Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
17-09-2010
446 Kamiel
446 Kamiel
De Noordelijkste parochie van Meise heeft een merkwaardige nieuwe inwoner : Kamiel. Deze ezel werd geadopteerd door Karien Denil op de veilinglaan in Rossem. Het arme dier moest op bevel van de vrederechter wegens nachtlawaai weg uit de wei in Boortmeerbeek. Kunnen die lichte slapers dat ook al niet meer verdragen? Komt er nu ook al een werkgroep tegen het nachtlawaai voor de geluiden van de dieren van het neerhof? Dat gaat toch te ver! Onze vriend Kamiel heeft nu vrienden : ezel Jefke, pony Flor en bok Jip. Dat kan tot een nieuw verhaal leiden : de Rossemse parochiemuzikanten. Zijn eerste nacht stond hij nog alleen op een aanpalend perceel. Maar een fikse sprong over de afsluiting bracht hem snel bij zijn nieuwe vrienden. Rossem heeft er zo een toeristische attractie bij. Want na berichten in de kranten en tijdschriften weet iedereen in de streek Kamiel wonen. De tweede ezel is ten andere niet het enige dier dat Jef heet. Julien heeft een schildpad met deze mooie uitstervende naam. Ik ben momenteel voor de www.ezelsvrienden.nl een tekst van Herman Boon pr. aan het tijpen over Vier bijbelerzels uitg. Emmaüs. Zij zullen die publiceren op de website.
De jongste telg uit het geslacht De Cuyper van de generatie jaren 40 heette Jef. Het is mijn helaas overleden peter die verhuisde naar Grimbergen. Ik ben de jongste van de volgende generatie. De waarschijnlijk laatste en jongste telg van de generatie na mij heet Gilles. Ik had gehoopt dat het een Jef zou worden. Maar ik kan mij troosten met de naam van mijn petekind. De naam Josephus, Jozef, Jos en andere varianten sterft stilaan uit. Er moet dringend een revival komen : het aggiornamente van de naam Jef! Wie looft er een geschenk uit voor de jonge moeders die hun jongen Jefke noemen?
Jordan Romero, 13 jaar, bereikte met zijn ouders de top van de Mount Everest. Hij is de jongste die het 8850 m hoge dak van de Chomolungma besteeg. In die streek leeft de Buthaanse dichter Jumi Doji. In de reeks over de Himalaja van Palin VI staat een liedje door hem gezongen op 1.55 Er zijn er heel wat die de top willen bereiken, ook in andere disciplines. Wat is de zin van deze onmenselijke inspanning om de bergen te bestijgen ? Velen gaan er ook aan ten onder. Zoals onlangs de jonge wereldkampioene die 600 meter diep viel. Ze zoeken de oorzaak ervan ook bij de opwarming van de aarde. Maar hoe valt dat te bewijzen ? Herman Boon pr. (+ 2005) vatte het zinvolle van het beklimmen van een berg naar de top ervan samen in het thema van onze Aosta reis met 16 18 jarigen in 1966 : Alles wat klimt komt samen. De haan staat alleszins op de top van onze kerken!
In 1726 verscheen Travels into several remote nations of the World door Lemuel Gulliver. Dit vierdelig werk was van Jonathan Swift. Nu is het bekend als Gullivers reizen. Het is een politieke satire en een parodie op literaire reisverhalen. Voor dit succes leidde Swift een armoedig en zwervend bestaan. Hij werd niet aanvaard in literaire kringen in London o.a. omwille van zijn banden met de falende conservatieven. Zijn inspiratie sproot hieruit voort : zijn onvrede met de politieke corruptie en de onderdrukking van Ierland. Zijn boodschap is dat winst ten koste gaat van de machtelozen en dat macht corrumpeert.
De Vlaamse regering liet een databank opstellen van verkeersborden. Om de 5 m werd een panoramische foto gemaakt in alle straten van Vlaanderen. Deze reuzenonderneming duurde enkele jaren en werd op 15 juli 2010 tot een goed einde gebracht.
De verkeersborden staan in de verkeerswetgeving en zijn gelimiteerd. Het is tijd dat ze eens komaf maken met de wildgroei van platen her en der. Kleine drukkingsgroepen slagen er echter in, van als je gemeente er iets aan doet, bijvoorbeeld met de 30,50,70 regeling om toch nog af te wijken en het oorspronkelijke doel eenvoud te omzeilen. Men slaagt er zelfs in van nieuwe borden uit te vinden, die lijken op de wettelijke, maar niet op de lijst staan. Op de Brusselsesteenweg staan er zo twee : één tegen de hondenpoep en één tegen de skaters. In Grimbergen staat er een voor de ingang van het gemeentehuis : honden niet binnen!
Een haan moet al een hoge mesthoop beklimmen om het overzicht te bewaren.
Natuurpunt beheert in de Beemden, gelegen tussen Wolvertem en Imde, iets meer dan 10 hectaren. Het beheer is voornamelijk gericht op het 'natuurlijk' beheren. Dat betekent dat er niet meer bemest wordt, dat de weilanden extensief begraasd en/of gemaakt worden en dat het bos spontaan kan verder evolueren. De begrazing gebeurt deels met eigen dieren (galloways) en deels met runderen van lokale landbouwers. Natuurpunt herstelt ook actief het landschap door het onderhouden van oude knotwilgenrijen, het opnieuw aanplanten van wilgen, elzenrijen en houtkanten en het graven van poelen. Zo krijgt de natuur hier weer alle kansen.
Ontdek de Beemden via het Blotevoetenpad van 19 juni tot 26 september 2010. Het is een wandeling van om en bij de 4 km. Deze extra wandellus werd aangelegd in 2005 om de wandelaars de kans te geven om 1 van de poelen van dichterbij te observeren. Het is net deze lus waarop het Blotevoetenpad van ongeveer 350 m lengte werd aangelegd. Voel de verschillende ondergronden als kiezels, zand, klei, modder, gras, boomschors, water, ... en leg zo de Beemden bloot! De Beemden vind je tussen Wolvertem-centrum en Imde; parking aan Sportschuur, Populierenlaan of Neerpoorten. Meer info: www.natuurpunt-meise.be
Onze Plantentuin vierde het internationale jaar van de biodiversiteit en 50 jaar Congolese onafhankelijkheid vieren, langs enkele boeiende Afrikaanse planten. In de serres vinden we dadelpalmen uit Egypte, protea's uit Zuid-Afrika, levende steentjes uit Namibië of de ingrediënten van moambe. Een circulaire nam je mee langs de wonderlijke plantenwereld van de Sahara tot het Congolese Evenaarswoud van 24/04/10 tot 09/01/11. Afrika is een prachtig continent en enorm divers. Door het koloniaal verleden van ons land heeft de Plantentuin al meer dan 100 jaar een nauwe band met Afrika. Ook vandaag lopen er nog samenwerkingsprojecten met botanische tuinen of onderzoeksinstellingen in Congo, Madagaskar en Gabon. Samen met lokale medewerkers onderzoekt de Plantentuin de Afrikaanse plantensoorten. We leveren inspanningen om deze flora te bewaren en overtuigen we de plaatselijke bevolking van het belang van de aanwezige wilde planten. In het voorjaar van 2010 ondernam een multidisciplinair team van wetenschappers en journalisten een afvaart op de Congostroom. Daarover liep er een programma op Canvas. Nu de superhaantjes wedijveren in Zuid-Afrika voor de wereldbeker voetbal, komt dit alles juist op zijn tijd. Wij hebben op 21 juli de verjaardag van een vriendin, 50 jaar Congo en de nationale feestdag gevierd in Ukkel. Ik had er de eer van een djembé performance te plegen voor de multiculturele gemeenschap, waarvan het merendeel Congolezen.
Onlangs stierf de 98-jarige Irena Sendler.Gedurende WOII werkte zij in Warschau in het getto. Ze wist als Duitse wat de nazis van plan waren met de Joden. Ze smokkelde 2500 kinderen buiten. Haar hond was getraind om te blaffen als Duitse soldaten in de omgeving waren, zodat die het geluid van de kinderen niet konden horen. Ze werd echter opgepakt, men brak haar benen en armen en sloeg haar vreselijk. Zij hield de namen bij van de kinderen die ze buiten smokkelde en stak ze in een glazen pot en begroef deze onder een boom in haar tuin.Na de oorlog heeft ze geprobeerd om de ouders te zoeken en dat lukte enkele keren.De meesten waren nochtans verast in de verbrandingsovens. De kinderen die kon redden plaatste ze in pleeggezinnen of liet ze adopteren. In 2009 werd ze voorgedragen voor de Nobelprijs, maar ze werd niet geselecteerd. 63jaar later: We zijn nu meer dan 60 jaar na de tweede wereldoorlog. We herdenken alle doden, verkrachten, vermassacreerden, verbranden, de vergasten en diegenen die een hongerdood stierven, terwijl het Duitse en Russische volk de andere kant opkeek. Nu meer dan ooit, terwijl Irak, Iran en anderen beweren dat de holocaust enkel een mythe is , is het zeer belangrijk dat de wereld dit nooit vergeet, want er zijn anderen die klaar staan om hetzelfde te doen.
Een ander voorbeeld is Schindlers list. Deze film werd herhaald op de T.V. en vertelt ons ook het verhaal van iemand die toch zijn verantwoordelijkheid opnam.
In de Seniorenraad werd een oproep gelanceerd om de resultaten van het Ouderenbehoeftenonderzoek van het OCMW via een werkgroep uit te voeren. Dat is de beste manier om iets niet te doen. Maar wanhoop nooit. Want er werd wel gezegd dat rustbanken onmiddellijk konden geplaatst worden. Ik heb voor onze wijk Mankevos enkele plaatsen aangeduid. Enkele dagen later stonden ze er. Op de heuvel aan de weide naast de St.-Elooistraat, op het uiteinde van de Ammanstraat kun je nu rustig van op de bank genieten van het unieke uitzicht op Meise-dorp. Een tweede bank kwam er aan het einde van de Mankevosstraat, voor de 6 wegjes, met eveneens een mooi zicht op de Berenput en Meise-dorp. Op de speel- en sportplein werden er ook geplaatst. Maar daar stond er een die op vraag van omwonenden weg genomen werd, omdat er jongeren rond hingen, met overlast als gevolg. We gaan toch niet naar het Amerikaans systeem evolueren met streng bewaakt woonwijken voor senioren? Er zijn rond die banken drie soorten initiatieven met drie soorten resultaten gegroeid. Er was een initiatief van de Cultuursector. De Seniorenraad pakte er ook mee uit zoals gezegd. Maar in Wolvertem staan op de Karel Baudewijnslaaan banken die te hoog zijn. Pastoor Theo bekloeg er zich over op een ouderenbijeenkomst. Dat zijn wel luxe banken, maar ze werden door Aquafin geplaatst! Kan dat allemaal niet eens gecoördineerd worden, want we kunnen binnenkort een bankenwandeling organiseren, waar de senioren en anderen de verschillende soorten banken kunnen observeren. De quiz-vraag zou zijn : hoeveel verschillende soorten banken (ont)sieren onze gemeente of parochie. Wij zouden haast de banken van de luisteraars van de nieuwe beiaard vergeten. Maar tussen de Amerikaanse eiken voor het restaurant Van Looven, staan de banken van de oude beiaard. In onze Plantentuin staan nog banken van de tijd van keizerin Charlotte. Onlangs werd er een gemolesteerd door een omgevallen boom. Wij hopen dat deze historische bank hersteld en teruggeplaatst wordt.
Dit is wel geen Nederlands woord, maar het zegt wat ik bedoel! Een haan zou je een streber kunnen noemen, maar in de politiek vind je ze zeker. Eigenlijk illustreert het natuurlijk gedrag, maar Mensen die zich profileren ten koste van anderen : in dat bedje zijn de titularissen alle politieke partijen ziek. Het wordt echter zielig als de kopman eraan lijdt! Vriendschap bestaat niet onder hen. Zij doen alsof! Maar als het erop aan komt : ieder voor zich. Eigen profijt voorop! Hypocrisie is de leidraad! Eerlijkheid, de grootste waarde, is hol en leeg. Ieder zijn of haar waarheid, met als doel : eigen heerlijkheid! Wie laat zich daar nog aan vangen?
Ik herinner mij Bobbejaan Schoepen uit mijn jeugd. Ik was zelfs op zijn trouwfeest in Meise in de Kursaal (nu Carpet De Donder). Louis Neefs zorgde daar toen voor de animatie. Alle inwoners van Meise waren uitgenodigd op het volksbal. Collegas zangers traden er op. Ik mocht met mijn ouders mee en keek toe van op het hoogsaal, dat was de promenade op het eerste verdiep. Via een trap kon je die bereiken en die liep heel de zaal rond, behalve over het podium. Ik trad daar op de feesten van de Chiro zelf ook op met Michel Verbeeck in een nummerttje acrobatie en we speelden er poppenkast voor een hele zaal. De fotograaf van Het Laatste Nieuws zocht het huis waar onze sympathieke zanger woonde. Dat is in de dHoogvorstlaan nr.23 Radio 2 kwam ook op de proppen en interviewde burgemeester Belgrado en ik voor deze woning. Op de tweede halve finale van Eurosong werd verteld dat Bobbejaan ons land vertegenwoordigde in 1957 met Straatdeuntje en dat hij hiermee de 8ste werd. Schelmen uit Meise noemden hem ook Schobbejak Poeppe. Je moet dit eerder als een koosnaam beschouwen, want de humor van de autochtone Meisenaars kent geen grenzen. We zullen Bobejaan blijven herinneren in k Zie zo gêre main doivëkot, De jodelende fluiter en Café zonder bier of was het Stamënee zonnër bie?
Op 26 juni 1960 kwam de ronde van Frankrijk reeds in Meise. Het was een tijdrit. Toen werd de Chiro ingezet. Zij verzamelden aan Napoleon, toen nog een stamënee. Met als sponsor Het Volk, mochten wij de uitslag van de vorige rit Rijsel Brussel verkopen ten voordele van onze jeugdbeweging en specifiek voor het naderende bivak in Basseilles. De verkoop was in handen van de Knapen en de grootste Burchtknapen). Een blad kostte 1.5 BF, waarvan 45 centiemen in onze kas belandden. De groteren (leiders, aspiranten en kerels) verkochten friscos aan 5 BF. En op zondag 4 augustus is het weer zover. Deze keer kost het de belastingbetaler van Meise een aardige som geld : Euro. Overal langs het traject worden verkoopsstandjes ingericht, waarvan de opbrengst vooral voor eigen vertier dient. Het initiatief kwam in feite uit de Plantentuin. Of die meedoen valt af te wachten. Zij wilden een tentoonstelling over Eddy Merckx of een uitbeelding in bloemen van de naam van de grootste aller tijden met een fiets, uitgebeeld in bloemen, op het grote grasperk aan het kasteel van Boechout. Maar de Sportraad nam het initiatief op gemeentelijk vlak over. De gouden jaren 60 waren alleszins nuttiger. Als we de chaos van de laatste dagen erbij nemen, waarbij een nieuwe laag asfalt aangebracht werd op de Kapellelaan en de Nieuwelaan, alweer op onze kosten, doet dat wel even nadenken in tijden van besparingen. Het zou fijn zijn dat de reuzen van Meise aan het restaurant Napoleon betere tijden gedenken. Onze haan zal hiervoor luid kraaien, in koor met de haantjes die nog steeds rond het restaurant kuieren.
Hanen worden door vossen opgegeten, als Rijntje de kans krijgt. Het Grupetto-ensemble o.l.v. Valentijn Biesemans pakte uit in de Muze van Meise op 9 mei 2010 met Reynaert. In de hal zorgde Julien voor een Natuurpuntstandje over de vos. Een opgezet exemplaar sierde zijn tafel. Naast de ingang stond een reus met een vossenkop. Dit was een prachtig kader. Enkel Le corbeau et le renard ontbrak, met ev. de Nederlandstalige versie. Dat bleek niet te mogen!? De symboliek werkt misschien averechts op sommige culturele actoren. De muzikanten en acteur Frans Van der Aa waren uitgedost in Middeleeuwse pijen à la Franciscus van Assisi, de grote dierenvriend. Ondertussen kregen we cijfers over de vossenplaag in onze contreien. Verschillende inwoners, zelfs in Meise-centrum, kregen nachtelijk bezoek. Hun kippen werden ongenadig afgemaakt. En de haan kon er enkel op toekijken en eventueel mee afgeslacht worden. Als de natuurbeschermers, die blijven beweren dat er niets aan de hand is, ook eens s nachts bezocht worden door Reintje, dan zullen ze anders kraaien!
In het volwassenenonderwijs in Vlaanderen heeft het lang geduurd eer ze onder druk van het AVC Meise het 0 niveau erkenden in het talenonderwijs aan anderstaligen. Hierover meer in http://blog.seniorennet.be/cl In de geschiedenis werd het getal 0 erkend als hoeveelheid in het jaar 500 door Aryabatha (Noord Indiase Gupta rijk). In 520 werkte al-Khwarizmi zijn ideeën over getallen uit en publiceerde die. De vertalingen van zijn werk brachten het concept 0 bij de Europeanen. In onze lessen Taichi leren wij ons verstand op 0 zetten. Dat is heilzaam voor de geest en het lichaam. In allerlei disciplines van meditatie wordt dit beoefend. In het Boedhisme maakt men de geest leeg, het verstand op 0. De Shunyata is de absolute leegte. Vele termen zijn in het Sanskriet, de moeder van alle talen.
Ik ben mijn videos over het leven in, onder en rond de toren van St.-Martinus aan het overzetten op DVD. Ondertussen worden ze vertoond op de schermen van t Moment. Hierbij stootte ik op verborgen schatjes. Bij de start van de markt in Meise kwam Sinterklaas langs. Voor de ezel zorgde Luc Moisson. Het duo Jos Lettens, onze belleman en ikzelf als boerke, trokken mee op met wijlen Frans Van Beneden (voorzitter handelaars en uitbater van de Mercedes garage aan het kruispunt Kapellelaan Vilvoordsesteenweg destijds). Toen de ezel niet vooruit wou greep Jaak Gillisjans, paardenkenner die toevallig in de buurt was, hem bij de ballen. Hij zette er aanstonds vaart achter. Wij trokken alle winkels van het centrum binnen met de ezel, tot achter de toog. Voor de deur van Wis va Criaal haar hoevetje (nu Dexia) voerden wij een nummertje op. Jos zei : In de week ben ik de boer en onder t weekend mijnheer en ik zei : In de week ben ik de mijnheer en tijdens het weekend de boer. Voor de deur van de boeken- en platenhandel van mijn zus besteeg ik de ezel. Daar verscheen ook een tweede Sinterklaas. De kinderen geloofden hun ogen niet! Enkel de haan, de kat en hond ontbraken op het appel om de Bremer stadsmuzikanten (of is het die van Meise) uit te beelden. Wij hadden echter onze authentieke straatmuzikanten, waarvan ik ook heel wat opnames heb.
Ik schrijf al een hele tijd haikus, lang voor onze Europese president en opende hiervoor een blog http://blog.seniorennet.be/ikoe . Ik tracht ze ook te vertalen in andere Europese talen. Ik maak ze ook in het Engels. Een handicap hierbij is dat ik geen autochtone Engelsman ben en mijn Engels niet zo denderend is. Maar bij het lezen van het boek The wild places van Robert Macfarlane was ik zodanig in de ban, dat ik het niet kon laten. Ik heb gelukkig een oude getrouwe gevonden, leerkracht Engels van het eerste uur in het AVC, die mij wil helpen. Voor de vertaling naar het Nederlands zorg ik uiteraard zelf. Gisteren stelde Herman Van Rompuy zijn boek Haiku voor in de zaal van het federaal parlement. Hij inspireerde zich via de priester - dichter Bart Mesotten, die aanwezig was. Jooris Van Hulle, auteur en vriend, overtuigde hem om ze uit te geven. De uitgeverij Van Halewijck zorgde voor een verzorgde uitgave. Herman wil niet opvallen om op te vallen, maar was duidelijk trots over zijn haikus. Zou het geen goed idee zijn een selectie van zijn haikus te vertalen in alle gangbare Euopese talen. Ik heb ondertussen een exemplaar aangeschaft. Herman heeft hulp gekregen van het Poëziecentrum uit Gent. Het origineel staat op de rechtse bladzijde en links de vertalingen in het Frans, Engels, Duits : tot hier vrij Belgisch! De Latijnse vertaling vind ik erover! Wie leest dat nog en zelfs in de kerk wordt Latijn zeldzaam. Nu nog een handtekening van de auteur.
In Meise volgen ze Man bijt hond, want er is een initiatief dat perfect bij Mijn dorp kan aanleunen : pennenstoefer. Het is echter jammer dat ze dat niet per parochie doen, want dan hebben we er 8. Wie zal het doen : een in onze keizerlijke gemeente geboren en getogene of een inwijkeling? Op het eerste gezicht is pennenstoefer een woord dat bestaat uit een ABN-woord pennen en een dialectwoord stoefer (snoeven, opscheppen, ). De negatieve connotatie van stoefer moet je erbij nemen. Want een stoefer heeft in het Meises dialect een negatieve bijklank. Dat woord is dus een verbastering tussen beschaafd Nederlands en dialect. Tenzij de dikke Van Daele stoefen en afgeleiden reeds opgenomen zou hebben. Dit initiatief haalde in april 2010 de krant en Ring TV. Ondertussen stond het reglement in het infoblad. De inzendingen worden beoordeeld worden, maar door wie ? Deskundigen of amateurs ? Wij hopen dat het ten minste in correct Nederlands zal gebeuren. Een en ander zou gebeuren in het kader van het thema Meiseum. Nergens blijkt duidelijk wat dit is. Een onduidelijk logo met een barcode brengt geen verheldering! De creativiteit van de bedenkers kende blijkbaar haar grenzen. Want als originele variante van dorpsdichter of dorps P.R. lijkt mij dat weinig aantrekkelijk. Tenzij men zich op het niveau zou bewegen van de komische Mijn dorp woordvoerders van Woestijnvis. Het initiatief biedt misschien een alternatief voor de goed nieuws show met kritiek op de anderen van de partijen. Objectieve berichtgeving is helaas zoek! Als je op de haan op de toren schiet, schiet je best niet met scherp. De oude haan is al genoeg gehavend, maar herrijst als de fenix uit de as!
Voor 1010 bestond de Japanse literatuur hoofdzakelijk uit gedichten, mythologische geschriften en legendarische kronieken. Murasaki Shikibu bracht daar verandering in door het eerste boek uit te brengen : Het verhaal van Genji. Dit is de eerste prozaroman ter wereld en behoort tot de wereldliteratuur. De schrijfster behoorde tot het dagelijkse gezelschap van de keizerin. In dat milieu vond zij haar inspiratie voor deze stap voorwaarts. Ondertussen is er een vervlakking aan de gang in de literatuur. Van klassiekers wordt al niet meer gesproken, laat staan dat ze op de literatuurlijst zouden staan van de studenten. Ik blader nog regelmatig in De Bron, onze cursus Nederlandse literatuur uit de normaalschool. Een vervolg op dit standaardwerk zou dringend moeten geschreven worden.
De vriendin van dit meisje vroeg in ca. 900 haar een verhaal te vertellen. Dit was de oorsprong van een fantastisch Midden Oosters epos : De verhalen van duizend en een nacht. De bedrogen koning Shahryar wil zich wreken op alle vrouwen door iedere nacht een nieuwe vrouw te huwen en te executeren. Sheherazade huwt met hem, maar weet haar terechtstelling en dat van andere vrouwen uit te stellen door hem iedere nacht een verhaal te vertellen en het slot hiervan uit te stellen tot de volgende nacht. Op dit verhaal bestaan veel varianten in de verschillende culturen van India, Perzië, Turkije en Egypte. Ze inspireerden andere schrijvers en ook componisten zoals Tsjaikovski en Rimski-Korsakov. De Duivelschuur is ook zo een verhaal, echter van bij ons. Daar bestaan ook veel variaties op en andere plaatsen claimen ook de oorsprong. De haan van Meise eist echter zijn bruidschat op!
427 Tom Mc Rae De cellist van de groep Mc Rae is de zoon van onze vrienden uit Guilford (Engeland). Gisteren traden ze op in het Koninklijk Circus in Brussel. De zanger Tom Mc Rae is een dichter. Hij koos de moeilijke weg en geeft niet toe aan commercialisering. Kwaliteit in zijn teksten is prioritair, zoals het in feite hoort. We zagen hem reeds aan het werk in de AB en regelmatig keert hij terug in de Botanique. Daar is hij eerder in de Waalse cultuurkringen actief. Hij is echter eerder in Vlaanderen bekend. Een van zijn grootste fans is nieuwsanker op de VRT Freek Braeckman. Als je eens betere popgroep aan het werk wil zien, dan ben je hier terecht. Olliver Kraus wordt door Tom Mc Rae een genie op cello genoemd. De combinatie van dit instrument, naast andere, die we meestal enkel bij klassieke concerten zien is uniek. Hun promotie via http://www.tommcrae.com is fantastisch. De teksten zijn schitterend. Hij is in feite componist en woont in New York. Zijn composities worden door bekende artiesten gebruikt.
