Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
24-06-2016
748 Hapkin
748 Hapkin
De graaf met de bijl kreeg de bijnaam Hapkin. Een hapkin zou een bijl zijn waarmee men de bomen merkte die in aanmerking kwamen om er een galg van te maken. Bij ons was kapaf de bijnaam van August Van Doorslaer, die 'kapaf' zei als een boom moest gemerkt worden om te kappen. Of ze er toen galgen van maakten is niet geweten. Die waren alleszins al uit de mode. Hapkin was in 1111 de bijnaam van BoudewijnVII van Vlaanderen. Toen hij in 1118 zich in een oorlog stortte tegen Normandië werd hij zwaar gewond. Hij bleef doorvechten, maar stierf 9 maanden later kinderloos. Hij was ondertussen monnik geworden, om zo het recht op de eeuwige gebeden van zijn confraters te verwerven. En ja, Hapkin is ook de naam van een stoer bier. Hoe kan het anders in bierland. Of de hanen dat lusten, valt uit te proberen.
Tijdens het paasweekend hield de parochieploeg van Rossem een merkwaardige tentoonstelling. Er werd opnieuw aangeknoopt met een rustend initiatief van enkele plaatselijke kunstenaars : arterossem. Paul Grégoire, Jeanne De Buyser, Willy Kerremans hielden op regelmatige basis een groepstentoonstelling. Dit is een waardige opvolger van de eerdere kunstenaarsroutes van de Kunstkring en LAK. Er was ook plaats voorzien op de tentoonstelling voor het erfgoed van Rossem. Onder het prachtige beeld van de heilige Anna ten drieën werden merkwaardige stukken erfgoed getoond.
Ondertussen hebben een 40tal vrijwilligers de parochiale feestzaal heropend. De inhuldiging gebeurde met een eerste Rossemcafé. Opp 18 en 19 juni zijn er parochiefeesten. Zie facebook : rossemleeft en http://www.feestzaalrossem.be
Op http://www.rossemleeft.be kunnen we het leven onder de kerktoren van Rossem volgen. Bij mijn bezoek merkte ik op dat er opnieuw plantengroei bulkt uit de galmgaten.
Meise stak zijn website in een nieuw kleedje. Hij is opgebouwd via drie rubrieken : wonen en leven, vrije tijd en uw gemeente. Er is oog voor informatie, stratenplan, e-loket, … We onderwerpen hem even aan de kwaliteitskontrole op 'Evaluatie website' http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q
1. Taal 2. Penetratiegraad : zie teller bezoek(st)ers 3. Lay-out : 4. Video’s : 5. Foto’s : 6. Correct en volledig : 7. Up-to-date 8. Links 9. Statistiek 10. Frekwentie update Op de Seniorenraad kwam dat reeds ter sprake. Er worden twee termen gehanteerd : senioren en ouderen. De Seniorenraad zou een prominentere plaats moeten krijgen, op het niveau van de andere raden. Bovendien zou men het de ouderen uit onze gemeente gemakkelijk en eenvoudig moeten maken. We deden reeds een voorstel om via 1 klik te zijn waar je moet zijn : op de zoekfunctie “ouderen” (als voorbeeld). De alfabetische keuzelijst staat eronder. Iemand merkte op dat de voorzitter van de Seniorenraad niet klopt!
De bouw van de derde Zorgresidentie Moutershof is gestart aan de Zep in Wolvertem in de buurt van het gemeentehuis (administratief centrum Meise). Er komen een honderdtal zorgflats. Het worden 3 gebouwen die met elkaar verbonden worden. Het is een project van Realis Peter Vanmaldeghem. De nood voor een dergelijk project blijkt uit een bevolkingsonderzoek van vorig jaar, waarbij 25 procent van de bevolking in Meise 60-plusser is. Dit procent zal niet afnemen, rekening houdend met de algemene vergrijzing over heel Vlaanderen. Een team van artsen, verplegers en zorgkundigen staan de klok rond klaar om de bewoners bij te staan. Senior Assist zorgt voor de uitbating en de ontwikkeling.
Dit rusthuis, gelegen in Eversem op de Kapellelaan kreeg een nieuwe stek in Wolvertem. Met ziekenwagens en een bus verhuisden ze op woensdag 9 maart naar de Tramlaan. Het voltallige team en medewerkers klaarden de klus. Het heeft 15 jaar geduurd om een geschikte locatie te vinden en de nieuwbouw opgetrokken te krijgen. De uitbaters van het zorgcentrum broers Bart en Stefan Peeters, de 80 bewoners en het personeel zijn blij met het resultaat. Hun intrede ging met fanfare sint-Cecilia en de rode loper bij de verhuis. De twee jaar geleden overleden vader heeft het spijtig genoeg niet meer kunnen meemaken. Zij geven een ouderenkrantje uit : het Oasekrantje. Daarin nis er een vaste rubriek “Lief en leed in de Cuyperfstraat in Meise Frans Peeters (den Binner) en buren. Ik was een van de buren en ik heb den Binner gekend. Hij kwam in de Rozenboom regelmatig zijn pintje drinken. Herinneringen over het leven in de Cuyperstraat werden reeds door mijn broer Piet beschreven in “De historie van Stamënee de Rozenboom” en “Meise belevenissen”. En ik heb ook mijn jeugdherinneringen opgeschreven “Jeugdherinneringen van een straatrat”. Wij moeten dringend eens gaan samen zitten om onze krachten te bundelen.
Aan de leertuin maakte Natuurpunt een wilgenhut met de leerlingen van het zesde leerjaar. Juf Joke was fier om met haar leerlingen en de vrijwillige werkers van Natuurpunt te poseren voor het resultaat. Zij kregen de raad mee het geheel regelmatig te voorzien van water. Want wilgentenen groeien en bloeien als je ze in de grond steekt. Zo wordt het op termijn, mits voldoende zorg, een heuse natuurlijke hut.
Het huidige Chinees restaurant op de hoek van de Strombeek Beversebaan en de Private dreef was toen de verkaveling de Nekker er kwam een restaurant. Al snel evolueerde het naar Ô bar, een club voor holebi’s. Later werd het een rendez – vous huis, waar regelmatig feestjes werden georganiseerd zoals in Italië met Berlusconi. Iemand vertelde mij dat de bazin zich eens liet bespringen door haar Duitse herdershond. Is dat geroddel of een louter indianenverhaal, laat ik in het midden. Nu is het China town.
De vroegste bewoner van dit pand, die ik nog gekend heb, heette “Fidel”. Hij baatte er een krantenwinkel uit. Zijn zoon André had een krantenronde in Meise. Eerst woonde die ernaast. Frans Janssens (de vader van Theo) kocht het gebouw in 1934 en er werd een paardenstal aangebouwd, omdat ze plaats tekort hadden er rechtover. Het werd in 1936 afgebroken. Hij was gehuwd met Louise Van der Hasselt en had vier kinderen : Anna, Theo, Godelieve en Hendrika (Hariette). In 1960 bouwden ze op het terrein een woonhuis met winkel . In 1961 werd het gelijkvloers ingericht als winkel, want stedenbouw legde nogal strikte verplichtingen op. In 1967 verhuisden Theo en zijn twee zussen Hendrika en Godelieve naar de winkel. Zo kwam hun huidige woning vrij en kon daar in 1967 het Audiovisueel Centrum (nu CVO) starten. Toen de familie Janssens stopte, verhuisden ze terug naar hun woning. Want in 1972 verhuisde het AVC naar het Willy Van den Berghecentrum, waar nu de Muze verrees. Een oud-studente Engels van het AVC huurde de winkel in 1986 en vestigde er Taverne Christie’s. Toen zij aan haar directeur vroeg, wat hij van haar taveerne dacht, kreeg zij te horen dat er in Meise enkel “stamënees” zijn. In 1996 nam Roland De Munck uit de Tuinwijk de zaak over . In 2008 nam Daniëlle Vander Putten de zaak over en werd het Barok bar Brusselsesteenweg 49.
De Kaberdoes op de Nieuwelaan, waar oud-voorzitster José De Greef van Okra opgroeide, is het verst van het centrum afgelegen lokaal van de fanfare Concordia en de Reuzen Jan en Mie. In mijn streekboek “Meise, onder de toren van St.-Martinus” vinden jullie op pag. 57 een van de oudste foto’s. De “oud-soldaten” poseren er voor hun lokaal. wij beschikken nog over een andere reeks. Kaberdoes is dialect voor bordeel of hoerenkot. Of er in dce geschiedenis prostitutie is bedreven, daar hebben we het raden naar. De ligging doet dat wel veronderstellen. Want de huizen van plezier liggen buiten de stad meestal:langs een grote baan. Toen de tram daar nog voorbij reed, was het keerpunt van het openbaar vervoer in de "rue Zérozo", aan het Noordstation in Brussel. Hij deed als het ware een ereronde voorbij de meisjes van plezier, achter de vensters. Daar hebben ze eens een verloren gewaande bus van Sport en Recreatie terug gevonden. De chauffeur was er blijven slapen. De haan in het bordeel is de pooier!
Vroeger lag dit op het domein van de Plantentuin, die veel groter was dan nu. Het landgoed van baron Jean Paul Van Gijsel met al wat ertussen ligt, was één grote eigendom. Het was de eerste jeugdclub van Meise in de tijd van de jeugdjaren van burgemeester Jules Van Campenhout. Het Chiroheem was toen in de schuur van Van Gijsel, op enkele tientallen meter op de Koninklijke Kasteeldreef. De A12 was er nog niet en de huidige Boechoutlaan liep van aan de inkom van de Plantentuin door en vormde de Koninklijke Kasteeldreef. Daarna werd het een herberg “stamënee bai bëstël” uitgebaat door de familie Huygens. Jef en Jeanne Olbrechts-Huygens(?) baatte het een tijd uit (kinderen Isidoor, Lea x Frans Michiels, Roger. In “Meise onder de toren van St.-Martinus” staat op pag. 86 een foto van de buren uit de Boechtstraat. Wij vonden een circulaire uit de jaren 1969 waarin Auberge Napoleon beschreven werd toen het van een eenvoudige "stamënee" restaurant werd. Van 1969 tot 2011 werd het uitgebaat uitgebaat door Paul Vandersypen. Hier was ook het eerste benzinestation van Meise van het merk Caltex. Het gerucht deed ook de ronde dat Napoleon daar zou geweest zijn, voor zijn nederlaag in Waterloo. Restaurant Napoleon werd ondertussen overgenomen door Jan en Gilles Stallaert. http://www.aubergenapoleon.be
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant. In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is. Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken. De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal. Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant. In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is. Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken. De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal. Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.
Vroeger was dit een winkel met ‘stamënee’ van Jan en Alice De Waet. De volgende uitbaters waren : Lisette Haeck (° 27 april 1917), Maria Straetmans en Isidoor Haeck . Op een oude foto zien we de zaak bij de oude St.-Elooiviering met Bert Peleman en Philibert Lettens. Twee huizen verder zien we ook de staminee “Au vélo” nog en verder “Kursaal”. In 1951 werd het “Den Beiaard” toen het stamcafé werd van de Beiaardvrienden uit Meise. Die realiseerden de oude beiaard (nu aan de bib.). Onze eerste bei aardier Jef Rottiers heeft er menig pintje gedronken na de zondagavondconcerten op de beiaard. In … werd de zaak verkocht aan Guy Van Eyck. Op 18.2.2008 werd het overgenomen door de huidige uitbaters Bavo en Bastiaan Vandeperre
Dit was het lokaal en verzamelplaats van KFC Meise. Toen ik bij de veteranen speelde, kwamen wij daar altijd samen voor we op verplaatsing vertrokken. Daar leerde ik het Alpendrankje “Almdudler” kennen. Toen Daniël Dobbé en José Lenaerts het uitbaatten van 1978 tot 1993 was het de repetitieplaats van Cabaretgroep Sympathica, waar onze Belleman Jos Lettens de hoofdrol vertolkte. De bazin van het café speelde hierin zwarte Lola. Moerenhout nam het over, maar die ging failliet en een viertal maanden later in 2006 startten Chantal (52) uit Dilbeek en Stephan (49) uit Strombeek-Bever. In 2015 kwamen er opnieuw nieuwe uitbaters : Christos en Kostas Loulas. De mannen van Griekse afkomst zijn al 24 jaar eigenaar van de gekende brasserie 'Le Saint Georges' in Schaarbeek.
Er moet dringend een hulpcentrum komen om oude dragers te digitaliseren. De archiveringsdiensten met vrijwillig(st)ers zouden daarmee sterk gebaat zijn. Klank is al een probleem. Op de P.C. wordt voorkeur gegeven aan muziek. Maar zuivere klank - het gesproken woord - blijft marginaal. Het omzetten van cassettes en klankbanden blijft een probleem.Foto's kun je gemakkelijk van je fototoestal downloaden. Maar met de recentere apparaten krijg je reeds problemen met het archief. Oude foto's kunnen ingescand worden. Dat gaat vrij vlot. dia's is dan weer een probleem. Film is het grootste probleem. Met gewone fototoestellen werkt het naar behoren als je ze op P.C. zet. Maar met oude films is er een probleem. Je moet een goed systeem vinden om ze om te zetten in een compatibele modus. Als je ze dan al wil presenteren moet je ze eerst streamen. Maaar dan heb je software nodig. In de bibliotheek zou dat kunnen voorzien worden of in een ontmoetingscentrum. Maar waarom niet via een samenwerkingsverband. De erfgoedkringen zouden ermee gediend zijn.
Op 1 november 2013 opende The Lounge, een praatcafé. Vroeger was het de opslagplaats van de brouwerij aan de overkant, waar nu De Donder gevestigd is. Er was een onderaardse gang naar de overkant, waarlangs de vaten bier naar de opslagplaats aan de overkant gerold werden. Je kunt de toegang nog zien aan beide kanten. Maar toen de riool aangelegd werd de toegang aan de riool dicht gemetst. Mijn vroegste herinneringen aan dit gebouw gaan terug tot W.O.-II toen er een vliegende bom viel aan het kerkhof. Toen was er een kruidenierszaak uitgebaat door Josephine Van Keer-Weymans, de schoonzus van mijn moeder. Ik liep er voorbij en zag mijn nonkel grote platen zetten voor de vernielde ruiten van de winkel. Een mail naar mijn nicht Maria Van Keer leverde wat volgt op : Voor zover ik weet is dat ons ma en pa gehuwd zijn in 1936 . Pa woonde toen met meter (Leonie Cammu) en nonkel Jef Van Keer bij Kaddeder. Ons moeder kwam inwonen en had daar een pantoffelwinkel terwijl pa schoenen herstelde. Meter en nonkel verhuisden naar de Brusselsesteenweg 118. In 1942 kochten zij de hoek waar zij de eerste keer veranderingen deden . De Boechtstraat moest veel breder worden omdat er vroeger maar een kar door kon. Er bestaan nog oude foto’s van. Het huis had een blinde muur langs twee kanten. Ze begonnen er de winkel met voeding in 1942. Ik ben daar geboren. In 1949 hebben ze de gevels opgetrokken en een nieuw dak gelegd, zoals het er nog uitzag in 1969 toen ze verhuisden naar de Cardijnlaan 7. Als je nieuws uit Meise wou weten, ging je voor een babbel bij mijn tante. Zij kochten het huis van De Donder, verbouwden het en baatten de zaak uit van 1949 tot 1969. Toen trok mijn zus Marie-Jeanne erin, samen met mijn broer Piet. Het werd een boeken-en platenzaak en copy-center. Maar in een familie zaken doen, brengt verdeeldheid en mijn broer trok eruit en vestigde zijn drukkerij en copy-center naast de Muziekacademie. Uitstalraam van de boeken- en platenzaak De Cuyper. Vanaf 1981 zou mijn zus de winkel uitbaten gedurende 40 jaar. Vorig jaar op 1 november 2013 begon Carine Cammu the Lounge. De Meisenaren hadden liever een Vlaamse naam gezien bijvoorbeeld “’t Stamënee”.
In 1945 stierf mijn grootvader. Hij woonde in De Rozenboom Boechtstraat 21. Het werd afgebroken en bevond zich op de huidige nummers 27 tot en met 35. Het terrein liep door tot in de Limbosweg. Dat heette in het Meises dialect : “bai Waikkë Cuypës”. Mijn grootmoeder was al eerder overleden en Joannes De Cuyper liet een boerderij met herberg achter en nog twee inwonende volwassen kinderen : Amelie en Jef. Mijn vader trok noodgedwongen als oudste in en zo balandden wij in onze biotoop. Amelie en Jef hadden allebei verkering en trouwden zo snel mogelijk. Zo kwam ons gezin in een van de gezelligste herbergen, waar het sociale leven welig tierde. Het was de ontmoetingsplaats van de Oud Soldaten (Koninklijk Maatschappij der Gewezen soldaten van het Belgisch Leger) waar Jean muziekchef van was. Het was een gelegenheidsfanfare van de ‘ressën’ (Verenigde Broeders) en de ‘ëzzëls’(Concordia) die bij de vaderlandse plechtigheden broederlijk samen optraden. Mijn broer Piet en ik schreven onze jeugdherinneringen op. De mijne verschenen reeds eerder onder en Piet gaf een brochure uit “De historie van stamënee de Rozenboom in de Cuyperstraat”. Ik maakte een maquette van dit verdwenen erfgoed en verzamelde foto’s.
732 Benelux We gingen gisteren een lekkere Rodenbach drinken in deze volksherberg. Het gerucht deed de ronde dat deze gezellige ontmoetingsplaats zou stoppen. Niets is minder waar! Het viel ons op dat het uitgerust is om presentaties te geven. Er hangt een scherm met twee luidsprekers ernaast. Aan de zoldering prijkt een beamer. Dit kan als voorbeeld dienen voor De Spil en ’t Moment. Want de praatcafés van Erfgoedkring Berla zijn nogal amateuristisch qua inrichting (opstelling). Hadden ze ’t Spinet, aan de parking van het zwembad, maar gelaten zoals het was! Maar de verlichte geesten van toen, in de dienst cultuur, wilden verandering naar eigen behoeften : het moest een repetitieruimte worden voor opkomende groepjes. Het onbaatzuchtig werk van vrijwilligers met inbreng van sponsors werd zo teniet gedaan. Jammer! De vroegere uitbaatster Yvonne van de Benelux is er niet meer. Vandaar het gerucht. De accoustiek van de herberg kan beter. Maar dat weegt niet op tegen de positieve punten!
731 Fusie K. Wolvertem S.C. uit de gemeente Meise gaat een fusie aan met Merchtem. Waarom doen ze dat niet met K.F.C. Meise in eigen gemeente? Is dat een blauwe politieke zet, om de liberalen terug aan het bewind te krijgen ? Nieuwe fusies van gemeenten worden overwogen en dat zou wel eens de aanloop kunnen zijn naar een fusie met Merchtem, waar de liberalen het voor het zeggen hebben! Onze jeugd zal voortaan naar Merchtem moeten. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de club de royale subsidies van onze dienst Sport aan zich laat voorbij gaan. Of willen ze de gemeente Merchtem subsidiëren ? Ons belastingsgeld moet in eigen gemeente blijven! de orde van de Sibemol – de virtuele orde van de autochtonen – veroordeelt deze zet! K. Wolvertem S.C. krijgt een min op haar request! De Wolvertemse haantjes kraaien in mineur!
In een beleefd schrijven liet het gemeentebestuur van Waalre (Nederland) weten dat het de formele stedenband met Meise opzegt. “De contacten waren nog minimaal, en dus is een officiële verbroedering niet nodig”, klinkt het in de brief. Meise en Waalre verbroederden in 1980 onder burgemeester Armand Van Vuchelen. Huidig schepen Marcel Belgrado had deze bevoegdheid en zegt dat de verbroedering van onderuit kwam. We bezochten mekaar af en toe en keken hoe zij op vlak van OCMW, rusthuizen, dienstverlening,... te werk gingen. Zo leerden we van mekaar. Zo ging de voltallige Seniorenraad op bezoek en kwam er een tegenbezoek in Meise, met lunch in restaurant Napoleon. De groepsfoto werd gemaakt voor het standbeeld van baron d’Hoogvorst. De lagere scholen bezochten ook mekaar. De kinderen uit Waalre leerden toen onze Belgische frieten kennen. Ze waren ook te gast op de Beiaardfeesten van 2005. Er speelde toen een Nederlandse beiaardier. De Fietsvrienden van Wolvertem reden regelmatig naar Waalre. Elk jaar gingen de carnavalverenigingen vieren in Waalre met een volledige bus Meisenaren. Maar de laatste jaren zijn de contacten verwaterd. Er bestaat nochtans een Meise-Waalre comité, dat initiatieven diende te nemen. In de begroting is een bedrag voorzien voor uitwisseling. De eerste voorzitter was Alfons van den Steen, die opgevolgd werd door Lode Verdoodt. In 2012 was er brandstichting in het gemeentehuis van Waalre. De administratie werd elders ondergebracht. Door een wissel van het bestuur, met andere wethouders en bij gebrek aan initiatief in Meise, is het contact uitgedoofd. Meise stuurde vorig jaar nochtans een brief om de collega's uit Waalre uit te nodigen. Maar die reageerden niet! Het is spijtig dat de verbroedering wegvalt.
