Volledigheidshalve moet ik u er nog bijvertellen,dat Tim,toen hij Mies leerde kennen een Haerly Davidson bereed.Dat was een geschenk van een oom die er bang op was!Die kocht zich een wagen want op 4 wielen voelde hij zich veel veiliger.Aanvankelijk durfde Tim met dat groot gevaarte niet voor de dag komen,hij vreesde,dat Mies er ook vrees voor had en hij zou ze niet willen mishagen! Maar na enkele maanden stond hij er haar mee op te wachten en Mies was stom verbaasd maar ook wild enthousiast.Ze ging onmiddellijk akkoord om voortaan ritjes te maken liefst zo ver mogelijk en zijn snelheid mocht hij zelf kiezen.Het eerlijke gebrom van dergelijk tuig was zalig om te aanhoren.Dus iedere zondag, en ze namen er ook de zaterdagnamiddag bij ,werd er stevig gebromd.Aangezien zij aan de heikant woonde kroste zij los door het mulle zand en riepen elkaar toe want gewoon spreken ging niet meer.Er waren ook zoveel "ulten en bulten"!! Op zekere moment kreeg Tim geen antwoord meer ,hij dacht dat Mies'stem wat wilde rusten.Maar dat rusten duurde toch wat te lang,vond hij,daarom keek hij om en wat zag hij ..............Mies was verdwenen!!! Tim schrok zich te pletter en keek naar de verte,waarempel daar lag zijn Mies te spartelen in het witte heidezand!!Ze had geroepen,zei ze,maar door het geronk had Tim haar niet gehoord en was natuurlijk doorgereden. Gelukkig geen kilometers ver,daar had de gestoorde dialoog wel voor gezorgd. Gelukkig had Mies zich niet erg bezeerd het vele zand had haar zachtjes opgevangen tot grote opluchting van haar geliefde Tim. Daar zijn ze er toch ene gaan opdrinken in de eerste gelegenheid die op hun weg lag. En ze waren het eens, zoals steeds"eind goed alles goed".
Zij gingen dus ook een frisse neus halen,zoals dat heet,en wandelden keurig in de dreef.Daar vertelde Tim dat hij voor huisarts studeerde en nog twee jaar te doen had.Hij woonde in een van de naburige dorpen.Mies vertelde ook wat over haar doen en laten en ze spraken af voor de volgende zondag aan de ingang van het parkske. Mies keerde blij gezind met haar vriendinnen weer naar huis maar ze zweeg over haar afspraak. Zij zagen inderdaad elkaar weer ,ook de volgende zondagen en ze voelden dat ze het best,opperbest met elkaar konden vinden. Zo goed zelfs dat ze op een donkere avond achter een hooimijt in de appel beten.De verkering ging dus serieus verder! Na twee maanden vermoedde Mies dat ze het zeel aan had.Een toekomstige dokter had beter moeten weten maar het vlees was zo zwak geweest en had hen overvallen....... Ze wachtte nog een maandeke en toen vertelde ze hem blij,dat ze moeder ging worden en hij vader!!Maar..........dat viel in slechte aarde.Daar had hij helemaal niet op gerekend ,daar was hij absoluut niet klaar voor.Bovendien moest hij nog ongeveer 2 jaren studeren.Mies schrok zich te pletter want zij was haar huwelijksdatum al aan't overwegen en in haar gedachten schikte zij hun huis al en de kinderkamer. Kortom ze besloten dat Mies ongehuwd zou bevallen(wat in die tijd iets heel ongewoon was en niet eervol voor haar familie)dat ze vrienden zouden blijven en lieten de poort voor een later mogelijk huwelijk openstaan. En zo is het gebeurd,de families werden inmiddels op de hoogte gebracht,het zoontje is op nieuwjaarsdag geboren en twee jaar later heeft het huwelijk pianissimo plaats gehad. Een jaar later is er nog een zusje bijgekomen en nog een broertje zodat het een benijdenswaardig gezinnetje geworden is,eentje van Mijnheer doktoor van het dorp die heel veel te doen had en graag gezien werd. Mies heeft haar die kermis nooit beklaagd en ook niet het geduld dat ze die twee jaar als alleenstaande moeder heeft moeten opbrengen.Want Tim had haar niet in de steek gelaten. Met verstandig wikken en wegen kan er immers veel opgelost worden.
Mies was een héél mooi meisje,misschien wel de mooiste van haar dorp.Ze was een dochter van 'n bekende landbouwer,die ook nog 8 andere kinderen en 'n vlijtige echtgenote had.Enkele kinderen hielpen in de grote boerderij en de anderen hadden voor verder studeren gekozen.Mies had de landbouwschool gevolgd met als specialiteit de groetenteelt.Ze deed dat werk graag het gaf haar voldoening zo alles te zien groeien en bloeien maar ze nam te weinig ontspanning.Lezen deed ze in haar vrije tijd en ook mooie handwerkjes maken,maar uitgaan liet ze steeds aan zich voorbij gaan. Nu ging ze déze kermis, die uitgebreid in haar dorp gevierd werd ,eens per jaar, ditmaal eens 'n kijkje nemen met enkele vriendinnen. Er werd daar overvloedig gegeten en gedronken en ook gedanst dat het een lieve lust was. De meisjes waren vooral gekomen om te genieten op de dansvloer. Mies had zich laten overhalen want al bij al zat ze evengraag thuis ze was was wat men noemt een échte huisduif tot spijt van haar lieve moeder. Plots stond daar voor haar een jonge man.Hij had iets " grafelijks" over zich en nodigde haar uit ten dans.Hij danste en leidde uitstekend Mies had maar te volgen.Veel werd er niet gesproken. Bijna de ganse avond kwam hij haar steeds halen en zij vormde werkelijk een schoon koppel. Het was daarbinnen in de danstent onvoorstelbaar warm en velen gingen naar buiten om af en toe 'n luchte te scheppen zoook Mies en haar partner. Wordt vervolgd
Mijn grootvader was 16j.toen zijn moeder stierf.Hij verbleef toen in het college intern terwijl hij Grieks-Latijns studeerde. Toen hij deze studies achter de kiezen had ging hij verder naar de Hogere Handelsschool St.Ignatius en werkte die jaren ook af.Dan kwam hij in de Verzekeringswereld terecht en vermoedelijk, omwille van zijn gedane studies en zijn voorkomen, moest hij iedere bestuursafdeling doorlopen om ook dat onder de knie te krijgen.Hij begreep waar zij met hem naar toe wilde en begon diep na te denken.Hij bewoonde in de stad een gezellig appartementje.Het ouderlijk huis lag tegen het Mechelse waar hij ieder weekeinde naartoe trok.En op 'n zondagnamiddag zei hij tegen zijn vader,dat hij dit soort werk niet graag deed,dat de verzekeringswereld niets voor hem was,dat hij zich daar niet thuis voelde en zich daarin niet kon uitleven. En vader vroeg heel rustig wat hij dan voorop stelde.Ik wil regent- Germaanse talen halen zoals mijn vriend gedaan heeft en naar het Onderwijs trekken,was het duidelijk antwoord.Dan moet gij dat doen, zei de begrijpende vader en het gesprek liep over een andere boeg. Aangezien het proefcontract toeliet vlug een einde te stellen aan de vezekeringswerkzaamheden!verliet mijn grootvader deze wereld zonder enig spijt. Hij besprak zijn voornemen met zijn vriend, die hem wegwijs maakte;ik geef je de stof van het eerste jaar, zei hij, blok dat in en ga dan naar de Middenjury en spaar daarmee een jaar uit, gezien je voorbije studies is dat geoorloofd. Mijn grootvader heeft zich gedurende drie maanden van de wereld afgezonderd!! en heeft die weg met veel succes gevolgd. Toen hij voor een weekje in de Ardennen aan het bekomen was, zei iemand ;ga vlug naar gemeente X daar gaat men een Hogere Handelsschool beginnen. De valies van mijn grootvader was vlug gemaakt en zo heeft hij mee aan de wieg gestaan van bewuste school waar hij tot zijn 7O ste jaar is mogen blijven les geven in de hogere cyclus. (nu mag dat sinds geruime tijd niet meer) Zo ziet men dat " waar een wil is, ook een weg is "
Ik weet niet of dit nieuws heet van de naald zal zijn,ik durf het betwijfelen,maar ik ga het toch verder vertellen:gisteren kreeg ik bezoek van iemand die men bij de erudieten zou mogen klasseren en die vertelde mij iets om toch over na te denken en zelfs te filosoferen.Persoonlijk heb ik er 'n poosje van wakker gelegen.Moet u horen;de wetenschappers zijn een middel aan't uitdokteren om 'n soort medicijnen in het leven te roepen zodat de mens in afzienbare tijd het ouder worden zou kunnen voor zich uitschuiven.Hij zou dan beetje bij beetje geraken tot 120 à 150 jaren. We weten allemaal,dat wetenschappers het niet zo gauw opgeven,en dus voort gaan met experimenteren het is tenslotte hun vak en zelfs hun broodwinning.! Maar kunt u zich nu voorstellen wat dat zou teweeg brengen? Hoe graag we nu ook leven(of niet?) Hoeveel generaties achterkleinkinderen zouden er dan te voorschijn komen?Bewoning?gezondheidszorg?,voedselvoorziening?,verdiensten? Werkgelegenheid,en tot hoelang blijven werken?want op 65j.zal men dan nog héél jong zijn. Ik geef u ditalles graag ter overweging het is een gratis tijdverdrijf!! En wat ons zéker kan gerust stellen is dat wij daar niet meer zullen bij zijn. Denken we nu maar éérst aan de Kerstboom en de vele pakjes die er wellicht onder liggen,zij het dan wat minder luxueus dan voorbije jaar!! Maar toch!! Aan U ,beste lezer,mijn beste wensen voor een zalige Kerst en een héél goed en gezond 2009.
