Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
11-09-2019
VZW voor Kinderen schenkt VR-bril aan ziekenhuizen
VZW voor Kinderen uit Wielsbeke-Waregem schenkt 4 West-Vlaamse ziekenhuizen (O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem, Sint-Jozefskliniek Izegem, Sint-Andriesziekenhuis Tielt en AZ Delta Roeselare) en UZ Gent een Virtual Reality (VR)-bril voor gebruik op de kinderafdeling. Dit betekent een schenking van ca. 20 000 euro. De nieuwe digitale therapie met virtuele realiteit biedt de artsen en verpleegkundigen de mogelijkheid om de angst en de pijn bij kinderen zonder medicatie te verminderen of te elimineren.
Het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem hield eraan de VZW voor Kinderen hartelijk te danken voor deze duurzame hulp. VZW voor Kinderen bestaat vijf jaar en realiseerde al 60.000 euro aan steun voor goede doelen, ziekenhuizen en wetenschappelijk onderzoek. De firma Oncomfort, die de virual reality (VR) brillen leverde, en een afvaardiging van de 5 verschillende ziekenhuizen waren aanwezig op de persvoorstelling. We mochten ook een demonstratie van de bril volgen op de kinderafdeling.
Dankzij deze digitale sedatie, zoals de therapie heet, zijn de patiënten minder bang, kan de procedure sneller verlopen en zijn er minder bijwerkingen. De therapie bestaat nog maar een drietal jaren en werd uitgevonden door een Belgische psychologe in America en ontwikkelt voor medische toepassingen door het Belgische bedrijf Oncomfort. De innoverende technieken maken van digitale sedatie een gestandaardiseerde praktijk, die met de Oncomfort Sedakit gemakkelijk kan worden toegepast door getrainde zorgverleners bij zowel pediatrische als volwassen patiënten. Het bedrijf uit Waver is ervan overtuigd dat virtual reality in combinatie met klinische hypnose en psychologische technieken verdoving door medicijnen gedeeltelijk kan vervangen.
Dr. Fred Van den Mooter van Dienst Kindergeneeskunde is heel dankbaar voor dit nieuwe hulpmiddel. Hij noemt de Sedakit gebruiksvriendelijk en duurzaam. Het biedt het kind en het verplegend personeel meer comfort in de behandeling van angst voor het onbekende en pijn. De proefperiode met de VR-bril is bijzonder geslaagd zowel tijdens intensieve handelingen, het tijdverdrijf tijdens het wachten als de positieve ervaring bij het kind. Kinderen vragen er terug naar bij een nieuwe behandeling.
VZW voor Kinderen
De organisatie VZW voor Kinderen, geadresseerd in de Kasteelstraat in Desselgem, werd opgericht eind 2014. Ze stelt zich als een vereniging met vrijwilligers tot doel om het leven van zieke kinderen aangenamer te maken door het organiseren van evenementen en het verlenen van praktische en financiële bijstand. De officiële statutaire doelstelling is “Het inrichten van sport-, feest- en culturele activiteiten in de meest ruime zin van het woord, ten voordele van zieke en kansarme kinderen en jongeren, hulp aan personen en organisaties die deze problematiek ondersteunen.”
Eerste doelstelling van VZW voor Kinderen was van in het begin de ondersteuning van het onderzoek naar mucoviscidose, maar ondertussen worden dus ook andere projecten ondersteund. Er werden het afgelopen jaar verschillende schenkingen gedaan aan projecten voor hulpbehoevende kinderen, kinderen met een beperking, kinderafdelingen in ziekenhuizen en de wetenschappelijke projecten ter bestrijding aan muco. Het project VR-brillen Oncomfort aan vijf ziekenhuizen is daar met 20.000 euro slechts één van. We noteerden voor totaal van 61.000 €:
- Schenking fietsen aan de Kindervriend (Rollegem) 4.500 €
- Financiële steun aan To Walk Again (Organisatie Marc Herremans) 1.500 €
- Financiële steun aan De Vleugels (Klerken) 2.500 €
- AZ Groeninge Kortrijk (inrichting behandelkamers) 5.000 €
Dodentocht Bornem
Matthias Lambrecht : ”Vijf jaar geleden nam VZW voor Kinderen voor het eerst deel aan de Dodentocht in Bornem. Toen waagden 17 deelnemers zich aan de 100 km lange wandeltocht. Dat aantal nam de voorbije jaren exponentieel toe, met afgelopen zomer 140 wandelaars die zich lieten sponsoren ten voordele van VZW voor Kinderen. Vandaag hebben we de eer om jullie bij primeur mede te delen dat dodentocht 2019 een bedrag heeft opgebracht van 80.000 euro, waarmee wij het komende jaar opnieuw verschillende projecten kunnen ondersteunen.”
“Onze oprechte dank gaat hier zeker uit naar onze hoofdsponsor ION, die ons al sinds jaar en dag steunt en dat niet alleen met de broodnodige centen. Jaarlijks neemt een team sportievelingen van ION zelf deel aan deze tocht van 100 km. De wandelaars worden telkens voor elke kilometer, die ze afleggen, gesponsord en organiseren daarnaast nog allerlei activiteiten ten voordele van VZW voor Kinderen. Alles samen heben ze deze editie zo in totaal 25.000 € in het laatje gebracht, die zij vansaag al stappende van het hoofdkwartier naar het ziekenhuis Waregem komen overhandigen. Ook willen wij nog het bedrijf d’Arta bedanken voor de steun van 8.000 € en verder ook alle stappers en andere sponsors die hebben bijgedragen aan de opbrengst van 80.000 €.”
“Als bedanking aan iedereen die gewandeld heeft en vele vrijwilligers die ons geholpen hebben, geven we jaarlijks ook een reünie waarbij wij wandelaars en vrijwilligers terugzien op een ontspannende avond met spijs en drank. Mensen die deze uitdaging samen met ons willen aangaan ten voordele van het goede doel en zich willen inschrijven voor komende editie, die doorgaat op 14 augustus 2020, kunnen zich wenden tot yves@vzwvoorkinderen.be
4-6 september 1944 : Tragische bevrijdingsdagen in Waregem
Op 6 september 2019 was het exact 75 jaar geleden dat Waregem bevrijd werd. Het einde van 5 harde jaren onder de Duitse bezetter. Dat deze laatste oorlogsdagen niet zonder slag of stoot verliepen, is meteen duidelijk als we de balans opmaken van de woelige septemberdagen. Maar liefst 6 weerstanders, 14 burgers en 3 geallieerde soldaten kwamen in Waregem om het leven tussen 4 en 6 september 1944. Zoals elk jaar had aan de Predikheer deze morgen nog een herdenking plaats van de slachtoffers van het verzet.
De tragische bevrijdingsdagen waren het thema van de activiteiten rond Open Monumentendag in Waregem. Hoeve Le Grèbe van de familie Decraene in de Kleithoekstraat 50 stond daarbij centraal. Het was de thuisbasis van het verzet of geheim leger in Waregem. Daar konden we dank zij het stadsarchief en de familie Decraene kennismaken met een ruim aanbod aan herinneringen en getuigenissen over die tragische bevrijdingsdagen. De opening daar omstreeks 11 u. had plaats onder grote belangstelling. Deze namiddag waren er nog twee begeleide fietstochten langs markante plekken uit de Tweede Wereldoorlog. Eind deze week opent nog een bijkomende tentoonstelling in HIPPO.WAR over het Geheim Leger en het verzet in Waregem 1940-1944.
5 - 6 september 1944
Zoals gebruikelijk publiceerde het Stadsarchief een begeleidende brochure voor deze Open Monumentendag. “Begin september 1944 rukten de geallieerden steeds sneller op in onze regio en op 5 september werden de eerste Britse verkenningstroepen gesignaleerd in Waregem. Meteen barstte een waar volksfeest los. Vlaggen werden uitgehangen, de cafés liepen vol en de oud-strijders werden gehuldigd. Ook de leden van het Geheim Leger deelden in de feestvreugde. Ze mengden zich onder de menigte en werden luidkeels toegejuicht.
Helaas bleek het feest te vroeg losgebarsten. ’s Avonds begaven Duitse troepen zich opnieuw richting het centrum van Waregem. De leden van het Geheim Leger, die zich ondertussen samen met hun Duitse krijgsgevangenen in het Heilig-Hartcollege hadden gevestigd, besloten zich terug te trekken naar hun schuiloord Le Grèbe. Deze terugtocht verliep niet zonder slag of stoot en het Geheim Leger leed zijn eerste verliezen.
HENRI LEBBE (25.12.1922 – 05.09.1944) bestuurde de vrachtwagen waarmee zijn makkers van het Geheim Leger naar Le Grèbe teruggebracht werden. Bij zijn terugkeer botste hij, ter hoogte van het toenmalige Driekoningenplein, op Duitse soldaten en werd zonder pardon neergeschoten.
ADOLF CANNIE (29.03.1897 – 05.09.1944) maakte deel uit van een verzetsgroep uit Wakken, die was aangesloten bij de sector Waregem. Hij probeerde weg te vluchten uit het college via park Casier, maar werd in de Stationsstraat onderschept door een Duitse vrachtwagen met mitrailleur. Hij stierf ter hoote van het hekken van het park.
De volgende dag 6 september besloten de bevelhebbers van het Geheim Leger sector Waregem om zich in verschillende patrouilles richting de Spitaalbossen te begeven. Van daaruit kon er verder informatie verzameld worden om door te geven aan de geallieerden. De groep met Joseph Duthoy, Roger Vansteenbrugge, Marcel Windels, Daniel Delmulle, John Mahoney en James Cockriel bevond zich op de grens met Anzegem toen ze een Britse tank en verkenningswagen zagen naderen. Op het moment dat ze contact wilden maken met de Britten, werden ze onder vuur genomen door vijandelijke soldaten. Hierbij sneuvelden de Britse soldaten.
De weerstanders probeerden te vluchten in de velden, maar werden omsingeld door Duitse soldaten. Ze werden tegen een haag, vlakbij de woning van Michel Decock, op een rij gezet en geëxecuteerd. JOSEPH DUTHOY (Ledeberg 28.10.1894 – Waregem 6. 09.1944), ROGER VANSTEENBRUGGE (Tiegem 19.06.1908 – Waregem 6.09.1944), MARCEL WINDELS (Waregem 16.10.1896 – Waregem 6.09.1944) en JOHN MAHONEY (Norfolk 15.05.1923 – Waregem 6.09.1944) stierven ter plaatse. Daniel Delmulle en James Cockriel overleefden de kogelregen en slaagden erin om zich, weliswaar gewond, tot aan het huis van Michel Decock te slepen. Een andere weerstander, WALLY LOOSVELDT (Zulte 12.12.1919 – Waregem 6. 09.1944), was in de buurt toen dit gebeurde en probeerde te vluchten. Iets later werd hij echter ook opgepakt en neergeschoten.
Op de plaats van de executie werden zeven kuisen en een gedenksteen geplaatst. Op de kruisen werden de namen van de 4 weerstanders, 1 Amerikaanse en 2 Britse soldaten gezet. Ze werden officieel ingehuldigd op 8 september 1945. Een twintigtal jaren later zouden deze worden vervangen door arduinen zerkjes en een monument. Op deze plaats wordt jaarlijks een herdenkingsplechtigheid gehouden door Heldentrouw.
De bevrijding van Waregem in 1944 had er vreedzamer kunnen uitzien. De schermutselingen tussen weerstanders en achtergebleven Duitse eenheden in het centrum van de gemeente en de fusillade te Anzegem hebben de feestroes van de bevrijding volledig doen omslaan. Tijdens de bevrijdingsdagen vielen ook heel wat burgerlijke slachtoffers. De onverwachte terugkeer van Duitse soldaten zorgde voor heel wat paniek onder de bevolking. Ook bij de Duitse soldaten, met het geallieerde leger op hun hielen, was er heel wat onrust en verwarring.
Het feestgedruis op 5 september werd bruusk gedempt door de aanwezigheid van Duitse soldaten in het centrum. Niet alle feestvierders geraakten weg en enkele burgers botsten op het einde van de Stormestraat op de Duitse patrouille, die net Henri Lebbe had gedood. Ze werden samengedrongen en doordgeschoten. Hierbij stierven MEDARD CALLANT, CYRIEL DEMOOR, RENE DEVEUGELE, JEAN-MARIE LECLERCQ, GERARD VERCRUYSSE en BRUNO WAELKENS.
Op hetzelfde moment probeerden de Duitsers ook om via Eertbrugge de doorgang naar Oudenaarde en de Schelde te maken. Ter hoogte van de herberg ’t Jaar Veertig brak er om één of andere reden paniek uit in de Duitse gelederen met dramatische gevolgen. De Duitsers schoten wild om zich heen en maakten vier bijkomende dodelijke slachtoffers: ALIDOR LAUREYNS, FRANS MEHEUS, DESIRE-JULES VAN HOUTTE en JULIEN VERBAUWHEDE.
Ook op 6 september, de laatste dag van de gevechten in Waregem, was het leed nog niet geleden. Het Leeuwke, net zoals tijdens WO I van strategisch belang, was het toneel van een mini-tankslag. Op de weg van Waregem naar Anzegem verscheen kort na de middag een Britse tank van het 44th Royal Tanks Regiment. Ze losten enkele schoten naar de Duitsers in het centrum van Waregem. Zij reageerden door een vrachtwagen met soldaten naar het Leeuwke te sturen. Deze vrachtwagen werd beschoten en er ontstond paniek en chaos waarbij er ook vier burgerslachtoffers te betreuren vielen: MARCEL ADAMS en zijn zoon AMEDE, HENRI DEMEULEMEESTER en OSCAR GAYTAN.
Herdenking slachtoffers
De begrafenis en de herdenking van de oorlogsslachtoffers werd gespreid over verschillende dagen. Op 9 september 1944 werden de meeste slachtoffers, na een uitvaartplechtigheid in de decanale kerk, begraven op de begraafplaats Den Olm. Een week later, op maandag 18 september, was er een rouwstoet en een plechtige koordienst voor alle oorlogsslachtoffers. Onder grote belangstelling trok de stoet van het Stationsplein, via de Stationsstraat, naar de Markt. Daar was vóór de kerk een altaar geplaatst waar de familieleden van de gesneuvelden konden plaatsnemen. Ook de overlevende leden van het Geheim Leger waren prominent aanwezig in hun typische witte uniformen.
John Mahoney, de Amerikaanse militair die sneuvelde aan de Predikheer, werd opgebaard bij de familie Vandenbroucke in Ingooigem, waar hij lange tijd ondergedoken zat. Daar werd hij op 10 september plechtig ten grave gedragen. Later zou zijn graf worden bijgezet op de Amerikaanse begraafplaats Ardennes Cemetery in Neuville-en-Condroz. De Britse militairen Harold Hoyle en Leonard Williams werden oorspronkelijk ook begraven op Den Olm, maar op 22 april 1968 werden ze herbegraven op het Cement House Cemetery in Langemark.”
Zilveren munt ter ere van 100e geboortedag van IJzeren Brik
De Koninklijke Munt van België presenteerde deze voormiddag 5 september 2019 de gloednieuwe zilveren Briek Schotte-munt. Dat gebeurde tijdens een officiële ceremonie op het stadhuis in Waregem, in de Briek Schotte-zaal. De munt wordt uitgegeven ter ere van de 100ste geboortedag van de wielerlegende.
Op het einde van de academische zitting ingeleid door burgemeester Kurt Vanryckeghem en boeiende getuigenissen van wielerpresentator Renaat Schotte en zoon Johan Schotte werd het allereerste geslagen exemplaar van de Briek Schotte-munt overhandigd aan Johan Schotte, de zoon van de legendarische ‘Flandrien’. “Ik ben erg trots op mijn vader en op zijn prachtige carrière”, zegt Johan Schotte. “Het doet me enorm veel plezier dat de Koninklijke Munt van België hem nog onsterfelijker maakt dan hij al is, met deze prachtige munt.”
Johan Schotte heeft zijn vader vooral gekend als ‘een kampioen van een mens’. “Voor het publiek was hij een kampioen tussen kampioenen, thuis een mens tussen de mensen. Hij blijft voor mij een continue bron van inspiratie in elke actie die ik doe, met beslissingen en leven met de gevolgen daarvan. Hij heeft mij geleerd altijd een voorbeeld proberen te zijn voor anderen. Hij heeft aangetoond dat alle dromen kunnen verwezenlijkt worden. Hij was een team-maker door van mensen met verschillende ideeën, stress en achtergronden toch één wielerploeg te maken. Hij is een inspiratiebron tegen de verdeeldheid in de wereld en hoopt dat in de herinnering aan Briek die bron mag blijven voortleven bij de jonge generatie. Hoop dat vergaderingen in de Briek Schottezaal ook deze teamgeest kan bevorderen.”
Renaat Schotte, familie van Briek in de 9e generatie, heeft de wielerheld pas goed leren kennen als wielerverslaggever voor Supersport (1995-1998). Met een powerpoint-presentatie stelde hij Briek voor aan de hand van enkele hoogtepunten. Alberic Schotte ((Kanegem, 7 september 1919 - Kortrijk, 4 april 2004) koerste van 1935 tot 1959 op de fiets en van 1960 tot 1979 naast de fiets als sportbestuurder bij de legendarische Flandria ploeg. Zijn erelijst is indrukwekkend. Vooral zijn twee zeges in de Ronde van Vlaanderen en evenveel wereldtitels leverden hem de bijnamen IJzeren Briek en de Laatste Flandrien op. Hij was ondermeer ook tweede in de Ronde van Frankrijk 1948 na Bartali.
In een interview uit 1973 vertelt Briek over Parijs-Brussel, die hij won in 1946 en 1952. Vooral zijn eerste zege daar was indrukwekkend. Hij noemt het één van zijn beste koersen, samen met de wereldtitels in Valkenburg(1948) en Moorslede (1950) en Gent-Wevelgem (1950). Hij had bandbreuk en liep daardoor 5 minuten achterstand op. Maar hij wilde niet opgeven en won uiteindelijk nog met 4,5 minuten op Sylvain Grisolle.
Briek had van die volkse uitspraken, die een mens doet nadenken. “Door de kleurentelevisie is de koers ceel grijzer geworden” of “Koersen dat is stoempen en afzien totdat je niet meer weet van welke prochie je bent”. Hij was een verteller en deelde heel wat levenswijsheid zoals “Het beste moet je onthouden, het slechte moet je vergeten”.
Briek koos als laatste rustplaats voor zijn Waregem, de stad waar hij ook ereburger is en waar zijn geboortedag extra glans krijgt. Burgemeester Kurt Vanryckeghem herinnerde in zijn inleiding nog aan het feit dat Waregem gekend is als stad van het paard, maar ook van het wielrennen met volgende dinsdag de 77e Memorial Briek Schotte in zijn Desselgem. De Briek Schottezaal is vernieuwd en Schotte kan een inspiratiebron blijven met zijn sportieve exploten, zijn doorzettingsvermogen en karakter. Schotte was trouwens ook een mens met paardenkracht.
Collector’s item
De sterling zilveren 10 euromunt is geslagen in Proof-kwaliteit en heeft een maximale oplage van 3.000 stukken wereldwijd, waardoor het een echt collector’s item is voor wielerfans en munt- en zilververzamelaars. De munt is bovendien een geldig betaalmiddel, al komt ze niet in circulatie. Liefhebbers kunnen deze prestigieuze uitgifte - in luxe-etui en inclusief genummerd Certificaat van Echtheid - bestellen op www.herdenkingsmunten.be .
Muntmeester Ingrid Van Herzele: “De naam Flandrien zal voor altijd vereenzelvigd worden met Briek Schotte. Briek is een echt Belgisch sporticoon, en ik ben er fier op dat we hem met dit prachtige herdenkingsstuk waardig kunnen herdenken op deze dag.”
Open monumentendag herdenkt tragische septemberdagen 1944
Waregem herdenkt zondag 8 september 2019 van 10 tot 18 u. het einde van de Tweede Wereldoorlog, meer bepaald de 75ste verjaardag van de bevrijding van Waregem en de slachtoffers die daarbij vielen. Hierbij worden de acties van het Geheim Leger extra in de spotlights geplaatst op een unieke locatie, namelijk in het voormalig hoofdkwartier van de sector Waregem, hoeve Le Grèbe.
Open Monumentendag wordt gekoppeld aan de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid aan het monument van het Geheim Leger in de Grote Leiestraat te Anzegem aan de grens met Waregem. Om 10.00 u. heeft daar de herdenkingsplechtigheid plaats met gastsprekers kanunnik H. Laridon, pastoor-deken te Waregem, Vic Nachtergaele, ere-rector aan de Kulak, Philip Demuynck, directeur aan het Heilig-Hartcollege en Pat Michele, docente aan de kunstacademie te Waregem. De plechtigheid wordt opgeluisterd door de Kon. Muziekmaatschappij De Geniale Jongens, de Kon. Fanfare Hoger Op en een afvaardiging van de Flemish Caledonian Pipes & Drums
De Hoeve Le Grèbe, langs de Kleithoekstraat 50 in Waregem, staat vanaf 11 u. centraal voor de Open Monumentendag in Waregem. Deze hoeve fungeerde tijdens de Tweede Wereldoorlog als schuiloord van de weerstand. Open Monumentendag staat dit jaar n.a.v. deze vijfenzeventigste verjaardag in het teken van het verzet in onze regio tijdens WO II. Vanaf 11.30u. is er een aperitiefconcert door de Groeninghe Big-band Kortrijk.
De Kleithoekhoeve werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt als onderduikadres voor het verzet. Het Geheim Leger had hier zijn uitvalbasis. In de communicatie werd de hoeve de schuilnaam ‘Le Grèbe’ toegekend. Een herdenkingsplaat (links van de ingang) verwijst nog naar de verzetsactiviteiten in hoeve Le Grèbe tijdens WO II. De bezoekers van Open Monumentendag krijgen er al een voorsmaakje van de tijdelijke tentoonstelling, die binnenkort rond het verzet wordt georganiseerd in HIPPO.WAR. De hoeve kende ook een drama in WO I. Tijdens de bevrijding van Waregem viel er een obus op deze hoeve waardoor de helft van het gezin De Craene stierf. De gewonde moeder werd meegevoerd door de Duitsers. Haar lichaam werd nooit teruggevonden.
‘s Namiddags starten vanaf de markt in Waregem om 13.30 u. en 14.30 u. begeleide fietstochten langs markante plekken uit WO II. Inschrijven hiervoor is verplicht en kan via archief@waregem.be Die rondleidingen gaan ook langs Le Grèbe.
Monument van het Geheim Leger
Het monument van het Geheim Leger bevindt zich langs de weg Waregem-Anzegem ter hoogte van de Spitaalbossen net over de grens in de Grote Leiestraat in Anzegem. Het herinnert aan de dramatische afslachting op 6 september 1944 van verzetslieden van het Geheim Leger.
Op 5 september 1944 trekken de eerste Britse troepen Waregem binnen. De Duitse bezetters zijn echter nog niet volledig verdreven en dit zorgt voor een gevaarlijke situatie van straatgevechten in het centrum. De verzetslieden van het Geheim Leger verschansten zich nog in de Wortegemse bossen. Wanneer ze op 6 september 1944 een Brits verkenningsvoertuig zien, geven ze snel inlichtingen door. Iets verderop bevinden zich echter Duitse soldaten, die de verzetslieden onder vuur nemen. De weerstanders proberen nog te vluchten een kolenveld in, maar worden omsingeld. Ze worden naar een nabijgelegen aardeweg gedreven op de scheiding tussen Anzegem en Waregem. Een jonge Duitse officier laat de mannen oplijnen tegen de haag van hoeve De Cock en heeft het bevel tot executie. De zes worden neergemaaid met twee mitrailleurladingen. Roger Vansteenbrugge, Jozef Duthoy, Marcel Windels en John Mahoney sterven. De Duitsers zien wat verder de vluchtende Wally Loosveldt en schieten ook hem dood. Jim Cockriel en Daniel Delmulle hebben zich bij de executie laten vallen en worden zo wat beschermd door de lichamen van de anderen. Zij zijn zwaar gewond, maar houden zich voor dood. Eens de Duitsers vertrokken, slepen de twee zich naar de boerderij van Michel De Cock. Daar krijgen ze verzorging. De volgende dag worden ze met een ambulance van het Rode Kruis naar het hospitaal in Waregem gebracht. Zij zijn onze getuigen van deze tragedie, op de vooravond van de ‘echte’ bevrijding.
In 1945 werd er langs de Anzegemseweg aan de ‘Predikheer’ (de naam van een vroegere café op die plaats) een monument van het Geheim Leger opgericht voor de gesneuvelde weerstanders en medestanders. Elk jaar heeft daar een herdenking plaats met de naam ‘Heldentrouw’ die plaats vindt op de zondag die op de kalender het dichtst bij 06 september valt. In 1947 werden de namen van gesneuvelde verzetslui (weerstanders) toegekend aan de door ons allen goed gekende straatnamen in Waregem, zoals Henri Lebbestraat, Marcel Windelstraat, Roger Vansteenbruggestraat en Jozef Duthoystraat.
Elk jaar organiseert City Mountainbike een Wereldbekermanche Eliminator in België. Deze spectaculaire tak van het mountainbiken krijgt dit jaar een extra cachet, want op donderdag 15 augustus strijden alle deelnemers (m/v) voor niets minder dan de regenboogtrui op de Zuiderpromenade in Waregem.
Kristof Bruyneel en co van City Mountainbike organiseerden de afgelopen twaalf jaar al hun spectaculair festivals in het centrum van Waregem. Het evenement groeide van een jaarlijks evenement in Waregem uit tot een internationaal event in vier verschillende steden, verdeeld over België en Nederland. De Eliminater-discipline is intussen uitgegroeid tot een internationaal gebeuren met renners van een 20-tal nationaliteiten.
City Mountainbike kreeg van de UCI immers onlangs de mogelijkheid om WK te organiseren. Het wereldkampioenschap werd de voorbije jaren in China georganiseerd, maar dat is niet zo ideaal voor de Europese atleten. De Waregemse organisatie (die mee aan de basis ligt van de hele Eliminator-discipline) greep deze unieke opportuniteit met beide handen. Sinds een drietal weken is City Mountainbike eigenaar van UCI Wereldkampioenschapsrechten voor de komende 4 jaar, te beginnen met Waregem in 2019.
Wat is MTB Eliminator
Renner per renner rijdt een ronde met hindernissen voor time trials. De besten gaan door naar de volgende ronde. Zo gaat het verder tot in de grote finale (plaats 1 tot 4) en kleine finale (plaats 5 tot 8). Dit zowel voor mannen als vrouwen.
Na Barcelona (Sp), Villard-de lans (Fr) en Volterra (It) is Waregem dit jaar het vierde event, dat meetelt voor de world cup. Er volgen nog wedstrijden in Valkenswaard (Ned), Winterburg (D) en Graz (Oostenrijk). In de top 5 van de huidige rangschikking staan Hugo Briatta (Fr), Jeroen Van Ecke (Ned), Titouan Perrin-Ganier (Fr), Felix Klaussman (D) en Alberto Mingorance (Sp). Slechts één Belg sprokkelde al punten met Gay Bytebier, die momenteel tiende staat gerangschikt.
Parcours
- Boekenplein en Zuiderpromenade in Waregem
- 493 meter lang met 5 hindernissen (inclusief in en uit ondergrondse parking)
Deelnemers
- Meer dan 20 nationaliteiten, volledige wereldtop
- Europees kampioenen (m/v) en wereldkampioenen (m/v) komen zeker al aan de start
Op de officiële 11 juliviering in de Raadszaal van het stadhuis in Waregem mocht cultuurraadvoorzitter Bert De Smet ruim 150 aanwezigen verwelkomen in de raadszaal van het stadhuis. Op de eerste rij zat het volledig schepencollege. Gastspreker Ivan De Vadder kwam hij in tegenstelling met wat was vermeld in de uitnodiging niet spreken over de actualiteit in nasleep van de Vlaamse verkiezingen. Over de actualiteit, die er ongetwijfeld wel was op 11 juli 2019, werd in alle talen gezwegen. De Vadder gaf enkel zijn lezing over ‘het verdriet van België’, met name een overzicht van het kluwen aan parlementen en raden waar ons land mee opgescheept zit. Burgemeester-volksvertegenwoordiger Kurt Vanryckeghem brak een lans voor invoering van een officiële feestdag op 11 juli. We konden genieten van de muzikale intermezzo’s van Joris Vercruysse (dwarsfluit) en Ciel Lissens (harp). Ook van de receptie achteraf.
Cultuurraadvoorzitter Bert De Smet liet zich voor zijn eerste 11-juli-toespraak in Waregem inspireren door ereburger André Demedts.
Lof zij het land waar ik geboren benen ook zal sterven naar Gods wil.Hier groeit geen boom, hier ligt geen steen,die ik niet ken.”
“Ik wil u graag hartelijk welkom heten op deze 11 juliviering van de Cultuurraad. En hoe kan dat beter dan met de prachtige openingsverzen van het gedicht Lof van mijn land van André Demedts? Ik heb – en dat mag u gerust weten – een grote bewondering voor schrijver-dichter, cultuurpromotor en Waregems ereburger André Demedts. Ik ben dan wel een geheelonthouder, ook als het op religie aankomt, maar de christelijk geïnspireerde woorden van Demedts grijpen mij toch telkens aan. Ik word er altijd een beetje stil van. Het vat het wat mij betreft eigenlijk gewoon helemaal samen. Als ik in mijn en Demedts’ geboortedorp Sint-Baafs-Vijve of in mijn huidige woonplek Waregem stap of trap, dan groeit daar geen boom, dan ligt daar geen steen, die ik niet ken.
Wat Demedts beschrijft is voor mij de essentie van een identiteit. En zo ook van 11 juli. Het is ergens thuis zijn. Zich ergens mee verbonden voelen. Iets als van zichzelf beschouwen. En alle gekheid op een stokje. Uiteraard ken ik niet alle bomen en stenen in Sint-Baafs-Vijve en Waregem. Maar Demedts weet wel het gevoel van ergens thuis zijn heel erg treffend te omschrijven.
Zich verbonden voelen met een lokale, regionale, nationale entiteit en identiteit is belangrijk en waardevol. Maar moet tegelijk ook met de nodige bedachtzaamheid benaderd worden. We mogen ons verbonden voelen. We mogen trots zijn. Maar we mogen niet vergeten dat een gemeenschap dynamisch is. Waarden, gewoontes, tradities, talen, culturen, ze evolueren allemaal. Een samenleving leeft. Ze verandert. Ze past zich aan. Maar daar hebben we het vaak moeilijk mee. We koesteren het liever door het onder een stolp te steken zodat er zeker niets kan aan veranderen. En dat is ergens te begrijpen. We zoeken een houvast die ons zekerheid in de onzekerheid biedt.
Alleen, we kunnen de vooruitgang niet tegenhouden. Waarom zouden we ook? Dat Vlaanderen in het verre en minder verre verleden kon excelleren. Dat Vlaanderen zich kon onderscheiden. Dat Vlaanderen zich zo snel kon ontwikkelen. Dat was alleen maar mogelijk door de grote dynamiek en vooruitstrevendheid die het aan de dag legde. Het is geen toeval dat Vlaanderen in flink wat zaken pionier was of is. Dat Vlaanderen stoutmoedigheid getoond heeft. Denk daarbij aan de verregaande stedelijke autonomie in tijden dat dit verre van evident was. Aan de gedurfde economische ontwikkelingen. Aan de religieuze hervormingen. Aan de wetenschappelijke ontdekkingen. Aan de industriële en technologische innovaties. Maar evengoed en zeker ook aan de culturele omwentelingen. Die kwamen er allemaal niet zomaar. Die kwamen er door de openheid, de diversiteit en de aanpasbaarheid van de Vlaamse gemeenschap.
André Demedts was vaak – en ik zeg dat met het grootste respect – een nostalgische mijmeraar. Toch begreep hij als geen ander de relativiteit van de verbondenheid met een entiteit of identiteit. En ik citeer hierbij de laatste verzen van zijn gedicht Lof van mijn land:
“Alleen maar om een andere in mij,die zich aan land noch lucht gewent,en altijd voort aan ’t vragen blijftof er niet nog een ander land bestaat,dat hij veel beter kent.”
Alleen, beste vrienden, lijkt die relativiteit een beetje verdwenen. Het lijkt wel alsof Vlaanderen zich op zichzelf terugplooit. En dat is bijzonder jammer, want dat is niet alleen een gebrek aan strijdlust, het gaat ook compleet voorbij aan de échte identiteit van de Vlaming, met name: open en ondernemend. We moeten onszelf niet verloochenen. Laat staan batjes organiseren, ook al is het die tijd van het jaar. Maar ons halsstarrig vastklampen aan wat vaak vergane glorie is. Dat kan toch niet de juiste manier zijn om te streven naar een beter Vlaanderen?
De recentste verkiezingen zijn volgens sommigen een duidelijk signaal voor meer Vlaanderen. Een autonomer Vlaanderen ook. Alleen gaat het in de discussie over meer autonomie, over meer Vlaanderen, bijna nooit over het hoe en het waarom. Het gaat enkel over het wat. Vlaanderen moet autonomer worden. Punt. Alleen wordt het zo – en vergeef me de stevige uitspraak op een dag als vandaag – bijna een ridicule symbolische strijd. En ik besef als geen ander het belang van zo’n symbolische strijd. Dat is vaak erg waardevol. Maar we moeten ook eerlijk durven toegeven dat het ook vaak gewoon verlamt.
Het gaat dan immers niet meer over de meerwaarde van die autonomie. Het gaat enkel nog over de symboliek van die autonomie. En laat ons de dingen benoemen zoals ze zijn: meer autonomie voor Vlaanderen is geen doel. Het is een middel. Een middel om het voor de mensen die in Vlaanderen leven beter te maken.
Van dat Vlaanderen beter maken zien we politiek weinig tegenwoordig. Het politieke schouwspel is meer soap dan hoogstaand theater. Alles lijkt geblokkeerd te zijn. Er komt geen schot in de zaak. Dus hoe moet het nu verder? Onze gastspreker van vanavond, Ivan De Vadder, vertelt ons zo meteen meer over het verdriet van ons land. Want verdriet heeft het, dat is wel duidelijk. Voor wie Ivan De Vadder niet zou kennen, of geen lid is van zijn fanclub: Ivan De Vadder is politiek journalist en verslaggever bij de VRT. Hij analyseert de politieke actualiteit wekelijks in De afspraak op vrijdag en verzorgde ook de verslaggeving over de meest recente verkiezingen. Als er dus iemand meer duiding kan geven over hoe het nu verder moet met ‘ons land’, en ik laat bewust in het midden over welk land dat dan gaat, dan is het wel Ivan De Vadder.
Beste vrienden, voor ik mijn welkomstwoord afsluit en het woord aan Ivan De Vadder geef, wil ik graag nog kort enkele afsluitende bedenkingen meegeven. Vlaanderen feest vandaag. En dat is écht wel waardevol en belangrijk. Onze Vlaamse feestdag moet een feest zijn, van en voor iedereen. Een feest ook dat niet overschaduwd mag worden door agressieve symboliek, noch pro, noch contra. De Vlaamse feestdag moet een hoogdag zijn waarop Vlaanderen symbool staat voor een open, warme, verdraagzame, sociale, groene, ondernemende en liefst ook positief-tegendraadse samenleving. Een hoogdag ook waarop duidelijk is dat Vlaanderen insluit in plaats van uitsluit en verbindt in plaats van ontbindt.
Vlaanderen is er voor iedereen die er leeft. Het moet ons streven zijn om Vlaanderen op een warme, uitnodigende, respectvolle en stilaan ook volwassen wijze verder uit te bouwen. Dat is een taak van iedereen die in Vlaanderen woont of werkt. Vlaanderen moet, en daarmee citeer ik afsluitend opnieuw André Demedts, zij het in een andere context dan hij oorspronkelijk bedoelde, maar zijn woorden zijn even goed van toepassing. Vlaanderen moet – en ik citeer – “een ontmoetingsplek zijn waar jonge mensen elkaar ontmoeten, maar waar ook bejaarden komen die mogen spreken en die zeker zullen luisteren. Dat het een symbool moge zijn voor alle mensen, die over alle verschillen heen, toch één en hetzelfde verlangen hebben: een beetje gelukkig zijn.”
Federale doolhof
Ivan De Vadder gaf enkel zijn voordracht, door hem ‘verdriet van België’ genoemd. Daarin probeerde hij de Belgische doolhof aanschouwelijk voor te stellen met drie gewesten, drie gemeenschappen en nog tal van uitzonderlijke instellingen, gegroeid na verschillende staatshervormingen om oplossing te bieden aan meningsverschillen tussen bevolkingsgroepen. Allereerste hebben we dus Vlaamse, Franse en Duitstalige gemeenschap voor persoonsgebonden materies (cultuur, onderwijs, welzijn, …) en Vlaamse, Waalse en Brusselse hoofdstedelijk gewest voor grondgebonden materies (milieu, ruimtelijke ordening, economie, ..). Die opdeling in gewesten en gemeenschappen kwam er omdat Vlamingen en Walen elk om andere redenen een federale staat wilden. Vlamingen streefden vooral naar culturele autonomie (gemeenschappen), Walen wilden een eigen sociaal-economisch beleid kunnen voeren (gewesten).
De gewesten en gemeenschappen hebben een eigen parlement en een eigen regering. Omdat het Vlaams parlement en de Vlaamse regering zowel de Gemeenschap al het Gewest besturen telt België ‘maar’ zes parlementen en regeringen (met speciale clausules voor vertegenwoordiging Vlaamse Gemeenschap in Brussel). Het Federaal Parlement (Kamer van Volksvertegenwoordigers, ook de Senaat), het Vlaams parlement, het Brussels Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap zijn gevestigd in Brussel. Het Waals Parlement zetelt in Namen en het Parlement van de Duitstalige Gemeenschap zetelt in Eupen.
De Vlaamse en Franstalige gemeenschappen hebben nog eens aparte miniparlementjes in het Brusselse Parlement: de gemeenschapscommissies. Ze zijn samengesteld uit vertegenwoordigers van de gemeenschappen in Brussel. Het zijn de Raad Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) en het Parlement van Franstalige Brusselaars (CoCoF), overlegorganen voor de gemeenschapsmateries in Brussel. Dan hebben we nog de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC), die de gemeenschappelijke gemeenschapsbevoegdheden regelt en beheert in het Brusselse Gewest.
Het is een hele onderneming om zicht te krijgen op het aantal mandatarissen. In de zes regeringen tellen we bijvoorbeeld al 47 ministers en 7 staatssecretarissen. We hebben verkozen parlementairen in Vlaams Parlement (124), Kamer (150), Waals Parlement (75), Brussels Parlement (89, wv 17 Nederlandstaligen), Duits Parlement (25).
Wandelen in westerlijke bouwkuip voor nieuwe sluis Vijve
e werken in Sint-Baafs-Vijve voor de nieuwe sluis zitten op schema. Vorig jaar mochten we de officiële start meemaken op 14 september. Vandaag mochten we wandelen 10 meter onder de waterlijn in de westerlijke bouwkuip, waar de eerste sluisdeuren komen van de nieuwe sluis. De nieuwe sluis in Vijve maakt deel uit van het binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen, waar Europa en De Vlaamse Waterweg nv hun schouders onder zetten. Met dit project investeren de overheden in de toekomst van transport via het water. Meer binnenvaart betekent minder drukke wegen, meer veiligheid en een schoner milieu. Elk schip haalt 220 vrachtwagens uit het verkeer. De Vlaamse Waterweg investeert hier 50 miljoen euro met inbreng van Europese fondsen in het kader van het Europese binnenvaartproject Seine Schelde Vlaanderen.
De Leie wordt uitgebouwd tot een waterweg die schepen met een laadvermogen tot 4.500 ton een vlotte doorgang zal verlenen tussen Gent en Noord-Frankrijk. De voorbije jaren investeerde Vlaanderen onder andere al in de bouw van een nieuwe sluis in Harelbeke, in de bouw van verhoogde bruggen en in een verruimde doortocht in Kortrijk. Nu is de bouw van de sluis in Sint-Baafs-Vijve aan de beurt, aangezien de huidige sluis niet lang genoeg is voor schepen met een lengte tot 190 meter. De nieuwe sluis zal ongeveer dezelfde breedte kennen maar wel over een lengte van 280 meter.
De bouwkuip voor het eerste sluishoofd is reeds leeggepompt en de contouren van de nieuwe sluis zijn al duidelijk zichtbaar. De nieuwe sluis wordt gebouwd noordelijk naast de huidige sluis. De bouwkuip van het eerste sluishoofd is leeggepompt en heeft een oppervlakte van 565,5 m² en is dus groter dan een standaard 25-meter zwembad! Er werd 3500 m³ grond weggegraven en meer dan twee olympische zwembaden water weggepompt. Ook een deel van de betonnen vloer is reeds gegoten. Nu het sluishoofd leeg is, kan gestart met het wapenen van de vloerplaat en het bouwen van de wanden. Daarna worden de tijdelijke steunankers, die momenteel het geheel ondersteunen, weggenomen en wordt de dakplaat verder afgewerkt.
De lange bouwkuip van de volledige sluis is al over de 280 meter lengte uitgegraven. Momenteel gaan de baggerwerken voor uitdieping van de sluis volop verder voor de aanleg van een volgende bouwkuip voor de tweede sluis. In een volgend stadium worden de wanden geïnstalleerd voor de aansluiting met de voorhavens en wordt gestart met de stabilisatie van de bestaande sluis en de afwerking van de bouwkuip van de nieuwe sluis. Eens de bouwkuip klaar is, starten de werken voor de betonconstructie van de sluis. Daarna worden de deuren en alle elektromechanica geïnstalleerd. Volgens de huidige planning kan de nieuwe sluis in het voorjaar van 2020 in gebruik genomen worden. Pas na de ingebruikname van de nieuwe sluis wordt de oude sluis afgebroken en omgevormd tot een insteekdok. Het wordt inderdaad hier ook mogelijk om schepen te laden en te lossen.
Aanleg omgeving
Naast het bouwen van een nieuwe sluis, worden er nog andere werken uitgevoerd in Sint-Baafs-Vijve. Door de verbreding van de waterweg ter hoogte van de nieuwe sluis, zullen het jaagpad en de beek enkele meters moeten opschuiven. Naast de gracht komt een groenstrook met bomen. Verder wordt er ook een nieuw gebouw gerealiseerd om de sluis te kunnen bedienen en om reserveonderdelen te stockeren.
Ook de Leie zelf moet aangepast worden. De rivier is momenteel 3,50 meter diep. Dit is niet diep genoeg om grotere schepen vlot te laten varen en dus is een verdieping van 1 meter nodig. Door die verdieping zullen de bestaande oevers en kaaimuren niet langer stabiel zijn en moeten ze aangepast worden. Op het eiland D’Hooie werd reeds een nieuwe kaaimuur gebouwd die de toegang tot de huidige sluis verbreedt. Dit is noodzakelijk, aangezien er tijdens de bouw van de nieuwe sluis ruimte op het water wordt ingenomen. De nieuwe kaaimuur zorgt er dus voor dat de huidige sluis steeds toegankelijk blijft tijdens de werken.
De werken aan de kaaimuren ter hoogte van het bedrijf Leievoeders zijn reeds afgerond. De kaaimuur ter hoogte van het bedrijf Depla zal ook worden vernieuwd. Eens de nieuwe sluis in dienst is, zal de bestaande sluis worden opgebroken en worden vervangen door kaaimuren en een pandscheiding. Op die manier zal een insteekdok naast de nieuwe sluis worden gecreëerd.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
