Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
24-05-2013
586 Verdwaalpaal
586 Verdwaalpaal
De verdwaalpalen aan de kust
schieten hun doel voorbij.
Deze merkpunten voor verdwaalde kinderen, een initiatief van een kwieke burger,
die met sponsoring gratis ter beschikking gesteld werden aan de kustgemeenten,
krijgen de klappen van de crisis.De
overheden zouden nu de kosten zelf moeten dragen.Dat komt op 3 Euro per dag.
Die zien dat niet zitten, omdat de verloren gelopen kinderen toch eerst naar de
redders gaan.Als ze nu eens de
reddersposten zichtbaarder maken en goed plannen, zijn die kermisattracties die
verdwaalpalen genoemd worden overbodig. Ze zouden ook het logo van Child Focus kunnen zetten op boven op de reddersposten.
En ouders, pas beter op uwkinderen!Dan zullen ze niet
verloren lopen!
De actie van de Middenstand
van Meise was weer een groot succes.
Er werden paaseieren geworpen aan de pastorij St.-Martinus.Die ingevoerde paashaas was wel een brug te
ver.Waarom onze eigen traditie van de
klokken van Rome, zeker nu er een nieuwe paus is, niet in ere houden.
Bovendien gebeurde dit vroeger door de parochie.Jan Van Gijsel schonk aan de parochie een massa
paaseieren.Die werden dan door de
Patklub bedeeld.We verstopten die rond
de kerk en de kinderen konden die zoeken.
Nu werd de snoep binneneen
nadarafsluiting geworpen, waarbinnen de kindjes mochten plaats nemen.Om een leeftijdsverschil te hebben, mochten
enkel de kinderen die onder de koord konden zonder zich te bukken, in het
eerste vak.De worp werd echter ontsierd
door enkele volwassenen, die gretig tussen de kleuters eieren opvingen.Dat lokte heel wat kritiek uit!
Bij de beiaardbespeling s anderendaags, stonden de afsluitingen nog steeds
voor de beiaardbanken.Het concert
begint nu altijd om 11.15 u.Want door
gebrekkige informatie nam het aantal luisteraars stelselmatig af.Als de mensen niet meer naar de beiaard
komen, dan moest de beiaard maar naar de luisteraars komen, dacht men.De Paasmis duurde echter tot 11.30 u. en er
zat geen kat op de beiaardbanken op het aangekondigde uur, dat enkel in de kerk
werd meegedeeld! Promotie van de concerten kan beter door de Muze in het kader
van klassieke concerten, waar de beiaardconcerten bij horen!
De restauratie van de Sint-Laurentiuskerk-Wolvertem is klaar. Er was een
investering van 34.790 euro (40 procent Vlaamse onderhoudspremie) mee
gemoeid.Verdere aftakeling van het
interieur, een zeer waardevolle klok en het mechanisme van de wekkering is
voorkomen. De duiven kunnen niet meer in dekerktoren. Daarvoor werden
speciale netten geïnstalleerd. Hopelijk zijn de mazen uit muggengaas, want
anders vliegen er bladeren binnen.De
toren werd grondig opgekuist, de vloer van de klokkenkamer werd hersteld en de
leien dakjes en dorpels werden vervangen.
Na de restauratie van St.-Martinus-Meise
zijn 2 van onze 8 kerken opgeknapt.St.-Stephanus-Oppem staat nog
in de steigers.
Judoclub Mansio zal zijn vertrouwde zaal in het
Willy Van den Berghecentrum(sporthal) van Meise verlaten. De gemeente zal er
voorDe Leertuin drie klaslokalen bouwen tegen 1 september 2013.Mansio
verhuist naar de Sportschuur in Wolvertem.
De
82-jarige voorzitter, Jozef Aerts, is hiermee niet tevreden. Judoclub Mansio telt 150 leden.
Een vertrouwde stek verlaten, is
nooit prettig.Als de verhuis
kwaliteitsverbetering inhoudt, is dat echter beter!Op het gelijkvloers is alleszins een goede
stap in die richting.
Bovendien had de judozaal daar nooit mogen komen.Een school is een school!Het was een voorbeeld van op een onvolkomen
wijze iedereen tevreden proberen te stellen.Het AVC had in die tijd die ruimte ook nodig.Als de judo bezig was, werden de klassen
eronder herhaaldelijk gestoord, door de kloppen op de mat.De 2500 studenten van toen, die eronder
huisden, zullen zich dat wel nog herinneren. Mansio moet uiteraard een nieuw,
maar vooral beter onderkomen vinden.Meer dan 42 jaar activiteit in Meise is niet niks.Zij behoort tot de drie grootste judoclubs
van Vlaams-Brabant.
Wij begrijpen echter niet waarom Judoclub Mansio geen plaats kreeg in de nieuwe
sportzaal in Wolvertem.
Op het seniorenfeest stelde Jef Aerts alvast zijn jongste judokas voor aan de
omas en de opas.
Het was op 22.3.2013 internationale waterdag. We zagen op de televisie kinderen betogen met veel lawaai voor een rechtvaardiger wereld, waarin de mensen geen 6 km meer moeten lopen om drinkbaar water te vinden. Een kraantje in elk huis in de wereld! Zij liepen effectief 6 km en verkleedden zich in het blauw. De tekeningen en andere creatieve werkjes logen er niet om. Het is inderdaad juist dat drinkbaar water nop nummer één moet staan in de ontwikkelingssamenwerking. Ik heb daar vroeger reeds voor gepleit in de Gemeentelijk Raad voor Ontwikkelingssamenwerking en een top 5 opgemaakt voor de projecten. Ik zamelde toen sponsorgeld in voor Artsen zonder Grenzen en met het waterputten in Tibet gemaakt. Want daar is nog een bijkomend probleem. De grond is er het grootste deel van het jaar bevroren. Gedurende slechts enkele weken kan er gegraven worden. Medische verzorging staat op nummer drie in de top 5.
Als je eens naar New-York reist kun je in Central park het beeld van Balto gaan bewonderen. Dat is een van de honden die de fameuze sleeëntocht van Nenana naar Nome over 1100 km volbracht. Die was nodig om de nodige vaccins tegen difterie naar het hoge Noorden te brengen, wat op een andere manier onmogelijk was. Nog steeds wordt de Great race of Mercy gehouden, over hetzelfde traject, een titanische onderneming, die nu als sportwedstrijd de nagedachtenis in ere houdt.
De week van de vrijwilliger, was het gepaste moment om de tweejaarlijkse 'Huldiging van de cultuurlaureaten' te houden. De gemeente zette de volgende zes laureaten in de bloemetjes: Leonie Van Lint (vrijwilligster uit Rossem, actief in Vrouwen met vaart en voormalig gemeenteraadslid voor CD1V), 't Verloren Uurke (atelier voor creatieve en beeldende expressie), Hilde Schillebeeckx (voorzitster Carminakoor, ), Marcel Cloots (oprichter LAK, amateurkunstenaar houtsculptuur en maakte het Mariabeeld van de Boskapel in Imde en het Sint-Anna ten drieënbeeld Plantentuin Meise en de kerststal van Rode), Marie - Jeanne Van Buggenhout (Vrouwen met vaart Wolvertem) Willow (muzikanten). De inzet van het gemeentebestuur had tijdens deze viering wat duidelijker mogen blijken!
Enkele jonge talenten traden op het voorplan bij de verkiezingen. Zij werkten hard en brachten heel wat stemmen aan voor hun partij. Sommigen werden verkozen en andere staan vooraan in de pikorde. Maar worden ze rechtvaardig behandeld als het om de knikkers ging ? Als afspraken klaar en duidelijk op papier staan en door iedereen ondertekend werden kan er geen probleem zijn. Maar meestal is dat niet zo en wordt inzet afhankelijk van willekeur! De oude krokodillen verdelen dan de buit en bevoordelen hun protégés. Dat blijkt bij nader toezien een constante te zijn in alle politieke partijen. Geen enkele gaat vrijuit, tenzij er niets te verdelen valt. Bovendien ontbreekt het aan doorgroeimogelijkheden. Voor de meerderheid zou elke schepen effectief enkele jonge talenten moeten onder de vleugels nemen en inwerken naar de toekomst toe. Maar zolang het spook van de vrees voor wijzigingen in de pikorde blijft aanhouden krijgt dit vernieuwend voorstel geen kans. Ons haantje, hoog op de toren van de St.-Martinuskerk, zal er in Si-mol op toezien!
De Plantentuin Meise stelde aan de gemeentebesturen van Meise en Wemmel voor om jaarlijks 1,2 euro per inwoner te betalen, in ruil voor gratis toegang voor de inwoners van Meise en Wemmel. Geldt dat ook voor alle gemeentes in Vlaanderen ? Gelijke kansen voor iedereen zijn hier aan de orde! Op 15 januari schreef de waarnemende directeur van de Plantentuin Meise een brief aan onze gemeente met de vraag om de samenwerkingsovereenkomst die afgesloten werd op 27 december 2001 met de gemeente Meise te herzien en om tot een nieuwe regeling te komen. Vanuit de oppositie stelt men dat de Plantentuin nu de gemeente als melkkoe probeert te gebruiken. Maar had de gemeente haar beloftes nagekomen, dan was er nu geen herziening! Ik was onrechtstreeks betrokken bij het toenmalig voorstel. De directeur toen, wou op personeel besparen door de inkom Meise-dorp af te schaffen. Wij lanceerden via t Cursiefje het idee om een elektronische toegang, zonder personeel te voorzien, op kosten van de gemeente. Toen werd in de begroting 10000 Euro voorzien. Later resulteerde dit in een afspraak van 27.12.2001 De Plantentuin is in de eerste plaats een wetenschappelijke instelling en geen recreatiepark! Bij de argumenten i.v.m. tussenkomst van de gemeente : parking, het opruimen van bladeren, de veiligheidsgarantie bij vergaderingen van de Europese top, werd de inbreng via de restauratie van de St.-Annakapel vergeten. Men zou ook de vijver achter de bibliotheek - als men die zelf niet kan of wil onderhouden en die nu ontaard is tot stort kunnen schenken aan de Plantentuin. Een gebruik van de infrastructuur (pastorij St.-Martinus) behoort dan tot de mogelijkheden en de oude droom van Jos Chabert Plantentuin tot aan de kerk wordt dan werkelijkheid. Als de oude gebouwen voor de bibliotheek afgebroken zouden worden en vervangen door geïntegreerde mogelijkheden voor de bib., t Moment en de oude beiaard, zou dat iets moois kunnen opleveren, in het kader van de Groene Rand en toerisme, dat aan de belastingbetaler van Meise minder kost. Ziedaar enkele denkpistes bij de discussie. De haan op de toren van onze kerk kijkt hierop neer!
De landelijke gilden houden een studiedag over Dorpenbeleid. De titels van mijn twee streekboeken Meise, onder de toren van (parochie) liegen er niet om. Ik had al snel door dat om zon project succesvol af te sluiten, je best met iemand werkt die geboren en getogen is onder die kerktoren. Voor dat er sprake was van de indeling in gemeenten bestonden de parochies reeds lang. Zij zijn van ver herkenbaar aan de kerktoren. Om een of andere reden schuwt men tegenwoordig het woord parochie. Ik niet! En dan daagt het begrip dorp op. DORP: (bebouwde kom van een) gemeente op het platteland, kleiner dan een stad en groter dan een gehucht; in historische zin: iedere plaats zonder grachten, muren en poorten; of de gezamenlijke bewoners van een dorp (uit het Van Dale woordenboek)
Nu wil het toeval dat de landelijke gilden in onze gemeente de enige zijn die een afdeling hebben in elk van de 8 parochies. Zij zouden daar beter bij blijven. Hun identiteit is zo nauw verbonden met het parochieleven dat ze dat beter niet verloochenen. Paus Benedictus waarschuwde reeds voor de dictatuur van het relativeren. Wij blijven best kordaat trouw aan onze roots.
Naast rust, ruimte en boerderijen wordt het platteland ook getypeerd door dorpen. Veel plattelandsbewoners zeggen dat ze in een dorp wonen. Dat zon dorp dan enkele honderden of duizenden inwoners telt, is van geen belang. Ze zeggen dorp omdat ze zich daar iets kunnen bij voorstellen, omdat het overzichtelijk is. Structuurplannen hebben het nog wel over hoofddorp en woonkern maar buiten dat, is er weinig animo voor een beleid dat dorpen aanbelangt.
In West-Vlaanderen bestaat een beleid voor dorpen. De insteek vertrok van een leefbaarheidstrategie en evolueerde naar een integrale aanpak. Een groep professionals helpt plattelandsgemeenten om de sociaal-economische en ruimtelijke uitdagingen van dorpen aan te pakken. In Nederland is een dorpenbeleid veel gebruikelijker. Zo kent de provincie Noord-Brabant een integrale manier van werken.
Een duizendpoot heeft 64 paar pootjes. Een miljoenpoot heeft er nog meer. Maar de Illacme phanipes in de USA heeft het record voor de meeste pootjes. Het vrouwtje heeft er 562 en het mannetje zelfs 750. Waarom het mannetje er meer heeft dan het vrouwtje weet ik niet. Een haan heeft er zoals wij maar twee. Maar deze zijn voorzien van stevige sporen!
Tegenwoordig krijgen we bij de Nieuwjaars- en andere recepties allerlei hapjes voorgeschoteld. Sommige geven blijk van amateurisme en andere zijn het resultaat van professioneel werk. Vlaamse hapjes zouden op het menu moeten staan, gemaakt door vrijwilligers van bij ons! Breugheliaanse smaakoppeppertjes zouden we ze kunnen noemen. De streekgerechten zijn dan ook weer regelmatig van de partij. Op de viering van de cultuurlaureaten werden tijdens de receptie lekkere hapjes opgediend van de hand van Grecy Malfliet uit 't Moment, waar tegenwoordig toneel opgevoerd wordt van Kris Kras. De geitenkaas in een stukje hesp gerold en rolmopsstukjes op een bedje van aardappel waren overheerlijk. Italiaanse hapjes noemen ze cichetti en Spaanse tapas. Maar recent kwamen er nieuwe hapjes opduiken. In Tournée générale werden bapas getoond. Dat zijn tapas met bier bereid. Oesters met geuze Cantillon met passievruchten en ansjovis, maatjes of sardienen met ajuin, granaatappels en Duvel. Dit is een goed idee voor bierkenster Grecy. Laat het u smaken!
Dank voor het waarderen van de hapjes van onze hand. Het vergt een goede voorbereiding en veel geduld om tot een lekker eindresultaat te komen. Hapjes maken is een veeleisend en arbeidsintensief werkje temeer ze maar net voor het opdienen kunnen bereid worden. De bapas zijn inderdaad sinds enkele jaren in opgang. We maakten deze reeds in samenwerking met de bib toen Sven Gatz in 't Moment van Meise te gast was op een bierproeverij. De bapas die we toen serveerden waren geïnspireerd op het boek van BAPAS - Belgische biertapas van Karl Van Malderen,Sven Gatz en Jan Pille. Het was een echt succes!
Rode heeft er met de heraanleg van het kruispunt Ossegemstraat Verbindingsweg een prachtige rotonde bij. Dat kan de omleiding langs de brug over de A12 verbeteren. Na alle verkeersellende die dat meebracht, mogen wij besluiten dat het de moeite waard was. Als we ze vergelijken met de twee miskleumen op de Mankevosstraat, mogen ze in Rode niet klagen. Wij hopen wel dat de voetpaden de norm van het B.I.V.V. halen : 1.5 m breed en obstakelvrij. En er staat nog meer klaar : het kruispunt Wilgenlaan/ Hoogstraat wordt ook aangepakt. Deze werken zullen minder hinder veroorzaken en maar een zestal weken duren. Het verkeer vanuit de Wilgenlaan krijgt voorrang te geven op het verkeer komende van de Hoogstraat. Zo zal en het centrum minder belast. De middenstand, de eeuwige klagers, blijft uiteraard optimaal bereikbaar. Het grote voorbeeld blijft Groot-Britannië. Daar zijn er zelfs rotondes op de autostrades. De voorrangsregeling is éénvormig en het verkeer verloopt er vlot.
Het OCMW van Meise deelde magneten uit aan anderstaligen die Nederlands leren of al spreken. Het is één van de te vele acties om anderstaligen op weg te helpen naar integratie en werk.
Het OCMW Meise werkte een taalbeleidsplan uit. Het nam ook andere initiatieven. Anderstalige personeelsleden van het woon-zorgcentrum volgen een cursus Nederlands op de werkvloer, onder leiding van een lesgever van Vokans vzw. Het taalgebruik daarbij is specifiek gericht op hun job. Waarom dat niet in het CVO kan, maakt deel uit van de versnippering van dergelijke initiatieven, waar een kat haar jongen niet meer in vindt.
Er hoort een Pictogrammenboek bij. Hopelijk maakten ze hierbij gebruik van standaard initiatieven die reeds hun nut bewezen met o.a. de basiswoordenlijst van gesproken Nederlands op het 0-niveau. Wanneer gaat het eindelijk eens doordringen dat mits een degelijke cursus Nederlands aan anderstaligen op het 0-niveau, waarbij de cursisten op 4 maanden vlot Nederlands spreken, de basis is voor alle verdere stappen. Dat kan enkel als er op basis van een geëigende didactiek Nederlands aan anderstaligen gewerkt wordt. Helaas is de omgekeerde beweging aan de gang en keert men terug naar Nederlands leren volgens de didactiek van Moedertaal!
Op donderdag 27 december 2012 werd de gemeenteraad samen geroepen door de oppositie en één lid van de meerderheid. Deze laatste zou een nota van 14 bladzijden klaar gehad hebben. Wat op 20 december de laatste gemeenteraad onder voorzitterschap van Marcel Belgrado, de oudste burgemeester van Vlaanderen, had moeten worden, werd overschaduwd door politieke strategie. Voor dat de oppositie haar vragen kon stellen trapte de CD&V het af. Maar zij hadden niet gerekend op het feit dat er één militant bleef. De week erop werd de zaak overgedaan. De raadsleden bleven opvallend stil en vriendschappelijk. De punten werden zonder discussie afgehaspeld. Resultaat : een zitpenning meer en de punten van de oppositie haalden de pers. Iedereen tevreden ?
Sinds 1998 stond de Sint-Martinuskerk van Meise op het lijstje van te renoveren monumenten. Eindelijk is de kerk gerestaureerd. Op 25 december 2012, Kerstmis, was ze voor het eerst open voor de gelovigen. Ze werd al eens open gesteld voor een concert van Europalia. Voor de begrafenis van onze pastoor kon dat niet. Die moest doorgaan in Grimbergen!? In de jaren negentig van vorige eeuw merkt een architect tijdens een huwelijksviering dat één van de spitsbogen in de Sint-Martinuskerk een kleine knik' vertoonde. De Kerkfabriek liet de zaak onderzoeken. Er was een verzakking door een daling van het grondwaterpeil. De kerk bleek ook niet meer stabiel: de zijbeuken en de toren werden uit mekaar geduwd. De muren werden onmiddellijk verankerd. In april 2011 werd ze gesloten om de renovatiewerken te kunnen aanvatten. De turnzaal van de Sinte-Maartenschool werd gebruikt als noodkerk'. Na een vertraging door een geschil tussen twee aannemers over de gunningswijze begonnen de werkzaamheden na12 jaar. De restauratie is op kleine details na rond. Er staan wel nog twee steigers omdat de grote muurschilderingen -die in 1993 zijn gerestaureerd- schade hebben opgelopen. De muurschilderingen werden helaas door het overplakken beschadigd! Dat wordt zo snel mogelijk hersteld. Het Beiaardcomité zorgde voor nieuwe stoelen. Eén van de in totaal dertien gerestaureerde ramen werd reeds herplaatst. Een minpunt is dat de grafstenen en het herdenkingsmonument voor W.O.II niet gereinigd werden. Zou er bij deze restauratie ook kunnen gedacht worden aan Petrus op de paal. Of zal de haan eerst drie maal moeten kraaien ?
Er werd een eigen bier getapt in het dienstencentrum De Spil in Wolvertem. Het komt van een micro-brouwerij, waar men zelf de smaak kan kiezen. Enkele tooghangers van de Spil kregen het voorrecht mee te gaan bepalen wat het werd. Bij de viering van het 5-jarig bestaan op zondag 16 december 2012 kon iedereen het proeven en eventueel kopen. Vooraf werd er een oproep gedaan om een passende naam te kiezen. Ik diende er twee in. Ze werden echter niet weerhouden. De eerste was de knar naar oude knar, verwijzing naar ouderen. De tweede Jefke geraakte er ook niet door, behalve de verkleinvorm ke. We zijn met weinig tevreden! Jefke verwijst naar de stilaan uitstervende voornaam voor jongens. Er zijn er hoe langer hoe minder. Het is hoog tijd dat er een geschenk of aankoopbon voorzien wordt voor jonge gezinnen, die hun zoon Jefke willen noemen.
Een verloren gelopen schildpad, die geadopteerd werd door een fervente dierenliefhebber kreeg de naam Jefke.
In bottles for bottles in Grimbergen, dat helaas op de fles ging, liet ik mij enkele jaren geleden een Whisky aansmeren met zeewier in. Op internet vond ik de verklaring van het ontstaan van deze godendrank uit Scotland.
Het ontstaan van deze bijzondere spirit is een reis terug in de tijd. In de 17e eeuw werd whisky vaak illegaal gestookt voor eigen gebruik. Het Uisge Beatha was in die tijd een drank die door iedereen in Schotland gedronken werd. Het distilleren was dan ook een echte huisnijverheid die in menig huishouden plaatsvond. In die tijd waren er nog weinig doktoren in Schotland en kende het levenswater vaak ook een medicinaal gebruik. Net als overal in de wereld waren er in Schotland vrouwen die een ruime kennis hadden van het gebruik van planten voor medicinale doeleinden. Volgens overlevering was er ergens op de Schotse Hebriden een vrouw die de voor die tijd bijzonder hoge leeftijd bereikte van 99 jaar. Deze Schotse Iana McClannaghan bleek een geheim te hebben. Zij deed aan hekserij, maakte kruidendrankjes, gebruikte haar ruime kennis van planten om mensen te genezen en, volgens de overlevering, gebruikte zij ook vaak levenswater om haar kruiden en planten op te leggen. Haar geheim om gezond te blijven was een bepaalde zeewiersoort die zij liet "trekken" in een hoeveelheid Uisge Beatha. Omdat in die tijd alle whisky gestookt werd met turf, kon het nu niet anders dan een geturfde whisky zijn en wel een jonge single malt cask strength van Laproaig.
Een van haar nazaten heeft ooit documenten ontdekt waarin beschreven is op welke plek zijn overgrootmoeder zeewier plukte. Deze Cameron Hendry is vervolgens op zoek gegaan naar de plek waar dat bijzondere zeewier groeide en is gaan experimenteren met de manier waarop Iana whisky maakte. De whisky met zeewier had volgens zijn overgrootmoeder een zuiverende werking op het menselijk lichaam. Uit dezelfde documenten heeft hij kunnen terughalen dat zeewier vooral goed was tegen aderverkalking en een verhoogde bloeddruk. Er zou een sterk genezende werking uitgaan van het gebruikte zeewier. In onze moderne tijd is bekend dat zeewier mineralen bevat, calcium, ijzer, jodium en grote hoeveelheden vitamine A(bètacaroteen), B-complex en vitamine C. Zeewier is één van de rijkste natuurproducten als het gaat om het brede scala aan mineralen, sporenelementen, vitaminen en aminozuren. Al eeuwenlang oogst men overal ter wereld zeewier om als voedsel te gebruiken. In zeewier worden tijdens de groei anorganische mineralen uit het zeewater omgezet in organische mineraalzouten en aminozuren. Zeewier stimuleert de schildklier en verhoogt de ruststofwisseling, ook wordt het wel geadviseerd bij hart en vaataandoeningen. Hoe het ook zij, het zeewier van zijn overgrootmoeder is een gezonde toevoeging aan de ouderwetse turfgestookte jonge single malt cask strength van Laphroaig.
Kleur: zeewier groen. Neus: stevige turftoets en intense aroma's van de zee. Smaak: stevig, complex, turf, hout en zilt, met een volle krachtige en lange afdronk met turf, kruiden en vooral zeewier.
12.12.12 : 12 december 1212 was een dag die maar eens per honderd jaar voorkomt. Getallen, numerologie, wiskunde spelen een fundamentele rol in ons leven. Zo woon ik in nummer zeven. Mijn jeugd bracht ik door in Boechtstraat 21. 13 is voor velen een ongeluksgetal. In de liften in Amerika ontbreekt steevast verdieping 13. Bijgeloof of niet ? Wie zal het weten?
Op 7 december kon de overheveling van de Plantentuin van het federale naar het Vlaamse niveau ondertekend worden. Na een het akkoord op een speciale ministerraad in Namen tussen Vlamingen en Walen, moeten de verschillende parlementen nog groen licht geven.
Hierover is er al elf jaar communautair geruzie. Verschillende politici passeerden gedurende deze tijd regelmatig de revue om publiciteit te rapen uit dit probleem. De lijst is te lang om op te noemen!
De overdracht van de Plantentuin als federale overheidsinstelling naar de Vlaamse overheid moest eigenlijk al gebeurd zijn met het Lambertmontakkoord in 2001.
Waarom alles zo ingewikkeld is, mag de burger worst wezen. Het is alleszins opnieuw koren op de molen voor de NVa.
Jan Rammeloo beet op dit dossier reeds zijn tanden stuk. Huidig directeur Steven Dessein hoopt dat er nu een einde komt aan de onzekerheid.
De Plantentuin van Meise dateert uit 1788 en bezit verscheidene collecties met internationale faam. Er werken 184 vaste medewerkers, gidsen en vrijwilligers al dan niet inbegrepen. De tuin en serres worden jaarlijks door 110.000 mensen bezocht.
De Vlaamse regering en de regering van de Franse gemeenschap hebben gisteren een samenwerkingsakkoord goedgekeurd die de overdracht van de Nationale Plantentuin van Meise naar de Vlaamse Gemeenschap regelt. Het samenwerkingsakkoord voorziet nu dat de Plantentuin van Meise een Vlaamse instelling zal worden. Het wetenschappelijk patrimonium, dat voornamelijk bestaat uit planten en uit de bibliotheek, blijft eigendom van de federale staat, maar wordt voor onbeperkte tijd in bruikleen gegeven' aan de Vlaamse gemeenschap. De parlementen langs Vlaamse en Franstalige kant moeten hierover nog hun goedkeuring geven.
De raad van bestuur van de instelling zal volgens de afgesproken regeling bestaan uit negen leden, van wie er vijf aangeduid worden door de Vlaamse regering. De vier overige leden worden verdeeld tussen vertegenwoordigers van de wetenschappelijke raad en leden die worden aangeduid door de Franse Gemeenschap. Voor de 160 personeelsleden zou er weinig veranderen.
De Nederlandstaligen worden overgedragen naar de Vlaamse gemeenschap en de Franstaligen naar de Franse gemeenschap. Bedoeling is om het akkoord in de loop van volgend jaar verder uit te werken en om de overdracht te finaliseren tegen 1 januari 2014. De kwestie wordt ook geagendeerd op het eerstkomende Overlegcomité tussen de federale regering en de deelstaten.
