Toen wij ons lieten inschrijven in de Sociale School voor Vrouwen (nu Hoger Instituut voor Maatschappelijk Welzijn genaamd)zei men ons , toen we amper binnen waren,dat we in de kleedkamer goed moesten oppassen voor " gauwdieven".We moesten onze mantelzakken eerst grondig ledigen alvorens naar een cursus te gaan.Daar stonden wij serieus van te kijken.Naar men ons bovendien meedeelden was,dat de dader niet kon gevonden worden!!Hoezeer men ook reeds gespeurd had. Wij lieten daarom onze grote ijver en moed niet zakken ledigden onze jassen en deden onze best om daar steeds aan te denken.In het begin was dat zeker wennen temeer dat een les verlaten om een vergetelheid niet aanvaard werd. Op'n keertje liet ik mijn fiets in de inkomhal staan omdat ik even iets van boven moest halen en mijn tas met regenjasje bleef op het bagagerek achter liggen. Ja,u raadt het al toen ik nog geen tien minuten later beneden kwam.....stond mijn fiets er nog maar het bagagerek was ledig!.Hoe kon dat nu? Ik teende naar de directie die mij vriendelijk op onvoorzichtigheid attendeerde en mij voor het overige 'n beetje in de kou liet staan!Maar het is zo ik had het zelf gezocht.Het stond dus onherroepelijk vast,dat ik mijn gerief kwijt was en daar kon ik niet mee lachen.
wordt vervolgd
|