plaats, datum en graad.): Van Pasen 1899 tot Augustus 1900, in de abdij van Benedictus in Maredsous.

Studie godgeleerd ( plaats, datum en graad): Oktober 1900 tot de maand augustus 1904, in de abdij Regina Coeli van Leuven.

Andere studie ( plaats datum en graad) : Ik heb in mijn standvastigheid gehad in de Braziliaanse congregatie.

Onderdiakenschap ( datum, plaats en kerkvoogd) ; in de 4 tijden de 23 Pinksteren van 1902 in Mechelen door PS le Cardinaal Goossens van Mechelen.

Diakenschap (datum, plaats en kerkvoogd) 17/8/1902 in de kerk van R.R.P.P. Jezuïeten van Leuven, door Mgr. Van den Branden & Reeth N. titularis.

Priesterwijding (datum, plaats en kerkvoogd) de 30 augustus 1903 in de abdijkerk van Maredsous door Mgr; Heylen bisschop van Namen.

Afgezand in augustus 1904 door EH. Vader Abt Primaat met als opdracht de jonge abdij van St-André – Les – Bruges te leiden en er les te geven in Filosofie en

Filosofie en geschiedenis aan de klerken.

Op uitnodiging van EH. Vader abt Gerard Van Caloen, abt van Rio en vicaris generaal van de Braziliaanse congregatie, ben ik ingescheept in oktober 1905 naar het Klooster van Santa Cruz in Ceara (Brazilie) om er gedurende 1 jaar te verblijven, hopende mijn gezondheid te verbeteren( problemen in de borst, hoesten) in dit droge klimaat. Ondertussen voel ik mij niet optimaal. Ik vroeg aan de EH. Abt Primaat en aan EH. Vader Abt Gerard van Caloen om te mogen terugkeren naar de abdij van St-Benoit de Maredsous. Ik ben ingescheept te Fortaleza begin maart 1907. Ik verbleef te Maredsous tot september, tot EH. Vader Abt gerard Van Caloen langs kwam te Maredsous. Op aanraden van EH. Vader abt Primaat besloot ik terug te kern naar Brazilie om me in te werken in de Braziliaanse Congregatie. Ik vertrok direct naar de Abdij van St- André-les-Bruges en scheepte in voor Rio de Janeiro begin oktober. Hier werd ik benoemd tot ijveraar voor novicen en klerken-Instructeur en beschermer

Leraar Theologie, moraal en canonisch recht.

Eind januari van dit jaar 1909 werd ik benoemd tot overste van de eerste groep gezegende missionarissen die de wilde Indianen van Rio gaan evangeliseren?

Ik ga uiteraard daar in Boa-Vista de funtie van Vicaris Generaal uitoefenen. Wij gaan inschepen op 25 april dit jaar.

D. Achaere Demuyck is vroegtijdig overleden in Brazilie begin 1911( 5 februari). Hij werd als vicarus Generaal gestuurd naar Rio Branco als kloosteroverste van een kleine missie die met moeite was gestart. Daar is hij overleden onder de hakbijl van zijn inzet aan de oceaan van de mensheid.

Hij rust in de aard van Brazilie. Een kruis op ons kerkhof helpt ons hem te herinneren. Maredsous

Deltour Amedoens  Geboren op 21 juni 1856.

In het seminarie van Brugge op 30 september 1878 Overgegaan bij de Jezuïeten, op 14 april 1880.

Bij de Passionist,, waar hij pater Bernardinus noemde, in 1883.

Hij werd priester gewijd in Sint-Jans-van-Lateranen, te Rome, door kardinaal Parocchi, op 20 december 1884.

Om nog een strenger leven te leiden, trad hij het volgende jaar een Kartuizersklooster binnen en Leefde in Engeland op Vastenavond 1914.

Corcellis Henrius, Pater Paulus      Geboren op 21 augustus 1851

Hij was de zoon van Joseph en Anna-Catharina Van Marcke

Passionist, de klooster geloften den 28 oktober 1876.

Priester gewijd op 19 december 1880.

Verbleef in de missie van Bulgarije, van 1893 tot 1909.

Overleden in het klooster te Ere op 1 juli juli 1911

Vandenbulcke Emiel : Geboren op 3 oktober1864

Pater Hieronijmus, Passionist

Priester gewijd te Doornik op 19 december 1891

Verdonk Frederik : Geboren te Kortrijk, vanaf zijn tweede jaar woonde hij te Rollegem, was de oom van Henri

 Rustend pastoor van Beernem

 Overleed te Brugge in 1888

Ghequiere August: Geboren op 12 februari 1856

                  Predikheer

Hij schreef iets over “Sant-Elmo, preekheer, patroon der Schippers.” Leuven. Peeters. 1882.

“Leven van Fra Angelico, Brugge. De Zuttere, 1884.

“Iets over de Zalige Margriete van Iper”. Leuven, Peeters 1885

“Het wonder leven van de H; Vincentius Ferrerius. Brugge. Van Mullem. 1894.

“Folx-Les-Caves, in “Rond den Heerd, 1886 blz. 292.

Vandenberghe Cyrille werd geboren op 5 september 1857

Priester gewijd te Brugge, ten jaren 1880

Leeraar te St.Lodewijk te Brugge, op 16 september 1880

Bestuurder der scholen te Merelbeke.

Pastoor te Zerkegem, op 11 september 1901

Pastoor te Ichtegem., 19 juni 1908

Pastoor, Deken der Christenheid van Tielt, sinds 11 December 1911

Ontslagen op 7 april 1934. Overleden te Oostende, op 3 februari 1937

Brabant Prudent  Geboren op 19 augustus 1843, zoon van Pieter, Joseph, overleden op 28 april 1847. Catharina Van Overschelde, overleden, 5 oktober 1848.

Daar hun ouders vroeg overleden, werden hij en zijn broeder August, groot gebracht op Walle, ze brachten de eerste schooljaren door te Marke en later naar het college van Kortrijk.

Priester gewijd te Brugge, extra Tempo, 7 november 1869, acht dagen vòòr dat de bisschop naar het concilie van het Vaticaan vertrok.

Onderpastoor, en bewaker te Dixmuide

                                                           Pastoor te Sint-Jan bij Ieper.

Pastoor te Pollinhove, alwaar ontslag en overlijd te Overleden op St. Rochus te Kortrijk op 3 september 1912, begraven op het St. Jans kerkhof.

Hij ging wekelijks bij elke vooraanstaande Bruggelingen steevast zijn pijp gaan roken. In de hogere kringen keek men meestal misprijzend neer op het werkvolk. Hij verbood zijn priesters, om met de fiets te rijden of te jagen. Een oud-leraar van het Sint-Lodewijkscollege in Brugge vertelde dat de leraars nooit een rijkemanskind mocht straffen in het bijzijn van een volksjongen. In talrijke brieven aan directeurs van middelbare scholen legde de bisschop veel nadruk op de opvoeding tot wellevendheid en voornaamheid. Wie zich de ellendige toestand van de arbeider rond eeuwwisseling kan voorstellen, beseft dat er weinig te merken was van dit ideaal van uiterlijke wellevendheid. Integendeel : door dronken langs de straten te lopen, haalden ze alleen verachting op zich.

In zijn vasten brieven schreef hij: “ dat arme werkman regelmatig de ogen hemelwaarts moest wenden naar het loon dat hem te wachten staat”.

Het is pas na de eerste wereld oorlog dat hij enkele merkwaardige priesters in de arbeidersbeweging laat werken: denken we aan kanunnik Logghe. Dan pas werd het duidelijk dat hij in de lijn van paus Leo XIII ging denken. Wellicht waren de grote verwoestingen die de oorlog had meegebracht over West-Vlaanderen hier niet vreemd aan. Na den oorlog mocht hij slag op slag nieuw opgebouwde kerken inwijden en zou hij, dank zij de noeste arbeid van honderden arbeiders, de verwoeste streek als bij toverslag uit de puin zien verrijzen.

Overleden op 18 december 1931. Begraven op 24 december; De zieke jonge priester werd de bisschop die toen het langst de Brugse bisschopszetel heeft bezet. Vereerd Op 21 mei 1920 ter gelegenheid van het jubileumfeest van 50 jaar priester en van 25 bisschop, werd hij vereerd met het H. Pallium: de hoogste kerkelijke onderscheiding, een eerbewijs dat voordien slechts aan Mgr. Van Susteren en aan Mgr. Faict was toegekend.