Andre Hendrickx overlijden

Broeder André Hendrickx, scheutist werd geboren te Rollegem op 19mei 1912, in een gezin van zes kinderen,  als zoon van Henri en Elvina Deveugle waarvan er een Passionist werd.

Hij volgde de lagere school in Moeskroen om zijn Frans te leren. Het was 8 km met de stoomtram. Hij was gefascineerd door de gloeiende vuurmuil, waarin de machinist van tijd tot tijd een schep kolen stopte. Gedurende de zomer trokken ze te voet naar school, een uur stappen. Daar leerde broeder Calix, dat je nooit een minuut mag laten verloren gaan. Deze instelling zou zijn ganse leven bijblijven. Op 14 jarige leeftijd moest de knappe student werken bij zijn vader die huisschilder was van beroep en het druk had. Tien jaar fietste André onder het licht van de “carbidlantaarn” naar de avondschool voor algemene lessen in Moeskroen. En van 21 u tot 22.30 u nam hij deel aan de toneelrepetities. Na Moeskroen volgde hij avond- en weekendacademie in Kortrijk. Hij was tevens actief in het patronaat, in missie naaikring en in de parochiale bibliotheek.

Meer dan twintig jaar wijdde hij zich met hart en ziel aan het huisschilderend. Op een zekere dag, in een Waals dorpje, zo vertelde hij:” werd hij op  een discrete manier van mijn ladder weggeroepen. Een man vertelde mij dat er in de een welgestelde Vlaamse familie kende met een gepast meisje.” Hij hapte  echter niet toe en trad kort daarop binnen bij de paters van scheut, het was toen 1948.

Niemand kon begrijpen dat hij op die leeftijd en met zo een mooie stiel naar de “Zwartjes” wilde. Maar ja, de extravagantie van Christus liefde gaat boven alle verstand en verbeelding te boven. Op november 1949 legde hij zijn plechtige beloften af. Op het einde van 1951 vertrok hij als missionaris naar Kongo. Hij verbleef er zeven jaar. Daarna mocht hij regelmatig naar België terugkeren. Hij verbleef in Kongo tot in 1975. Hij was er actief als bouwheer en als tekenleraar. Hij werd achtereenvolgens directeur van de vakschool en de normaalschool en leraar in schone kunsten.  De Kongo was een van de mooiste periodes als kunstschilder, hij verbleef in Inongo.  Tijdens de laatste periode kreeg hij van de plaatselijke bevolking de naam “Maitre des Beaux Arts “ mee. Zijn grote passie was schilderkunst. Telkens als hij terug keerde naar zijn missiepost had hij slechts drie wekennodig om zich aan te passen. Toen hij terug kwam naar België duurde de aanpassingperiode wel tweejaar. Nu dat hij hier terug was  noemde men hem “ De fietsende broeder”hij was steeds onderweg om zieken en bejaarden op te zoeken, en dat met de fiets Hij benutte elke minuut, ’t zij met schilderen  mensen van dienst zijn, en dankte God, die hem altijd heeft gedragen. Hij overleed op 1 september 2005

Kerk in de kijker vrijdag 13 januari 2006

De kerk van Rollegem is al ettelijke keren geschilderd en getekend omdat ze zo pittoresk is'', aldus Lucien Kints. ,,Ze is heel herkenbaar en charmant. Heel bijzonder is het nabootsen van de arduinen bezettingen in de kruisbeuken en aan de vensters. Het Rollegemse schildersbedrijf Henri Hendrickx, (met aan het hoofd de latere broeder Andre) stond hiervoor in.''

De kunstenaars die zaterdag en zondag tentoonstellen waren Achiel Platteau, Shirley Vanquickelberghe, Jean-Pierre Seynaeve, Albert Buyck, Frans Vaneeckhoute, Jean-Jacques Deweerdt, Filip Vandeghinste, Gerard Decock, Anthony Vanooteghem, Roger Herve, Romain Haemers, Nelly Windels, Steven Wilsens, broeder André Hendrickx, Simon Hendrickx en Raf Mercier.

                                                    Christophe Denijs

De in 1975 geboren Christophe, zoon van André wonende in de kerkstraat , in zijn jeugd miniatuurboot bestuurder en 15 jaar lang lid van de Chirojongens, waarvan drie als leider. Sinds hij met de Chiro stopte, heeft hij maar een hobby meer schilderen.  In het vijfde jaar secondair begon hij beeldende kunst te studeren aan het VTI in Kortrijk Hij was toen in zijn derde jaar schilderkunst in St.-Lucas. Gefascineerd door landschappen, is dat zijn hoofdonderwerp. Hij kan zich uren bezig houden met het gadeslaan van het leven op straat of in het café. Hij houd van mensen bestuderen. Hij werd met drie werken geselecteerd voor Kunst In Kortrijk. Naast schilderen tekent hij ook gaarne, hij heeft de tekening gemaakt voor de cd van de groep Hitch die binnen kort verschijnt. Normaal hangen zijn werken in zijn atelier, de achterzaal van het vroegere café De Kroon. Zijn leven aldus de kunstenaar: Speelt zich af tussen agressie in de muziek en de stilte van de kunst. 2001 Landschappen centraal! In de gangen van de Kulak Kortrijk. Christof bijt er de spits af. De naar Gent uitgeweken Rollegemnaar houdt zich bezig met schilderkundige landschappen. De 27 jarige kunstenaar wilde niet gans zijn leven achter een bureau zitten en kwam in de kunstsector terecht. Hij studeerde in Gent aan het Sint-Lucas en leraar aan de Kortrijkse kunstacademie.

André Denys

Hij werd geboren te Heestert op 14/6/1947 wonende in de Rollegemkerkstraat

Op 26 april 1984 werd de modelboot van de Engelse torpedojager “Dark Agressor “ In de trouwzaal van het Zwevegemse  gemeentehuis als pronkstuk van de NEMO- moddelbotenklub aan de burgemeester overhandigd, Andre was toen de secretaris van de modelboot vereniging van Zwevegem. NEMO werd opgericht in 1980, Andre stond aan de wieg van het gebeuren, en was van meet af aan de secretaris. Jaarlijks word er een wedstrijd gehouden Andre is tevens een van de plaatselijke piloten. Zijn zoon Christof, waarvan vader Andre de meeste verdienste heeft, zou kunnen uit groeien tot een van de beste miniatuurboot bestuurders ter wereld.

Er werd een aparte VZW opgericht om hun festival van de vriendschap  tweejaarlijks te organiseren. De VZW met de naam Internationaal folklorefestival Bissegem kortweg IFFB. Voorzitter Denys zegt” tijdens ons eerste festival in 1995 genoten we van de danspassen uit verschillende landen, in 1997 zochten ze de buitenlucht op naast het ontmoetingscentrum, in 1999 bouwen we een festivaldorp.” In de traditionele kledij van de periode 1900 brengt de eigen volksdansgroep Nele een gevarieerd programma. Dit om de Vlaamse cultuur te promoten en de sfeer van andere culturen te proeven.

In 1999 Hebben de dans groep Nele een denderend folklorespektakel, waarin Denys als voorzitter vele mensen bedankt voor de bereidwilligheid om gastgezin te willen zijn. Ook in 2005 primeert vriendschap op het folklorefestival te Bissegem.

Het was de wens van André zijn inspiratie op glas uit te leven, de patroon heilige van de kerk te vereeuwigen. Een pracht creatie is het geworden, hij schonk in januari 2010 (noveen periode van St-Antonius) deze creatie aan de kerk. Ze heeft een definitieve plaats gekregen aan een venster in de sacristie, waar het zonlicht het werk ten volle in zijn kleurenpracht laat schitteren.

Kristien Vermeeren 19/1/1955

Kristien, afkomstig uit ons dorp Rollegem stond 1996, bekend bij de firma De Witte Lietaer als amateurkunstenares, en ze werd bereid gevonden om het resultaat van haar kunstzinnige hobby tentoon te stellen. Ze begon er aan rond de het 1986, hoofdzakelijk in het atelier voor plastische kunsten  te Wevelgem. Thuis heeft ze daar , omwille van het vele werk dat een buitenhuiswerkende vrouw er wacht niet veel tijd voor. Daarom probeerde ze om zoveel mogelijk op vrijdagavond naar Wevelgem te trekken. Ze maakt zowel olieverfschilderijen als aquarellen en landschappen. Bloemstukken zijn haar favoriete onderwerpen.

Anthony Vanooteghem

Anthony uit het Rozenpark  een ras echte Rollegemnaar werd geboren op  14/6/1977.

Volgde schilderkunst aan de academie van Gent. Hij was ook leider van de Chiro. Toen hij 12 jaar was trok hij naar de academie in Kortrijk. Later volgde hij de richting beeldende kunst in het VTI. Hij denkt eraan om een D-cursus te volgen zodat hij later les kan geven. Hij vind het moeilijk om van de kunst zijn brood te verdienen, vandaar les geven vind hij ideaal. Hij kan niet werken in een drukke omgeving. Rollegem is wat dat betreft ideaal. Maar zulke plaatsjes zullen er ongetwijfeld nog te vinden zijn ; Dus komt er waarschijnlijk eens een dag waarop hij Rollegem vaarwel zeg! Of het nu figuratief of abstract is, hij blijft in verwondering staan voor de dingen rondom hem. Met de materie verf gaat hij een gevecht aan en probeert hij zo zijn impressies te uiten op doek. In 2006 stelde de kunstenaar opnieuw werken tentoon dit maal in zaal Domino. Hij verliet enkele jaren om in Brugge voor regent plastische opvoeding en geschiedenis te studeren. Hij heeft plastische opvoeding en algemene vakken in Buso De Kouter in Kortrijk. Samen met de kunstenaar Jean-Pierre Seynaeve kwamen ze op het idee om op regelmatige basis tentoonstellingen te organiseren. Elk weekend komen er in de zaal een honderdtal feestvierders over de vloer. Een publiek dat er wellicht in een klassieke tentoonstelling nooit zou bereiken. De figuren in zijn werken zijn vaag weergegeven. Zo krijgt de toeschouwer de mogelijkheid om er zijn eigen verhaal rond te bouwen en verlegd de kunstenaar de aandacht van wat geschilderd is naar hoe het is weergeven. De stijl in zijn werken kan je als postmodernistische omschrijven. Hij zelf zou het geen hobby noemen eerder een soort gedrevenheid die altijd een constante in zijn leven zal blijven.

Trees Yzerbijt. Moorselestraat 241 Wevelgem

 Uit de Aalbekestraat 46, dochter van meester “Yserbyt”  een geliefd persoon van hier bij ons, stelde haar recente werken  tentoon in haar eigen atelier te Moorsele

Ze werd geboren te Rollegem op 15 maart 1943 en volgde hier  lageronderwijs.

Nu impulsiever en directer. Van opleiding regentes plastische kunsten in het Sint-Lucas te Gent. Vanaf de jaren ’80 is ze haar roeping zoals ze dat zelf zegt gaan combineren met haar professionele activiteiten in de wereld van de kunstambachten. Ze werkt met felle kleuren, vaak abstract, maar even goed figuratief. We vinden Trees terug toen ze deelnam aan het project Art on Cows  in de zomer van 2003 in Brussel. Brussel pronkt in de zomer van 2003 na Zürich, Salzburg, Arnhem en Bilbao met artistieke koeienproject. 180 kunstenaars beschilderden of bekleedden evenveel koeien. Trees twijfelde geen enkel moment, ze heeft altijd geschilderd, maar legde zich de jongste tijd toe op beeldjes. De kunstenares ontving een witte koe vervaardigd uit glasvezel en maakte zeen schets. Anna Aurelia Meuh, zo noemde Trees haar prachtexemplaar, heeft roodwitte poten en een gelijkaardige halsdoek. De uier zit netjes in een broek, die opgehouden werd door spannende bretellen. Tussen de horens hangt een wasdraad met een gewassen reservebroek. Verder was de koe goudgeel geschilderd en gevernist. Deze koe stond tentoongesteld van 21 juni tot 21 september in de winkelwandelstraat Gulden Vliesstraat in Brussel. Ze werden na de tentoonstelling openbaar geveild voor het goede doel.