 Neem plaats op de bank,aan de kerk en droom er weg in de warmte van het heerlijk zonnetje. Stel je eens voor hoe het er hier voor de jaren 1960 uitzag. Rond de kerk was er zoals in veel dorpen trouwens een eeuwenoude begraafplaats. Rond het kerkhof stonden een twintigtal kleine huisjes en verscheidene cafés, zoals de Ruste, den Engel, de Vrede, Au Paradis. Waar geen huisjes stonden was het kerkhof omringd door een muurtje uit dezelfde steen zoals de kerk. Boven op het muurtje stond een ijzeren hekken.
Voor meer buitenzichten van de kerk: klik hier.
Naast je ligt de “Roepsteen” een oud gebruik uit vervlogen tijden. Het verleden komt in je op. Je hoort je haast zeggen: “Hier stond ik en ik riep, hier sta ik en ik roep.”
 De piscine, die we hier zien afgezet met laurierboompjes, was zoals opveel plaatsen het laatste toevluchtsoord vooraleer de mannen naar de kerk binnen gingen. Ze hadden in allerhaast nog iets achter de kiezen gegoten en nu nog vlug een plasje. Vrouwen daarentegen hadden thuis alles achter gelaten, hoewel? Maar dat, is dan een ander verhaal.
Men ziet tussen de potten in de “blauwe schorre”, liggen, van deze schorre werd de steen gemaakt afgehouwen en bewerkt tot de huidige “roepsteen.”
Merk ook op hoe smal de weg was.
 Ten noorden, stond een rij huizen, zoals op de foto te zien. Ter hoogte van de eerste auto was de ingang tot de “ kerkweg”. Gesitueerd ter hoogte van het zebrapad, Rollegemplaats nr. 1 (beenhouwerij)
Aan de linkere zijde waren er drie huizen, dat was de school van Vanleynsele. Hij was afkomstig van het naburige Aalbeke. Hij had de bijnaam van “peetje Vanleynsele”. Het was een soort college, een internaat. De weg lag gepraamd tussen leven en dood.
Boeren gingen met de “Sieze” naar de kerke, soms ook gebruikt voor een doopsel om de kersverse moeder ter plaatse te brengen. Hoeveel paartjes, zijn hier ‘s avonds niet blijven plakken? Om daarna gevolgd door de suite ter altaar te gaan? Hoeveel priesters, paters, of missionarissen kwamen in stoet, voor hun ere mis?
Ken je nog het pleisteren missiebusje, dat op de toonbank van de meeste winkels stond met het sympathieke zwart kroeskopje dat “Dank U” knikte als men er een munt in stopte.
Hier werd men letterlijk en figuurlijk ten garve gedragen. Niet dat men met geen “Corbillard” of weitewagen (rouwkoets) er tussen door kon, maar het was hier niet gebruikelijk.
Hoeveel mensen hebben hier ook niet gebeden:” bid voor de ziel van……godvruchtig in den heer ontslapen op…?
Om het nog beter te illustreren hier nog een beeld, uit vervlogen tijd.
Het was ter gelegenheid van toewijding aan O.L.V. van Rollegem, na de bevrijding. (De kapel die er geplaatst werd zie kerkhistorie) De foto werd genomen van op de toren
Het beeld van de kapel van O.L.Vrouw van Rollegem, mag zeker niet ontbreken bij het overzicht. Achter de kapel, het dodenhuisje, en verder het café “De Ruste”.
Ten zuiden stond vroeger het standbeeld der gesneuvelden. 
Dat standbeeld herinnert ons aan de beide wereldoorlogen. Voor het monument had men toen de keuze tussen de afbeelding van de onbekende soldaat of het H. Hart. Rollegem koos voor het beeld van het H. Hart en het werd in de zomer van 1920 geplaatst op de hoek van de Rollegemkerkstraat en de Tombroekstraat, vlak voor het café "De Platse”. Bij de heraanleg van de dorpskom en het verwijderen van het kerkhof verhuisde het monument naar de zijkant van de kerk.
 We doen nog de moeite om te stappen tot aan de Calvarieberg. Deze Calvarieberg, een geklasseerd werk van een tot nu toe onbekende meester is sinds mensenheugenis heel bekend
Voor 1784 werden priesters en gelovigen in de kerk begraven. Toen niet langer meer in de kerk begraven werd, baden de gelovigen de laatste gebeden bij de calvarieberg op het kerkhof.
Links van het calvariekruis zie je de grafsteen met opschrift:
 |
Hier vooren light begraeven
Jouffrauw CÂœcilia Rutgeerts
Oudt 39 jaeren gebortig van Lier
Stierf den
5 Junii 1789
Bidt Godt voor deZiele |
Op de grafsteen aan de rechterkant van de Calvarieberg staat geschreven
DOM
Hier rust den Eerw. HeerJoannes
J. Rutgeerts
gebortig van Lier in Braband
pastor deeser parochie vanRolleghem
ten tijde van 30
iaeren overl. 19 8br.1801
oud 60 iearen.
R. I. P.
Pastoor Rutgeerts herbouwde de helft van de kerk en hij heeft veel afgezien gedurende de Franse tijd. Hij weigerde de Eed af te leggen en bleef op de parochie.
In de geschiedenisboeken is nog de tekst te vinden, van de eed van haat aan het koningdom en van trouw aan de republiek die de priesters werden voorgeschreven. 'Ik zweere haet aen het Koningdom
en aen de regeerings-loosheyd,
aengekleefdtheyd ende Getrouwigheyd
aen de Republiek ende aen de Constitutie
van het Jaer Dry'
Belgische priesters die weigerden de eed op de Franse grondwet af te leggen werden tot deportatie veroordeeld. De onbeëdigde priesters doken onder in een schuur of op een zolder en terwijl buiten wachten werden uitgezet konden zij daar dopen, biecht horen, de H. Mis vieren.
Zo lees je bij Slosse hoe pastoor Rutgeerts, als bakker vermomd, ontsnapte aan de Franse gendarmes.
 Hier sluiten we nog even de ogen om in het verleden terug keren; aan de overzijde de parochiezaal met op het einde de prachtige treurbeuk die verwijst naar den hof van de pastorij. Hier was een café genaam “Au Paradijs” met een overdekte gang, die leidde naar de sacristie. Naast de parochiezaal een poort, zodanig dat hij van uit de hof naar de kerk kon. Zo zijn we gekomen aan het vertrekpunt van onze wandeling.
|
©T. 
©T.
©T. 
Het altaar is gemaakt uit de vroegere communiebank die een gift is van de weduwe senator Cantillon uit Kortrijk. 
Het misschien wat onopvallend klokje
De engel vervaardigd uit “Savonnières”(Koninklijke bank) ook Franse kalksteen genoemd, draagt de relikwie van den H. Antonius. Het hoogaltaar in Romaanse stijl is een gift van de gezusters Febronie en Idonie Baert, nichten van den deken van Dixmude. Het altaarblad en de treden zijn vervaardigd uit zwarte marmer van Basècles. 
©T.
©T.
©T.
® T.
De heiligenbeelden voor de doopvont zijn van links naar rechts: de H. Rochus bekend met de hond die de wonden likt van de Heilige. Hij is de patroonheilige van de gevangenen, apothekers en artsen, doodgravers, meubelmakers en hospitalen. Hij wordt aanroepen tegen pest, puisten, schurft, voetpijn en zweren. De H. Antonius van Padua of ”Toontje met zijn kindje”. Hij is de beschermheilige van reizigers, bakkers en pottenbakkers, geliefden, paarden en ezels. Zijn hulp wordt ingeroepen tegen onvruchtbaarheid, koorts, pest maar vooral voor verloren voorwerpen. De H. Donatus van Münstereifel met bliksemschicht wordt aanroepen tegen vuur blikseminslag en hagelbuien. 
® T.
