Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Rollegemkerkstraat nr.1 is nu het parochiehuis en eigendom van de kerkfabriek. Het huis was vroeger een statige onderpastorij met een voortuin afgesloten door een muurtje met een hekken. Onderpastoors werden na het Tweede Vaticaans concilie medepastoor. Onze laatste medepastoor was pater E.H.Lefever die de woning verliet in 2001.In datzelfde jaar nam ook de pastoor ontslag en sindsdien heeft de parochie niet langer een pastoor laat staan een medepastoor. De diaken uit Marke omringd door leken, moet nu zorgen voor het zielenheil. De tijd dat Rollegem bekend was als "Paternosterparochie", ligt al een tijdje achter de rug. Of zou het toch waar geweest zijn dat het de "pot mosterdparochie" was?
In het parochiehuis kan je terecht voor inlichtingen over kerkaangelegenheden.
Links van het huidige parochiehuis zie je de vroegere parochiezaal. In opdracht van E.H. Phil.Jac. Bettenof werd de zaal gebouwd als "provisoire" kerk om de Goddelijke dienst tijdens het herstellen van de oude kerk te kunnen voortzetten.
Het koperblad spreekt voor zich, het was zoals bij de bouw van de kerk de man welke de pluim verdiende is weg gelaten. Geef ere aan wie ze toekomt: “Eerwaarde Heer Adrien De Jaegere Geboren te Brugge op 31/10/1921 en overleden te Rollegem op 6januari 1995. Hij werd te Brugge priester gewijd op 15 juni 1946. Leraar St. Jozefcollege, Izegem. Hij was Econoom en dienstdoende directeur College St-Henri, Commines (1956) Stichter en eerste directeur St.Paulus College, Wevelgem (1958) Directeur College Techniek St-Henri Moeskroen (1962) Diocesaan inspecteur: Bisdom Doornik voor het Techniek onderwijs(1972) Secretaris generaal van het katholiek buitengewoon onderwijs (1976-1988) Tevens was hij Ridder in de Leopoldsorde.”
Het huis met de nr.5 heeft een prachtig verleden achter de rug. Op 17 februari 1891 schonk Juffrouw Coleta Deveugel haar eigendom aan de kerkfabriek van de Rollegem. Het gebouw moest dienen als kapel. Naast de woning was er een toegangsweg ( in de volksmond “Kloosterweg” ) naar het klooster en aan de andere zijde stond de gemeenteschool.
Coleta schonk de woning onder volgende voorwaarden:
Ten eerste: het gegeven goed zal ten eeuwigen dage uitsluitelijk dienen tot vergaderplaats op zondagen en feestdagen, voor het christelijke en zedelijke onderwijs der jongelingen van beide geslachten.
Ten tweede:het regenwater van het dak zal geleid worden bij middel van goten, langst den zuidoost hoek van het gegeven gebouw, om aldaar, langst de bestaande goot neder te vloeien, en te lossen in ene citern bestaande op de eigendom van de geefster.
Ten derden: de twee vensters bestaande in de muur op den oostkant, zullen op eerste verzoek van de geefster opkoste van de kerkfabriek worden dichtgemaakt..
Ten vierde: de bestaande vensters in de zuidgevel zullen ten allen tijde mogen blijven bestaan, zelfs vermeerderd, maar mogen niet verleegd worden.
Ten vijfde: er mag geen uitgang genomen worden aan de kant van de geefster.
Het gebouw heeftechter nooit dienst gedaan als kapel en ook niet als vervangende kerk.
Op de open plek naast de bank en tegenover de school stond vroeger een bakkerij en kruidenierszaak, door de jongens uit die tijd beter gekend als het snoepwinkeltje van Mouton.
De gebouwen van de Gemeenteschool werden op 4 juni 1850 door ene Dame Rosa Decraene aan het armen bestuur bij legaat geschonken. De schoolgebouwen van 1790 voldeden niet meer aan de wettelijke voorschriften. Dankzij het legaat kon men starten met het inrichten van een school voor armen die uitgroeide tot gemeenteschool. In 1989 was de Gemeenteschool opnieuw aan vernieuwing toe. Met de opkomst van het gemengd onderwijs werden de jongens-enmeisjesschool samengevoegd en verhuisden de jongens naar de St-Theresiaschool wat verderop in dezelfde straat. Vanaf 1989 tot 2006 deed het gebouw dienst als bibliotheek en O.C. Binnenkort zal de oude gemeenteschool de plaats moeten ruimen voor bejaardenflats.
Het nr. 21 hier was een wagenmakerij. In de vijftigerjaren van vorige eeuw (1955/56) werd de wagenmakerij gesloopt, en vervangen door een gesloten woning
Wat verderop aan de linkerzijde vind je de toegang tot De Kindervriend en de ‘Vrije basisschool St-Theresia gebouwd in 1980 op de landbouwgronden van de vroegere kloosterhoeve. Deze kunstpoort werd vervaardigd door Wilfried Wullens, kunstsmid.
Hij is geboren te Luingne op 24/2/1948 en bij een smartelijk ongeval om het leven gekomen op 24/5/1985. Hij liet zijn vrouw en twee kinderen na.
Hij is ons helaas maar al te vroeg ontvallen. Hij was een kunstenaar in hart en ziel, zijn kunstambacht en bouwsmederij zouden zeker nog veel mooie dingen laten zien.
Een van zijn werken prijkt op het dak van de school, een windrichtingwijzer (engel)
De naam laat vermoeden dat we hier met meersen te maken hadden. Achter het complex bevindt zich de “Weimeersbeek” een van de drie beken of waterlopen die Rollegem rijk is.
De “Weimeersbeek” heeft een lengte van 1895 m en ontspringt op het grondgebied Aalbeke.
De Oude Aalbeeksestraat was de weg naar Aalbeke vóór de aanleg van de Aalbeeksestraat in 1890. Het was een aarden weg die met de wet Brunfaut in 1958 een betonnen deklaag kreeg. Door de opkomende industrie in de aanpalende gemeenten ontstond de noodzaak aan arbeiderswoningen Ook de landbouw had hiermee ingezien dat er plaats kon zijn voor arbeiders. In de periode van 1956 en 1967 bouwde men hier 72 uniforme huizen. De sociale woningen werden verhuurd en de bewoners kregen de kans om de woning te kopen.
We gaan rechtdoor in de Rollegemkerkstraat . Vroeger was dat een aarden weg met slechts enkele woningen. De kleine asfaltweg voor de woningen aan je rechterkant is een stille getuige van de oorspronkelijke weg .
Voor de fusie heette die straat de Beukenlaan. In 1981 werd de Beukenlaan ook Rollegemkerkstraat. In de bocht genieten we van het uitzicht op de weimeersen met in de verte de Weimeersbeek.
We nemen de bocht rechts en komen in de Schreiboomstraat.
Voor ons zien we de hoeve “’s Costers”. Die historische hoeve is de enige resterende omwalde vierkantshoeve in Rollegem. De omwalling was hier noodzakelijk voor de ontwatering daar de hoeve in de onmiddellijke nabijheid ligt van de Weimeersbeek. Rond de jaren 1420 was de hoeve een leen van het Oud Kasteel van Kortrijk. Begin van 15de eeuw was de familie de Coster eigenaar en uitbater van de hoeve. Eind 19de eeuw waren de uitbaters Charles Herbau, zijn vrouw Marie Josepha Masquelier en hun zonen Leo en August. August was burgemeester van 1866 tot 1870. Zijn zoon Leo droeg de burgemeesterssjerp van 1900 tot 1918.
Het is te hopen dat deze historische hoeve voor het nageslacht bewaard blijft want samen met het “Hof van Rollegem” heeft ze een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis. .
Een honderd meter verder nemen we links het wandelpad “ De Talpenhoekweg” die naar de Lampestraat leidt.
De hofstede rechts van ons “ Goed te Castel” In het boek Landelijk Leven en Hoevengids - Rollegem lezen we: "Reeds in 1637 werd het Goed Te Castel op kaart voorgesteld. In 1756 was Bartholomeus Barbory de uitbater. De Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden van 1771 – 1778 nam eveneens de hoeve op.
In 1834 was Herbau zowel eigenaar als uitbater. De familie Herbau bleef tot 1901 op de hoeve en werd toen opgevolgd door Albriek Depestel. In 1903 werden de hoevegebouwen door een brand, na een blikseminslag bijna volledig vernield. In 1915 verhuisde Albriek naar het Goed te Bottelrie, Oude Bellegemsestraat 1 tot 1918.
Op de Talpenhoekwegel zien we eens om en bewonderen we het zicht op de kerktoren van Bellegem en die van Rollegem. Links van de oude hoeve 'Goed te Castel", nu Aveve, zien we enkele grote loodsen. In de beginjaren 1960 bouwde de zuivelfabriek "Sint Jozef" de loodsen in de Oude Aalbeeksestraat. Vrachtwagens voerden de melkkitten vanuit de diverse landbouwbedrijven uit het omliggende naar de loods. Het vetgehalte van de melk werd er gemeten en de melk kwam volgens kwaliteit in grote recipiënten. Tankwagens brachten de melk naar het moederbedrijf in Passendale. Daar werd de melk verwerkt tot boter, kaas, karnemelk, yoghurt... In 1970 werd de melkerij in Rollegem opgedoekt. “Walotex” nam de loodsen over en bouwde er het huidige bloeiend bedrijf uit. Klik en maak er kennis mee Walotex
De Talpenhoekwegel is een typische kerkwegel. Kerkwegels zijn verbindingswegen die het landschap doorkruisen. Landbouwers verplaatsten zich met paard en kar van de ene akker naar de andere, dorpelingen gebruikten ze om familieleden te bezoeken, naar de kerk te gaan, enz... Wie het plan van de Lampestraat bekijkt, stelt vast dat de Lampestraat kleine zijstraatjes bevat. De zijstraatjes leid(d)en naar een afgelegen hoevetje met enkele kleine woningen op het zuiden gericht. De kortste weg voor de bewoners met het dorp en met elkaar was de kerkwegel dwars door de velden. Nu zijn de kerkwegels rustige wandelpaden waar je ongestoord kunt genieten van het landschap.
Ter hoogte van de hoeve Theys splitst de Talpenhoekwegel zodat je de hoger gelegen woningen ook via de wegel kan bereiken. De wegel leidt naar de Lampestraat welke richting je ook neemt. Wij kiezen echter richting hoeve die met de auto te bereiken is via de Schreiboomstraat. Klik op de foto.
De naam verwijst naar het gehucht “Tolpenhoek” met als oudste vermelding 1813
Let op het ovenbuur die de functie heeft gehad tot 1953, nu smidse. Tijdens de eerste wereldoorlog werd de Tolpenhoek door de Duitsers bezet. De bezetter bouwde een paardenstal om de zieke paarden te verzorgen. Die stallen werden grotendeels vernield door een storm die de Tolpenhoek teisterde in 1940. In 1944 hadden de gebouwen veel te lijden door de inslagen van V1- raketten in de onmiddellijke omgeving. Het woonhuis dat gedeeltelijk vernield was in 1945 werd afgebroken en heropgebouwd. Nu heeft deze hoeve alleen nog een woonfunctie.
We bewonderen het landschap en nemen dan de Lampestraat. De straat werd genoemd naar de aloude herberg “ Den Cruepelen” de Cruepelstraete. (De Flou). Deze weg is 3,5 km lang en ligt op de grens van Marke, Aalbeke en Rollegem. De weg loopt van Sint- Anna tot de Tombroekmolenstraat.
Bij het laatste huis het nr. 80 nog een dertigtal meter verder wringt het grondgebied Marke zich als een wig tussen Rollegem en Aalbeke. Marke heeft de vorm van een ster en spreidt zich dan ook zeer ver uit.
Het robuuste bruingeschilderde kruis is in hout en het beeld van Jezus erop in witgeschilderde steen. De voeten van Jezus zijn vast genageld, naast elkaar staande op een voetstuk. Tussen de voeten is naar oud christelijk gebruik, een gewijd buxustakje vastgemaakt, ter bescherming van de veldvruchten. Boven het beeld staat het opschrift “INRI”
Het kruisbeeld is beschermd met een houten dakje, gedekt met pannen. Om de zes jaar wordt het kruisbeeld, indien nodig, hersteld en herschilderd door de bewoners van de hoeve. Het kruis is 2,50 m. hoog.
Aan de kant van de weg ter hoogte van de dreef naar de hofstede “Te Lande” staat het kruisbeeld met de linde. In 1601 was deze dreef de belangrijkste verbindingsweg van Rollegem naar Aalbeke. (Dit was de Lerberchstaete en in 1628 de straete van den lerberchboom,(Familiefonds). Hier aan dit kruisbeeld stond de Lerbergboom
Als we een stukje van de weg opgaan, zien we de prachtig gesloten in U-vorm gebouwde hofstede met als oudste vermelding 1756. De eigenaar zelf koos de naam. Het woonhuis werd rond de jaren 1900 afgebroken en nieuw opgebouwd. In de jaren dertig werd het woonhuis zwaar getroffen door een storm. Hier kan men terecht voor zijn boomverzorging Tree Technics Christiaens : en advies Bij de terugkeer zien we een langwerpig huis met bovenop een klokje. Dat huis op grondgebied Marke was vroeger een driewoonst en eigendom van de hofstede.
Nu is het een bedrijf dat alle soorten bereide vis en schoteltjes verkoopt.
Op het nummer 89 in de Lampestraat was restaurant scalini gevestigd van 1987 tot 2005. Yves en Claudine Vandamme Snoeck baatten er hun visrestaurant uit met specialiteit van visbereidingen, kreeft en oesters. Ze moesten dan noodgedwongen wegens uitbreiding van de vishandel verhuizen naar Harelbeke waar ze nu nog altijd actief zijn.
De Flou vermeldt: een herberg en wijk over de Leie, Bij P. Mareel, het voornaamste huis, vroeger was het altijd verlicht. Het diende tot verlichting voor de smokkelaars, want hier hebben we juist de grensstreek.(Douaniers.)
Vanaf de maand mei worden op de hofstede “Goed ter Meersch” (woonhuis 1962)Lampestraat 59 lekkere aardbeien te koop aangeboden.
Deze hofstede werd in 1940 korte tijd door een Duits geschut bezet. In een weide nabij de hoeve werd munitie ingegraven.
We kunnen hier even verpozen bij een lekkere pint en dan doorgaan tot Van Hauwaert kapel waar we op de rustbank de vrienden opwachten die de wandelweg gevolgd hebben.
Volgens het boekje slaan we links af en komen op de wijk “Markestaart” in de Steertstraat”. Het uiteinde van de staart ligt op 4300 m van de kerk van Marke en slechts op 1400 m van Rollegem en Aalbeke. De oppervlakte van het gebied is 40 ha. In 1852 behoorde de Markestaart kerkelijk bij Aalbeke en administratief bij Marke.
We stappen verder en komen in de voormalige Korte Molenweg die in het verlengde ligt van de Steertstraat . Daarom werd de Korte Molenweg bij de fusie in 1981 omgedoopt tot Steertstraat.
De bedrijfsleider heeft gezorgd voor werk op eigen bodem en door de aanleg van de mooie dreef, kunnen we nog rustig wandelen en genieten van een vergezicht. lees verder
Door de nieuwe eigenaar werd een zitbank geplaats, hier wachten ze ons op!
Op de hoek van de Wolverijstraat en de Lampestraat staat een mooie bakstenen veldkapel in de schaduw van een nieuwe zomerlinde. In de volksmond heet ze Vanhauwaertskapelle naar de laatste bewoonster van de boerderij en hoeder van de kapel Madeleine Van Hauwaert De originele kapel werd samen met Het “Hof ten Breughele” in 1776 gebouwd, ten tijde van pastoor Pieter Jacob Pardoen te Aalbeke. Wanneer men dat zeggen gaat tegen een echte Markse inwoner, springt deze op zijn paard. Inderdaad, het kapelletje staat niet op Aalbeek, maar op Marks grondgebied.In 1889 brandde de hoeve gedeeltelijk af. De originele steen met het opschrift“Lieve Vrouwe van Bijstand,1776“ werd in1983 door een vandaal uit de kapelmuur gehaald en is nooit meer terug gevonden. De huidige eigenaar Vandecasteele kocht de kapel in 1988. Bij een opknapbeurt kreeg de kapel een nieuwe deur en werd de gestolen arduinsteen vervangen door een nieuwe met het opschrift” Onze Lieve Vrouw van altijddurende Bijstand”. Op 20 mei 2007 werd de kapel totaal vernield, de klap was zo hevig dat de jongeman om het leven kwam. Afscheidsnemende pastoor Hubert Sergeant wijdde dit vrijwel identieke “wonderkapelleke” opnieuw in op vrijdag 11/8/2000. In de kapel is er ook een Heilig Hartbeeld en een St-Albertusbeeld.
Weldra aan de rechterzijde, ter hoogte van de zijweg naar de nr. 15, 17 een bakstenen muurtje met een volkse, houten Christusfiguur. Een sober voorbeeld van landelijke volkskunst. Deze Calvarie komt al voor op een kaart van Vander Maelen van 1850
Het is een grote open kapel in rode baksteen.
Het houten dak is belegd met rode pannen.Boven aan de muur van de kruiskapel hing vroeger een klein houten gevelkapelleke met een houten beeldje van Onze-Lieve-Vrouw. Toen dit in 1984 in brand was gestoken, werd het vervangen door een metalen gevelkapelleke. In de voorgevel van de kruiskapel zit een zwart smeed- ijzer dubbel poortje met in het midden een kruisje.
De kapel is 4 m. hoog, 2 m. breed en 1 m. diep. De kruiskapel is bijna helemaal overgroeid met hedera en liguster.
De binnenkant van de kapel is blauwgrijs geschilderd en er hangt een groot houten kruisbeeld.
Het kruis in de kapel is bruingeschilder en het beeld van Jezus van Nazareth beige. De gekruisigde heeft een zwarte lendendoek rond de heupen geknopt en bovenaan het kruis staat het opschrift “INRI” De voeten van Jezus zijn op elkaar aan het kruis genageld, wat wijst op een Franse oorsprong van het beeld.
Het kruis is 2,50 m. hoog en het beeld 1,20m. Aan beide kanten van het beeld is tegen de muur een voetstukje opgehangen versierd met een engelenkopje dat dienst doet voor rechts een beeld van de Heilige Theresia-van Lisieux en links van een niet nader gekende heilige vrouw.
In de linkerhoek van de kapel hangt een metalen kastje met glasbescherming waarin een rode elektrische kaars brand. Vòòr de kapel staat een rozelaar.
Aan het kruispunt van de Smokkelpotstraat en de Marksestraat gaan we rechts af.
Tot de Tweede Wereldoorlog was hier het Callewaertbos. Jan van Hallewijn Heer van Rollegem houdende een leen van Jacques van der Barre, een leen in de Dertien Parochies.
We willen het u niet onthouden, wanneer u ±100 meter doorloopt komt u aan een waterreservoir omgebouwd tot woonhuis. Op “Château d’eau “ te wonen was een jongensdroom van Jan. Zijn vriendin, maakt grote sculpturen en dat vraagt ruimte. Ze hebben veel respect voor dit stuk erfgoed dat dateert uit 1952. Van buitenaf gezien een vreemd ogende, stevige villa, ligt op de hoogste punt van de holle weg. Het terrein waarop het reservoir werd gebouwd, heeft een oppervlakte van 642 vierkante meter.
Op de hoek van de Marksestraat en de Binnenstraat staat aan de rechterzijde de hoeve” Ter Edel”. Een tweevoudige L-vorm, waarvan het woonhuis totaal vernieuwt in 1994. De oudste vermelding 1813, de vroegere eigenaars waren allen van de adel, waarvan Baron Ter Linde de laatste in 1951. De schuur met de achtergevel langs de weg, werd gebouwd in 1780, in 1969 werd de leem tussen het vakwerk door stenen vervangen.
Wandeling nr.52 Huis uit staaldraad? Het Kan! (Ga hier ± 50 meter verder)
In 1984, werd in de Marksestraat nr.23 een draadwoning gemaakt. Ze is 155 m² groot
In de begin fase zag het er naar uit als een grote vogelkooi.
Het principe is vrij simpel: de dragende binnen- en buitenmuren bestaan uit gelast gaas met verzinkte en bijgevolg roestvrije draden, waar geperforeerd karton is ingewerkt.
Zowel warmte- als geluidsisolatie geeft geen problemen.
Ook de concertstudio van de BRT-2 West-Vlaanderen en de binnenmuren van het St. -Janshospitaal te Brugge zijn uit dergelijke verzinkte draden samengesteld en de wanden zijn erg stabiel en geluiddempend.
Hier rechts, een klei- ontginningsgebied de hoeve St-Anna nr. 61, een herbouwde woning van een voormalige hoeve. Het ligt geïsoleerd in een open landbouwgebied. De hoeve was tot midden 1998 bewoond door een landbouwer en aldus danig niet zonevreemd. Het is het hoogste punt in dit gebied, toevallig ook in de omgeving van het bewuste perceel- een “Point de vue”- voor de recreatieve wandelaar
We draaien linksop Binnenstraat -waar tijdens recente veldverkenning prehistorische werktuigen op de akkers werden aangetroffen. Aan de rechterzijde “Het Klokhof” de naam verwijst naar het klokje op het woonhuis. De stallen waren oorspronkelijk stokerij, welke in 1910 werden omgebouwd tot stallingen.
We bereiken de Rollegemseweg ga deze rechts in om 50 meter verder deze te dwarse. Op de rechterzijde hebben we nog “De Suikerij” losse vierkantsbebouwing, oudste gegevens een schuur einde 18de eeuw, vermoedelijk was hier een cichoreiast aanwezig.
Aan de rechterzijde een oase van rust en stilte, rond de jaren 1960/70 woonde hier de laatste Burgemeestersenator, van het dorp. Hij bood de mogelijkheid, om mensen na hun stresserende dagtaak in de stad, tot rust te komen en van het dorpsleven te genieten.
Bij het bereiken van het eerste klimmetje staan we bij het nr. 222 voor de open vierkantshoeve “Brouckaertshof “. Sinds 1979 is er geen landbouwuitbating meer. Bij de ingang staat een groot houten Christusbeeld. Dat kruis staat ook al vermeld in de kaart van Vander Maelen in 1850. Naar men vertelt lag het een hele tijd op de zolder van de hofstede nadat het in de tweede helft der zeventigerjaren vernield werd tijdens een storm. In 1950 werd het teruggeplaatst en kreeg het een nieuwe omlijsting. De noordkant van het dorp wordt stilaan ingenomen voor woonbouw.
Jaren terug is hier aan het “Koeiplekske van Schoore“ een moord gebeurd. Tijdens de tweede Wereldoorlog in mei 1940 werd het “Goed te Schoore “ door Duitse troepen bezet. Van op deze plek werden Engelse troepen in Kuurne beschoten.
Er was geen opvolging, vandaar de nieuwe bestemming.
Vele bedrijven in noorden van de gemeente hebben een ander bestemming gekregen
Aan het kruispunt van de oude trambedding met de Kannestraat nemen we rechts en volgen de laatst genoemde Aan de linker zijde losse bebouwing “ het Domein” een hoeve die dateert van 1936. Gespecialiseerd in het kweken van kippen. Klik op de foto en geniet van het landschap rond 'Het Domein'
We volgen de dreef en komen voorbij de gesloten vierkantshoeve “Vannesteshof” welke rond de jaren 1980 werd gerestaureerd. Bewondert er het 18deeeuwse poortgebouw met klokje en het woonhuis.
Het gebied dat we hier bewandelen langs de gesloten boomgaard, is volgens het gewestplan een ontginningsgebied, namelijk de klei zit er onder een ondiep Tertiair substraat, zodanig dat het dus mogelijk in de toekomst een kleiontginning kan worden. We nemen de weg links op de nieuwe Rollegemsestraat aangelegd om via de brug de A17 te dwarsen.
Bij de brug in de diepte ligt 'de Ezelhoek' met het enige kasteel dat Rollegem rijk is. Het is een klein park met het kasteel van de vroeger Franse industrieel Clarysse. De huidige eigenaar slaagt erin met heel wat zoekwerk het opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen. De kleine gemeenschap van woningen is de “ Ezelhoek” Hier bevond zich een hofstede en werd door de eigenaar omgebouwd in 9 bewoonbare huisjes. Die huisjes worden nu op hun beurt aan de tijd aangepast. Was dit dan de “Ezel” of woonden hier mensen die met de “ezels “ naar Kortrijk naar de vroegmarkt trokken, het blijft een raadsel!
Ondertussen hebben we de Molenkouter bereikt op de linkerzijde, een nieuwe wijk op de afgegraven heuvel van de vroegere molen van het leengoed van Rollegem. Het was een staakmolen, die in 1620 al vermeld werd. Hij waaide om den donderdag namiddag, 16 mei1895, hij werd niet meer recht gezet, den dam werd afgevoerd in 1909.
We komen in de Schepenhuisstraat, vroeger Wethuisstraat (1982-1984) en daarvoor Kortrijksestraat. Op het kruispunt zien we de mooie bakstenen veldkapel met in de gevelsteen het opschrift” Petrus Ingelbert 1853”. De kapel werd in 2004 geklasseerd als monument. Ze werd opgericht uit dankbaarheid door P. Ingelbert die in de nabij gelegen 18de eeuwse hoeve woonde met de opdracht:” Zolang er in Rollegem koeien grazen, moet ’t Kapelleke in ere worde gehouden. De kapel is mooi witgekalkte bakstenen hoevekapel met een houten dak dat gedekt is met eternietleien. Op de nok van het dak staat een zwart smeedijzeren kruis. In de voorgevel is, op twee arduinen treden en onder een ronde boog, een rechthoekige deur aangebracht met smeedijzeren tralies en glas. Het metselwerk rond de deur is lichtblauw geschilderd. De kapel is 2,50m hoog, 1,10m breed en 1 m diep. Binnen in de kapel is op een blauw geschilderde achtergrond in zilveren letters de bede aangebracht: "O.L.Vr. van Lourdes B.V.O". Onder deze bede staat een gipsen beeld van Onze Lieve Vrouw van Lourdes van 40 cm hoog. Het beeld is versierd met twee vaasjes met kunstbloemen en zes kandelaars. In 1984 hebben jonge kerels het beeld eens gestolen, het werd echter spoedig in de gracht, vlakbij het Kapelleke, teruggevonden met een beschadigde neus hoeve. Wie de hoeve dichtbij wil bekijken stapt door in de doodlopende Oude Bellegemsestraat. We keren op onze stappen terug en zien in de verte rechts voor ons de Ezelhoek. Tussen de bomen zien we het kasteeltje. Het is een klein park met het kasteel van de vroeger Franse industrieel Clarysse. De huidige eigenaar slaagt erin met heel wat zoekwerk het opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen. De kleine gemeenschap van woningen is de “ Ezelhoek” Hier bevond zich een hofstede en werd door de eigenaar omgebouwd in 9 bewoonbare huisjes. Die huisjes worden nu op hun beurt aan de tijd aangepast.
Het loont de moeite om rechts af te slaan en te stappen tot aan het einde van de doodlopende weg.
Met de komst van de A17 werd de straat ter hoogte van de 'Ezelshoek' met z'n kasteeltje afgesloten. De weg loopt dood tegen de steile wand van de brug over de autoweg. Zo zien we hoe dicht de autoweg bij het centrum van ons dorpje ligt. Schermen waren noodzakelijk om de geluidoverlast te beperken.
Het statige herenhuis nr. 5 was de vroegere brouwerij Gaston Vandeghinste. Tot in 1970 brouwde met er tafelbier. Gaston Vandeghinste was ook de gemeentesecretaris van het dorp. De brouwer zetelde in het O.C.M.W en was de voorzitter van de Koninklijke Harmonie St.-Cecilia. De huidige zaal Domino was de brouwerij Albert & Jerome Vandeghinste. Die brouwerij dateert al van eind jaren 1700. Hier brouwde men “Roll”, Ouden bruine en Hengstebier (Ghinstebier). Zaal Domino was tot in 1963 het wetshuis of het gemeentehuis.
Voor een beeld van het familieverband tussen de brouwers klik hier
Voor een diamontage van het traject klik op de foto: