Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
06-05-2016
741 Barok
741 Barok
De vroegste bewoner van dit pand, die ik nog gekend heb, heette “Fidel”. Hij baatte er een krantenwinkel uit. Zijn zoon André had een krantenronde in Meise. Eerst woonde die ernaast. Frans Janssens (de vader van Theo) kocht het gebouw in 1934 en er werd een paardenstal aangebouwd, omdat ze plaats tekort hadden er rechtover. Het werd in 1936 afgebroken. Hij was gehuwd met Louise Van der Hasselt en had vier kinderen : Anna, Theo, Godelieve en Hendrika (Hariette). In 1960 bouwden ze op het terrein een woonhuis met winkel . In 1961 werd het gelijkvloers ingericht als winkel, want stedenbouw legde nogal strikte verplichtingen op. In 1967 verhuisden Theo en zijn twee zussen Hendrika en Godelieve naar de winkel. Zo kwam hun huidige woning vrij en kon daar in 1967 het Audiovisueel Centrum (nu CVO) starten. Toen de familie Janssens stopte, verhuisden ze terug naar hun woning. Want in 1972 verhuisde het AVC naar het Willy Van den Berghecentrum, waar nu de Muze verrees. Een oud-studente Engels van het AVC huurde de winkel in 1986 en vestigde er Taverne Christie’s. Toen zij aan haar directeur vroeg, wat hij van haar taveerne dacht, kreeg zij te horen dat er in Meise enkel “stamënees” zijn. In 1996 nam Roland De Munck uit de Tuinwijk de zaak over . In 2008 nam Daniëlle Vander Putten de zaak over en werd het Barok bar Brusselsesteenweg 49.
De Kaberdoes op de Nieuwelaan, waar oud-voorzitster José De Greef van Okra opgroeide, is het verst van het centrum afgelegen lokaal van de fanfare Concordia en de Reuzen Jan en Mie. In mijn streekboek “Meise, onder de toren van St.-Martinus” vinden jullie op pag. 57 een van de oudste foto’s. De “oud-soldaten” poseren er voor hun lokaal. wij beschikken nog over een andere reeks. Kaberdoes is dialect voor bordeel of hoerenkot. Of er in dce geschiedenis prostitutie is bedreven, daar hebben we het raden naar. De ligging doet dat wel veronderstellen. Want de huizen van plezier liggen buiten de stad meestal:langs een grote baan. Toen de tram daar nog voorbij reed, was het keerpunt van het openbaar vervoer in de "rue Zérozo", aan het Noordstation in Brussel. Hij deed als het ware een ereronde voorbij de meisjes van plezier, achter de vensters. Daar hebben ze eens een verloren gewaande bus van Sport en Recreatie terug gevonden. De chauffeur was er blijven slapen. De haan in het bordeel is de pooier!
Vroeger lag dit op het domein van de Plantentuin, die veel groter was dan nu. Het landgoed van baron Jean Paul Van Gijsel met al wat ertussen ligt, was één grote eigendom. Het was de eerste jeugdclub van Meise in de tijd van de jeugdjaren van burgemeester Jules Van Campenhout. Het Chiroheem was toen in de schuur van Van Gijsel, op enkele tientallen meter op de Koninklijke Kasteeldreef. De A12 was er nog niet en de huidige Boechoutlaan liep van aan de inkom van de Plantentuin door en vormde de Koninklijke Kasteeldreef. Daarna werd het een herberg “stamënee bai bëstël” uitgebaat door de familie Huygens. Jef en Jeanne Olbrechts-Huygens(?) baatte het een tijd uit (kinderen Isidoor, Lea x Frans Michiels, Roger. In “Meise onder de toren van St.-Martinus” staat op pag. 86 een foto van de buren uit de Boechtstraat. Wij vonden een circulaire uit de jaren 1969 waarin Auberge Napoleon beschreven werd toen het van een eenvoudige "stamënee" restaurant werd. Van 1969 tot 2011 werd het uitgebaat uitgebaat door Paul Vandersypen. Hier was ook het eerste benzinestation van Meise van het merk Caltex. Het gerucht deed ook de ronde dat Napoleon daar zou geweest zijn, voor zijn nederlaag in Waterloo. Restaurant Napoleon werd ondertussen overgenomen door Jan en Gilles Stallaert. http://www.aubergenapoleon.be
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant. In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is. Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken. De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal. Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant. In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is. Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken. De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal. Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.
Vroeger was dit een winkel met ‘stamënee’ van Jan en Alice De Waet. De volgende uitbaters waren : Lisette Haeck (° 27 april 1917), Maria Straetmans en Isidoor Haeck . Op een oude foto zien we de zaak bij de oude St.-Elooiviering met Bert Peleman en Philibert Lettens. Twee huizen verder zien we ook de staminee “Au vélo” nog en verder “Kursaal”. In 1951 werd het “Den Beiaard” toen het stamcafé werd van de Beiaardvrienden uit Meise. Die realiseerden de oude beiaard (nu aan de bib.). Onze eerste bei aardier Jef Rottiers heeft er menig pintje gedronken na de zondagavondconcerten op de beiaard. In … werd de zaak verkocht aan Guy Van Eyck. Op 18.2.2008 werd het overgenomen door de huidige uitbaters Bavo en Bastiaan Vandeperre
Dit was het lokaal en verzamelplaats van KFC Meise. Toen ik bij de veteranen speelde, kwamen wij daar altijd samen voor we op verplaatsing vertrokken. Daar leerde ik het Alpendrankje “Almdudler” kennen. Toen Daniël Dobbé en José Lenaerts het uitbaatten van 1978 tot 1993 was het de repetitieplaats van Cabaretgroep Sympathica, waar onze Belleman Jos Lettens de hoofdrol vertolkte. De bazin van het café speelde hierin zwarte Lola. Moerenhout nam het over, maar die ging failliet en een viertal maanden later in 2006 startten Chantal (52) uit Dilbeek en Stephan (49) uit Strombeek-Bever. In 2015 kwamen er opnieuw nieuwe uitbaters : Christos en Kostas Loulas. De mannen van Griekse afkomst zijn al 24 jaar eigenaar van de gekende brasserie 'Le Saint Georges' in Schaarbeek.
Er moet dringend een hulpcentrum komen om oude dragers te digitaliseren. De archiveringsdiensten met vrijwillig(st)ers zouden daarmee sterk gebaat zijn. Klank is al een probleem. Op de P.C. wordt voorkeur gegeven aan muziek. Maar zuivere klank - het gesproken woord - blijft marginaal. Het omzetten van cassettes en klankbanden blijft een probleem.Foto's kun je gemakkelijk van je fototoestal downloaden. Maar met de recentere apparaten krijg je reeds problemen met het archief. Oude foto's kunnen ingescand worden. Dat gaat vrij vlot. dia's is dan weer een probleem. Film is het grootste probleem. Met gewone fototoestellen werkt het naar behoren als je ze op P.C. zet. Maar met oude films is er een probleem. Je moet een goed systeem vinden om ze om te zetten in een compatibele modus. Als je ze dan al wil presenteren moet je ze eerst streamen. Maaar dan heb je software nodig. In de bibliotheek zou dat kunnen voorzien worden of in een ontmoetingscentrum. Maar waarom niet via een samenwerkingsverband. De erfgoedkringen zouden ermee gediend zijn.
Op 1 november 2013 opende The Lounge, een praatcafé. Vroeger was het de opslagplaats van de brouwerij aan de overkant, waar nu De Donder gevestigd is. Er was een onderaardse gang naar de overkant, waarlangs de vaten bier naar de opslagplaats aan de overkant gerold werden. Je kunt de toegang nog zien aan beide kanten. Maar toen de riool aangelegd werd de toegang aan de riool dicht gemetst. Mijn vroegste herinneringen aan dit gebouw gaan terug tot W.O.-II toen er een vliegende bom viel aan het kerkhof. Toen was er een kruidenierszaak uitgebaat door Josephine Van Keer-Weymans, de schoonzus van mijn moeder. Ik liep er voorbij en zag mijn nonkel grote platen zetten voor de vernielde ruiten van de winkel. Een mail naar mijn nicht Maria Van Keer leverde wat volgt op : Voor zover ik weet is dat ons ma en pa gehuwd zijn in 1936 . Pa woonde toen met meter (Leonie Cammu) en nonkel Jef Van Keer bij Kaddeder. Ons moeder kwam inwonen en had daar een pantoffelwinkel terwijl pa schoenen herstelde. Meter en nonkel verhuisden naar de Brusselsesteenweg 118. In 1942 kochten zij de hoek waar zij de eerste keer veranderingen deden . De Boechtstraat moest veel breder worden omdat er vroeger maar een kar door kon. Er bestaan nog oude foto’s van. Het huis had een blinde muur langs twee kanten. Ze begonnen er de winkel met voeding in 1942. Ik ben daar geboren. In 1949 hebben ze de gevels opgetrokken en een nieuw dak gelegd, zoals het er nog uitzag in 1969 toen ze verhuisden naar de Cardijnlaan 7. Als je nieuws uit Meise wou weten, ging je voor een babbel bij mijn tante. Zij kochten het huis van De Donder, verbouwden het en baatten de zaak uit van 1949 tot 1969. Toen trok mijn zus Marie-Jeanne erin, samen met mijn broer Piet. Het werd een boeken-en platenzaak en copy-center. Maar in een familie zaken doen, brengt verdeeldheid en mijn broer trok eruit en vestigde zijn drukkerij en copy-center naast de Muziekacademie. Uitstalraam van de boeken- en platenzaak De Cuyper. Vanaf 1981 zou mijn zus de winkel uitbaten gedurende 40 jaar. Vorig jaar op 1 november 2013 begon Carine Cammu the Lounge. De Meisenaren hadden liever een Vlaamse naam gezien bijvoorbeeld “’t Stamënee”.
In 1945 stierf mijn grootvader. Hij woonde in De Rozenboom Boechtstraat 21. Het werd afgebroken en bevond zich op de huidige nummers 27 tot en met 35. Het terrein liep door tot in de Limbosweg. Dat heette in het Meises dialect : “bai Waikkë Cuypës”. Mijn grootmoeder was al eerder overleden en Joannes De Cuyper liet een boerderij met herberg achter en nog twee inwonende volwassen kinderen : Amelie en Jef. Mijn vader trok noodgedwongen als oudste in en zo balandden wij in onze biotoop. Amelie en Jef hadden allebei verkering en trouwden zo snel mogelijk. Zo kwam ons gezin in een van de gezelligste herbergen, waar het sociale leven welig tierde. Het was de ontmoetingsplaats van de Oud Soldaten (Koninklijk Maatschappij der Gewezen soldaten van het Belgisch Leger) waar Jean muziekchef van was. Het was een gelegenheidsfanfare van de ‘ressën’ (Verenigde Broeders) en de ‘ëzzëls’(Concordia) die bij de vaderlandse plechtigheden broederlijk samen optraden. Mijn broer Piet en ik schreven onze jeugdherinneringen op. De mijne verschenen reeds eerder onder en Piet gaf een brochure uit “De historie van stamënee de Rozenboom in de Cuyperstraat”. Ik maakte een maquette van dit verdwenen erfgoed en verzamelde foto’s.
732 Benelux We gingen gisteren een lekkere Rodenbach drinken in deze volksherberg. Het gerucht deed de ronde dat deze gezellige ontmoetingsplaats zou stoppen. Niets is minder waar! Het viel ons op dat het uitgerust is om presentaties te geven. Er hangt een scherm met twee luidsprekers ernaast. Aan de zoldering prijkt een beamer. Dit kan als voorbeeld dienen voor De Spil en ’t Moment. Want de praatcafés van Erfgoedkring Berla zijn nogal amateuristisch qua inrichting (opstelling). Hadden ze ’t Spinet, aan de parking van het zwembad, maar gelaten zoals het was! Maar de verlichte geesten van toen, in de dienst cultuur, wilden verandering naar eigen behoeften : het moest een repetitieruimte worden voor opkomende groepjes. Het onbaatzuchtig werk van vrijwilligers met inbreng van sponsors werd zo teniet gedaan. Jammer! De vroegere uitbaatster Yvonne van de Benelux is er niet meer. Vandaar het gerucht. De accoustiek van de herberg kan beter. Maar dat weegt niet op tegen de positieve punten!
731 Fusie K. Wolvertem S.C. uit de gemeente Meise gaat een fusie aan met Merchtem. Waarom doen ze dat niet met K.F.C. Meise in eigen gemeente? Is dat een blauwe politieke zet, om de liberalen terug aan het bewind te krijgen ? Nieuwe fusies van gemeenten worden overwogen en dat zou wel eens de aanloop kunnen zijn naar een fusie met Merchtem, waar de liberalen het voor het zeggen hebben! Onze jeugd zal voortaan naar Merchtem moeten. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de club de royale subsidies van onze dienst Sport aan zich laat voorbij gaan. Of willen ze de gemeente Merchtem subsidiëren ? Ons belastingsgeld moet in eigen gemeente blijven! de orde van de Sibemol – de virtuele orde van de autochtonen – veroordeelt deze zet! K. Wolvertem S.C. krijgt een min op haar request! De Wolvertemse haantjes kraaien in mineur!
In een beleefd schrijven liet het gemeentebestuur van Waalre (Nederland) weten dat het de formele stedenband met Meise opzegt. “De contacten waren nog minimaal, en dus is een officiële verbroedering niet nodig”, klinkt het in de brief. Meise en Waalre verbroederden in 1980 onder burgemeester Armand Van Vuchelen. Huidig schepen Marcel Belgrado had deze bevoegdheid en zegt dat de verbroedering van onderuit kwam. We bezochten mekaar af en toe en keken hoe zij op vlak van OCMW, rusthuizen, dienstverlening,... te werk gingen. Zo leerden we van mekaar. Zo ging de voltallige Seniorenraad op bezoek en kwam er een tegenbezoek in Meise, met lunch in restaurant Napoleon. De groepsfoto werd gemaakt voor het standbeeld van baron d’Hoogvorst. De lagere scholen bezochten ook mekaar. De kinderen uit Waalre leerden toen onze Belgische frieten kennen. Ze waren ook te gast op de Beiaardfeesten van 2005. Er speelde toen een Nederlandse beiaardier. De Fietsvrienden van Wolvertem reden regelmatig naar Waalre. Elk jaar gingen de carnavalverenigingen vieren in Waalre met een volledige bus Meisenaren. Maar de laatste jaren zijn de contacten verwaterd. Er bestaat nochtans een Meise-Waalre comité, dat initiatieven diende te nemen. In de begroting is een bedrag voorzien voor uitwisseling. De eerste voorzitter was Alfons van den Steen, die opgevolgd werd door Lode Verdoodt. In 2012 was er brandstichting in het gemeentehuis van Waalre. De administratie werd elders ondergebracht. Door een wissel van het bestuur, met andere wethouders en bij gebrek aan initiatief in Meise, is het contact uitgedoofd. Meise stuurde vorig jaar nochtans een brief om de collega's uit Waalre uit te nodigen. Maar die reageerden niet! Het is spijtig dat de verbroedering wegvalt.
Zangers scoren hits met geluid waarvan je niets begrijpt. Zouden ze niet beter in hun Moedertaal zingen en goed articuleren, zodat we begrijpen wat ze zingen. Laura gaat naar het Euro-songfestival met een lied geschreven door Sella-Su. Dat is veel lawaai, het klinkt mooi, maar weinig verstaanbaar. Gaat het enkel om de show en de muziek ? Zou dat het succes van het levenslied niet kunnen verklaren. Dat klinkt mooi en het is te begrijpen. Will Tura heeft een nieuw album. Aan stoppen denkt hij nog lang niet. Niettegenstaande zijn promostunt in zijn Geboorteplaats Veurne. Hij sprak van een sabbatjaar. Maar ondertussen werkt hij aan een musical met studio 100 over W.O. II. Eens haantje de voorste : altijd haantje de voorste!
Na mijn presentatie over het dialect van Meise kreeg ik van een inwijkeling volgende mail : “Het gaf dus de tegenstelling aan tussen de welstellende ‘dikke nekken’ van Meise en de bescheiden, hard werkenden van Wolvertem”. Deze tegenstelling klopt niet. Ze speelde zich af onder alle kerktorens. Tussen Meise en Wolvertem kwam er een hetze, naar aanleiding van de fusie in 1977. Dat ging omdat de naam van de fusiegemeente Meise werd. De Wolvertemmenaars vonden ten onrechte, dat zij recht hadden op de naam. Maar Meise had toen meer inwoners en kreeg de naam. In Meise was er vroeger de tegenstelling tussen de ressën (de meer begoeden in de fanfare De Verenigde Broeders) en de ¨ëzzëls (de kossaten van de fanfare Concordia). De eerste groep heulde samen met de heren van het kasteel van Boechout. Die hadden het zover geschopt, dat ze een vorm van sociale controle uitoefenden over onze parochie. Als je gron d wou huren van de keizerin, moest je lid worden van de Verenigde Broeders. Een tweede vorm van dikke nekkerij vinden we bij de intellectuele inwijkelingen, die zich superieur voelen t.o.v. de autochtonen. Om hieraan te verhelpen stichtten we de Sibemol. Als ze inwijken en een toontje lager zingen, op het niveau van de autochtonen, zijn ze welkom. Vooral Antwerpenaars en Hollanders vertonen tekens van dikke nekkerij. Er zijn gelukkig veel uitzonderingen. Onze haan zingt in sibemol. Neem er een voorbeeld aan!
De kleine koekjes, die mijn papegaai Joke lust, heten Karolientjes. Wij kennen ze onder de naam “nik-nakjes”. Het zou nuttig zijn eens na te gaan, hoe die in andere dialecten heten. De varianten in de 8 parochies die onze keizerlijke gemeente Meise rijk is, interesseren mij ook. Bij mijn presentatie over het dialect in Meise, brak ik het record met 52 toehoord(st)ers. Er kwamen al verschillende positieve reacties. Enkele medewerkers dienden zich aan. Oud burgemeester Kerremans beloofde mij de nota’s van zijn grootmoeder. Dat is echt heemkundig werk, waar men een fier mag over zijn, als een haan.
In het dialect van Meise is dit woord niet gebruikelijk. Wij noemen dat “draakeuningëzingën”. In kerkelijke geschriften is er nergens vermelding van drie koningen. In de 5de eeuw werd het aantal 3 voor het eerst gebruikt. De Engelse monnik Beda gebruikte in de 8ste eeuw als eerste de drie namen : Gaspar, Melchior en Belthazar. Er is wel in het evangelie sprake van drie offergaven : goud, wierook en mirre. Wie welk geschenk aanbood kunnen we zien op gravures en schilderijen. Dat ligt dus ook niet vast. Mirre en wierook worden gemaakt van gomharsen, afkomstig uit de gebieden aan de Arabische zee als Ethiopië en Jemen. In Zoutleeuw doen ze aan bedelzingen. Het is een overblijfsel van een eeuwenoud mysteriespel, waarbij ze rond trekken met een “stak – het – oep”, een uitgeholde biet met een brandende kaars erin.
De 7 werken ? De oudste schepen wil nog de Muziekacademie en de klassen van Westrode realiseren. Ik stel hem echter 7 werken voor : 1. Academie 2. Klassen Westrode 3. Stripoteek volwaardig in de bibliotheek 4. Beiaardconcerten via de Muze 5. Michiels beiaard afwerken 6. Berla eigen lokaal 7. Reuzen Jan en Mie publiek plaatsen
724 Jules Van Ernest Salu (ontwerper reuzen jan en Mie en kerkhof Meise) is geweten dat hij een buitenverblijf had op de Zonnelaan in Meise. Nu dook er in de Roetskalender 2016 een bekende persoon op die eveneens een week-end optrekje had in Meise : Jules de Saint Genois. Deze baron stond mee aan de wieg van het Willemsfonds. Hij was in 1851 de eerste voorzitter van deze vrijzinnige culturele beweging, die de verdediging van de Nederlandse taal promootte. Als adellijke persoon, bewoner van het kasteel de Man d’ Attenrode in St.-Kwintens Lennik in het pajottenland, was hij een vurig verdediger van het Nederlandse taalgebruik. Hij studeerde Letteren en Recht, maar hij beet zich vast in de geschiedenis en werd provinciaalarchivaris in Oost – Vlaanderen.. Van hem is “Histoire des avoueries en Belgique”. Later werd hij hoogleraar in Gent. In de Academie Royale des Sciences, de Lettres et des Beaux – Arts was hij de vurige verdediger van het Vlaams.
De politieke fracties in de gemeenteraad dragen hun fractieleider voor. In opvolging van Valérie De Knop (als gemeenteraadslid ontslagnemende fractieleider) heeft CD&V unaniem Veerle De Cuyper voorgedragen. Zij is de derde vrouwelijke fractieleider op 5 in de gemeenteraad van Meise. Veerle is geboren en opgegroeid in Meise en kent de gemeente door en door. Zij wil zich verder inzetten voor onze gemeente en helpen aan het uitbouwen van een gemeente waar het voor jong en oud goed is om te wonen en werken. Zij zal trachten de standpunten van CD&V duidelijk te verwoorden naar de leden van het college en de raad en verder in overleg gaan met onze coalitiepartner NVA. Zij deed dit al via de website van haar partij. Als bruggenbouwer wil zij samenwerken naar de drie andere fracties in de oppositie Open VLD en Groen en Sp.a met het oog op het algemeen welzijn. Veerle De Cuyper zal haar gedrevenheid, die ze ook in de Multinational Sarens ten toon spreidt, ten volle inzetten voor een beter beleid. Zij wordt ten volle gesteund door haar echtenoot Dirk Lamberts die werkzaam is in de internationale IT sector en een schattig dochtertje Hannah. Veerle is de dochter van Linda en Jef De Cuyper – VanKeymolen. Linda was jaren lang de drijvende kracht achter de feesten van de toenmalige CVP. Zij werkte nauw samen met Willy Van den Berghe. Zij bood zich ook aan bij de verkiezingen na de fusie met vijf vrouwen, maar werd niet verkozen. Jef De Cuyper stampte samen met Jos Chabert het Audiovisueel Centrum van Meise, Jette en Strombeek uit de grond. Dat heet nu CVO Meise en Jette. Veerle is ook door de goede raad die ze van haar ouders krijgt, een meerwaarde betekenen voor de huidige gemeenteraad.
